ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    CHANBAEK:: STORY

    ลำดับตอนที่ #2 : STORY2

    • อัปเดตล่าสุด 11 พ.ย. 56


    STORY CHANBAEK


    STORY2  




    "ไม่จริงหรอก.
    .
    .
    .
    นายน่ะน่ารักที่สุดแล้ว" ให้ตายเถอะนี่ผมคิดอะไรอยู่เนี้ย! ผมกำลังหยอดคำพูดหวานๆให้ตัวละครในนิทานเนี้ยนะ? มันบ้าที่สุดเลย แล้วผมก็ทำให้แบคฮยอนนิ่งอึ้งไปสักพัก แล้วเขาก็พูดตัดบท 
     
      "พูดอะไรของนาย มาเถอะน่า ฉันจะพาไปหาเพื่อน นายเลิกพูดไร้สาระได้แล้ว" แล้วเขาก็เดินนำลิ่วออกไปทางอื่นจนเกือบลับตาผม เขาเดินไม่รอผมเลยรึไงกัน? 
     
     
      ผมเปิดหนังสือมาหน้าถัดไป เห็นแบคฮยอนมายืนอยู่ที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง มันดูไม่ใหญ่เกินไปเหมือนคฤหาสน์ และไม่ได้เล็กเกินไปสำหรับที่คนๆนึงจะอยู่ แบคฮยอนเคาะประตูบ้านหลังนั้นสามทีพอเป็นมารยาท หลังจากนั้นก็มีผู้ชายอีกคนหนึ่งหน้าตาอายุราวๆกับแบคฮยอน แต่ตัวสูงกว่า  และสีผมของเขามันเหมือนกันลูกกวาด ... มีสีทุกสีถูกย้อมอยู่ที่ผมของเขา และมันตัดกับใบหน้าขาวเนียนได้เป็นอย่างดี 
     
     
     "เซฮุนนายเพิ่งตื่นหรอ?" แบคฮยอนถาม พร้อมกับมือเล็กที่ยกขึ้นจัดปอยผมของเด็กผู้ชายคนนั้นให้เข้าที่เข้าทาง เหมือนจะชื่อเซฮุนด้วยละมั้ง 
     
      
     "ป่าวนะเมื่อกี้ฉันไปขยี้ผมตัวเองเองน่ะแหละ คันหัว" 
     
       
     "สงสัยนายใชัพลังมากเกินไปแล้วล่ะมั้ง?" แบคฮยอนพูดแล้วขำ จากนั้นสายตาของผู้ชายผมสีลูกกวาดก็มองมาที่ผม  "แบคฮยอน นั่นใครน่ะ" แล้วแบคฮยอนก็มองมาที่ผมบ้าง เขายิ้มขำ 
     
     
     "ใช่ เค้าคือคนอ่าน นี่ปาร์คชานยอลน่ะเซฮุน ชานยอลนี่เซฮุน พระเอกของเรื่องนี้ ผมของเซฮุนสามารถเปลี่ยนสีไปตามอารมณ์ได้" มือเล็กของแบคฮยอนเลื่อนขึ้นไปขยี้ผมเซฮุนเบาๆอย่างขี้เล่น จนผมสีลูกกวาดนั่นกลับมายุ่งเหยิงอีกครั้ง ผมมองภาพนั้นอย่างน่าเอ็นดู แบคฮยอนเขาน่ารักจริงๆนะผมว่า 
     
     
      "อย่าน่าแบคฮยอน .. สวัสดีชานยอล ยินดีที่ได้รูัจักนะ" เซฮุนยิ้มพร้อมๆกับที่ผมของเขาเปลี่ยนมาเป็นสีฟ้า 
      
     
    "เช่นกันนะเซฮุน ตอนนี้ผมนายเป็นสีฟ้า นายกำลังอยู่ในอารมณ์ไหนหรอ?" ผมถาม 




    "ตอนนี้ฉันกำลังดีใจน่ะ แต่ถ้าฉันโกรธ ผมของฉันจะเป็นสีแดง มีอีกหลายสีเลยละ ฮะๆ" เซฮุนยกยิ้มบางๆเล็กน้อย แต่เขาก็ยังคงความเย็นชาไว้



     "อืม ว่าแต่นายจะดีใจเพราะฉันงั้นหรอ?"


    "ใช่สิ นิทานเล่มนี้มีตัวเอกแค่คนเดียว มันไม่สมบูรณ์ใช่มั๊ยละ เราต้องการตัวเอกอีกหนึ่งคน ที่จะมาคู่กับฉัน" เซฮุนพูดพร้อมยกยิ้มบางๆขึ้นมาอีกครั้ง เป็นรอยยิ้มที่ผมไม่ค่อยจะมั่นใจซักเท่าไหร่ว่ามันจะเป็นรอยยิ้มแห่งความดีใจหรือรอยยิ้มแห่งความชั่วร้ายดี




    "แล้วคนอ่านก่อนหน้านั้นละ.. ทำไมนายไม่เอาพวกเขามาเป็นพระเอกของเรื่อง?" ผมถาม



    "ชานยอล หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือใหม่ นายเป็นคนแรกที่ซื้อหนังสือนี้มาอ่าน เราเลยจะเอานายมาเป็นพระเอกของนิทานเล่มนี้" สีผมของเซฮุนตอนนี้เริ่มเปลี่ยนมาเป็นสีเทา เขาอยู่ในอารมณ์ไหนกัน..








       ผมชักรู็สึกไม่ดีกับนิทานเล่มนี้แล้วสิ..



     
    30% pause




                               

     
     



       Talk:



    อัพมาใหม่ได้30%พร้อมกับความหิวโหยที่สุดของที่สุด 55555555555555 เครื่องเค้าช้ามากอ่ะบอกเลยแง คืออยากเขียนเยอะๆแต่มันก็เกินความอดทนอ่ะ มันดึกแล้วด้วยโดนแม่ไล่ไปนอน         

       คราวนี้เอาละสิ.. เซฮุนจะทำอะไรชานยอล แล้วชานยอลยังจะได้รัก(?)แบคฮยอนอยู่มั๊ย 55555
    รอติดตามกันนะคะ แต่อ่านแล้วก็อย่าลืมเม้นอย่าลืมโหวตให้ด้วยน้าา  


          ทวิตไรท์สามารถคุยได้ทุกเมื่อ @beapp_










    enjoy reading <3
     
     
    #สตรชานแบค






     
    Minor!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×