ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของ !! >O<

    ลำดับตอนที่ #14 : ลำดับตอนที่ 14

    • อัปเดตล่าสุด 8 ส.ค. 52




    ใบสมัครนางเอกที(แทมิน)


    ชื่อ-สกุล (ยิ่งแปลกยิ่งดี) ::  นัทสึกิ ทาโมมิ

    ชื่อเล่น (ยิ่งแปลกยิ่งดี) :: เทลมี (เรียกฉัน ?!)

    อายุ (18-20) :: 20 (พอดีอ่ะนะค่ะ กลางๆ)

    สัญชาติ (ยิ่งแปลกยิ่งดี) :: ญี่ปุ่นและมีเลือดเกาหลีอยู่เพียงเสี้ยวนึ่งเท่านั้น 

    ลักษณะรูปร่าง (ให้ชัดเจน) :: เป็นมนุษย์หน้ารูปไข่ ผมยาวสลวยสีน้ำตาล ผิวพรรณขาวละเอียด   สูง 168 เซนติเมตร รูปร่างผอมบางเหมือนนางแบบในนิตรยาสาร ตาสีดำโตที่ดูมีเสน่ห์ ทั้งหมดนี้ก็คือ เธอคนนี้นิเอง !?

    นิสัย (ขอยาวๆๆๆๆ~)  :: เทลมี ~ ถึงแม้ว่าชื่อจะแปลว่าเรียกฉันก็เหอะ  แต่เรียกบ่อยๆ ก็ไม่ดี เพราะว่า...เธอเป็นคนขี้รำคาญมากๆ เป็นคนเจ้าอารมณ์ ที่ใครหลายคนบอกว่าเธอนั่นร้ายมาก แต่เธอก็ไม่ได้ร้ายตลอดไปหรอกนะ มีหลายคนบอกว่า เธอหยิ่ง เอาแต่ใจตัวเอง อย่างนู่น อย่างนี้ แต่เธอไม่ได้หยิ่ง ไม่ได้เอาแต่ใจ ก็แค่เป็นคนขี้รำคาญแค่นั้นเอง แต่ถ้าทำให้อะไรโดนใจเธอล่ะก็ เธอจะเริ่มหันมาสนใจและเริ่มพูดคุยกับคนๆนั้น ยังไงๆเธอก็ไม่ชอบให้ใครมาเกาะแกะ มางอแงข้างๆ จะรำคาญมากที่สุด ข้อดีของเธอคือ...เป็นคนฉลาด หัวไว ถึงขั้นได้เป็นนักศึกษาคณะแพทย์ศาตร์ของมหาลัยโตเกียว เธอจึงสนใจเกี่ยวกับการรักษาคนนู่นคนนี้เป็นพิเศษก็มัน  เพราะเธออยากเป็นหมอนี้เอง แถมยังมีความกตัญญู ช่วยพ่อและพี่ชายทำงานในบริษัทอีกตังหาก  เธอรักครอบครัว และ พี่ชาย ถึงจะทะเลาะกันบ่อยๆ เพราะเขาเป็นคนที่ชอบโวยวาย เสียงดังน่ารำคาญ ทำให้เธอและเขาทะเลาะกันอยู่เสมอ นั้นก็คือ..'ทรัสท์'  เค้าเป็นคนโวยวายเสียงดังๆ แบบไม่มีเหตุผล ซึ่งเธอก็เป็นคนขี้รำคาญอยู่แล้ว เลยทะเลาะกัน จนถือว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ยังไงเธอก็ยังรักและเคารพพี่คนนี้อยู่ดี พี่ของเธออยู่ข้างนอกจะชอบวางมาดอยู่ตลอดและจีบผู้หญิงสวยๆเป็นว่าเล่น เธอเองรู้เรื่องนี้ดีกว่าใครๆ  เธอยังชอบกินอาหารรสเผ็ดจี๊ดดด ~ ขึ้นสมองด้วย เธอบอกว่ายังไงมันก็อร่อยกว่า อาหารรสชาติ หวานๆ จืดๆ ซะอีก อาจจะแปลกใจเพราะดูจากบุคลิคภายนอก ดูเป็นคนเงียบหยิ่ง แต่ภายในช่างเรียบง่าย แอบ ซ่าส์แบบน่ารักๆ แอบรั่วอยู่เป็นวรรคเป็นเวร เป็นมิตรอยู่ แต่แค่พูดน้อยแค่นั้น เป็นคนที่พูดครั้งเดียวเข้าใจทันที เธอก็เป็นคนมีเหตุผลเหมือนกันแหละ  เพราะฉะนั้นไม่แปลกที่เธอจะชอบกินวาซาบิที่ฉุนขึ้นจมูก และ กิมจิรสเผ็ด ที่สุด  แม้กระทั่งพี่ชายของเธอที่ชอบกินเผ็ด ยังโบกมือบายบ๊าย อย่างพริกขี้หนูของไทย มันทั่งปวดแสบ ปวดร้อนมากที่สุด แต่เธอก็ชอบมันมากแล้วบอกว่า เผ็ดเป็นอันดับ 3 ของโลกเชียวนะ เป็นรสชาติที่หายากจริงๆ ดูๆไปแล้ว เธอมีเพื่อนสนิทอยู่ไม่กี่คนเพราะ มีคนที่ไม่ชอบเธอ ที่เธอสวยและรวย เกินหน้าเกินตาชาวบ้านเค้า  ที่คบกับเธอไม่ใช่เพราะเธอหน้าตาดี หน้าตาน่ารัก พี่หล่อ พ่อรวย แม่ไฮโซหรอกนะ เพราะนิสัยภายใน ที่น่ารักๆ เงียบนิดๆ ถึงแม้จะมีนิสัยขี้รำคาญ ขี้โวยวาย แต่เพื่อนของเธอก็รับได้ซะแล้ว  เธอเป็นที่หมายปองของรุ่นน้องๆ แต่เธอไม่ชอบคนที่อายุน้อยกว่า เพราะชอบอ้อน ชอบงอแง เธอเลยรำคาญและไม่ชอบขึ้นมา  ถ้าเกิดจะเรียกเธอคนนี้ก็อย่าเรียกบ่อยล่ะ ครั้งเดียวพอ ถ้าไม่หันก็อย่าไปเรียกอีกรอบเลยนะ เดี๊ยวยัยนี้วีนขึ้นมา ทำยังไง ?

    อาชีพ :: เป็นนักศึกษาคณะแพทย์ศาสตร์ ปี 2 และ ช่วยงานธุรกิจของพี่ชาย

    ครอบครัว :: เป็นครอบครัวมีฐานะอยู่เหมือนกัน พ่อเป็นประธานบริษัทที่สุขุมมาก มีพี่ชายเป็นหนุ่มธุรกิจไฟแรง แม่ของเธอก็ไม่ได้ทำอะไร อาจจะพบปะกับพวกคุณนายไฮโซเป็นเรื่องธรรมดา เธอเองก็เป็นลูกสาวคนสุดท้อง พ่อของเธอเป็นคนญี่ปุ่นและแม่เป็นคนเกาหลี นานๆทีจะกลับไปที่เกาหลีซักที เพราะบ้านที่เธออยู่ประจำ คือ บ้านที่ญี่ปุ่น นานครั้งจะได้ไปเยี่ยม ญาติของแม่บ้างแหละนะ

    ชอบ :: ของเผ็ดๆ เช่น วาซาบิ พริกขี้หนู(ไทย) กิมจิ , ครอบครัว , พี่ชาย

    ไม่ชอบ :: คนอายุน้อยกว่า , คนที่งอแง เกาะแกะ, ผี

    ความสามารถพิเศษ ::   วีนแหลก !!,กินของเผ็ดๆร้อนๆได้  อย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว

    งานอดิเรก ::อ่านหนังสือ(เกี่ยวกับแพทย์), ตรวจหาของเผ็ดในซุปเปอร์มาเก็ตแถวบ้าน,บ่นให้อากาศฟัง

    คำพูดติดปาก (หลายคำได้) ::โอ๊ยยย!! รำคาญ !! , พอเลย !! , อะไรของนายเนี้ย!!

    เพิ่มเติม :: เธอบอกว่า ชอบคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่นิดๆ เด็กๆหน่อยๆ แล้วปกป้องเธอได้ นิสัยมีความรับผิดชอบสูง   เป็นต้น รูปร่างหน้าตา ขอพอใช้ได้แล้วกันนะ เรื่องตระกูล ความร่ำรวยอะไรนั้นน่ะ เธอไม่ได้สนใจซักนิด

    อิมเมจ (3รูป) ::




    http://udata2.postjung.com/udata/0/820/820292/upic-19.jpg


    user posted image



    อิมเมจคู่ (3รูป) ::











    เพลงประจำคู่ (ชื่อเพลง/ศิลปิน) :: Tell me  /  Wonder GirlS




    คำถามทั่วไป(ตอบๆมาเถอะ ไม่มีผลต่อคะแนนใดๆทั้งสิ้น)

    1.คิดว่าพล็อตเรื่องนี้เป็นไงบ้างฮะ? :: โอ้ !!  พระเจ้า มันแอดเวนเจอร์ +0+

    2.เบื่อคำว่า 'ชิวิตฝ้ายแอดเวนเจอร์' บ้างไหม? :: ไม่อ่ะ พูดกรอกหูอยู่เกือบทุกวัน = ='' 'ชีวิตพี่มันแอดเวนเจอร์ ~'

    3.คิดว่าจะออติดไหม ความเป็นไปได้มีมากน้อยเท่าไร? :: ปานกลางค่ะ  มั่นใจขึ้นมาเล็กๆ  แหะๆๆ >o<''

    4.ถ้าออติดแล้วจะมาเม้นท์ให้ไหมเอ่ย? :: เม้นสิค่ะ >w<

    5.ถ้าติดแล้วหายสาปสูญ ตัวละครของคุณก็จะโดนปลาหมึกยักษ์เขมือบทันที โอเค๊? :: ปลาหมึกยักษ์ >[]< ;; ไม่ห๊ายยยไม่หายยย เชื่อเค้าสิ !! > <





    คำถามออดิชั่น

    1. คุณเป็นคนขี้รำคาญและไม่ชอบความวุ่นวายเท่าไรนัก ทุกครั้งที่มีคนชวนไปนู้นชวนไปนี่ หรือทำกิจกรรมต่างๆ คุณก็ขอผ่านอย่างเดียว แล้วเพราะอะไรในครั้งนี้คุณถึงได้มานั่งจุ๊กปุ๊กอยู่ที่ทะเลแสนงามมม~ (ขอยาวๆ มีบทพูดได้) ::

    ตอนเย็น...
    "ทำไมคนขับรถมารับช้าจังเนี่ย!!เดี๋ยวตัดเงินเดือนซะให้เข็ด-*- นี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว ชั้นรอตั้งแต่ 4 โมง ยังไม่มาอีก...โอ้ยยย ยย!!ทำไม มันช้าอย่างนี้นะ!!! @$%$#!#&*[=];$" ฉันยืนบ่นเบาๆอยู่หน้าโรงเรียน โอ๊ยย ~  มันสมควรน่าบ่นมั้ย ? ในรอตั้งแต่ 4 โมงแล้ว..นี่มั้น 5 โมงกว่าแล้ว !! ฉันเลยมายืนบ่นให้อากาศฟังอยู่นานเลยล่ะ
    บรืนน นน น~
    ทันทีที่รถที่มารับส่งฉันประจำมาถึง ฉันก็เปิดประตูรถแล้วนั่งลงบนเบาะหนังสุดหรู แอร์เย็นๆ  กลิ่นน้ำหอมรถที่คุ้นเคยมันลอยมาแตะจมูก แต่นั้นก็ไม่ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นเลย ฉันโยนกระเป๋าไปไว้เบาะหลังพร้อมกับบ่นไปพลางๆ
    "ลุงคะ!! ทำไมมารับช้าจังคะ หนูรอลุงตั้งนานนะเนี่ย ถ้าวันหลังมารับช้าอีกหนูจะ... เฮ้ย!!!"
    ฉันทำหน้าเหวอทันที...เพราะเห็นลุงคนขับรถ..ที่เมื่อก่อนหน้าเหี่ยวๆ แก่ๆ...เปลี่ยนไปเป็นสัตว์ประหลาดหน้าหล่อ(?)ที่กำลังตีหน้าโหดใส่ฉัน คนๆนั้นก็คือ พี่ชายของฉันเอง
    "อะ...ไอ้คุณพี่ทรัสท์!! มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงเนี่ย !? อย่าบอกนะว่าเปลี่ยนอาชีพแล้วน่ะ จากหนุ่มนักธุระกิจกลายเป็นคนขับรถให้เทล คิดได้ไงเนี่ย O[]O!!!" หลังจากฉันพูดจบเป็น 5 วิ  พี่ชายสุดหล่อตีน่าเซงใส่แล้ว ก็เขกกบาลฉันหนึ่งที 1 ที
    "หึหึ แค่มาขับรถให้ ทำมาบ่น - -** ลงไปเลยป่ะ !!"
    "อ่าว !? แล้วใครจะไปรู้ล่ะ ว่าพี่จะมารับฉันน่ะ ปกติจะเป็นลุงขับรถมารับนินา" ฉันสะบัดหน้าไปมองวิว
    "....แล้วพี่จะพาฉันไปไหน ??"
    "ไปไหนก็เรื่องของฉัน...แต่ฉันอยากให้เธอไปด้วย"

    เวลาต่อมา..
    "พี่...พาฉันมาทำไมที่นี้นะ !?" ฉันหันไปถามพี่ด้วยความสงสัยอย่างรุนแรง
    "เหอะนะ !! ยุ่งจริงๆ - -*"
    "แต่นี้มัน...ทะเลนินา !!"
    "ก็มันอยากมา ไม่ได้ไง ?"
    "แล้วเอาฉันมาทำไมอ่าา ฉันจะกลับบ้านนน ~"
    "ไม่ได้เธอต้องไปกับพี่ !!"
    "ไม่ !!"

    เพราะถึงได้มาทะเล เพราะไอ้พี่บ้าๆๆอย่างพี่ทรัสท์ไง  - - เฮ้ออ ~ แต่ก็สบายตาดีนะ ทะเลที่ว่า...อื้มมม สบายดีจัง ลมอ่อนๆ ได้กลิ่นเกลือของทะเล ว้าววว ~ ทะเลวิเศษกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย ฉันเดินลงน้ำไปช้าๆ ตอนนี้มันเย็นแล้วแหละ ขอบฟ้ากำลังจะลงสู่ผิวน้ำ
    "..เทล !! เธอจะไปไหน นั่นมันทะเลนะ" พี่ทรัสท์ดึงแขนของฉันไว้
    "...."ฉันกำลังจะหยุด แต่ !! จู่ๆๆ ก็หยุดไม่ได้ ทรายที่อยู่ใต้เท้าของฉันมันเคลื่อนที่ !! เคลื่อนที่ทำให้ฉันยิ่งลงไปในน้ำลึกเค้าไปอีก
    " เทล !! ขึ้นมานะ อึ๊บ !! "
    "..พี่ ฉัน !! ขึ้นไปไม่ได้ ช่วยด้วยๆๆ .."
    "เธออย่าทำให้ฉันกลัวนะเทล ขึ้นมาสิ ระ..ระวัง !!!"
    โครม !!
    ..มีคลื้นใหญ่ซัดเข้ามา  ทำให้ฉันกับพี่ จมลงสู่ใต้ทะเล ฉันและพี่พยายามที่จะขึ้นไปข้างบน แต่...ก็ทำไม่ได้ ได้แต่จมลงสู่เบื้องล่างเรื่อยๆ

    ....ไม่เอานะ !! ฉันยังไม่อยากตายยยยยยยยย ~!!!


    2.ในทางทฤษฎีแล้ว เรื่องแบบนี้ไม่มีทางเกิดขึ้น ทำไมกันหนอ คุณและพี่ชายของคุณถึงกลายเป็นเงือก! ไม่ว่าคุณจะยกข้อสัณนิฐานอะไรขึ้นมา รองรับเหตุการณ์นี้ มันก็ไม่สมเหตุสมผลเลยสักนิด แล้วอีกอย่างสิ่งที่คุณีรำคาญมากที่สุดก็คือ เด็กคนนั้น ถามนู้นถามนี่อยู่ได้ คุณชักจะโมโหขึ้นมาแล้ว ในที่สุดคุณก็เผลอตวาดเสียงดังใส่เขาไปจนได้ เขาหนีไปร้อไห้ คุณถูกติหนิ และคุณก็เป็นคนมีเหตุผลพอสมควร คุณเลยตัดสินใจจะไปขอโทษเขา คุณจะพูดกับเขาว่ายังไง?(ขอยาวๆ มีบทพูดได้)

    ::  ก๊อททท =[]='' ฉันกลายเป็นเงือก ม่ายยยย เป็นไปไม่ได้ >[]< !! พี่ก็หายไป ไม่นะ ฉันเป็นปลามันก็แย่เกินแล้ว ชิ !!
    จึ่งๆๆ
    "...เอ่อ พี่สาวคับ"
    "?" ฉันหันหน้าไปตามเสียงและแรงสะกิด ก็พบเด็กชายคนหนึ่ง อายุน่าจะห่างกับฉันซัก 2- 3 ปี บางทีเค้าอาจจะช่วยหาพี่ทรัสท์ก็ได้นะ *0*
    "นี่ !! นาย เอ่อ ที่นี้ที่ไหนเหรอ? คือว่าฉันมาจากข้างบนน่ะ นายพอจะรู้อะไรบ้างมั้ย ?" ฉันชี้มือไปข้างบน เพื่อเค้าจะเข้าใจบ้าง
    "ที่นี้คือบ้านของพวกผมครับ ^ ^ อ่ะ !! พี่สาวมาจากข้างบน *0* นี้ๆ ข้างบนมีอะไรบ้างนะ สวยมั้ยๆ ?" อืม มม  คำถามมาเป็นชุดๆเลยแหะ = =;;
    "สวยสิ ถ้าไม่มีขยะที่ลอยตามน้ำ น้ำจากโรงงานที่ปล่อยลงมาทำให้น้ำเน่า บูดน่ะ ชิ ! สกปรกจะตาย ถ้าจะสวยก็คงเป็นที่นี้ล่ะมั้ง แต่เดาได้ว่าอีกไม่นานหรอก..." ฉันเงียบไปหึ สักวันที่นี้

    3.หลังจากวันนั้น เป็นต้นมา เขาก็ยังคงเกาะติดคุณไม่ปล่อย เหนียวซะยิ่งกว่าตีนตุ๊กแก คุณจึงคิดแผนเด็ดขึ้นมาเพื่อสะลัดเขาทิ้งไปให้พ้นๆทางเสีย แผนของคุณมันมีว่ายังไงกัน บอกหน่อยสิ>O< (ขอยาวๆ มีบทพูดได้)

     ::

    4. ระหว่างการเดินทาง เขาก็หายไปซะเฉยๆ ทุกคนกังวลใจมาก และก็เลยตกลงว่าจะแยกย้ายกันออกตามหา ในที่สุดคุณก็ไปพบเขาอยู่ที่ทุ่งดอกไม้ทะเล คุณแทบจะอยากฉีกเขาออกเป็นชิ้นๆ คุณจะสั่งสอนเขายังไงว่าในตอนนี้เขาสมควรจะโตได้แล้วน่ะ! (ขอยาวๆ มีบทพูดได้)  

    ::

    5.ระยะเวลาอันยาวนานของการทำภารกิจ บวกกับความใกล้ชิดสนิทสนม(?)ของคุณและเขา ทำให้ความรักเริ่มก่อตัวขึ้นมา และวันหนึ่งเขาก็มาสารภาพความรู้สึกแสนงดงามกับคุณ เขาจะพูดยังไง และคุณล่ะ จะตอบเขาไปว่าอะไร (ขอยาวๆ มีบทพูดได้)

     ::

    6.ในที่สุด ภารกิจอันสุดแสนหฤโหดก็จบลง และคุณก็ต้องกลับสู่ที่ของคุณ แต่หัวใจของเขาอยู่ที่คุณ หัวใจของคุณก็อยู่ที่เขา ถ้าหากต้องจากกัน ก็เท่ากับว่าพรากลมหายใจของกันและกัน เขาจะทำอะไรเพื่อบอกให้คุณรู้ว่า เขาจะรักเพียงคุณ แล้วคุณจะทำยังไงให้เขารู้ว่าคุณก็จะมีแค่เขาเช่นกัน (ขอยาวๆ มีบทพูดได้) 

    :: อะไรกัน!!? ....ฉันต้องจากเจ้าเด็กคนนั้น..คะ..คนๆที่ฉันรักน่ะเหรอ ฮึก .. ไม่เอานะ ไม่เอา
    "..พี่สาวฮะ "เสียงของทีดังขึ้นมาทางด้านหลังฉัน ทำเอาฉันสะดุ้ง
    "..ฮึก อ่ะ ! มีอะไรเหรอ ที ^ ^" 
    "...พี่ร้องไห้เหรอฮะ ?" เค้าทำหน้างงๆแล้วเอียงคอพอดูน่ารักเล็กน้อย คิก...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×