นิยายรักฉบับอินุยาฉะ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ เซอร์ไพร์วันเกิด!!!

บทนำ

เซอร์ไพร์วันเกิด

                สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ ฮิคุราชิ คาโงเมะ อายุกำลังจะ 16 ปี วันนี้ คิกคิก ^^ ฉันเป็นสาวน้อยที่แสนจะธรรมดามาก และวันนี้พอฉันเลิกเรียนฉันก้องรีบตรงดิ่งกลับบ้าน เพราะอะไรนะเหรอ หุหุ ก็คุณปู่บอกว่าวันนี้จะมีของขวัญวันเกิดฉบับพิเศษให้ฉัน เยส!!! เข้าแผน ฉันว่านะ ของขวัญที่ว่า อาจจะเป็นโทรศัพท์ที่ฉันอยากได้พอดี แหมปู่นี่รู้ใจฉันจริงๆ อยากไปให้ถึงเร็วๆจัง ว่าแล้วฉันก็รีบปั่นจักรยานด้วยความเร็วแสง(เว่อร์มาก) และแล้วก็มาถึงบ้านซักที เฮ้อ เหนื่อยจัง

                “ทุกคนหนูกลับมาแล้วค่ะ”ฉันกล่าวที่หน้าบ้านก่อนจะเดินมาถอดรองเท้าตรงชั้นวางรองเท้า ก่อนที่จะค่อยๆเดินเข้าไปในตัวบ้าน

                “คุณปู่อยู่ไหมค่ะ คุณแม่”ฉันถามคุณแม่ ในขณะที่คุณแม่กำลังเตรียมอาหารสำหรับงานวันเกิดของฉัน เราจัดงานอย่างง่ายๆ กินภายในครอบครัว

                “เห็นปู่บอกว่า จะไปหาของขวัญให้คาโงเมะจัง อยู่นะ^^”แม่พูดพลางหันหน้ามายิ้มให้ฉัน

                “งั้นเดี๋ยวหนู ช่วยคุณแม่ทำกับข้าวนะค่ะ^^”

                เวลาผ่านไปสามชั่วโมง ตอนนี้ก็เป็นเวลา สามทุ่มกว่าๆแล้ว ฉันกำลังนั่งเปิดดูของขวัญที่คุณแม่ให้ มันคือ สร้อยเงิน จี้เป็นรูปดอกไม้ เอ่อ ดอกอะไรหว่า -_-!!!

                “คุณแม่ค่ะ จี้ดอกไม้นี้ มันคืออะไรค่ะ”

                “มันคือดอกไลแล็ก โพลีแอนธัส ความหมายของงมันก็คือ ความเชื่อมั่น แม่อยากให้ลูกเก็บมันไว้ มันคือสร้อยที่ทำให้คุณตากับคุณยายได้พบกัน และท่านก็มอบให้แม่ แล้วแม่ก็มอบให้ลูก เก็บไว้เธอจ๊ะ ไอ้ไว้ให้คนสำคัญสำหรับลูกน่ะ^^”

                “นี่คาโงเมะจังของพ่อ แท่นแท้น^^”แล้วคุณพ่อก็ชี้ไปบริเวณหน้าบ้าน มีรถจักรยานคันใหม่เอี่ยมจอดอยู่ ว้าว น่ารักจัง

                “ขอบคุณค่ะคุณพ่อ หนูชอบมากเลย”แล้วฉันก็กอดคุณพ่อ ขอบคุณสำหรับของขวัญ

                “พี่ฮะ ของผม”ว่าแล้ว น้องชายตัวแสบก็ให้สร้อยมา เอ๋ จี้ เป็นแบบใส่รูปเล็กๆข้างใน

                “มีรูปด้วย เอ่อ นี่มันรูปเธอนี่ เอิ่ม คนจะไม่เข้ามาจีบพี่ ก็เพราะเห็นรูปเธอนี่แหละ แต่ก็ขอบใจนะ”แล้วฉันก็จุ๊บหน้าผากของน้องชายสุดที่รักอย่างหนักหน่วง จุ๊บ^^

                “และสุดท้าย ของขวัญพิเศษจากปู่ ฮ่าๆๆๆ ของขวัญที่ดีที่สุดในโลก แท่นแท้น”แล้วปู่ก็ค่อยๆยกมือที่ซ่อนข้างหลังขึ้นมาให้ฉันเห็น อึ้งค่ะ!!! อึ้งไปแปดล้านวิ โอ้แม่เจ้า ถ้าฉันสกายคิกปู่ได้ ฉันทำไปนานแล้ว\^/ไอ้ของขวัญที่ว่านั้น คือ ลูกแก้วกลมๆๆ ใสๆ เอ่อ แค่นั้น

                “คุณปู่ค่ะ ไหนบอกว่าจะให้ของขวัญพิเศษกับหนูไงค่ะ แต่นี่มันอะไร T^T”

                “นี่คือสุดยอดของวิเศษเลยน่ะ คาโงเมะจัง มันจะช่วยให้หลานปลอดภัย”คุณปู่พูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอย่างไร้เดียงสา ^^

                “ปู่อ่ะ ปีที่แล้ว ก็หน้ากากกุมารทอง ปีนี้ยังเป็นลูกแก้วประหลาดๆนี้อีก เฮ้อ”ฉันว่าพลางถอนใจ แล้วเอื้อมมือไปรับลูกแก้วนั่นมา จะไม่รับก็ไม่ดี จะเขวี้ยงทิ้งตอนนี้ ก็กลัวปู่เสียใจ เอาไว้ไปทิ้งในบ่อน้ำที่ศาลเจ้าดีกว่า อิอิ เอ้อ ฉันลืมบอกไปว่า บ้านเราเป็นวัด และคุณปู่ก็เป็นเจ้าอาวาตอยู่ในวัด ฉะนั้นบ้านเราจงอยู่ในวัดโดยปริยาย

                “ทุกคนค่ะ งั้นหนูไปนอนก่อนน่ะค่ะ ขอบคุณทุกคนำหรับของขวัญน่ะค่ะ”แล้วฉันจึงเข้านอน

                ช่วงสายๆวันต่อมา

                อืม รู้สึกดีจัง กับการตื่นนอนแต่เช้า ดีนะที่วันนี้เป็นช่วงปิดเทอม ฉันจึงอยู่บ้านสบายๆ แหม่!!! ตอนนี้คุณปู่คงกำลังสวดมนต์อยู่ในโบสถ์แน่ คิกคิก เอาลูกแกวนั่นไปทิ้งดีกว่า >___<   ฉันเดินไปหยิบลูกแก้ว เอ่อ บ่อน้ำนั้น น่าจะน่ากลัว ฉันไปชวนโซตะ (ชื่อน้องชายฉัน) ไปเป็นเพื่อน เราสองคนเดินไปในศาลเจ้า แหม่!!! บรรยากาศช่างวังเวงเหลือเกิน ฉันกับโซตะค่อยๆยื่นหน้ามองลงไปในก้นบ่อ เอ๋? ในบ่อมีอะไรกันน่า แต่ช่างเหอะ รีบๆทิ้งดีว่า ขณะที่ฉันยื่นมือที่ถือลูกแก้ว แล้วกำลังจะปล่อย จู่ๆก็มีสัตว์ประหลาดโผล่ขึ้นมา ฉุดฉันให้ตกลงไปในบ่อ

                “กรี๊ดดดดดด โซตะTT”

                “คาโงเมะ ม่ายยยย”ฉันค่อยๆเห็นสีหน้าที่ตื่นตระหนกของโซตะเล็กลงเรื่อยๆๆค่อยมันจะค่อยๆกลายเป็นจุดแสงเล็กๆ สิ่งที่คิดได้เพียงอย่างเดียวคือ ฉันคงไม่รอดแล้วล่ะ T_T