รักเปิ่นๆของยัยบ้าบิ่น

ลำดับตอนที่ #3 : ทำไงดีละ นายหน้าหื่นมาขอฉันเป็นแฟน แถมตั้งชื่อให้ฉันใหม่ว่า ยัยเชิ่ม อีก

3

     ปากเขาทำไมมาอยู่ที่ปากฉัน อ๊ากกก นี่นายกำลังจูบฉันอยู่เหรอเนี่ย ทำไงดีละ ฉันพยายามดิ้นเต็มที่ แต่ยิ่งดิ้นเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรัดฉันแน่นขึ้นอีก

"พรึบ"

"นี่เธอ เธอ ให้มันได้ยังงี้สิ เป็นลมไปซะได้ อย่าบอกนะว่ายัยนี่ไม่เคยโดนจูบมาก่อน ให้ตายสิ จะทำไงดีล่ะเนี่ย"

....

"โอ๊ย ทำไมฉันเจ็บปากอย่างงี้นะ"

"ฟื้นแล้วหรอ ฮึ เก่งแต่ปากจริงๆนะเธอหนะ"

"นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย"

"บ้านฉันเอง"

    
ฉันจึงค่อยๆพยุงตัวเอง เพื่อที่จะขึ้นมานั่ง

"กรี๊ดดดดดดด"

"โอ้ยยยย หูฉันจะแตกอยู่แล้ว เป็นอะไรอีก"

"นะ...นี่ นาย ทำไมกระดุมเสื้อฉันถึงได้หลุดออกหมดอย่างนี้ นาย ไอ้ทุเรศ บ้ากาม เลวที่สุด นี่ฉันเสร็จไอ้บ้ากามนี่แล้วเหรอเนี่ย"

"เห้ยย นี่เธอพูดดีๆนะ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลย กะอีแค่ปลดกระดุมออก เพราะเห็นว่าเหงื่อเธอออกเยอะมาก กลัวจะร้อนก็แค่นั้น หุ่นเธอไม่ได้น่ามองตรงไหนเลย"

"เชอะ งั้นเหรอ แล้วไมนายต้องหน้าแดงด้วยหละ"

"ใครหน้าแดง ฉันปวดหัวต่างหาก อย่าหลงตัวเองให้มันมากหน่อยเลย"

"เอาเถอะน่า เอาเป็นว่าฉันไม่ถือก็ได้ ที่นายหน้าแดงแต่ฉันจะกลับบ้านแล้ว"
   
    แล้วฉันก็ลุกขึ้น แต่แล้วตัวของฉันก็ล้มมาทับอีตาบ้านั่น เพราะเขาฉุดมือฉัน

"เดี๋ยวฉันไปส่ง"

"ไม่ต้องฉันกลับเองได้"

"อวดเก่งจริงๆ ถ้าเธอไม่ให้ฉันไปส่งงั้นเธอก็ต้องมาเป็นแฟนฉัน" นายหน้าหื่นนั่นทำหน้าหื่นใส่ฉันแถมยังทำตาเจ้าเล่ห์อีกต้องมีอะไรไม่ดีในหัวของนายแน่ๆ

"นี่นายจะบ้าไปแล้วรึไง นายมียัยหน้าจืดแล้วยังไม่พออีกเหรอ"

"เรื่องของฉัน ตกลงฉันไปส่งเธอนะ"

     นี่ถ้าฉันไม่ให้นายไปส่ง ฉันต้องเป็นแฟนกับนายใช่ไหมเนี่ย เอาไงดีนะ ฉันคิดอย่างงี้ได้ไงนี่ต้องปฏิเสธสิถึงจะถูก

"ตามมาเร็วๆสิ เดี๋ยวฉันก็กลับบ้านดึกหรอก"  คำพูดของฉันทำให้หมอนั่นอึ้งไปเลย อิอิ (แต่ทำไมปากกับใจของฉันถึงไม่ตรงกันนะ)

"ต่อไปนี้เรามาคุยดีๆกันเถอะนะ"

"ทำไมเหรอ นี่ฉันคุยดีแล้วนะเนี่ย ถ้านายไม่พอใจก็เลิกยุ่งกับฉันสิ"

"เธอเป็นโรคจิตอ่อนรึไง ถึงคุยกันดีๆไม่ได้"

"บ้ารึไง ใครโรคจิตอ่อนๆกัน นายนะสิอยู่ๆจะมาขอฉันเป็นแฟน เสียสติกะทันหันรึไง"

"อ๋อ เธอไม่ได้โรคจิตอ่อนๆหรอก..."

"ใช่ เข้าใจได้ก็ดี"

"แต่เธอโรคค..จิตต..มากๆเลยต่างหาก"

"ไอ้บ้า.. ไอ้..ไอ้หน้าหื่น"

"มะกี้เธอว่าฉันหน้าหื่นงั้นเหรอ"

"ใช่นายหูตึงรึไง"

"ฉันหน้าหื่นตรงไหนมิทราบ"

"ก็...หื่นแล้วกัน ฉันไม่บอกหรอก แต่ที่รู้ๆต่อไปนี้ฉันจะเรียกนายว่า หน้าหื่นก็แล้วกัน 555"

"งั้นฉันจะเรียกเธอว่า ยัยเชิ่ม เหมือนกัน 555555"

     นายขี้ตืดหัวเราะร่วนอย่าพอใจ ทำไมนะโชคถึงนำพานายตัวป่วนนี่มากวนใจฉันด้วยนะ แล้วต่อไปนี้ชีวิตของสาวคิกขุอย่างฉันจะเป็นอย่างไรต่อไปละเนี่ย T-T