ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic [Harry Potter] DM/HP Love Time Delay

    ลำดับตอนที่ #1 : 1

    • อัปเดตล่าสุด 1 ก.ย. 57


    1

                ใครเคยจะคิดว่าแฮร์รี่ พอตเตอร์ เด็กชายผู้รอดชีวิต  วีรบุรษผู้ปราบจอมมารจะต้องตาย  ใช่แล้ว เขาตายไปพร้อมกับโวลเดอมอร์จากการปะทะกันในครั้งสุดท้ายนั้น  แสงสว่างวาบขึ้นจ้าจนผู้ที่สู้ปะทะกันต้องพากันหลบแสงนั้นไม่ว่าจะเป็นฝ่ายภาคี หรือผู้เสพความตาย

                แสงจ้าค่อยๆจางลงหลงหรือเพียงกลุ่มควันสีดำและสีขาวจางๆปะปนกันไป  ทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นหันไปมองที่จุดนั้นเป็นจุดเดียวในสายตา  เป็นที่ที่มีเพียงแค่เศษเถ้าธุลีเถ้าถ่านฟุ้งเต็มไปหมด

                เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ ก้าวเดินออกไปด้วยความไม่มั่นคง  เธอเดินด้วยความกลัว  ความกลัวที่เกาะเข้ากุมจิตใจ  ความรู้สึกที่บอกว่าเพื่อนรักหายไปพร้อมกับลอร์ดมืด  ทำให้โรนัลล์  วีสลีย์ เพื่อนรักอีกคนของเด็กหนุ่มผู้รอดชีวิตเดินตามแฟนสาวที่กำลังล้มทั้งยืน  ความรู้สึกของเขาเย็นเฉียบไม่ต่างไปจากแฟนสาว   เธอซบไหล่เขาและปล่อยโฮออกมาทั้งหมด  เสียงสะอื้นและน้ำตาเปียกไหล่สูงที่ยืนเคียงข้าง

                ไม่ไกลกันนักชายหนุ่มผิวซีด ผมบอนล์เงินอย่าง เดรโก มัลฟอย ทรุดตัวลงคุกเข่าทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาเองอย่างบังคับไม่ได้  หัวใจเขาเจ็บแปลบไปหมด  ชายหนุ่มชาไปทั้งตัว เขาไม่รู้สึกถึงอะไรอย่างอื่นอีกเลย

                “ดารก์ลอร์ด  โวลเดอมอร์พ่ายแพ้แล้ว  พวกเราชนะ “ ศาสตราจารย์มักกอลนากัลป์ขยายเสียงประกาศชัยชนะ  เพื่อหยุดเหล่าผู้เสพความตาย และไม่ให้เกิดความสูญเสียมากไปกว่านี้

                เสียงโห่ร้องถึงชัยชนะที่ทุกคนแลกมาด้วยเลือดเนื้อ แลกมาด้วยชีวิต  แต่เสียงเหล่านั้นกับไม่เข้าถึงโสตประสาทของคนที่ได้ฉายาเจ้าชายน้ำแข็งแห่งสลิธีรินแม้แต่น้อย  เขาเดินตรงเข้าไปที่บริเวณที่เถ้าถ่านยังคงฟุ้งอยู่อย่างไม่รู้ตัว 

                ทำไม ทำไม  ถึงเป็นแบบนี้ แฮร์รี่ 

              ทำไม ไหนนายสัญญาว่าจะไม่ตาย  สัญญาว่าเราจะอยู่ด้วยกัน  สัญญาว่านายจะมาบอกพ่อกับแม่ว่าเราคบกันอยู่ นายบอกว่าจะมีเรื่องบอกฉัน  นายยังไม่ได้บอกฉันเลย  แฮร์รี่ ทำไม

             

                เดรโกคิดต่างๆนานๆว่าสิ่งที่เห็นไม่เป็นความจริง  สิ่งที่เห็นเป็นแค่ภาพลวงตา  แฮร์รี่ยังไม่ตาย 

               

                รอนและเฮอร์ไมโอนี่เดินเข้าไปหายมัลฟอยคู่อริของพวกเขา  แต่ก็นั่นแหละ พวกเขาไม่เห็นมัลฟอยเป็นศัตรูคู่อริไปตั้งนานแล้วตั้งแต่ พวกเขาคบกัน มัลฟอย รักเพื่อนของพวกเขา จากหัวใจ ไม่ใช่การเสแสร้ง

                “มัลฟอย นายโอเคนะ” รอนพูด พร้อมกับตบไหล่หนาเบาๆอย่างให้กำลังใจทั้งๆที่กำลังใจของเขาตอนนี้ก็แทบจะไม่มีเหมือนกัน

                “แฮร์รี่คงไม่อยากเห็นนายเป็นแบบนี้แน่เดรโก” เฮอร์ไมโอนี่จับมือใหญ่อย่างให้กำลังใจ และ เพื่อให้รู้สึกตัว

                “อืม” มีเพียงเสียงที่เปล่งออกมาจากลำคอของเดรโก  แต่ดวงตาสีควันกับเลื่อนลอยไปกับหัวใจที่หายไปด้วยกันพร้อมกับลมหายใจของดวงตาสีมรกต

     

                รอนและเฮอร์ไมโอนี่พากันถอนหายใจทั้งคู่พาเขาเดินเข้าไปในปราสาทที่ตอนนี้กลายเป็นซากปรักหักพังเป็นบางส่วนทั่งทั้งฮอกวอกส์ต  เลือดผู้วิเศษที่รอดจากสงครามต่างช่วยกันเก็บกวาด  ดูแลผู้บาดเจ็บ

     

                ลูเซียส มัลฟอยนอนนิ่งรวมอยู่กับผู้บาดเจ็บ  แต่สภาพของเขาแย่เกินกว่าที่จะยื้อไว้  นาซิสซ่า มัลฟอยกุมมือสามีของเธอไว้  น้ำตาไหลรินเอ่อล้นดวงตาสวยไม่เหลือภาพนางมัลฟอยที่เชิดหยิ่ง ไม่สนใจใคร  ภาพที่นายมัลฟอยรับคาถาแทนเธอยังคงอยู่  ลูเซียสปัดป้องคำสาปจากผู้เสพความตายคนหนึ่งที่พุ่งเข้ามาหาเธอ  แต่ก็ไม่สามารถต้านคำสาปมืดจากเบลาทริซ์ได้  เบลาทริซ์โกรธแค้นที่นางมัลฟอยโกหกว่าแฮร์รี่  พอตเตอร์ตาย  จึงหันมาทำร้ายที่เธอทรยศ  แต่ที่จริงแล้วนาลิซซ่าไม่ได้ทรยศ  เพราะเธอไม่ใช่ และ ไม่เคยเป็นผู้เสพความตาย  เธอหันไปเห็นเดรโก ลูกชายคนเดียวของเธอเดินมาอย่างไร้หัวใจ 

     

                นางมัลฟอยรู้ว่าลูกชายของเธอรักแฮร์รี่ พอตเตอร์ และแอบคบกันนานแล้ว  ทำให้เธอตัดสินใจโกหกจอมมาร  เพื่อความสุขของเดรโก  จริงสิ แฮร์รี่ให้น้ำยาอย่างหนึ่งกับนาลิซซ่า  เขาบอกว่าสิ่งนี้จะช่วยคนที่เดรโกรักไว้ได้ เธอล้วงมือไปในกระเป๋าเสื้อคุม แล้วหยิบขวดแก้วเจียรไนขวดหนึ่งขึ้นมา ภายในบรรจุน้ำยาสีฟ้าใสระยิบระยับออกมาพร้อมกับกระดาษอีกแผ่นหนึ่งที่ได้มาพร้อมกัน  ในแผ่นกระดาษสีเหลืองนวลบอกถึงสรรพคุณและวิธีใช้ไว้อย่างละเอียดด้วยลายมือของผู้พิชิตจอมมารอย่างหวัดๆ  เธอนำทั้งสองอย่างไปให้มาดามพรอมฟรีย์ทันที  ความหวังที่จะช่วยลูเซียส มัลฟอยให้มีชีวิตต่อได้ปรากฏขึ้น และ กระดาษอีกแผ่นที่แนบมาพร้อมกัน  เรียกรอยยิ้มของเธอและหยดน้ำตาที่ซาบซึ้งจากหัวใจ

     

     

                ถึง เดรโกที่รักของแฮร์รี่

     

              เดรโกถ้านายได้อ่านจดหมายที่อยู่ในมือนายตอนนี้แปลว่าฉันอาจจะไม่ได้พูดคุยกับนายอีก ฉันรู้ว่าฉันต้องตายจากความทรงจำสุดท้ายที่ศาสตราจาร์ยสเนปมอบให้ฉัน ฉันว่านายต้องพูดว่า งี่เง่าน่าแฮร์รี่ ฉันจะไม่ให้นายทำแบบนั้นหลอกเดรก--ฉันเดาถูกใช่มั้ยล่ะ แต่ยังไงฉันก็ต้องทำ  มันเป็นชะตาของฉัน ชะตาของโลกเวทมนตร์ที่จะหลุดพ้นจากความชั่วร้ายที่มืดมิดนี้  ฉันดีใจที่ตลอดมามีนายเคียงข้าง  ทั้งยังมีรอนกับเฮอร์ไมโอนี่ที่เข้าใจเรา 

              ฉันขอโทษเดรโกที่ไม่เชื่อนายว่าสเนปไม่ตั้งใจฆ่าดัมเบิลดอร์ ฉันรู้ความจริงทุกอย่างของสเนป  ฉันอยากขอโทษเขาอีกครั้ง แต่ก็คงไม่มีโอกาสอีกแล้ว  เขาถูกพิษของนากินีบาดเจ็บสาหัสต่อหน้าฉัน  ฉันไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้เลย โวลเดอมอร์อยู่ตรงนั้นทำร้ายเขาต่อหน้าฉัน  ฉันซ่อนตัวอยู่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างมันเลวร้ายมาก  ฉันได้แต่แก้พิษชั่วคราวยื้อชีวิตเขาไว้  ไม่รู้ว่าเขาจะรอดรึเปล่า  ถ้าเขารอด นายช่วยขอบคุณทุกอย่างที่สเนปทำให้ฉันแทนด้วยนะ

              ตอนที่นายอ่านจดหมายฉบับนี้ฉันคงไม่ได้อยู่ในโลกของเราอีกแล้ว ฉันอยากให้นายเข้มแข็ง  มีชีวิตอยู่ต่อไปนะ เดรโก  มีชีวิตอยู่ต่อเพื่อสิ่งหนึ่ง ซักวันนายก็จะรู้ว่าคืออะไร  แต่ได้โปรดเข้มแข็งยืนหยัดต่อไป  ฉันจะอยู่กับนายเสมอ อยู่ในหัวใจของนายตลอดไป  ในความทรงจำของเรา

     

              ป.ล.ฉันรัก และ เชื่อใจนายเสมอเดรโก

              แฮร์รี่ เจมส์  พอตเตอร์ มัลฟอย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×