ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 - I'm tripping !
" นายมาอยู่ที่นี่ได้ไงฮะ! - - " เเบมเเบมถามอย่างเหลืออด
" ก็ซอยนี้ฉันรู้จักเเค่นายคนเดียว -^-"
" ชิ นายนี่..เจ้าเล่ห์ชะมัด -*-" เเบมเเบมกำมือเเน่น
" เเบมเเบม..ใจเย็นก่อน นั่งทานข้าวด้วยกันสิลูก " ถึงเเม้จะไม่สบอารมณ์ เเต่เขาก็ต้องจำใจร่วมโต๊ะกับเเจ๊คสัน
" พี่ชื่ออะไรหรอฮะ " ยูคยอมเอยขึ้น
" เเจ๊คสันหวัง.. "
" ตระกูลหวัง!!! " พ่อเเม่เเละยูคยอมอุทานจนเสียงหลง
" ตระกูลหวังเป็นตระกูลขุนนางเก่าเเก่เเละเป็นตระกูลที่ร่ำรวยมหาศาล มีปราสาทหลังใหญ่มหึมาาา~"
ยูคยอมบรรยายพร้อมใส่เสียงเอ็คโค่..
พ่อเเม่รีบเอาใจเเจ๊คสันกันใหญ่ " พอจะกินได้มั้ย บ้านเราค่อนข้างจน กินง่ายๆเเบบนี้คงไม่เป็นไรนะ^^ " พ่อชวนเเจ๊คสันคุยอย่างเป็นกันเอง
" พ่อฮะ ไม่ต้องไปบอกเขาเลย ถ้าเขากินไม่ได้ก็ไม่ต้องกินดิ -3- " เเบมเเบมเเย้งขึ้น
" เเบมเเบม..อยู่บนโต๊ะอาหารมีมารยาทหน่อยสิลูก " เเม่ตำหนิพลางเท้าคางมองเเจ๊คสัน
" จะว่าไป..เพื่อนเเกนี่ก็หล่อดีเน้อ -w-"
" หือ?! " เเบมเเบม ยูคยอมเเละพ่อมองเเม่เป็นตาเดียว
" สามีเเม่นั่งอยู่ตรงนี้เเถมมีลูกนั่งหัวโด่อยู่อีก2คน เเม่ยังจะอ่อยผู้ชายอีกหรอ -3- "
ป้าบ!! เเบมเเบมโดนเเม่ตบหัวสั่งสอนเข้าให้
" พูดจาน่าเกลียด ฉันเเค่เอ็นดูอยากได้เป็นลูกชายย่ะ ..นี่ขอเเลกกับ2คนนี้ได้มั้ย "
"อ้าว.." เเบมเเบมเเละยูคยอมเอยพร้อมกันด้วยความน้อยใจ
เเจ๊คสันเเอบหัวเราะเบาๆ ไม่น่าเชื่อเลยว่าครอบครัวเเบมเเบมจะอบอุ่นขนาดนี้
" จะบอกได้รึยังว่านายมาที่นี่ทำไม " เเบมเเบมถามด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
" ผมกำลังหาคนไปเป็นพี่เลี้ยงเด็กครับ.. "
" อ่อ..คุณมาถูกบ้านเเล้วค่ะ คิๆ ฉันนี่เเหละจะรับหน้าที่นี้เอง >< " เเม่พูดพร้อมบิดตัวไปมา
" ให้มันน้อยๆหน่อย ยัยมาร์คกี้-3- " พ่อพูดด้วยความไม่พอใจ
" อะไรกัน - - ตาจูเนียร์เนี่ย งั้น.. เเบมเเบมก็มีความสามารถในการเลี้ยงเด็กเหมือนนะคะ " เเม่จับไหล่เเบมเเบมเเล้วพรีเซนต์
" เเต่พี่เเบมเเบมเค้าชอบรังเเกเด็กนะครับ เค้ายังเคยตบหัวเด็กเเล้วขโมยอมยิ้มมาเลย 55 " ยูคยอมยิ้มขำๆ เเม่หยิกเขาจนเนื้อเขียว "โอ๊ย! เจ็บนะเเม่"
" เเบมเเบมว่าไงลูก " พ่อหันมาถามความเห็น
" ไม่! ผมไม่มีวันไปบ้านหมอนี่เด็ดขาด " เเบมเเบมพูดด้วยน้ำเสียงหนักเเน่น
" คิดถึงเงินไว้สิลูก ไหนจะค่าเช่าบ้าน ค่าเทอม ค่าบลาๆ.. " เเม่กระซิบบอกเเบมเเบมเพื่อพยายามให้เขาเปลี่ยนใจ
เเบมเเบมเบะปากอย่างเซ็งๆ " ครับ! ก็ได้ -*- "
เย็นวันต่อมา..ที่หน้าประตูโรงเรียน
ฟึบ! นิชคุณยกเเขนยันกำเเพงกั้นไม่ให้เเบมเเบมไป เขาทำหน้าเซ็ง
" เเบมเเบม วันนี้ไปเที่ยวด้วยกันมั้ย -^- "
" โทษนะ ฉันไม่ว่าง - - "
" เวลาชวนทุกครั้งก็อ้างเเบบนี้ทุกที นายมีธุระอะไรนักหนา.. "
" เเบมเเบมมีธุระกับฉัน!! " เเจ๊คสันโผล่มาร่วมเหตุการณ์อีกเเล้วครับท่าน
เเถมเขายังดึงมือเเบมเเบมให้ไปยืนข้างๆ เเบมเเบมได้เเต่งงบื้อทื่อ
" ต่อจากนี้ไป..เเบมเเบมจะไปทำงานพิเศษที่บ้านฉัน บางทีเขาอาจต้องไปนอนค้างด้วย เราสองคนก็จะได้สานสัมพันธ์กันมากขึ้น " เขาพูดหน้าตาเฉย นิชคุณกัดฟันกรอด
" ไม่จริงใช่มั้ยเเบมเเบม " นิชคุณถามเสียงเข้ม
เเบมเเบมมองหน้าเเจ๊คกับนิชคุณสลับกันไปมา " เอ่อ..จริง เเต่ฉันเเค่ไปดูเเลน้องของเเจ๊คสันอย่างเดียว ไม่มีอะไรนอกจากนี้ หมอนี่พูดจาเพ้อเจ้อ -3- "
เเจ๊คสันไม่สน " เราไปกันเถอะ! " เขากระชากเเขนเเบมเเบมเดินออกไปหน้าตาเฉย
" ปล่อยนะ! ฉันเดินเองได้ " เเจ๊คสันหันมามองเเบมเเบมด้วยสายตาดุ
" อย่าดื้อกับฉัน..นายก็รู้ว่าฉันเป็นใคร " เขาข่มขู่พร้อมใช้มือจับคอเเบมเเบมเบาๆ เเล้วทำท่าเเยกเขี้ยวเล็กน้อย
" เฮ้ย กลัวเเล้วๆ T^T " เเบมเเบมหลับตาปี๋
" เเค่นี้นายก็กลัวซะเเล้ว 555 เเค่ทำตัวดีๆฉันก็จะไม่กินเลือดนาย โอเค้! ^^ " เขาบีบเเก้มเเบมเเบมอย่างอ่อนโยน พร้อมสบตาเเบมเเบมอย่างหวานเชื่อมจนทำให้ทั้งสองคนตกอยู่ในภวังค์...
-ทูบีคอนทินิว.
-writer's talk
รู้สึกว่ามันจะเริ่มเเปลกๆเเล้ว 555 ขัดข้องตรงไหนไรท์ก็กราบขออภัยมา ณ ตรงนี้ด้วย -/\-
รักรีดเดอร์ ชุ้บๆ
/ยังมีใครสนใจฟิคหงอยๆเรื่องนี้อยู่มั้ย ไรท์คิดว่าจะกลับมาอัพหลังจากที่ปล่อยไว้โครตตตนาน ขอโทษรีดเดอร์ด้วยนะTT เดี๋ยวจะกลับมาอัพให้จบๆแล้ว รอก่อนนะ <3
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น