บ่วงรักลวงมารยา 1 ต่อ

       พอธนาเจอรังสีอำมหิตของฉันเท่านั้นแหละ ยอมลงจากรถแต่โดยดี ฉันได้โอกาศนั่งแทนแล้วก็ ออกรถ
ทันที "ขอโทษนะธนา" ฉันเปิดกระจกตะโกนบอกธนาที่วิ่งตามรถอยู่ ฉันเหยียบเต็มที่ บรื้นนนนนนน
 เอี๊ยดดด!กว่าจะถึง ฉันรีบลงจากรถเข้าไปในงานทันที เหนื่อยว่ะ นั้นไงลิฟท์ "เดี๋ยวคะคุณรอฉันด้วยค่ะ"
มีผู้ชายน่าจะอายุราวๆ21-14 ผมสีน้ำตาล นัยน์ตาจระเข้กำลังจะปิดลิฟท์ ไม่ฟังฉันเลยรึไงเนี้ย "ขอโทดค่ะ"
  ฉันเอามือคั่นกลางลิฟท์ก่อนที่เขาจะปิด คนบ้าไม่มีหูรึไงนะ! ตอนนี้ฉันอยู่กับเขา2คนในลิฟท์ "ชั้น?" เขา
ถามชั้นอะไร "คะ?" งงใช่งงมากด้วย "นี่ยัยบื้อฉันถามว่าเธอจะไปชั้นอะไรจะกดให้!" ยัยบื้อเหรอ หื้อนาย
เบื้อก " ชั้น25 แต่นายไม่มีสิทธิ์ด่าฉัน" เฮอะ!คิดว่าฉันจะยอมเรอะ!ไม่มีทาง "เธอต่างหากอ้อ!เธอคงไม่รู้จัก
 ผมสินะ ก็สมควรอยู่หรอกหน้าตาอย่างปลวกอย่างเธอน่ะ" หน้าปลวกเหรอได้จะลองดีกับฉันใช่มั้ย "นี่นาย
กล้าด่าฉันเหรอนายหน้าชะมด" กล้ามากนะที่มาตีฝีปากกับฉัน "นี่เธอ!" พรึ่บ!อ้าวเฮ้ยไฟดับเหรอ แต่นี่ลิฟท์
 นะ อย่าบอกนะว่า " ลิฟท์ค้าง" เขาพูดออกมา หะ!ลิฟท์ค้างตายๆ
----------------------------------------ฝากติดตามด้วยนะค่ะ-------------------------------------------