Our story อยากให้เรื่องนี้มีเเค่ เรา

เนื้อเรื่อง

เราเริ่มรู้จักกันเมื่อตอน ม1 จิงๆแล้ว มันก็พึ่งผ่านมาไม่นานนี้..หลายคนคงเคยได้ยินคำที่บอกว่า เวลาที่เรามีความสุขเวลามักผ่านไปเร็ว...นั่นก็คงใช่ เวลา1ปีที่ผ่านมามันเร็วมาก เร็วจิงๆ .. อาจจะเร็วไปสำหรับความรู้สึกของเด็กตัวเล็กๆที่พึ่งจะได้รับรู้ถึงคำว่ารัก...เป็นห่วง..คิดถึง......คำอมตะที่มีความสุขทุกครั้งที่ได้ยิน เย็นวันนึงของวันเปิดเทอมวันแรก...วันนี้ฝนตกหนักด้วยชั้นตัดสินใจจะนั่งรอแม่อยู่หน้าโรงเรียน กำลังนั่งคิดถึงการเปิดเทอมวันแรก “ไม่เลวเลยนะ..กับโรงเรียนใหม่…อะไรๆก็ดีกว่าที่คิด”ชั้นนั่งพูดกับตัวเองเบาๆโดยไม่สนใจใคร เด็กผู้ชายตัวกลมเดินเข้ามาทางชั้น...ข้างๆชั้นมีเก้าอี้ว่างอยู่ตัวนึง แพม ... “นั่งตงนี้ก็ได้นะคะ...มีที่ว่าง” “อืม..ขอบคุนคับ” .... ชั้นนึกในใจ....เสียงเค้าน่ารักจัง....อยู่ ม.อะไรนะ แพม... “ฝนนี่ตกลงมาทำไมนะ” “ใช่...เราอดกลับไปเล่นเกมเลย..น่าเบื่อ..วันนี้ไม่มีการบ้านด้วย” แพม... “จิงหลอ...วันนี้เราก็ไม่มีการบ้านเหมือนกัน…เทอชื่อไรอะ” “ ธี ...” แพม... “อ๋อ...ธี..........เราแพมนะ” ธี... “อืม..อยู่ห้องไรหลอ” แพม... “445 .. ธีล่ะ” ธี... “ห้องเดียวกันหนิ” แพม... “จิงหลอ ฮ่าๆ ตาหลกจัง...อยู่ห้องเดียวกันยังไม่รู้เลย” ธี... “มันเปิดเทอมวันแรกนะ...จำหน้ากันไม่ได้หลอก” เราคุยกันต่ออีกซักพักใหญ่ๆ ฉันถึงได้รู้ว่าครอบครัวของเค้าขายเเว่นอยู่ที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดังเเห่งหนึ่ง เเล้วเค้าก็มาจากโรงเรียนชายล้วนชื่อดังที่ผิดกับฉันโดยสิ้นเชิง ฉันก็มาจาก โรงเรียน สหศึกษา ชื่อดัง เหมือนกัน วันนี้เค้าดู เงียบ ๆ เเต่ก็น่ารักดี เเต่มันไม่ทำให้ฉันรู้สึกเขินหรือเบื่อที่จะคุยกับเค้าเลย กลับกลับทำให้ฉันอยากจะชวนเค้าคุยมากขึ้น เเล้ว ซักพักนึง คุณเเม่ของเค้าก็มารับเค้า กลับบ้าน ฉันลงไปสวัสดี แม่ของเค้าจากด้านนอกของรถด้วยตัวที่ชื้น ๆ จากการสาดของน้ำฝนในเย็นวันนั้น เเล้ว วันนั้นคือวันที่ฉันได้รู้จักเด็กชายตัวอ้วนกลมที่ ชื่อธี ที่จริงฉันมีเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเก่าอยู่เเล้วหลายคน มีทั้งที่ ชอบฉัน เเละเกลียดฉัน หลายสัปดาห์ผ่านไปฉันเริ่มจะสนิทกับธีมากขึ้น เเต่แค่มากขึ้น ไม่ใช่เพื่อนสนิทของเค้า ตอนนี้ธีไม่ใช่เด็กชายตัวอ้วนกลมที่พูดน้อยคนเดิม เค้าเป็นเด็กชายตัวอ้วนกลมที่ฉันรู้สึกว่าฉันอยาก รู้จักเค้ามากกว่านี้ เราเริ่มเเลกเบอร์โทรศัพท์เเละอีเมล์กัน แรกๆ เค้าส่ง message มาหาฉันเเทบทุกวัน จนทุกเย็น ฉันไม่สนอย่างอื่น พอถึงบ้านก็นั่งจ้องเเต่มือถือฉันเริ่มรู้เวลา ที่เค้าจะส่งมา 6.30 หกโมง ครึ่งเราจาคอยเเต่ message ของเค้าเวลา ผ่านไป เรารู้สึกว่า เริ่มรู้สึกกับเค้าเกินเพื่อน เค้าเริ่มลดการส่ง message มาหาฉัน มาเป็น อาทิตย์ละครั้ง เป็นวันเสาร์ เช้า ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับความรู้สึกของเราเเต่ ความรู้สึกมันบอกว่า *เเพม เธอ ชอบ ธี เเน่ ๆ เลย * มันมาพร้อมกับความเเน่ใจ ฉันไม่ลังเลกับความรู้สึกนี้เลยซักนิด ตอนนี้ฉันทำคุ้กกี้ ไม่ก็ขนมไปโรงเรียนทุกวัน เพื่อที่จะได้ให้ธีได้กินฝีมือของฉัน ครั้งหนึ่งอาจารย์เห็นเค้ากินขนมคุ้กกี้ของฉัน เเต่เค้ากลับไม่โทษฉันเลยซักนิด ไม่เคยมีใครทำให้ฉันอย่างนี้มาก่อน มันยิ่งทำให้ฉันประทับใจในตัวเค้ามากขึ้น ๆ ๆทุกวัน ตอนนี้ฉันไม่ได้ชอบเค้าเเล้ว * ฉันรักเค้ามากกว่า* เค้าจะรู้บ้างมั้ยนะว่าการกระทำของเค้าทำให้คน ๆนึงรักเค้ามากขึ้นทุกวัน มันจะเร็วไปไหมที่เด็กนักเรียน ม.1 จะจะใช้คำว่ารักกับความรู้สึกของตัวเอง ตอนนี้ฉันโทรหาเค้า ทุก ๆวัน ไม่รู้ว่าเค้าจะรำคาญฉันรึเปล่า แต่ฉันก็ยังรักเหมือนเคย ทุก ๆวัน เค้าดีกับฉันมาเสมอ ดีมากดีจนฉันไม่คิดว่าจะรักใครได้มากกว่าเค้าอีกแล้ว อยากบอกเค้าจังเลย ว่าเรา รักเค้า มาก มากที่สุดเลย เรา จะทำยังไงให้เค้ารู้ดีนะ ช่วงนี้ คุณแม่ ซื้อแป้งทำขนมมาให้เยอะ แพมเลยทำขนมมาเยอะเป็นพิเศษ กลิ่นขนมมันหอมมากอาจารย์เลยจับได้ว่าฉันเป็นคนเอามา “ ว้า เเย่จัง เเล้ว ธีเค้าจะกินฝีมือเราอีกได้ยังไง นะ”ตอนนี้ธีเเปลกไป เหมือนไม่ใช่ธีคนเดิม เเต่ก็ยังคงส่ง message มาบ้าง ให้ฉันชื่นใจ ตอนนี้ฉันมี message ของธี ประมาณ 60 กว่าอัน ฉันนั่งดูไปยิ้มไป รอก่อนนะธีสักวันฉัน จะบอกคำนี้กับเธอเเต่ฉันยังไม่อยากบอกเธอตอนนี้ กลัวเธอจะเกลียดฉัน เเต่ทำไมเค้าถึงชอบรังเเกฉันจังนะ เเต่ฉันคิดว่าเค้าคงจะไม่ตั้งใจ ฉันมีเพื่อนคนนึง เธอชื่อเเตงกวา เเตงกวาเป็นเพื่อนฉันมาตั้งเเต่เด็ก ฉันจึงเล่าให้เค้าฟังได้ทุกเรื่อง เเม้กระทั่งเรื่องของธี เเตงกวาบอกฉันอยู่เสมอว่าอย่ายอมเเพ้ ทำให้เค้าต่อไปเเล้วสักวันเค้าจะเห็นความดีของเราเอง เค้าจะเห็นความดีของเราจริงๆ หรอ เพราะทุกวันนี้ หัวใจของฉันเริ่มเหนื่อยล้ากับ ที่มันทำให้ไห้ฉันท้อลงไปทุกวันเเล้วนะในความรู้สึกของ ถ้าคนอื่นพูดฉันไม่เคยเเคร์ เเต่ทำไมต้องออกมาจากปากของเค้านะ ฉันไม่น่า ไม่น่าจะรักเค้าเลย จริง ๆ วันนี้เด็กชายตัวอ้วนกลมคนนี้ไม่ใช่ธีคนเดิมอีกต่อไป ฉันเรียนพิเศษกับธีทุกวันพฤหัสฉันเรียนไปเนี่ยส่วนหนึ่งก็เพราะฉันเรียนไม่เก่ง เเต่ที่จริงเเล้ว ฉันอยากใช้เวลา ที่มีอยู่เนี่ยอยู่กับธีให้มากที่สุด เรามักจะนั่งคุยกันจนเย็น ไม่ว่าฉันทำอะไรกำลัง ใจก็มาจากธีคนนี้เเหละ เค้าจะรู้บ้างมั้ยนะว่าทุกสิ่งที่เค้าทำมันมีผลต่อจิตใจของคนบางคนที่เค้าไม่เคยเเคร์ ไม่สนใจ หรือไม่ คงจะอยากปัดไปไกล ๆ ฉันคิดว่าเค้าคงจะชอบ คนคนนึงอย่างที่คนอื่นเค้าพูดกันจริง ๆ เเต่ฉันก็ พยายามไม่สนใจ อย่าง มันเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปมาก เมื่อเด็กชายตัวอ้วนกลมคนนี้เข้ามาฉํนจะทำอย่างที่เเตงกวาบอก ทำอะไรให้เค้าได้ เราต้องทำ โดยไม่ลังเล เทอมหนึ่งกำลังจะผ่านไปแล้ว ตลอดหนึ่งเทอมที่ผ่านมา ฉันทำทุกทางที่จะให้เค้ามีความสุขเเต่ไมู่ร้ว่าเค้าจะมีความสุขมาก พอรึเปล่า ฉันไม่เคยทุ่มเทให้ใครมากขนาดนี้ เเล้วก็ไม่เคยคิดว่าจะทำด้วย และแล้วเทอมหนึ่งก็ผ่านไป ปิดเทอมนี้ธีจะไป Summer ที่ New Zealand ฉันคงจะคิดถึงเค้าน่าดู เค้าไป ประมาณ 1 เดือน 1 เดือนนี้ฉันจะทำอะไรดีนะ เค้าไม่อยู่เเล้ว เราจะโทรหาใครดีล่ะ เเล้วหนึ่งเดือนที่ผ่านไปอย่างน่าเบื่อก็จบลง ทีนี้ เปิดเทอมเราตัดสินใจบอกเพื่อน คนนึงของเราเค้าชื่อเเนน เรารู้สึกสบายใจขึ้นเยอะ เลย เฮ้อ วันนึง ของ เดือนธันวาคม ธี ก็เดินมาหาฉัน “ เเพมขอดูมือถือหน่อย สิ “ ถึงฉันจะรักเค้า เเต่ถ้าฉันรู้ว่าเค้าจะทำอะไรฉันก็คงจะไม่ให้เค้าหรอก เค้าลบ message ของเขาออกหมดเเล้ว “ ไม่ นะ ทุกอย่างที่เราสะสม ถนุถนอมมา มันหายไปทั้งหมดเลย เค้าทำอย่างนั้นได้ยังไงนะ วันนั้น ฉันร้องไห้ตลอด ชั่วโมง ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าเค้าจะเป็นคนทำ ฉันเสียใจมาก มากอย่างที่ไม่เคยมาก่อน วันปีใหม่ก็มาถึง ฉันยังหมั่นส่ง message ไปหาเค้าเสมอ เค้าก็ส่งมาเหมือนกัน ฉันไม่รู้เลยว่าเค้าคิดอะไรอยู่ฉัน ไม่เข้าใจเค้าเลย มีเย็นวันหนึ่ง วันนั้นเป็นวันที่ฉัน เรียนพิเศษกับธีซะด้วยสิ ฉันก็ไปเจอลูกหมาตัวนึง มันน่ารักมาก ฉันเลยกะว่าจะเอามันมาเลี้ยง ที่บ้าน ฉันเลยอุ้มมันไป เพราะวันเสาร์นี้เทศบาลเค้าจะมาจับหมาไปแล้ว ฉันก็ไม่อยากให้มันโดนจับไป จึงอุ้มมันไปเรียนด้วยก่อนแล้วค่อยเอากลับ บ้าน แล้วแม่มันก็ตามกลิ่น ลูกของมันมา มันกำลังจะเอาลูกมันคืน แต่ฉัน รู้ว่าถ้ามันอยู่มันไม่รอดแน่ ธีจึง เข้าไปเอาลูกหมามาจากแม่หมามาให้ฉัน มันเป็นสิ่งที่ฉันประทับใจมาก มันเสี่ยงมาก กับการโดนหมากัด แต่เค้าก็ไม่กลัว ฉัน ให้เค้าตั้งชื่อหมาตัวนี้ให้ มันชื่อ Memo เเละเเล้วคนที่เค้าชอบ ก็ออกทีวีอีกครั้ง เธอเป็นหนึ่งสมาชิกของ นักร้องวงหนึ่ง ฉันดีใจที่เค้าใส่ใจคนที่เค้ารักเหมือนที่ฉันทำ เวลาผ่านไป เร็วมากมาก มันมาถึงเดือนกุมภาพันธ์ เดือนที่คนที่รักกันเค้าจะเเสดงความรัก ต่อกัน ฉันเอาดอกคาร์เนชั่น 10 ดอกไปให้เค้า ดูเค้าไม่ค่อนจะดีใจเท่าไหร่เลย แถมยังเอาไปเล่นซะหักไป 2 ดอก ฉันเห็นเค้ายังไม่ได้ให้อะไรกับคนที่เค้าชอบเลย ตอนกลางวันฉันเลยไปที่ร้านไอติม บอกป้าว่า ถ้ามีคนเอากระดาษใบนี้มาให้ ให้ป้าเค้าให้ไอติมรูปหัวใจเค้าไป เเล้วฉันก็เอากระดาษเเผ่นนั้นไปให้ เค้า เค้าก็รับไป เเต่เค้ากลับไม่เอาไอติม ให้กับคนที่เค้าชอบ เเต่เค้า “ กินเอง” เเล้วเค้าเองก็บอกว่าอร่อย ด้วย ฉัน ยังดีใจอยู่เลย นี่ก็ใกล้การสอบปลายภาคเเล้ว ฉันต้องติวสอบ เเล้วธีก็โทร มา ธี ………เเพมหรอ …. ว่างรึเปล่า เราจะชวนมาเรียนภาษาไทยน่ะ อาจารย์เอ๋เค้าบอกให้ชวน ว่างจะมาเรียนมั้ย เเพม………..ว่าง ว่างสิ อือ งั้นเดี๋ยวเราไปนะ ธี…………..อาจารย์ จะรออยู่ที่ ใต้ตึกนะ เเพม………อือ เจอกัน จะให้เราไม่ว่างได้ยังไง โอกาสอย่างงี้มีไม่บ่อย นักหรอกนะ จากนั้น เเพมก็โยนข้าวเหนียว หนึ่งก้อนเข้าปากเป็นอาหารกลางวันเเล้วก็ วิ่งเเจ้น ไปสยามทันที ทั้ง ๆที่ เพิ่งกลับมาจะกินข้าว เเท้ๆ เเต่เพื่อ ธี คนเดียว นะเนี่ยวันนั้น ฉันมีความสุข มาก มาก มากเลย การที่ได้อยู่ใกล้ คนที่เรารักนานๆ มันไม่ง่ายสำหรับฉันเลย การสอบปลายภาคผ่านไป วันเกิดของธีก็ใกล้เข้ามาทุกทีเรารีบไปหาของขวัญ ธี มันเป็นกล่องดนตรีรูปชิงช้า ฉันห่อของขวัญด้วยกระดาษสีเขียวที่เขาชอบ เราจะไปเที่ยวที่สวนสนุก.ในวันเกิดของธี ฉันจึงเอาของขวัญไปให้เค้าวันนั้น ฉันอยากจะร้องไห้จริง ๆเลยของขวัญที่ฉันตั้งใจให้เค้าเค้ากลับเปิดมันโดยการฉีกอย่างไม่ถนุถนอมเลยซักนิ้ดนึง เหลือเเต่ซากให้ฉันดู ฉันเสียใจมาก ฉันเริ่มบอกเพื่อนสนิทของฉันทีละคน เเต่มันคงไม่เเพร่งพรายไปไหนหรอก เเล้วมันก็เป็นอย่างที่ฉันคิด จากวันปิดเทอม ฉันเริ่มเขียนจดหมายถึงเค้าทุกวันเขียนเป็นไดอารี่เลย เขียน วันนึงฉันเอาคุ้กกี้ที่ฉันทำเอง ไปฝากไว้ที่ร้านของคุณพ่อคุณเเม่ ของธี ธีเค้า Message มาบอกว่าอร่อยมาก เค้าจะรู้มั้ยว่าเเค่คำนั้นทำให้ฉันยิ้มไปได้ครึ่งวัน อีกไม่นาน ฉันก็จะไป summer ที่ Australia เเล้ว วันสุดท้ายฉันเขียนโปสการ์ดไปให้เค้าฉันไม่รู้ว่าเค้าจะเข้าใจในสิ่งที่ฉันเขียนรึเปล่า เเต่มันเป็น crossword ฉันได้เเค่บอกเค้าว่า สิ่งที่ ธีเห็นมันไม่ได้มีเเค่ที่ธีเห็นนะ มันเป็นคำเเทนความรู้สึกของฉัน ทุก ๆ คำก่อนที่ฉันจะไป ฉันคิดถึงทุก ๆ วันที่ เราพบกัน เค้าจะยังจำได้มั้ย ว่าวันเเรกที่เราพบกัน ฉัน เคยพูดว่าอะไร เเละ เเล้ว ฉันก็ไปถึงที่ Australia ฉันโทรหาธี คนแรก หลังจากที่ ได้ซื้อ simมือถือใหม่ ฉันบอกเค้าว่า ฉันถึงแล้ว เค้าก็ อืม อืม อื้อ อื้อ อื้อ .....เป็นคำพูดติดปากของเค้าเลย ฉันไปอยู่ที่นู่นมันน่าเบื่อมากกับการอยู่โดยไม่มีธี แต่ฉันสนุกกับการเรียนมาก แต่ฉันก็ไม่เคยลืมเค้าเลย ฉันโทรหาเค้าบ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ และเขียนจดหมายมาหาเค้าหนึ่งฉบับ พยายามจะบอกเค้าว่า คิดถึงเค้ามาก มาก มาก ที่สุด แล้ว ฉันก็ต้องทนอยู่ต่อไปโดยไม่มี ธี ฉันกลับมาแล้ว ฉัน พยายามโทรหาเค้า ตลอดเวลา วันนึง ฉันแวะไปหาเค้า ที่ร้าน แล้วก็ไม่พบเค้า ฉันจึงไปโทรหาเค้า แต่พอเดินกลับมาอีก ที ก็เจอกับครูสอน ภาษาอังกฤษ ของเค้า ครูของเค้า คือคนที่เราเจอที่ Australia นี่นา ดีจัง เค้ารู้จักธีด้วย วันนั้นฉันกลับไปด้วยอาการงง เล็กน้อย แต่ก็ดีใจ ถึงตอนนี้ฉันก็ยัง ไม่กล้าบอกรักเค้าอยู่ดีฉันจึงพยายาม ไม่ติดต่อเค้าเพราะดูเค้าจะก็ดูเค้าจะ รำคาญฉันเเล้วนี่นาเค้าคงอยากจะลืมฉัน ฉันก็เลยพยายามทำทุกอย่างที่ เค้า ต้องการ ที่จริงเค้าอาจจะลืมฉันไปตั้งนานเเล้วก็ได้เเต่ฉันยังโทรหาเค้าอยู่เค้าจึงอยากเลิกติดต่อกับฉัน ก็เค้าไม่บอกฉันนี่ ว่าเค้าต้องการ อะไร ฉันเลยเดาเอาเองเค้าจะรู้บ้างมั้ย ว่ายังมีเด็กผู้หญิงคนนึง ที่ยัง เฝ้าคอยเเละ คิดถึง เด็กชายตัวอ้วนกลม คนนี้ อยู่ทุกวัน ถึง ยังไง ฉันก็คงจะไม่บอกเค้า ฉัน อยาก ให้ ความรู้สึกเเละความทรงจำดีดี ของเราสอง คน ถูกรักษาอยู่ใหหัวใจทุก ๆ ห้อง ของฉันคนเดียวก็พอเเล้ว ขอให้ธี เป็นเด็กชาย ตัวอ้วนกลม ที่น่ารัก คนเดิม คนนี้ ตลอดไป ช่วยเม้นด้วยนะคะ อยากได้ความคิดเหน เจง ๆ ค่ะ ช่วยกันหน่อยนะคะ pink_ladies