ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : >>Love U ForeverSuper Star[รีไรท์]
จากผู้แต่ง
ขอแสดงความยินดีด้วยกันผู้ที่หลงเข้ามา อิอิ ขอต้อนรับเข้าสู่นิยายแสนสนุก ระทึกขวัญ สั่นประสาท(รึป่าว) นิยายเรื่องนี้เปนแนวแอบซึ้งค่ะ คือแบบแต่งมันส์ๆมาเยอะและแต่งซึ้งมั่งดีก่า ฮ่าๆ เปนไงไม่รู้นะค่ะ แต่ในเรื่องนี้ก็มีดาราคนโปรดของเรามาเป็นตัวเอกในเรื่อง ก็เลยคิดซะว่านาวเอกเปงตัวเราละกาน อ้อๆ แนะนำตัวก่องละกาน เราชื่อ ปิ๊ง (แต่บางคนในเนตเรียก พิ้ง งงปะ ไม่รุ้มันเรียกกานได้ไง) มีอารายก็แอดเมลคุยกานได้เลยนะงับ และสำหรับทุกคนที่เข้ามาอ่าน ก็ขอให้มีความสุขมากๆ แต่ยังไงก็ช่วยกานๆเม้นหน่อยนะคับ ถือว่าคนน่ารักขอร้อง ฮ่าๆ
ป.ล. ขอให้มีความสุขในการอ่านนะค่ะ
----->>Love U Forever<<-----
เพล้ง!!! แจกันสีขาวที่มีดอกไม้สีสันสวยงามปักอยู่ได้หล่นจากมีอของหญิงสาวทีกำลังอึ้งกับสิ่งที่เห็นอยู่ข้างหน้า
สิ่งที่เทอเห็นนั้นคือภาพของผู้ชายอันเป็นที่รักกำลังจูบกับผู้หญิงอีกคนที่เทอไม่รุ้จัก จูบที่เขาไม่เคยที่จะมอบให้เทอ แต่กลับไปมอบให้กับหญิงคนอื่น
ผู้ชายคนนั้นรีบถอนรีมผีปากเพราะตกใจเมื่อได้ยินเสียงแจกันแตก แต่เข้าก็ต้องตกใจมากกว่าเดิมเมื่อได้เห็นดวงตาคู่สวยของหญิงสาวเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา
"อ๊ะ O_O ข้าว"ทั้งคู่จ้องตากันได้ซักพักหนึ่ง หญิงสาวก็ตัดสินใจก้าวเดินออกไปจากที่ตรงนั้น
"ข้าวอย่าเพิ่งไปสิข้าว ข้าวฟังผมก่อน ข้าว!!!"ร่างสูงพยายามที่จะวิ่งตามเทอไป ชายหนุ่งคว้าแขนเทอเอาไว้ หญิงสาวหันกลับมามองหน้าเขาด้วยความไม่เข้าใจ
...นายจะรั้งฉันไว้อีกทำไม...
"ข้าวฟังผมก่อน คือผม..."
พลัก!!!ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะพูดจบ หมัดขอหญิงสาวก็ลอยไปปะทะกับใบหน้าของเขาอย่างจัง ทำให้เขาถึงกับเซล้มลงกับพื้นไปเลย
...หมัดนั่น คือความรู้สึกที่ฉันมีต่อนายในตอนนี้...
หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มด้วยความเย็นชาอีกครั้งก่อนเดินจากไป
"ฮือๆๆๆ"หญิงสาวเดินออกไปเรื่อยอย่างไร้จุดหมาย หยาดน้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตาไม่หยุด
แปะ แปะ แปะ น้ำใสๆค่อยๆหยดลงมาจากท้องฟ้า เหมือนน้ำตาของเทอที่ไม่ทีท่าทีว่าจะหยุดไหล
"ฮือๆ"เวลาผ่านไปแต่เทอยังคงเดินต่อไปท่ามกลางสายผมที่กำลังตก สายตาของเทอเหม่อมองไปไกลสุดลูกหูลูกตา แววตาของเทอบ่งบอกถึงความเจ็บปวด น้ำตาที่ไหลรินปนกับน้ำฝนที่กำลังตกมาจากท้องฟ้า ภาพของคนที่เทอรักจูบกับผู้หญิงคนอื่นวนไปวนมาในหัวของเทอซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ปี๊น!!!!!!!!!!!!!!!! เสียงแตรลากยาวเหมือนทำให้เทอตื่นจาภวังค์ มาพบกับโลกแห่งความเป็นจริง สิ่งที่เทอเห็นตอนนี้คือ ไฟของรถยนต์ที่กำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"แล้วโลกทั้งโลกก็มืดลง
----->>Love U Forever<<-----
"อ๊ะ โอ๊ย"ฉันลุกขึ้นมาพร้อมองไปรอบๆ ที่ที่ฉันอยู่เป็นชายหาดสีขาว และน้ำทะเลสีฟ้า ที่สวยทีสุดที่ฉันเคยเห็นก่อน
ที่นี่คือทีไหน????
ฉันเดินไปตามชายหาดเรื่อยๆ แต่แล้วเสียงเพลงก็ดังขึ้น จากทางโขดหินอีกด้านหนึ่งกับที่ฉันยืนอยุ่ เสียงเพลงนี้เป็นเสียงเพลงที่นุ่มนวล น่าหลงไหล เหมือนกับจะสะกดคนทุกคนที่ได้ยิน
ฉันเดินไปตามเสียงเพลงเสียงเพลงจนไปพบกับนางเงือกตนหนึ่ง ผมยาวสีทองของเทอพัดปลิวไปตามกระแสลม เทอหันมายิ้มให้ฉัน แล้วกวักมือเรียก
ฉันลังเลใจอยู่พักหนึ่งแต่ก็ตัดสินใจเดินเข้าไปหาเทอ เมื่อฉันเดินเข้าไปใกล้ๆเทอ เทอก็ถอด สร้อยไข่มุขของเทอมาให้ฉัน ก่อนกระโดดลงทะเลไป ฉันมองไปที่ไข่มุขสีขาวบริสุทธิ์ที่อยู่บนมือของฉันอย่างไม่เข้าใจ
"ซักวันเทอจะเข้าใจความหมายของมัน"นี่คือเสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยิน จากนั้นโลกก็มืดลงอีกครั้ง
----->>Love U Forever<<-----
"นี่เทอๆ"ฉันรุ้สึกถึงแรงเขย่าของคนคนหนึ่ง แล้วฉันก็ค่อยๆลืมตาขึ้น สิ่งที่ฉันเป็นอยู่ตรงหน้านี่คือหนุ่มหน้าหวาน ที่มีใบหน้าเรียวยาว ดวงตากลมโต ปากสีชมพูระเรื่องที่ได้รุปสวย น่ารักโคด >O<
แต่ผู้ชายคนนี้หน้าตาคุ้นๆแฮะ - -"
"นี่ฉันอยุ่ที่ไหน"ฉันถามผู้ชายที่คาดว่าเป็นผู้ช่วยชีวิตฉันหลังจากที่ถูกรถชน
ไม่ค่อยอยากจะชมอ่านะแต่เค้าน่ารักจริงๆ ชั้นรุ้สึกเหมือยเคยเห็นเขาที่ไหนนะ -*-
"บ้านของฉันไงหละ"อ๋อ...บ้านของเขา
"เฮ้ย..."ฉันรีบลุกพรวดขึ้นมาจากเตียงแล้วพบว่าตัวเองอยุ่ในชุดที่ดูไม่คุ้นตา
นี่มันไม่ใช่ชุดที่ฉันใส่มานี่
"นะ...นายทำอะไรฉันหนะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
>O< ถึงนายจะหล่อแต่ก็ไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายฉันนะ
"ฮ่าๆๆๆ Super Star อย่างฉันเนี่ยนะจะทำอะไรเทอตลกไปรึป่าว"นายคนที่ช่วยชีวิตฉันพูด
Super Star ???
"ไมค์ อ้าว Hi ตื่นแล้วหรอ"ผู้ชายหน้าเรียวยาว ปากสีชมพูระเรื่อง ตาโต คิ้วเข้ม โผล่มาจากประตูห้องที่ฉันอยู่
เอ๊...นี่มันพี่กอล์ฟนี่ OoO
ฉันทำหน้าเหวอเมื่อได้เจอกับ Super Star สุดหล่อของเมืองไทย ที่มียอดขายอัลบัมสูงทีสุดในประเทศ แถมเพลงติดชาร์ตนานถึง 60 สัปดาห์ติดต่อกัน (เว่อได้อีก - -") แถมพี่กอล์ฟเนี่ยยังเป็นดาราที่ฉัยชอบมากกกกกกกกกกกกก
ไม่งั้นนายผู้ช่วยชีวิตฉันก็คือ ไมค์หนะเซ่ มิหน้าถึงหน้าตาคุ้นๆ -*-
แบบจำพี่กอล์ฟขึ้นสมองคนเดียวอ่านะ
"เอ่อ หวัดดีค่ะ"ฉันทักทายด้วยเสียงสั่นๆ เพราะความอาย
"เฮ้ย กอล์ฟยัยนี่มันหาว่าชั้นลวนลามเทออะ 555"ไมค์พูดแล้วหัวเราะไม่หยุด >O<
"นี่นาย"ชั้นเริ่มโวยวาย แต่เมื่อหันไปเห้นหน้าหล่อๆของกอล์ฟก็โวยวายไม่ออกแล้ว
"ฮ่าๆๆๆ ไม่ต้องห่วงหรอก ผมเป็นคนช่วยคุณเอง แล้วชุดเนี่ยป้าแจ่มเค้าก็เป็นคนเปลี่ยนไม่ใช่ไอ้นี่หรอกครับ"พี่กอล์ฟพูดดีมั๊กๆเลย กรี๊ดๆๆๆ>O<
แต่แปลกจังเลยนะตอนที่ดูทีวีไมค์เหมือนเป็นคนเงียบๆขรึม กอล์ฟดูเป้นคนร่าเริง ติงต๊อง ไหงตัวจริงมันเป็นแบบนี้อะ ไมค์ซนอย่างกกะลิง แล้วกอล์ฟดูเป็นผู้ใหญ่โคดๆ
ไม่เป้นไรหล่อเหมือนในทีวีก็พอแล้ว >O<
กรี๊ดๆๆๆๆ
"พี่กอล์ฟ พี่ไมค์กินข้าว"เสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากหลังประตู น้องหญิงแน่ๆเลย
"โอเคๆ"พี่กอล์ฟตะโกนบอกก่อนที่จะหันมาทางชั้นอีกทีแล้วพูดว่า
"ลงไปกินอะไรหน่อยมั้ย"
>O<กรี๊ดๆๆๆๆกอล์ฟชวนกินข้าว
"ค่ะ"ฉันตอบแล้วเดินตามกอล์ฟออกไป
"นี่กีโมงแล้วค่ะ"ฉันถามพี่กอล์ฟแบบเก้งๆกังๆ ก็มันเขิลนี่-///-
"เอ่อ ทุ่มครึ่งจ๊ะ"กรี๊ดๆๆๆๆน่ารักๆๆๆๆ
OoO ทุ่มครึ่ง
"ข้าวต้องกลับบ้านแล้วหละ"ฉันบอกพี่กอล์ฟด้วยท่าทางร้อนรน
ที่จริงอยู่กับพี่กอล์ฟนานๆก็ดีนะแต่ถ้าให้กลับไปแล้วเจอแม่ฆ่าหละไม่เอาด้วยหรอกTOT
"โห่ เพิ่งทุ่มเดียวเองทำตัวเป็นเด็กๆไปได้"ไมค์พูดขัดขึ้น
"ถ้ากลับดึกกว่านี้มีหวังโดนแม่ฆ่าตายพอดีหนะสิ"
"หรอ"ไมค์ลากเสียงยาว
ดาราบ้าอะไรไม่รู้กวนเท้าชะมัด -0-
"งั้นไม่ต้องกลับเลยสิ ฮ่าๆ"ดูๆ ดูดาราสุดหล่อคนนี้พูดเอาเซ่ไม่เข้ากะหน้าเลย
"นั่นสิ คืนนี้ค้างที่นี่ก่อนก็ได้ พรุ่งนี้ค่อยกลับเสื้อผ้าก็ใส่ของหญิงไป"O_Oฉันและไมค์หันหน้าไปมองพี่กอล์ฟอย่างอึ้งๆ
เอาจริงดิ O_o
"มองอะไรกัน เอ้า กินข้าวกินข้าว"กอล์ฟพูดอย่างอารมณ์ดีแล้วเดินเข้าห้องครัวไป ปล่อยให้ฉันกะตาไมค์ยืนอึ้งกันอยู่ 2 คน
ฉันโทรศัพท์ไปบอกแม่ว่าจะค้างบ้านเพื่อน โดนไม่สวดไป 2 จบ แต่เค้าก็ให้ค้าง (แล้วจะบ่นทำไมเนี่ย) อิอิ
ไว้คืนนี้แอบย่องไปหาพี่กอล์ฟตอนหลับดีก่า -.,- คิดแล้วเลือดกำดาวไหล เอิ้กๆ
----->>Love U Forever<<-----
"นี่พี่ พี่ชื่ออะไรอะ"หญิงถามขึ้นขณะทีพวกเรากำลังกินข้าวกันอยู่
"อื่อ อ้นอ้าว อ้า"ฉันตอบขณะที่ข้าวยังอยู่ในปาก
"ห๊า จะเติมข้าวหรอกินจุชะมัด"หูน้องเคยแคะบ้างมัยเนี่ย-*-
"พี่ชื่อต้นข้าวจ้า"ฉันรีบกลืนข้าวแล้วพูดภาษาคนให้น้องเค้าฟัง
หวังว่าจะเข้าใจนะ
"อายุหละ"หญิงถามอีก
"ปีนี้ 16 แล้วจ๊ะ"
"ห๊า 16 เองหรอ ทำไมหน้าแก่กว่าพี่ไมค์อีกอะ"น้องนี่น้องใช้ปากพูดหรอเนี่ย
"ฮ่าๆๆๆๆ"ไมค์หัวเราะขึ้น
เออ หัวเราะเข้าไปถ้าไม่ติดว่าพี่กอล์ฟอยู่ได้ตายทั้งพี่ทั้งน้องแน่ -0-
"หึหึ หญิงอย่าไปว่าพี่เค้าสิ"กอล์ฟพูดปกป้องเค้าด้วยอะตัวเอง >O<
ทำไมกอล์ฟถึงเป้นคนดีอยางงี้นะผิดกะใครบางคนเลยแฮะ
ฉันคิดแล้วเหล่ตาไปที่ไมค์
ฉันกินข้าวไปตอบคำถามน้องหญิงไปพลางทะเลาะกะไมค์ไม่พลางปวดหัวเหมือนกันแฮะ
ตกดึกฉันได้นอนห้องของพี่แซนเพราะเค้าไม่อยุ่ไปต่างประเทศ
ดีใจเจงๆได้นอนห้องคนหล่อ>O<
แต่แทนที่จะหลับฝันดี ทำไมถึงนอนไม่หลับก็ไม่รุ้
คิดถึงพี่กอล์ฟมากไปมั้ง อิอิ
อยู่ฉันก็ได้ยินเสียงเพลงดังขึ้น(เพลงอีกแล้วหรอเนี่ย)
เสียงเพลงที่ฉันได้ยินเป็นเสียงเพลงที่นุ่มนวล อ่อนละมุน แต่แฝงด้วยความเจ็บปวด
ฉันเดินออกจาห้องตามเสียงเพลงไป หวังว่าจะได้พบคนทีขับกล่อมบทเพลงนั้น
แต่แล้วฉันก็ไปหยุดอยู่ที่สวนหลังบ้านที่ไมค์กำลังร้องเพลงเพลงนี้อยู่
ไม่หน้าเชื่อเลยนะว่าคนอย่างไมค์เนี่ยสามารถร้องเพลงได้เพราะขนาดนี้
แหม แต่ตอนนายนี่เล่นกีต้าไปร้องเพลงไปก็เท่ดีเหมือนกันแฮะ
"เสียงระฆังดังก้องบ่งบอกถึงการสิ้นสุด
เวลาเอ๋ยเจ้าจงหยุดด้วย บัดนี้ฉันมีเรื่องอยากบอกกล่าว
แม้ไม่อาจเปลี่ยนแปลงอดีตได้ในเวลานี้
แต่สิ่งเดียวที่ฉันอยากจะสาบาน... สิ่งเดียวที่ไม่เคยลืมเลือน
I'LL BE THERE FOR YOU
เพียงสิ่งเดียว ในห้วงเวลาที่ผ่านมา
I'LL BE THERE FOR YOU
สิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นชั่วนิรันดร์
นั่นคือความทรงจำอันแสนปวดร้าว...
ด้วยลมหายใจอันร้าวรานหลังฟื้นตื่นจากความฝัน
โปรดอย่าลั่นดาลหัวใจ ฉันไม่ต้องการแม้หยาดน้ำตา
I'LL BE THERE FOR YOU
เส้นทางชีวิตที่เคยผ่านมาขณะระหกระเหเร่ร่อน
I'LL BE THERE FOR YOU
ฉันพร่ำภาวนา ขอให้รอยยิ้มจางๆ นั้นอย่าได้เลือนหาย
แม้จะเป็นช่วงเวลาอันแสนสั้น และเจ็บปวด
ขอให้เก็บเกี่ยวความทรงจำของสองเราไว้ให้ยืนนาน
I'LL BE THERE FOR YOU
I'LL BE THERE FOR YOU
เพียงสิ่งเดียวเท่านั้นในห้วงเวลาที่ผ่านมา
I'LL BE THERE FOR YOU
สิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นชั่วนิรันดร์
นั่นคือความทรงจำอันแสนปวดร้าว...
I'LL BE THERE FOR YOU
เส้นทางชีวิตที่เคยผ่านมาขณะสับสน
I'LL BE THERE FOR YOU
ฉันพร่ำภาวนา ขอให้รอยยิ้มจางๆ นั้นอย่าได้เลือนหาย
ความทรงจำนี้ที่แสนปวดร้าว"
ฉันยืนฟังจนไมค์หยุดร้อง
"I'LL BE THERE FOR YOU... ฉันยังยืนที่เดิม เฝ้าคอยมองดูเธอเสมอไป นานแสนนานเพียงใด หรือไกลสุดขอบฟ้า และจะยืนที่เดิม เมื่อยามเธอมีทุกข์และน้ำตา เพียงแค่เธอมองมา ฉันยังยืนที่เดิม"ฉันร้องขึ้นมาเป็นทำนองในเพลงที่เคยฟังต่อจากที่ไมค์หยุดไป
ไม่รู้อ่านะว่าต่อผิดท่อนรีป่าวแต่มันอยากร้องก็ไม่รู้ -0-
แถมรู้สึกว่าตัวเองเสียงดีขึ้นด้วยแปลกอะขอบอก แบบเสียงนิ่มลงเยอะเลยอะ ไม่ได้โม้เลยนะเนี่ย(โม้อยุ่ไม่ใช่หรอ)
"เพลง Epilogue แปลไทยใช่มั้ย"ฉันถาม
"อ๋อ อืม ยังไม่นอนอีกหรอ"ไมค์สะดุ้งตัวเล็กน้อยก่อนที่จะตอบกลับมา
"ยัง พอดีมีเสียงเพลงที่ไหนไม่รุ้ลบกวนประสาท"ฉันตอบกวนๆกลับไป
"เหอะๆเสียงฉันออกจะเพราะ ฟังแล้วมีแต่หลับฝันดี"ก็จริงอ่านะ
"นี่ๆแล้วไม่เอาเพลงนี้ลงอัลบัมหรอ"ฉันถาม
ก็มันเพราะออกนี่เอามาเป็นเพลงแถมก็ได้
"ไม่แน่อ่านะ แต่ถ้าลงกอล์ฟจะเป็นคนร้องแน่ๆ (กอล์ฟเสียงค่อนข้างดีกว่าไมค์อ่านะ) ส่วนฉันดีดกีต้า คนหล่อๆอย่างฉันก็จะไม่เด่นใช่มะ ฉะนั้นอย่าเอาเลยดีกว่าเนอะ 5555"แง่ว -0- ไหงเปนงั้นไป
"เหอะๆ หลงตัวเอง"
"หรือไม่จริงหละ"
พูดไม่ออกแฮะ-*-
"นั่นพูดไม่ออกเลย"รู้ทันอีกไอ้ดาราบ้า>O<
"เชอะ"แล้วฉันก็เดินขึ้นไปห้องนอน
แล้วสียงเพลงก็ดังขึ้นอีกครั้งคราวนี้เป็นเพลงตลกดี
เพลงยังดังไปเรื่อยๆแล้วฉันก็หลับลงในที่สุด
----->>Love U Forever<<-----
100%แล้วน๊ายังไม่มีคนเม้นเลยอะ
เซง
ขอแสดงความยินดีด้วยกันผู้ที่หลงเข้ามา อิอิ ขอต้อนรับเข้าสู่นิยายแสนสนุก ระทึกขวัญ สั่นประสาท(รึป่าว) นิยายเรื่องนี้เปนแนวแอบซึ้งค่ะ คือแบบแต่งมันส์ๆมาเยอะและแต่งซึ้งมั่งดีก่า ฮ่าๆ เปนไงไม่รู้นะค่ะ แต่ในเรื่องนี้ก็มีดาราคนโปรดของเรามาเป็นตัวเอกในเรื่อง ก็เลยคิดซะว่านาวเอกเปงตัวเราละกาน อ้อๆ แนะนำตัวก่องละกาน เราชื่อ ปิ๊ง (แต่บางคนในเนตเรียก พิ้ง งงปะ ไม่รุ้มันเรียกกานได้ไง) มีอารายก็แอดเมลคุยกานได้เลยนะงับ และสำหรับทุกคนที่เข้ามาอ่าน ก็ขอให้มีความสุขมากๆ แต่ยังไงก็ช่วยกานๆเม้นหน่อยนะคับ ถือว่าคนน่ารักขอร้อง ฮ่าๆ
ป.ล. ขอให้มีความสุขในการอ่านนะค่ะ
----->>Love U Forever<<-----
เพล้ง!!! แจกันสีขาวที่มีดอกไม้สีสันสวยงามปักอยู่ได้หล่นจากมีอของหญิงสาวทีกำลังอึ้งกับสิ่งที่เห็นอยู่ข้างหน้า
สิ่งที่เทอเห็นนั้นคือภาพของผู้ชายอันเป็นที่รักกำลังจูบกับผู้หญิงอีกคนที่เทอไม่รุ้จัก จูบที่เขาไม่เคยที่จะมอบให้เทอ แต่กลับไปมอบให้กับหญิงคนอื่น
ผู้ชายคนนั้นรีบถอนรีมผีปากเพราะตกใจเมื่อได้ยินเสียงแจกันแตก แต่เข้าก็ต้องตกใจมากกว่าเดิมเมื่อได้เห็นดวงตาคู่สวยของหญิงสาวเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา
"อ๊ะ O_O ข้าว"ทั้งคู่จ้องตากันได้ซักพักหนึ่ง หญิงสาวก็ตัดสินใจก้าวเดินออกไปจากที่ตรงนั้น
"ข้าวอย่าเพิ่งไปสิข้าว ข้าวฟังผมก่อน ข้าว!!!"ร่างสูงพยายามที่จะวิ่งตามเทอไป ชายหนุ่งคว้าแขนเทอเอาไว้ หญิงสาวหันกลับมามองหน้าเขาด้วยความไม่เข้าใจ
...นายจะรั้งฉันไว้อีกทำไม...
"ข้าวฟังผมก่อน คือผม..."
พลัก!!!ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะพูดจบ หมัดขอหญิงสาวก็ลอยไปปะทะกับใบหน้าของเขาอย่างจัง ทำให้เขาถึงกับเซล้มลงกับพื้นไปเลย
...หมัดนั่น คือความรู้สึกที่ฉันมีต่อนายในตอนนี้...
หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มด้วยความเย็นชาอีกครั้งก่อนเดินจากไป
"ฮือๆๆๆ"หญิงสาวเดินออกไปเรื่อยอย่างไร้จุดหมาย หยาดน้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตาไม่หยุด
แปะ แปะ แปะ น้ำใสๆค่อยๆหยดลงมาจากท้องฟ้า เหมือนน้ำตาของเทอที่ไม่ทีท่าทีว่าจะหยุดไหล
"ฮือๆ"เวลาผ่านไปแต่เทอยังคงเดินต่อไปท่ามกลางสายผมที่กำลังตก สายตาของเทอเหม่อมองไปไกลสุดลูกหูลูกตา แววตาของเทอบ่งบอกถึงความเจ็บปวด น้ำตาที่ไหลรินปนกับน้ำฝนที่กำลังตกมาจากท้องฟ้า ภาพของคนที่เทอรักจูบกับผู้หญิงคนอื่นวนไปวนมาในหัวของเทอซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ปี๊น!!!!!!!!!!!!!!!! เสียงแตรลากยาวเหมือนทำให้เทอตื่นจาภวังค์ มาพบกับโลกแห่งความเป็นจริง สิ่งที่เทอเห็นตอนนี้คือ ไฟของรถยนต์ที่กำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"แล้วโลกทั้งโลกก็มืดลง
----->>Love U Forever<<-----
"อ๊ะ โอ๊ย"ฉันลุกขึ้นมาพร้อมองไปรอบๆ ที่ที่ฉันอยู่เป็นชายหาดสีขาว และน้ำทะเลสีฟ้า ที่สวยทีสุดที่ฉันเคยเห็นก่อน
ที่นี่คือทีไหน????
ฉันเดินไปตามชายหาดเรื่อยๆ แต่แล้วเสียงเพลงก็ดังขึ้น จากทางโขดหินอีกด้านหนึ่งกับที่ฉันยืนอยุ่ เสียงเพลงนี้เป็นเสียงเพลงที่นุ่มนวล น่าหลงไหล เหมือนกับจะสะกดคนทุกคนที่ได้ยิน
ฉันเดินไปตามเสียงเพลงเสียงเพลงจนไปพบกับนางเงือกตนหนึ่ง ผมยาวสีทองของเทอพัดปลิวไปตามกระแสลม เทอหันมายิ้มให้ฉัน แล้วกวักมือเรียก
ฉันลังเลใจอยู่พักหนึ่งแต่ก็ตัดสินใจเดินเข้าไปหาเทอ เมื่อฉันเดินเข้าไปใกล้ๆเทอ เทอก็ถอด สร้อยไข่มุขของเทอมาให้ฉัน ก่อนกระโดดลงทะเลไป ฉันมองไปที่ไข่มุขสีขาวบริสุทธิ์ที่อยู่บนมือของฉันอย่างไม่เข้าใจ
"ซักวันเทอจะเข้าใจความหมายของมัน"นี่คือเสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยิน จากนั้นโลกก็มืดลงอีกครั้ง
----->>Love U Forever<<-----
"นี่เทอๆ"ฉันรุ้สึกถึงแรงเขย่าของคนคนหนึ่ง แล้วฉันก็ค่อยๆลืมตาขึ้น สิ่งที่ฉันเป็นอยู่ตรงหน้านี่คือหนุ่มหน้าหวาน ที่มีใบหน้าเรียวยาว ดวงตากลมโต ปากสีชมพูระเรื่องที่ได้รุปสวย น่ารักโคด >O<
แต่ผู้ชายคนนี้หน้าตาคุ้นๆแฮะ - -"
"นี่ฉันอยุ่ที่ไหน"ฉันถามผู้ชายที่คาดว่าเป็นผู้ช่วยชีวิตฉันหลังจากที่ถูกรถชน
ไม่ค่อยอยากจะชมอ่านะแต่เค้าน่ารักจริงๆ ชั้นรุ้สึกเหมือยเคยเห็นเขาที่ไหนนะ -*-
"บ้านของฉันไงหละ"อ๋อ...บ้านของเขา
"เฮ้ย..."ฉันรีบลุกพรวดขึ้นมาจากเตียงแล้วพบว่าตัวเองอยุ่ในชุดที่ดูไม่คุ้นตา
นี่มันไม่ใช่ชุดที่ฉันใส่มานี่
"นะ...นายทำอะไรฉันหนะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
>O< ถึงนายจะหล่อแต่ก็ไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายฉันนะ
"ฮ่าๆๆๆ Super Star อย่างฉันเนี่ยนะจะทำอะไรเทอตลกไปรึป่าว"นายคนที่ช่วยชีวิตฉันพูด
Super Star ???
"ไมค์ อ้าว Hi ตื่นแล้วหรอ"ผู้ชายหน้าเรียวยาว ปากสีชมพูระเรื่อง ตาโต คิ้วเข้ม โผล่มาจากประตูห้องที่ฉันอยู่
เอ๊...นี่มันพี่กอล์ฟนี่ OoO
ฉันทำหน้าเหวอเมื่อได้เจอกับ Super Star สุดหล่อของเมืองไทย ที่มียอดขายอัลบัมสูงทีสุดในประเทศ แถมเพลงติดชาร์ตนานถึง 60 สัปดาห์ติดต่อกัน (เว่อได้อีก - -") แถมพี่กอล์ฟเนี่ยยังเป็นดาราที่ฉัยชอบมากกกกกกกกกกกกก
ไม่งั้นนายผู้ช่วยชีวิตฉันก็คือ ไมค์หนะเซ่ มิหน้าถึงหน้าตาคุ้นๆ -*-
แบบจำพี่กอล์ฟขึ้นสมองคนเดียวอ่านะ
"เอ่อ หวัดดีค่ะ"ฉันทักทายด้วยเสียงสั่นๆ เพราะความอาย
"เฮ้ย กอล์ฟยัยนี่มันหาว่าชั้นลวนลามเทออะ 555"ไมค์พูดแล้วหัวเราะไม่หยุด >O<
"นี่นาย"ชั้นเริ่มโวยวาย แต่เมื่อหันไปเห้นหน้าหล่อๆของกอล์ฟก็โวยวายไม่ออกแล้ว
"ฮ่าๆๆๆ ไม่ต้องห่วงหรอก ผมเป็นคนช่วยคุณเอง แล้วชุดเนี่ยป้าแจ่มเค้าก็เป็นคนเปลี่ยนไม่ใช่ไอ้นี่หรอกครับ"พี่กอล์ฟพูดดีมั๊กๆเลย กรี๊ดๆๆๆ>O<
แต่แปลกจังเลยนะตอนที่ดูทีวีไมค์เหมือนเป็นคนเงียบๆขรึม กอล์ฟดูเป้นคนร่าเริง ติงต๊อง ไหงตัวจริงมันเป็นแบบนี้อะ ไมค์ซนอย่างกกะลิง แล้วกอล์ฟดูเป็นผู้ใหญ่โคดๆ
ไม่เป้นไรหล่อเหมือนในทีวีก็พอแล้ว >O<
กรี๊ดๆๆๆๆ
"พี่กอล์ฟ พี่ไมค์กินข้าว"เสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากหลังประตู น้องหญิงแน่ๆเลย
"โอเคๆ"พี่กอล์ฟตะโกนบอกก่อนที่จะหันมาทางชั้นอีกทีแล้วพูดว่า
"ลงไปกินอะไรหน่อยมั้ย"
>O<กรี๊ดๆๆๆๆกอล์ฟชวนกินข้าว
"ค่ะ"ฉันตอบแล้วเดินตามกอล์ฟออกไป
"นี่กีโมงแล้วค่ะ"ฉันถามพี่กอล์ฟแบบเก้งๆกังๆ ก็มันเขิลนี่-///-
"เอ่อ ทุ่มครึ่งจ๊ะ"กรี๊ดๆๆๆๆน่ารักๆๆๆๆ
OoO ทุ่มครึ่ง
"ข้าวต้องกลับบ้านแล้วหละ"ฉันบอกพี่กอล์ฟด้วยท่าทางร้อนรน
ที่จริงอยู่กับพี่กอล์ฟนานๆก็ดีนะแต่ถ้าให้กลับไปแล้วเจอแม่ฆ่าหละไม่เอาด้วยหรอกTOT
"โห่ เพิ่งทุ่มเดียวเองทำตัวเป็นเด็กๆไปได้"ไมค์พูดขัดขึ้น
"ถ้ากลับดึกกว่านี้มีหวังโดนแม่ฆ่าตายพอดีหนะสิ"
"หรอ"ไมค์ลากเสียงยาว
ดาราบ้าอะไรไม่รู้กวนเท้าชะมัด -0-
"งั้นไม่ต้องกลับเลยสิ ฮ่าๆ"ดูๆ ดูดาราสุดหล่อคนนี้พูดเอาเซ่ไม่เข้ากะหน้าเลย
"นั่นสิ คืนนี้ค้างที่นี่ก่อนก็ได้ พรุ่งนี้ค่อยกลับเสื้อผ้าก็ใส่ของหญิงไป"O_Oฉันและไมค์หันหน้าไปมองพี่กอล์ฟอย่างอึ้งๆ
เอาจริงดิ O_o
"มองอะไรกัน เอ้า กินข้าวกินข้าว"กอล์ฟพูดอย่างอารมณ์ดีแล้วเดินเข้าห้องครัวไป ปล่อยให้ฉันกะตาไมค์ยืนอึ้งกันอยู่ 2 คน
ฉันโทรศัพท์ไปบอกแม่ว่าจะค้างบ้านเพื่อน โดนไม่สวดไป 2 จบ แต่เค้าก็ให้ค้าง (แล้วจะบ่นทำไมเนี่ย) อิอิ
ไว้คืนนี้แอบย่องไปหาพี่กอล์ฟตอนหลับดีก่า -.,- คิดแล้วเลือดกำดาวไหล เอิ้กๆ
----->>Love U Forever<<-----
"นี่พี่ พี่ชื่ออะไรอะ"หญิงถามขึ้นขณะทีพวกเรากำลังกินข้าวกันอยู่
"อื่อ อ้นอ้าว อ้า"ฉันตอบขณะที่ข้าวยังอยู่ในปาก
"ห๊า จะเติมข้าวหรอกินจุชะมัด"หูน้องเคยแคะบ้างมัยเนี่ย-*-
"พี่ชื่อต้นข้าวจ้า"ฉันรีบกลืนข้าวแล้วพูดภาษาคนให้น้องเค้าฟัง
หวังว่าจะเข้าใจนะ
"อายุหละ"หญิงถามอีก
"ปีนี้ 16 แล้วจ๊ะ"
"ห๊า 16 เองหรอ ทำไมหน้าแก่กว่าพี่ไมค์อีกอะ"น้องนี่น้องใช้ปากพูดหรอเนี่ย
"ฮ่าๆๆๆๆ"ไมค์หัวเราะขึ้น
เออ หัวเราะเข้าไปถ้าไม่ติดว่าพี่กอล์ฟอยู่ได้ตายทั้งพี่ทั้งน้องแน่ -0-
"หึหึ หญิงอย่าไปว่าพี่เค้าสิ"กอล์ฟพูดปกป้องเค้าด้วยอะตัวเอง >O<
ทำไมกอล์ฟถึงเป้นคนดีอยางงี้นะผิดกะใครบางคนเลยแฮะ
ฉันคิดแล้วเหล่ตาไปที่ไมค์
ฉันกินข้าวไปตอบคำถามน้องหญิงไปพลางทะเลาะกะไมค์ไม่พลางปวดหัวเหมือนกันแฮะ
ตกดึกฉันได้นอนห้องของพี่แซนเพราะเค้าไม่อยุ่ไปต่างประเทศ
ดีใจเจงๆได้นอนห้องคนหล่อ>O<
แต่แทนที่จะหลับฝันดี ทำไมถึงนอนไม่หลับก็ไม่รุ้
คิดถึงพี่กอล์ฟมากไปมั้ง อิอิ
อยู่ฉันก็ได้ยินเสียงเพลงดังขึ้น(เพลงอีกแล้วหรอเนี่ย)
เสียงเพลงที่ฉันได้ยินเป็นเสียงเพลงที่นุ่มนวล อ่อนละมุน แต่แฝงด้วยความเจ็บปวด
ฉันเดินออกจาห้องตามเสียงเพลงไป หวังว่าจะได้พบคนทีขับกล่อมบทเพลงนั้น
แต่แล้วฉันก็ไปหยุดอยู่ที่สวนหลังบ้านที่ไมค์กำลังร้องเพลงเพลงนี้อยู่
ไม่หน้าเชื่อเลยนะว่าคนอย่างไมค์เนี่ยสามารถร้องเพลงได้เพราะขนาดนี้
แหม แต่ตอนนายนี่เล่นกีต้าไปร้องเพลงไปก็เท่ดีเหมือนกันแฮะ
"เสียงระฆังดังก้องบ่งบอกถึงการสิ้นสุด
เวลาเอ๋ยเจ้าจงหยุดด้วย บัดนี้ฉันมีเรื่องอยากบอกกล่าว
แม้ไม่อาจเปลี่ยนแปลงอดีตได้ในเวลานี้
แต่สิ่งเดียวที่ฉันอยากจะสาบาน... สิ่งเดียวที่ไม่เคยลืมเลือน
I'LL BE THERE FOR YOU
เพียงสิ่งเดียว ในห้วงเวลาที่ผ่านมา
I'LL BE THERE FOR YOU
สิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นชั่วนิรันดร์
นั่นคือความทรงจำอันแสนปวดร้าว...
ด้วยลมหายใจอันร้าวรานหลังฟื้นตื่นจากความฝัน
โปรดอย่าลั่นดาลหัวใจ ฉันไม่ต้องการแม้หยาดน้ำตา
I'LL BE THERE FOR YOU
เส้นทางชีวิตที่เคยผ่านมาขณะระหกระเหเร่ร่อน
I'LL BE THERE FOR YOU
ฉันพร่ำภาวนา ขอให้รอยยิ้มจางๆ นั้นอย่าได้เลือนหาย
แม้จะเป็นช่วงเวลาอันแสนสั้น และเจ็บปวด
ขอให้เก็บเกี่ยวความทรงจำของสองเราไว้ให้ยืนนาน
I'LL BE THERE FOR YOU
I'LL BE THERE FOR YOU
เพียงสิ่งเดียวเท่านั้นในห้วงเวลาที่ผ่านมา
I'LL BE THERE FOR YOU
สิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นชั่วนิรันดร์
นั่นคือความทรงจำอันแสนปวดร้าว...
I'LL BE THERE FOR YOU
เส้นทางชีวิตที่เคยผ่านมาขณะสับสน
I'LL BE THERE FOR YOU
ฉันพร่ำภาวนา ขอให้รอยยิ้มจางๆ นั้นอย่าได้เลือนหาย
ความทรงจำนี้ที่แสนปวดร้าว"
ฉันยืนฟังจนไมค์หยุดร้อง
"I'LL BE THERE FOR YOU... ฉันยังยืนที่เดิม เฝ้าคอยมองดูเธอเสมอไป นานแสนนานเพียงใด หรือไกลสุดขอบฟ้า และจะยืนที่เดิม เมื่อยามเธอมีทุกข์และน้ำตา เพียงแค่เธอมองมา ฉันยังยืนที่เดิม"ฉันร้องขึ้นมาเป็นทำนองในเพลงที่เคยฟังต่อจากที่ไมค์หยุดไป
ไม่รู้อ่านะว่าต่อผิดท่อนรีป่าวแต่มันอยากร้องก็ไม่รู้ -0-
แถมรู้สึกว่าตัวเองเสียงดีขึ้นด้วยแปลกอะขอบอก แบบเสียงนิ่มลงเยอะเลยอะ ไม่ได้โม้เลยนะเนี่ย(โม้อยุ่ไม่ใช่หรอ)
"เพลง Epilogue แปลไทยใช่มั้ย"ฉันถาม
"อ๋อ อืม ยังไม่นอนอีกหรอ"ไมค์สะดุ้งตัวเล็กน้อยก่อนที่จะตอบกลับมา
"ยัง พอดีมีเสียงเพลงที่ไหนไม่รุ้ลบกวนประสาท"ฉันตอบกวนๆกลับไป
"เหอะๆเสียงฉันออกจะเพราะ ฟังแล้วมีแต่หลับฝันดี"ก็จริงอ่านะ
"นี่ๆแล้วไม่เอาเพลงนี้ลงอัลบัมหรอ"ฉันถาม
ก็มันเพราะออกนี่เอามาเป็นเพลงแถมก็ได้
"ไม่แน่อ่านะ แต่ถ้าลงกอล์ฟจะเป็นคนร้องแน่ๆ (กอล์ฟเสียงค่อนข้างดีกว่าไมค์อ่านะ) ส่วนฉันดีดกีต้า คนหล่อๆอย่างฉันก็จะไม่เด่นใช่มะ ฉะนั้นอย่าเอาเลยดีกว่าเนอะ 5555"แง่ว -0- ไหงเปนงั้นไป
"เหอะๆ หลงตัวเอง"
"หรือไม่จริงหละ"
พูดไม่ออกแฮะ-*-
"นั่นพูดไม่ออกเลย"รู้ทันอีกไอ้ดาราบ้า>O<
"เชอะ"แล้วฉันก็เดินขึ้นไปห้องนอน
แล้วสียงเพลงก็ดังขึ้นอีกครั้งคราวนี้เป็นเพลงตลกดี
เพลงยังดังไปเรื่อยๆแล้วฉันก็หลับลงในที่สุด
----->>Love U Forever<<-----
100%แล้วน๊ายังไม่มีคนเม้นเลยอะ
เซง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น