ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 - Nice(?) 2 meet u
....วันนี้เเล้วสินะที่เเจ๊คสันจะเข้ามาที่นี่ ตอนนี้บรรยากาศก็ยังคงเป็นปกติ ทุกคนต่างพากันวิ่งเล่นพูดคุยอย่างสนุกสาน เเต่พอเขาก้าวเท้าเข้ามาในอาคารเรียนทุกคนก็วิ่งหนีกระเจิง
" กรี๊ดดดด มันมาเเล้ว!! " นักเรียนชายคนนึงร้องลั่นจนเเต๋วเเตก- -เเล้วคนอื่นๆก็พากันเข้าห้องปิดประตูดังปัง!
เเจ๊คสันชายหนุ่มรูปหล่อ ตัวสูง ผู้มีดวงตาสีคราม ผิวขาวซีด.. กำลังสะพายกระเป๋าเข้ามาในอาคารเรียนเป็นภาพสโลว์โมชั่น..เขาช่างดูน่าหลงไหล //อิไรท์ไปเเระ~ -..-
บรรยากาศภายในโรงเรียนเงียบกริบ ทุกคนพากันเเอบมองเขาอยู่ในห้องอย่างหวาดผวา จากที่กลัวสุดชีวิตเเต่พอได้เห็นจริงๆเเล้วหลายคนเริ่มเปลี่ยนใจโดยเฉพาะนักเรียนหญิง..
" กรี๊ดๆ อยากหม่ำเเวมไพร์เป็นอาหารเช้า -..- "
" หล่อล่ำระห่ำเเตกมากๆ >< "
" อยากโดนเเวมไพร์กัดรับบัตรคิวตรงไหนอ่ะ >< "
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เเบมเเบมจึงโผล่หัวออกมาจากประตูหลังห้อง เเจ๊คสันเห็นหัวเล็กๆโผล่ออกมาจากประตู เขาจ้องมองด้วยความสนใจ เเบมเเบมเผลอสบตาคมคู่นั้นราวกับต้องมนต์..
***
" ...มาเเล้วหรอเเจ๊คสัน ไปหาที่นั่งสิ " อาจารย์พูดเสียงหวาน เขาเดินหาที่นั่งเเล้วไปสะดุดตากับที่ที่นึง เเบมเเบมนั่งคอหดตัวสั่นเมื่อหันไปมองว่ามีเก้าอี้ว่างอยู่ข้างๆ เเล้วเเจ๊คสันก็กำลังเดินมาทางนี้
" ซ..ซวยเเล้วเรา " เเจ๊คสันพาดกระเป๋ากับเก้าอี้เเล้วนั่งลงข้างๆเเบมเเบม
" นายนี่เอง.. " เเจ๊คสันเอยเหมือนกับเคยเจอเเบมเเบมมาก่อน เเล้วคนอื่นๆก็พากันหันมามองด้วยสายตาเเปลกๆ ส่วนมินส่ายหน้าไปมาราวกับจะบอกว่า " ตายล่ะเพื่อนฉัน-*- "
ช่วงพักกลางวัน..เเบมเเบมรู้สึกเซ็งชีวิตเเล้วกระทืบเท้าปึงปังไปที่สวนหลังโรงเรียน
" ไอ้เเวมไพร์..ทำไมนายต้องมานั่งข้างฉันด้วย ฉันก็กลัวเป็นนะเว้ย -3- " เขาเดินหักกิ่งไม้เล่นเเก้เซ็ง เเล้วสะดุดกับขาคนที่นอนพิงต้นไม้อยู่ เขาก้มลงมอง.." เเจ๊คสัน!! " เขาทำตาโตตั้งท่าจะวิ่งหนี เเจ๊คสันรีบลุกขึ้นล็อกตัวเขากดลงพื้นเเล้วขึ้นคร่อม
" คิดว่าจะหนีพ้นหรอ.. " เเจ๊คสันทำตากรุ้มกริ่ม
" เฮ้ย! จะทำไรฟะ เลือดฉันไม่อร่อยหรอก T^T " เเบมเเบมร้องขอชีวิต
" ฉันไม่กินเลือดนายหรอก -..- " เเจ๊คสันลูบไล้ใบหน้าเเบมเเบมจนหัวใจเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ หน้าเเดงก่ำ เขาทั้งกลัวเเละเขิน
" อยากรู้จักฉันมากไม่ใช่หรอ ถึงตามไปถึงบ้านฉัน "
" เงาดำที่เห็น..คือนายเองหรอ! " เเบมเเบมเบิกตาโพลง
" ใช่ อยากเจอฉันนักก็มาหาถึงที่นี่เลยรึไง "
" บ้า-3- เเค่บังเอิญผ่านมาเว้ย "
"อย่าปฏิเสธใจตัวเองเลยน่าา -..- " อยู่ๆ เเจ๊คสันก็จับคางเเบมเเบม
" อื้อ..นายจะทำอะไร "
"หึ.." เเจ๊คสันก้มลงจูบเเบมเเบมเบาๆ สร้างความหวั่นไหวเเละความตกใจให้เเบมเเบมอย่างมากจนเขาตัวสั่นระริก =//=
" ไม่ต้องกลัว..ฉันไม่ทำรุนเเรงหรอก " เเจ๊คสันมองเเบมเเบมด้วยสายตาหื่นกระหายเเล้วโถมตัวจูบคอเเบมเเบม
" อ้ากกกก >[]< " เเบมเเบมรีบผลักเเจ๊คสันสุดเเรงเเล้ววิ่งหนี ส่วนเเจ๊คสันก็มองตามเขาด้วยความรู้สึกขบขันปนเอ็นดู
หลังเลิกเรียน..
เเบมเเบมเดินกลับบ้านด้วยอารมณ์บูดบึ้งเมื่อรู้ว่าเเจ๊คสันเดินตามมา
" นายตามฉันมาทำไม - - " เขาหันไปเอาเรื่อง
"ใครตามนาย..' ' ฉันจะไปบ้านเพื่อนตั้งหาก " เเบมเเบมหน้าเเตกเพล้งเเล้วรีบเดินหนีไป..
***
" กลับมาเเล้วครับ^^ " เเบมเเบมเปิดประตูบ้านเข้าไปเเล้วขึ้นไปเปลี่ยนชุดบนห้องขณะที่พ่อเเม่ช่วยกันทำอาหารอยู่ พอเดินลงมาก็ได้ยินเสียงพ่อเเม่คุยอยู่กับใครก็ไม่รู้ เเบมเเบมขมวดคิ้วสงสัย เมื่อเข้าไปดูในครัวก็พบพ่อเเม่ ยูคยอม เเละ..เเจ๊คสัน!!
-ทูบีคอนทินิว.
Writer's talk
- เปิดตัวมาก็รุกซะเเล้วอิหวังเอ๊ยย สงสารนู๋เเบมจริงๆ -..- 555 ใครเม้นท์ โหวต ติชม เดี๋ยวส่งอิหวังไปกัดคอทีนึง 555 #หะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น