ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สาวเท่หนุ่มเซ่อพิชิตรักลิขิตสวรรค์

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนํา

    • อัปเดตล่าสุด 13 ธ.ค. 48










    ตอนที่  1    บทนํา     สาวเท่หนุ่มเซ่อพิชิตรักลิขิตสวรรค์    <ก่อนปรับปรุง  18/11/48>







               บางครั้งสิ่งที่ไม่ได้คาดคิด  อาจมาพร้อมกับความสุขโดยที่เราไม่รู้ตัว   เเละบางครั้งสิ่งที่เราเรียกได้ว่ามั่นใจ  อาจมาพร้อมความเจ็บปวดโดยไม่ตั้งใจเช่นกัน.....  

                  





        



        ฉันมีความสุขกับครอบครัวมาก  ไม่รู้เมื่อไหร่ที่ความสุขเหล่านั้นมันเหือดหายไป  ฉันต้องทนเก็บอารมณ์ที่ไม่สามารถเเสดงออกมาได้  เพราะอารมณ์ของฉันมันก็อยู่ภายใต้ความถูกต้อง  สิ่งที่ฉันทําได้คือการอดทน  อดกลั้นต่อสิ่งที่ไม่สามารถหนีพ้น  บางครั้งที่ฉันต้องร้องไห้  เจ็บใจอยู่คนเดียว  เเต่ฉันไม่เคยให้ใครเห็นความอ่อนเเอของฉัน   ชีวิตคนเราก็วนเวียนอยู่กับความสุขความทุกข์หากขาดอะไรไปก็คงจะไร้รสชาติ  ความรักก็อยู่บนพื้นฐานการดํารงชิวิต   คําพูดที่ว่าฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเป็นคําที่ไพเราะจริงๆ  ความสุขของฉันได้กลับคืนมาอีกครั้งเมื่อได้พบนาย....ไบรอัน  ถึงฉันจะไม่ค่อยมั่นใจว่านายจะใช่รักครั้งสุดท้ายของฉันรึปล่าว  เเต่ฉันเเน่ใจว่านายต้องเป็นรักเเรกของฉันเเน่นอนขอฟันธง



        



        ตอนนี้ฉันกําลังรู้สึกมีความสุขมาก  ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะได้มาเป็่นเเฟนกับไบรอัน  ผู้ชายที่เป็นที่ใฝ่ฝันของผู้หญิงส่วนใหญ่  เเละฉันก็เป็นผู้โชคดีกว่าคนเหล่านั้นตรงที่ฉันได้ควงเค้าอย่างเปิดเผยซะที  เฮออออ....ฉันเพิ่งเข้าใจว่าการมีความรักมันดีเเบบนี้นี่เอง



    วันนี้ฉันก็มีนัดกับเค้าอีกเเล้ว  ฮิๆ  ฉันต้องเเต่งตัวให้เริ่ดๆซะหน่อยเเล้ว



      “พี่ไผ่เเต่งตัวซะเช้งเลยนะพี่จะไปเดทรึไง”บิวที่กําลังเล่นเกมส์เหล่ตามาพูดกับฉันโดยที่ยังไม่ละสายตาจากเกมส์ตรงหน้า



      “เเล้วเเกรู้จักเดทรึไง  เป็นเด็กเป็นเล็ก”



    “รู้ดิพี่ ^O^ ผมเดทออกจะบ่อย”



      “ไอโม้~”



      “อ่าว  ผมพูดจริงนะ”



      “เเกมีเเฟนเเล้วรึไง”



      “ยัง  เเต่มีกิ๊กอ่ะเจ๊รู้จักมั๊ยกิ๊กอ่ะ”มันตอบพลางขยิบตาอย่างเจ้าเลห์



      “เเหวะ~”



    ฉันเถียงกับน้องเสร็จก็เดินออกจากบ้านมา  ใครจะไปเชื่อว่ามันจะมีกิ๊กจํ้ามํ้าขนาดนั้น  ฉันกะจะเเวะไปที่ร้านเเม่ซะหน่อย  เเต่คงไม่ทันเเล้วเเหละ  รีบไปดีกว่า  ระหว่างทางฉันดันโดนรถเฉี่ยวซะนี่  ตกใจเป็นบ้า  กว่าจะเข้าที่ก็เสียเวลาพอดูเเถมอีบ้านั้นยังเปิดกระจกมาด่าฉันอีกต่างหากทั้งๆที่ไอนั่นมันผิดเเท้ๆ  ไม่ช่วยเเล้วยังจะเเกว่งปากหาเท้าอีก(สํานวนนี้ถูกมั๊ยเนี่ย)ทําคนอื่นเค้าเจ็บตัวเเท้ๆยังไม่สํานึก โอ๊ย~สายเเล้ว  วันนี้กะจะมาก่อนเวลานัดซะหน่อยดันสายซะงั้น



    ฉันเดินมาถึงลานนํ้าพุที่นัดไว้กับไบรอัน  เเทบที่จะไม่ต้องหา... ผมสีทองคู่กับร่างสูงโปร่งดูก็รู้ว่านายนี่เด่นเป็นบ้า    ทําให้เป็นจุดสนใจ  มีเเต่ผู้หญิงมองเต็มไปหมด ไม่ได้ๆ ต้องรีบไปเเสดงตัวซะเเล้ว  



      “ไบรอัน~”ฉันส่งเสียงไปก่อนตัวซะอีก  ไบรอันหันมาเเล้วยิ้มกว้างที่ทําเอาสาวๆเเถวนั่นลมเเทบจับ



      “วันนี้มาเร็วดีหนิ  ช้าไปสิบห้านาทีเอง”ไบรอันชม  5555+พูดเเล้วจะหาว่าคุย  ไบรอันน่ะเคยยืนรอฉันมาเป็นช่วงโมงเลยก็มี  เเต่เค้าก็ไม่เคยบ่นซักคํา  ทุกครั้งที่ฉันมาเขาก็มักจะยืนยิ้มกว้างรอรับอยู่เสมอ



      “เเฮะๆฉันจะถือว่าเป็นคําชมนะ”ฉันยิ้มเเห้งๆ



      “เเล้วจะไม่ถามหน่อยหรอว่าทําไมถึงมาช้า”ฉันคิดว่าถ้าเค้ารู้ว่าฉันโดดรถเฉี่ยวเขาต้องปลอบเเล้วก็เอาใจฉันทั้งวันเเน่เลย  ฮิๆ



      “เธอก็มาสายประจําอยู่เเล้วหนิ  หรือว่ามีปัญหาอะไร”เขาถามอย่างเป็นห่วง



      “เออ...ปล่าว  ไม่มีอะไรหรอก”ฉันเปลี่ยนใจไม่บอกดีกว่ากลัวเขาจะไม่สบายใจ



      “ไปกันเหอะ  ฉันหิวละ”ไบรอันชวน



      “อ่าวไหนบอกจองบัตรดูหนังไว้ตอนรอบสิบโมงหนิ  นี่มันสิบโมงสิบห้า  เอ้ย!สิบหกเเล้วนะ”ฉันบอกเมื่อยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาเเล้วปรากฎว่าเลยเวลาเเล้ว



      “เดี๋ยวเราก็ค่อยเข้าไปก็ได้  ตอนนี้คงมีหนังตัวอย่าง  เดี๋ยวหาอะไรเข้าไปกินดีกว่าเนอะ  หิว~^-^”เขายิ้มเเล้วยื่นมือมาให้  ฉันยิ้มเเล้วก็เอื้อมมือออกไปเกาะเเขนนั้นไว้เเล้วก็ออกเดินไปด้วยกัน   ถึงเราจะเข้าไปดูไม่ทันในช่วงเเรกก็เหอะ



        มันช่างเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขจริงๆถึงต่อจากนี้จะเกิดเรื่องอะไรก็ตาม  ฉันก็จะอยู่ข้างนาย  จะจูงมือนายเเบบนี้ไม่ปล่อยเเน่ๆ  เพราะที่ผ่านมากว่าเราจะมีวันนี้ได้ก็ไม่ใช้เรื่องง่ายๆเลย  ก็นายน่ะหล่อขนาดนั้น  ฉันมันก็ผู้หญิงคนนึงที่ไม่ได้ดูโดดเด่นอะไร  เเต่ทําไมเขาถึงเลือกฉันให้เป็นผู้ดูเเลหัวใจล่ะ  ฉันเป็นผู้หญิงที่โชคดีสุดๆไปเลย  



      “คิดอะไรอยู่”ไบรอันถาม



      “ก็กําลังคิดว่าเรามาเป็นเเฟนกันได้ยังไงน่ะสิ”



      “เเล้วเธอจําได้หรอ”



      “จําได้สิ”



      “งั้นจะช่วยเล่าช่วงเวลานั้นอีกครั้งให้ฟังอีกจะได้มั๊ยครับคุณผู้หญิง”



    “เเหม!อย่าบอกนะว่านายจําไม่ได้อ่ะ”



      “อยากฟังจากปากคนที่เรารักเล่ามากกว่า”ไบรอันอมยิ้ม  ส่วนฉันก็เขินจนหน้าเเดงเป็นเเตงโมเเล้ว



      “เรื่องมันก็.......”    

      



            - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -





        

                  นั่นสิ!อะไรกันนะที่เป็นสิ่งชักนําผู้ชายคนนี้ให้กับฉัน  ให้กับผู้หญิงที่ธรรมดาทั้งหน้าตาเเละการดํารงชิวิต  พระเจ้ากําลังต้องการอะไรกันเเน่  ท่านกําลังให้ฉันเรียนรู้อะไรอย่างงั้นหรอ....





























    <<<<<<<<<<จบตอน>>>>>>>>>>>>>>







    บทนํานี้ขอตัดออกไปส่วนนึงนะ  เพราะมันดูเหมือนเเนวชีวิตยังไงไม่รู้  เเต่มันก้ไม่มีผลกระทบอะไรกับเรื่องหรอกนะ  อิๆ











    โพสด้วยนะที่รัก  เรื่องนี้เด้าตั้งใจน้า ขอกําลังใจหน่อยเร๊ววววววววววววว   >O






    เริ่มเรียนรู้ความรักของเค้าเเละเธอต่อจากนี้ได้เลย....  









                                                                                                      

























    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×