ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 ก้าวแรกสู่โลกแห่งมนต์ตรา์่
นี่ๆปิงๆ ตื่นได้แล้ว เรือไกล้จะถึงฝั่งแล้วดริฟ ปลุกเพื่อนด้วยความเป็นห่วงว่าเพื่อนจะลืมตื่น
''ถึงแล้วหรือเนี้ย''ปิง าี่ถามเพื่อนด้วยความง่วง
'' จ๊ะ อีกนิดเดียวจะถึงแล้ว ฉันนะยังนอนหลับไม่ลงเลยนะเนี้ย''
''เธอคงตื่นเต้นกับการมาโรงเรียนเวทย์มนต์ครั้งแรกมาเกินไปป่าวจ๊ะ''ปิงถามเพื่อน
''อืมก็นะ ก็อุตส่าห์สอบติด โรงเรียนเวทย์มนต์อันดับสามแห่งโลกเวทย์มนต์ นะ จะไม่ให้ตื่นเต้นได้ไงละจ๊ะ''
เมื่อผ่านไปได้ไม่ถึงห้านาทีเรือก็จอดนิ่งกับท่าเรือ �เรือขนส่งนักเรียนจากแดนไกลมาส่งนักเรียนอย่างโปรดภัย โรงเรียนแห่งนี้ตั้งอยู่บนเกาะห่างไกลจากแผ่นดินใหญ่พอสมควร �แต่ก็เป็น โรงเรียนที่ใหญ่อยู่เอาการจะมาถึงโรงเรียนแห่งนี้ได้มีอยู่สองวิธีคือ �การหายตัวและทางเรือเท่านั้น �
เมื่อเรือจอดนิ่ง นักเรียนจำนวน 100 คน ก็ลงมาถึงลานกว้างบริเวณท่าเรือ โดยมีเหล่า รุ่นพี่ปีสองมาต้อนรับโดยตัวแทนปีสองก็ใช้เวทย์มนต์ขยายเสียงพูดขึ้นว่า
''ยินดีตอนรับน้องๆทุกคนที่ผ่านการทดสอบให้น้องๆเดินตามพี่ๆเข้าประตูห้องโถงเพื่อการตรวจสอบค่าพลังของน้องๆทุกคนเพื่อจัดอันดับน้องๆทุกคนโดยมีเหล่าคุณครูรออยู่ด้านในแล้วเชิญน้องเข้าไปด้านในได้แล้วแล้วเดินอย่างเป็นระแบบด้วย''
ตัวแทนรุ่นพี่กล่าวด้วยเสียงขึม
''นี่ปิงเธอกลัวบ้างไหมฉันนะกลัวจังเลยว่าอยู่อันดับไหนเนี้ย''ดริฟ ี่ถามด้วยความกังวล
'' ไม่ต้องกลัวจะได้อันดับไหนเราก็เป็นเพื่อนกันตลอดไป''ปิง ี่ตอบด้วยเสียงนุ่มนวล
''อ่า ค่อยเบาใจหน่อย ฉันชักจะอยากรู้แล้วละสิว่า นายจะเก่งแค่ไหน''ดริฟตอบเพื่อนด้วยความแจ่มใส
'' เดี๋ยวนายก็รู้เอง''ปิงตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
และแล้วทั้งสองก็เดินตามรุ่นพี่เข้าไปในห้องโถงแห่งการทดสอบโดยการทดสอบจะแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม คือกลุ่มชาย และกลุ่มหญิงโดยแต่ละกลุ่มจะมีกลุ่มละ 50 คน �และแล้วการทดสอบก็เริ่มขึ้นโดยขั้นแรกคือการเดินผ่านวงเวทย์ตรวจสอบมนต์ตราเมื่อนักเรียนเดินผ่านวงเวทย์ตรวจสอบก็จะมีอักษรลอยขึ้นมาบนอากาศบ่งบอกถึงระดับความสามารถของแต่ละคน
ทั้งค่า HP MP และบ่งบอกความสามารถว่านักเวทย์สามารถใช้เวทย์อะไรได้บ้าง
เมื่อเด็กหนุ่มทั้งสองเดินเข้าไปในวงแหวนเวทย์ ก็ปรากฎ ตัวอักษร แสดงข้อมูลของเด็กหนุ่มทั้งสองโดยดริฟมีค่า HP 350 Mp 400 สามารถใช้ เวทย์ลมระดับ 6 เวทย์แห่งน้ำระดับ 4 โดยดริฟไม่ได้เป็นผู้ที่มีความสามารถทางสายเลือด มาถึงตาปิง เมื่อปิงเดินเข้ามายังวงแหวนเวทย์ตรวจสอบ ตัวอักษร ที่ลอยขึ้น ปรากฏค่า HP 250 Mp 600 สามารถใช้เวทย์แห่งฟ้า ระดับ 8 และเวทย์แห่งแสงระดับ 5 แต่ปิงเป็นผู้ที่มีความสามารถทางสายเลือด �แต่ข้อมูลนี้เป็นความลับจึงไม่สามารถบ่งบอกด้วยวงเวทย์ตรวจสอบ วงเวทย์ตรวจสอบสามารถบอกเพียง ว่าผู้ใช้เวทย์คนนี้มีความสามารถทางสายเลือด�
เมื่อมาถึงบริเวณด้านในนักเรียนปี 1 ทุกคนต่างพูดถึงความสามารถของแต่ละคนที่วงเวทย์ตรวจสอบอ่านค่าออกมา
''โหปิงนายทำไมมีเวทย์มนต์ตั้งระดับ 8 เชียวเหรอแอบไปฝึกที่ไหนมากันเนี้ยฉันเองไม่ยักรู้ว่านายมีเวทย์มนต์ตั้งระดับ8เชียวเหรอ''ดริฟถามด้วยความตกใจในระดับพลังเวทย์ของเพื่อน
''ก็พี่ชายของฉันนะฝึกให้''ปิงตอบด้วยเสียงเรียบๆ
และแล้วก็มีเสียงดังขึ้นจากเวทย์ขยายเสียง นั่นเป็นเสียงของอาจาร์ยใหญ่
''ยินดีต้อนรับนักเรียนทุกคน ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนเวทย์มนต์มองโก �ทุกคนคงจะรู้ความสามารถของตนเองกันแล้วสินะ เอาละเด็กปี1ที่น่ารักทุกคน �ต่อไปนี้จะเป็นการประกาศชื่อเรียงอันดับค่าพลังเวทย์และระดับพลังเวทย์ของนักเรียนปี1ทุกคนเอาละเริ่มจากคนแรก
1.โจ หวาง ผู้ใช้เวทย์แห่งไฟ ระดับ 8 และมีค่าพลังสูงสุดในเด็กปี1ในปีนี้
2.เรส ไฮเปอร์ ยุช ผู้ใช้เวทย์แห่งน้ำ ระดับ 8 เป็นผู้ที่มีค่าพลังรองลงมา
3.จอง ปิง ผู้ใช้เวทย์แห่ง ฟ้า ระดับ 8 เป็นผู้ที่มีค่าพลังรองลงมา
4.แอนนา ริง ผู้ใช้เวทย์แห่งดิน ระดับ 7�
5.โซม่า โร เจ ผู้ใช้เวทย์แห่ง ลม ระดับ 7
นักเรียนทุกคนต่างตั้งใจรอฟังชื่อของตนเองว่าจะอยู่อันดับไหนอย่างลุ้นละทึก
และแล้วก็มาถึง
อันดับที่ 25 อเล็ก โซ ดริฟ ผู้ใช้เวทย์แห่งลม ระดับ6
เมื่อประกาศอันดับเสร็จทุกคนต่างเฮฮากับอันดับของตนเอง
''เอาละเด็กๆทุกคนไม่ต้องตกใจกับอันดับของตนเพราะทุกคนต่างสามารถเลื่อนอันดับของตนเองได้เพราะทุกคนมีสิทธิ์ที่จะพัฒนาตนเองเพราะเรามาที่นี่เพื่อเรียนรู้ฉนั้นไม่ต้องตกใจ เอาละนี่ก็ดึกมากแล้วขอให้นักเรียนทุกคนกลับไปยังห้องพักของตนเองโดย จะมีพี่รหัสของพวกเธอพาพวกเธอไปเอง เอาละสำหรับคืนนี้ก็ต้องกล่าวคำว่า ราตรีสวัสดิ''
อาจารย์ใหญ่กล่าวขึ้นด้วยเสียงอันทรงพลัง
''ว้าวมีพี่ รหัสด้วย แล้วฉันจะได้อยู่ห้องกับใครเนี้ย''ดริฟกล่าวอย่างตื่นเต้น
''อืม ฉันก็ตื่นเต้นเหมือนกัน''ปิงตอบด้วยสีหน้าเรียบๆและยิ้มที่มุมปาก
''นี่ปิงฉันรู้สึกว่านาย ซีดๆนะ ตั้งแต่เมื่อกี้ละ หรือว่า ยังตกใจไม่หายที่จะได้เข็มกลัดอันดับ3ของชั้นปีที่ 1 แห่งโรงเรียนเวทย์มนต์มองโก''ดริฟถามด้วยความเป็นห่วงแอบแซวเล็กน้อย
''จะบ้าหรือไง เรื่องพันนั้นใครจะไปสน ก็ฉันก็ขาวๆซีดๆอย่างนี้แต่ไหนแต่ไรอยู่แล้วนิ''ปิงตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
อาจเป็นเพราะปิงเป็นคนจีน จีงอาจดูขาวซีดไปหน่อยผิดกับดริฟที่เป็นเด็กหนุ่มอเมริกัน ผิวสีแทนหุ่นหล่ำๆเพราะเป็นนักกีฬา
''อ่าวน้องรหัสของพี่อยู่ตรงนี้เองเหรอ พี่ชื่อ คาโคมิ เค็น พี่เป็นพี่รหัสของ จอง ปิง คนไหนเอ่ย''เค็นถามด้วยน้ำเสียงสดใส
'' ผมเองครับ '' ปิงตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ�
'' อ่าวเค็นนายอยู่ตรงนี้เองเหรอ ฉันยังหาน้องรหัสของฉันไม่เจอเลย ที่ ชื่อ อเล็ก โซ ดริฟ อะอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้''เพื่อนหนุ่มของเค็นถามด้วยความเหนื่อยเพราะหามาเกือบทั่วห้องโถงแล้ว
''ผมเองคับ สวัสดีคับพี่รหัส'' ดริฟตอบด้วยความนอบน้อม
'' อ่าวเหรอโชคดีจังที่ เจอ พี่ชื่อ โซม่าริฟ เชน ยินดีที่รู้จักนะ'' เชนตอบด้วยความเป็นกันเอง
'' โหเค็นน้องรหัสของนายนี่โครตเก่งเลยวะ ได้ตั้งอันดับสามของชั้นปี แต่น่ารักสู้น้องรหัสกูไม่ได้ว่ะ''เชนพูดพร้อมหัวเราะ
''โหใครว่าน้องรหัสฉันน่ารักสู้น้องรหัสของนายไม่ได้วะ" เค็นรีบตอบทันที
" พี่ๆคับพวกผมง่วงแล้วอ่าเมื่อไหร่จะพาไปห้องพักซักทีคับ" ดริฟถามด้วยน่าตาง่วงๆ
"อ่าๆ ปะๆไปกันเถอะ " และแล้วทั้งสองก็พาดริฟ และ ปิงไปที่ห้อง
เมื่อมาถึงหอนอนซึ้งอยู่ด้านหลังอาคารเรียน�
"อ่ามาถึงสักทีนี่พวกน้องได้อยู่ห้องเดียวกันหรือนี่โชคดีจังเลยนะ" เค็นพูดขึ้นเมื่อทั้งสี่มาถึงห้องเดียวกัน
"จริงเหรอเนี้ยว้าวๆ งั้นก็รอลุ้นเพื่อนอีกคนหนึ่งละสิว่าเป็นใคร" ดริฟพูดขึ้น
"งั้นพี่สองคนขอตัวก่อนนะไม่รบกวนละ ราตรีสวัสดิ นะ แล้วพรุ้งนี้พวกพี่ๆจะพาน้องๆไปเอาตารางเรียนกัน" เชนพูดขึ้น
"ขอบคุณมากคับ ราตรีสวัสดิเช่นกันครับ " ทั้งสองพูดพร้อมคำนับเล็กน้อย
และแล้วทั้งสองก็เข้าไปในห้อง ซึ้งห้องก็กว้างพอประมาณ มีเตียงสองชั้นอยู่1เตียงและมีเตียงเดี่ยวอยู่1เตียง มีห้องน้ำในตัวห้อง มีโต๊ะเขียนหนังสือ สองชุด และในห้องก็มีเด็กหนุ่มนั่งรออยู่แล้ว
"สวัสดี เราชื่อ โจมาเซ่ ฟิน เราอันดับที่ 8 "ฟินทักทายทั้งสอง
เมื่อทั้งสามแนะนำตัวกันเสร็จแล้วก็ต่างพากันทำธุระส่วนตัวแล้วเข้านอน
ปล.ตอนนี้มีการใช้เวทย์มนต์น้อยไปหน่อยซึ้งตอนต่อๆไปจะมีการใช้เวทย์มนต์แน่นอนคับ
จบตอนที่1แล้วนะคับ
เพิ่งหัดเขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกอะคับถ้าผิดพราดประการใดขออภัยด้วยนะคับ �ช่วยแนะนำและติชมด้วยนะคับ
จะได้นำไปปรับปรุงคับ �ขอบคุณคับ
''ถึงแล้วหรือเนี้ย''ปิง าี่ถามเพื่อนด้วยความง่วง
'' จ๊ะ อีกนิดเดียวจะถึงแล้ว ฉันนะยังนอนหลับไม่ลงเลยนะเนี้ย''
''เธอคงตื่นเต้นกับการมาโรงเรียนเวทย์มนต์ครั้งแรกมาเกินไปป่าวจ๊ะ''ปิงถามเพื่อน
''อืมก็นะ ก็อุตส่าห์สอบติด โรงเรียนเวทย์มนต์อันดับสามแห่งโลกเวทย์มนต์ นะ จะไม่ให้ตื่นเต้นได้ไงละจ๊ะ''
เมื่อผ่านไปได้ไม่ถึงห้านาทีเรือก็จอดนิ่งกับท่าเรือ �เรือขนส่งนักเรียนจากแดนไกลมาส่งนักเรียนอย่างโปรดภัย โรงเรียนแห่งนี้ตั้งอยู่บนเกาะห่างไกลจากแผ่นดินใหญ่พอสมควร �แต่ก็เป็น โรงเรียนที่ใหญ่อยู่เอาการจะมาถึงโรงเรียนแห่งนี้ได้มีอยู่สองวิธีคือ �การหายตัวและทางเรือเท่านั้น �
เมื่อเรือจอดนิ่ง นักเรียนจำนวน 100 คน ก็ลงมาถึงลานกว้างบริเวณท่าเรือ โดยมีเหล่า รุ่นพี่ปีสองมาต้อนรับโดยตัวแทนปีสองก็ใช้เวทย์มนต์ขยายเสียงพูดขึ้นว่า
''ยินดีตอนรับน้องๆทุกคนที่ผ่านการทดสอบให้น้องๆเดินตามพี่ๆเข้าประตูห้องโถงเพื่อการตรวจสอบค่าพลังของน้องๆทุกคนเพื่อจัดอันดับน้องๆทุกคนโดยมีเหล่าคุณครูรออยู่ด้านในแล้วเชิญน้องเข้าไปด้านในได้แล้วแล้วเดินอย่างเป็นระแบบด้วย''
ตัวแทนรุ่นพี่กล่าวด้วยเสียงขึม
''นี่ปิงเธอกลัวบ้างไหมฉันนะกลัวจังเลยว่าอยู่อันดับไหนเนี้ย''ดริฟ ี่ถามด้วยความกังวล
'' ไม่ต้องกลัวจะได้อันดับไหนเราก็เป็นเพื่อนกันตลอดไป''ปิง ี่ตอบด้วยเสียงนุ่มนวล
''อ่า ค่อยเบาใจหน่อย ฉันชักจะอยากรู้แล้วละสิว่า นายจะเก่งแค่ไหน''ดริฟตอบเพื่อนด้วยความแจ่มใส
'' เดี๋ยวนายก็รู้เอง''ปิงตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
และแล้วทั้งสองก็เดินตามรุ่นพี่เข้าไปในห้องโถงแห่งการทดสอบโดยการทดสอบจะแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม คือกลุ่มชาย และกลุ่มหญิงโดยแต่ละกลุ่มจะมีกลุ่มละ 50 คน �และแล้วการทดสอบก็เริ่มขึ้นโดยขั้นแรกคือการเดินผ่านวงเวทย์ตรวจสอบมนต์ตราเมื่อนักเรียนเดินผ่านวงเวทย์ตรวจสอบก็จะมีอักษรลอยขึ้นมาบนอากาศบ่งบอกถึงระดับความสามารถของแต่ละคน
ทั้งค่า HP MP และบ่งบอกความสามารถว่านักเวทย์สามารถใช้เวทย์อะไรได้บ้าง
เมื่อเด็กหนุ่มทั้งสองเดินเข้าไปในวงแหวนเวทย์ ก็ปรากฎ ตัวอักษร แสดงข้อมูลของเด็กหนุ่มทั้งสองโดยดริฟมีค่า HP 350 Mp 400 สามารถใช้ เวทย์ลมระดับ 6 เวทย์แห่งน้ำระดับ 4 โดยดริฟไม่ได้เป็นผู้ที่มีความสามารถทางสายเลือด มาถึงตาปิง เมื่อปิงเดินเข้ามายังวงแหวนเวทย์ตรวจสอบ ตัวอักษร ที่ลอยขึ้น ปรากฏค่า HP 250 Mp 600 สามารถใช้เวทย์แห่งฟ้า ระดับ 8 และเวทย์แห่งแสงระดับ 5 แต่ปิงเป็นผู้ที่มีความสามารถทางสายเลือด �แต่ข้อมูลนี้เป็นความลับจึงไม่สามารถบ่งบอกด้วยวงเวทย์ตรวจสอบ วงเวทย์ตรวจสอบสามารถบอกเพียง ว่าผู้ใช้เวทย์คนนี้มีความสามารถทางสายเลือด�
เมื่อมาถึงบริเวณด้านในนักเรียนปี 1 ทุกคนต่างพูดถึงความสามารถของแต่ละคนที่วงเวทย์ตรวจสอบอ่านค่าออกมา
''โหปิงนายทำไมมีเวทย์มนต์ตั้งระดับ 8 เชียวเหรอแอบไปฝึกที่ไหนมากันเนี้ยฉันเองไม่ยักรู้ว่านายมีเวทย์มนต์ตั้งระดับ8เชียวเหรอ''ดริฟถามด้วยความตกใจในระดับพลังเวทย์ของเพื่อน
''ก็พี่ชายของฉันนะฝึกให้''ปิงตอบด้วยเสียงเรียบๆ
และแล้วก็มีเสียงดังขึ้นจากเวทย์ขยายเสียง นั่นเป็นเสียงของอาจาร์ยใหญ่
''ยินดีต้อนรับนักเรียนทุกคน ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนเวทย์มนต์มองโก �ทุกคนคงจะรู้ความสามารถของตนเองกันแล้วสินะ เอาละเด็กปี1ที่น่ารักทุกคน �ต่อไปนี้จะเป็นการประกาศชื่อเรียงอันดับค่าพลังเวทย์และระดับพลังเวทย์ของนักเรียนปี1ทุกคนเอาละเริ่มจากคนแรก
1.โจ หวาง ผู้ใช้เวทย์แห่งไฟ ระดับ 8 และมีค่าพลังสูงสุดในเด็กปี1ในปีนี้
2.เรส ไฮเปอร์ ยุช ผู้ใช้เวทย์แห่งน้ำ ระดับ 8 เป็นผู้ที่มีค่าพลังรองลงมา
3.จอง ปิง ผู้ใช้เวทย์แห่ง ฟ้า ระดับ 8 เป็นผู้ที่มีค่าพลังรองลงมา
4.แอนนา ริง ผู้ใช้เวทย์แห่งดิน ระดับ 7�
5.โซม่า โร เจ ผู้ใช้เวทย์แห่ง ลม ระดับ 7
นักเรียนทุกคนต่างตั้งใจรอฟังชื่อของตนเองว่าจะอยู่อันดับไหนอย่างลุ้นละทึก
และแล้วก็มาถึง
อันดับที่ 25 อเล็ก โซ ดริฟ ผู้ใช้เวทย์แห่งลม ระดับ6
เมื่อประกาศอันดับเสร็จทุกคนต่างเฮฮากับอันดับของตนเอง
''เอาละเด็กๆทุกคนไม่ต้องตกใจกับอันดับของตนเพราะทุกคนต่างสามารถเลื่อนอันดับของตนเองได้เพราะทุกคนมีสิทธิ์ที่จะพัฒนาตนเองเพราะเรามาที่นี่เพื่อเรียนรู้ฉนั้นไม่ต้องตกใจ เอาละนี่ก็ดึกมากแล้วขอให้นักเรียนทุกคนกลับไปยังห้องพักของตนเองโดย จะมีพี่รหัสของพวกเธอพาพวกเธอไปเอง เอาละสำหรับคืนนี้ก็ต้องกล่าวคำว่า ราตรีสวัสดิ''
อาจารย์ใหญ่กล่าวขึ้นด้วยเสียงอันทรงพลัง
''ว้าวมีพี่ รหัสด้วย แล้วฉันจะได้อยู่ห้องกับใครเนี้ย''ดริฟกล่าวอย่างตื่นเต้น
''อืม ฉันก็ตื่นเต้นเหมือนกัน''ปิงตอบด้วยสีหน้าเรียบๆและยิ้มที่มุมปาก
''นี่ปิงฉันรู้สึกว่านาย ซีดๆนะ ตั้งแต่เมื่อกี้ละ หรือว่า ยังตกใจไม่หายที่จะได้เข็มกลัดอันดับ3ของชั้นปีที่ 1 แห่งโรงเรียนเวทย์มนต์มองโก''ดริฟถามด้วยความเป็นห่วงแอบแซวเล็กน้อย
''จะบ้าหรือไง เรื่องพันนั้นใครจะไปสน ก็ฉันก็ขาวๆซีดๆอย่างนี้แต่ไหนแต่ไรอยู่แล้วนิ''ปิงตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
อาจเป็นเพราะปิงเป็นคนจีน จีงอาจดูขาวซีดไปหน่อยผิดกับดริฟที่เป็นเด็กหนุ่มอเมริกัน ผิวสีแทนหุ่นหล่ำๆเพราะเป็นนักกีฬา
''อ่าวน้องรหัสของพี่อยู่ตรงนี้เองเหรอ พี่ชื่อ คาโคมิ เค็น พี่เป็นพี่รหัสของ จอง ปิง คนไหนเอ่ย''เค็นถามด้วยน้ำเสียงสดใส
'' ผมเองครับ '' ปิงตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ�
'' อ่าวเค็นนายอยู่ตรงนี้เองเหรอ ฉันยังหาน้องรหัสของฉันไม่เจอเลย ที่ ชื่อ อเล็ก โซ ดริฟ อะอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้''เพื่อนหนุ่มของเค็นถามด้วยความเหนื่อยเพราะหามาเกือบทั่วห้องโถงแล้ว
''ผมเองคับ สวัสดีคับพี่รหัส'' ดริฟตอบด้วยความนอบน้อม
'' อ่าวเหรอโชคดีจังที่ เจอ พี่ชื่อ โซม่าริฟ เชน ยินดีที่รู้จักนะ'' เชนตอบด้วยความเป็นกันเอง
'' โหเค็นน้องรหัสของนายนี่โครตเก่งเลยวะ ได้ตั้งอันดับสามของชั้นปี แต่น่ารักสู้น้องรหัสกูไม่ได้ว่ะ''เชนพูดพร้อมหัวเราะ
''โหใครว่าน้องรหัสฉันน่ารักสู้น้องรหัสของนายไม่ได้วะ" เค็นรีบตอบทันที
" พี่ๆคับพวกผมง่วงแล้วอ่าเมื่อไหร่จะพาไปห้องพักซักทีคับ" ดริฟถามด้วยน่าตาง่วงๆ
"อ่าๆ ปะๆไปกันเถอะ " และแล้วทั้งสองก็พาดริฟ และ ปิงไปที่ห้อง
เมื่อมาถึงหอนอนซึ้งอยู่ด้านหลังอาคารเรียน�
"อ่ามาถึงสักทีนี่พวกน้องได้อยู่ห้องเดียวกันหรือนี่โชคดีจังเลยนะ" เค็นพูดขึ้นเมื่อทั้งสี่มาถึงห้องเดียวกัน
"จริงเหรอเนี้ยว้าวๆ งั้นก็รอลุ้นเพื่อนอีกคนหนึ่งละสิว่าเป็นใคร" ดริฟพูดขึ้น
"งั้นพี่สองคนขอตัวก่อนนะไม่รบกวนละ ราตรีสวัสดิ นะ แล้วพรุ้งนี้พวกพี่ๆจะพาน้องๆไปเอาตารางเรียนกัน" เชนพูดขึ้น
"ขอบคุณมากคับ ราตรีสวัสดิเช่นกันครับ " ทั้งสองพูดพร้อมคำนับเล็กน้อย
และแล้วทั้งสองก็เข้าไปในห้อง ซึ้งห้องก็กว้างพอประมาณ มีเตียงสองชั้นอยู่1เตียงและมีเตียงเดี่ยวอยู่1เตียง มีห้องน้ำในตัวห้อง มีโต๊ะเขียนหนังสือ สองชุด และในห้องก็มีเด็กหนุ่มนั่งรออยู่แล้ว
"สวัสดี เราชื่อ โจมาเซ่ ฟิน เราอันดับที่ 8 "ฟินทักทายทั้งสอง
เมื่อทั้งสามแนะนำตัวกันเสร็จแล้วก็ต่างพากันทำธุระส่วนตัวแล้วเข้านอน
ปล.ตอนนี้มีการใช้เวทย์มนต์น้อยไปหน่อยซึ้งตอนต่อๆไปจะมีการใช้เวทย์มนต์แน่นอนคับ
จบตอนที่1แล้วนะคับ
เพิ่งหัดเขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกอะคับถ้าผิดพราดประการใดขออภัยด้วยนะคับ �ช่วยแนะนำและติชมด้วยนะคับ
จะได้นำไปปรับปรุงคับ �ขอบคุณคับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น