Fic naruto:รักต้องลุ้นของยัยพัดเหล็กกับนายขี้เบื่อ +ฉบับเทพ+

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

โค้ดเพลง
เพราะคนแต่งชื่อฟากฟ้า เลยแต่งให้ออกแนวสีฟ้าจ้า!!



ไม่รุ้จะบรรยายยังไงอ่าจ้า 

แบบว่า ฮาสุดๆ

ฉบับเด็กเทพ โดย ยัยฟากฟ้า~ตัวป่วน

ถ้าชอบแนวนี้ล่ะก็

เราจะลองเอาไปให้ฟ้าปรับแต่งอีกนะ!!

เพราะเราก็ชอบ คิดได้ไงฟะ เพื่อนช้านน

nut zame

เนื้อเรื่อง

โปรดอ่านอย่างสบายๆ อย่าคิดมาก เพราะมันจะไม่มีคำสุภาพออกมายบ้าง(ไม่)น้อย  ออกแนวฮาๆ จ้ะ ฉบับเด็กเทพ ต้นฉบับเป็นตอน แมลงสาบเมอริโน่จ้ะ แต่ยัย ฟากฟ้า~ตัวป่วน มันเอาไปเปลี่ยนเป็นชื่อเราอ่ะ ((ยิ่งคิดยิ่งแค้น *-*)) 

ยังไงก็ขอฝากผลงานเน่าๆ ของยัยฟากฟ้าเพื่อนของเรา ไว้ในอ้อมอกของทุกคนด้วยนะคะ 

ThaNks!! [[G.KongHa Ladyiiz]]

ฉบับเด็กเทพ  โดยยัยฟากฟ้า~ตัวป่วน (( In Hinata!!))



คำที่มีตัวอีโมปิดปากอยุ่ เป็นคำว่า ส-เอือ-ก ค่ะ - -ll
                                                 และก็คำว่า อิ ตรื้ด~ (เซ็นเซอร์ด่วน - -)
                                                 แค่นั้นค่ะ อย่าคิดมากๆ - - 55+

เด็กสาวผมสีชมพูบานเย็นยาวและแตกปลาย นั่งถ่างขาคุยอยู่กับ ฮินาตะเพื่อนสาวผู้ชอบเสือกของเธออย่างหื่นจิต ดวงตาสีเขียวขี้ม้า ก็คอยแอบชำเลืองมอง เด็กหนุ่มอุจิวะอย่างลามก เป็นระยะๆ

 

“..นี่!!ถามอย่างหนึ่งสิอีดอกฮินาตะ.... ชิกามารุ กับ โอริจังเป็นเมียกันหรอ ดูสินอน จูบกันอยู่ใต้ต้นถั่วโน่นอ่ะ - -“ ซากุระชี้นิ้วไปที่ต้นถั่วที่อยู่ห่างจากเธอ และอีดอก ฮินาตะ ในระยะ 50 0กิโลเมตร

 

“…เอ่อ...คือ...เรื่องนั้นฉันก็ไม่รู้หรอกว่ะ....ตะ...แต่ว่า.. ชิกามารุคุงคงไม่มีชู้หรอกมั้งวะ....^ ^” เด็กสาวฮิวงะยิ้ม บานถึงหู

 

“…อืมม์...แต่ยัยแดะเทมาริจัง ก็อยู่กับมิเทสึคุงตลอดคืนเลยนะ....แถมเมื่อกี้ยังมีการต่อสู้อย่างดุเดือด กับเจ้าชิกามารุอีก...สงสัยจะเลิกเป็นเมียกันแล้วมั้ง - - “ ซากุระทำหน้ากระแดะ ดวงตาสีเขียวขี้ม้า มอง เทมาริ สลับกับ ชิกามารุ ไปมา(-- )( --)

 

“ไม่มีทางที่สองคนนั้นจะต่างคนต่างมีชู้กันหรอกว่ะ^ ^”

 

“…เอ๋??ทำไมฮินาตะจังถึงดูเสือกรู้เรื่องชาวบ้านหมดขนาดนั้นล่ะ - -“+.+!

 

“..เอ..อืมมม...จะบอกยังไงดีน้า...ถึงจะทำให้เจ้าควายหนังหน้าหนาซากุระซังเข้าใจว่าเราเสลอเรื่องชาวบ้าน....” ฮินาตะตะโนสุดเสียง-0-

 

“…ว่าไงโว้ย อีแรดฮินาตะจัง....”-w-

 

“…...เอ่อ...ซักชาติยัยโง่เห่ยซากุระซังจะรู้เองค่ะ ^ ^” เด็กสาวยิ้มเห็นฟันผุในปาก8ซี้ เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรให้ เพื่อนสาวเข้าใจเรื่องที่เธอชอบแอบฝังเค้าคุยกัน*_*

 

“..ซักชาติงั้นหรอ.งั้นหรอ...ว่าแต่ชาติไหนอ่ะ - -???” เด็กสาวโพล่งถามด้วยความสงสัย

 

“….เอ่อ....ก็ชาติที่ซากุระไม่มีเขางอกกับนอแรดโผล่ออกมาค่ะ ^ ^”

 

“งั้นหรอ - -“ เด็กสาวทำปากจู๋เท่าขี้มูกหมา*3*

 

“เอ่อ...ยัยหน้าตอแหลซากุระซัง”-.-

 

“มีไรยัยเสลอ... - -“

 

“คือว่าฉันขอตัวไปดูของนารูโตะคุงได้หรือเปล่าคะ...?? -//////-“ ฮินาตะเงยหน้า(--)

 

“นารูโตะงั้นหรอ...จะว่าไปเจ้านั่นก็ท่าทางจะเกิดอารมณ์บ่อยเหมือนกันเนอะ.....อืม ไปดูสิฉันไม่ว่าอะไรหรอก อ้อไปช่วยเลยยิ่งดี” เด็กสาวพูดออกมาพร้อมลมปากอันร้ายกาจ-o-

 

“งั้นฉันขอตัวว่ะ” อีซ้นทีนส์ฮินาตะผงกหัวจนติดดิน ก่อนที่วิ่งตรงปรี่ไปหา นารูโตะ ที่นอนอยู่ใต้ต้นผักชีโดยมีคาคาชิ กำลังช่วยนารุโตะอยู่ข้างๆ

 

 

 

 

“เฮ้อ~น่าสนุกจริงจริ๊ง” ซากุระบ่นกับตัวเองเบาๆ    สายตามองเพื่อนสาวที่วิ่งอย่างเลิ่กลั่กไปหานารูโตะ ร่างเล็กถอนหายใอย่างล้าๆเบาๆ

 

เด็กสาวผู้เป็นเจ้าของเรือนผมสีชมพู(บานเย็น) เอนหลังพิงต้นผักบุ้ง ร่างอวบ หลับตาลงช้าๆ แต่ก็ดันมีเสียงๆหนึ่งมาขัดจังหวะการนิทราที่แสนจะมีกิเลสมากมายของเธอเข้า

 

โครกครากโอกอาก โกรกเกรก~~

 

ซากุระลืมตาขึ้นช้าๆ ก้อนผมสังกตังแดกปิดบังใบหน้าแสนทุเรศของเธอ

 

“อ้าว...จะว่าไปเราก็ยังไม่ได้แดกข้าวตั้งแต่เดือนที่แล้วเลยนี่ - -“ ซากุระลูบท้องของเธอไปมาอย่างแรงและเริ่มทุบตี สายตาเพ่งมองกระเป๋าสพายขาดๆที่อยู่บนหน้าอกไข่ดาวของเธอ

 

แควกๆ ๆ

 

มือเล็กด้านๆควานหาสิ่งของบางอย่างนั่นก็คือ.....ถุงยางอ.น.ม

 

“เราเอามากี่ชิ้นหว่า - -“ ซากุระเปิดถุงออก พร้อมกับนับจำนวนถ.ย.อ.น.มที่ถูกจัดไว้อย่างสวยงาม

 

“1....2...3...4...5....6....7.....8 เอามาเยอะเกินไปป่าววะเนี่ย - -“ เด็กสาวพึมพำเบาๆ

 

//หาคนช่วยหน่อยดีกว่า - -// ซากุระคิดในใจ

 

( - -    ) (     - -) (- -    ) (      o o) ควับๆ

 

 เด็กสาวหันซ้าย หันขวาไปมา จนสายตาไปสะดุดกับเด็กหนุ่ม เข้าของเรือนผมสีขาวหงอกที่นั่งคุยอยู่กับชิโนะ 

 

“..แหะๆ...ไปให้ซาสึเกะคุงช่วยดีกว่า ^ ^” เด็กสาวยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะยันตัวลุกขึ้นช้าๆ แล้วเดินตรงไปหา ซาสึเกะที่นั่งอยู่ข้างๆชิโนะ

 

 

 

 

“เอ่อ....ซาสึเกะคุง คือว่า...ฉันเอาถ.ย.อ.น.มมาเยอะไปหน่อย ใช้ไม่หมด ซาสึเกะคุงช่วยฉันหน่อยได้มั้ย ^ ^” เด็กสาวฉีกยิ้มโชว์ฟันเหลืองที่มีคราบหินปูนเกาะแน่น

 

“...ยังไม่ค่อยพร้อมวันนี้ใส่กกน.เป้าขาดสีเขียวเรืองแสงมา...” เด็กหนุ่มพูดโดย มองซากุระด้วยหางตา ใบหน้าความรู้สึกหื่น

 

“...เอ่อ...งั้นฉันขอนั่งด้วยคนได้มั้ย ^ ^” ซากะยิ้มด้วยขอบปากที่เปราะน้ำลายเมื่อถูกปฏิเสธคำชวน

 

“ตามลำบาก...” เด็กหนุ่มพูดด้วยเสียงแผ่วๆ ดวงตาไม่เหลียวแลซากุระแม้แต่น้อย

 

“ขอบคุณจ้ะ  ^ ^” เด็กสาวโค้งให้ซาสึเกะเล็กน้อยก่อนที่จะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆซาสึเกะและเริ่มรุกรานแต่ก็หยุดชะงัก   โดยดวงตาสีเขียวขี้ม้าได้พบว่ามีบุคคลส่วนเกินนั่งร่วมอยู่ด้วย

 

//....ตัวประกอบ....ชิโนะงั้นหรอ - -//ซากุระคิดในใจ พลางทำหน้าหื่นๆ

 

//…ต้องชวนมาให้ได้ - -// ซากุระยิ้มเหยียดๆ

 

//..มันต้องมีแผนสินะ...งั้นเอาชื่อแผนการว่า....แผนการเพื่อฝันของเรา3คนละกัน ^ ^//

 

เริ่มแผนการเพื่อฝันของเรา3

 

“...ชิโนะเมื่อกี้ฉันเห็นแมลงหายากที่ไม่สามารถที่จะเจอในโคโนฮะได้ด้วยแหละ ^ ^”

 

“ไหน - -“ ชิโนะสบตามองซากุระ ไปหน้ายังคงความเรียบเฉย

 

“มันเกาะอยู่ตรงหน้าอกชั้น....” ซากุระชี้นิ้วไปที่หน้าอก ที่ดูแบนราบ

 

“ฉันไปดูมาแล้วไม่เห็นมีตัวที่แปลกๆ ซักตัว.....” เด็กหนุ่มที่ได้ฉายาว่า ‘หมายิ้มยาก’พูดเบาๆ (มันไม่เคยยิ้มเลยไม่ใช่หรอ มีย่ะไปซื้อดูตอนที่93 - -???)

 

//….ไม่หลงกลงั้นรึ - -** //

 

“จะไม่มีได้ไง!!!ก็ฉันเห็น ตัวสีเขียวๆ มีหนามด้วย!!!!”

 

“แล้วมันอยู่ไหนล่ะ - -“

 

//..เออ....ฉันก็ไม่รู้ แล้วฉันจะไปหาแมลง แบบนั้นที่ไหนวะ - -*** // ซากุระคิดในใจอย่างเซ็งๆ

 

“เอ่อ......”

 

“มัน – อยู่ – ไหน – ล่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ“ ชิโนะพูดช้าๆ และ ชัดๆซ้ำไปซ้ำมา

 

// แมลงจ๋าโผล่ออกมาหน่อยเถ้อ~~ ซักตัวก็ยังดี...ปิงปองขา เสกแมลงให้หนูซักตัวทีเถอะค่า T-T//

 

หวี่ หว่าว โหว่ง เหว่ง หว่าง~

 

แมลงตัวสีเขียว หนวดสีแดง บินลอยผ่านหน้าซากุระไป ก่อนที่จะบินมาเกาะที่หน้าอกของเธอ

 

“..หนะ!!นี่ไง!!แมลงที่ฉันบอก!!!หายากมาเลยนะเนี่ย ที่โคโนฮะน่ะ!!!”

 

// ปิงปองช่างเมตตา ขอบคุณมากค่าปิงปองขา หนูจะไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ไม่ไม่ไม่ ไม่ลืม( กรุณาอ่านเป็นจังหวะเพลงไม่ลืม) พระคุณครั้งนี้เลยค่ะ T-T//

 

“…ยัยโสโครกปากกีบม้าซากุระฉันจะบอกอะไรให้นะ - -“ ชิโนะทำหน้าแหยๆ

 

“นายจะบอกว่านายไม่เคยเห็นใช่มั้ยล่า!!!!” เด็กสาวเชิดอกด้วยความเบ่ง

 

“เหอะ...ฉันจะบอกว่า- -”

 

“มันคือแมลงขนขี้...หาเจอได้ที่กองขี้ควายทั่วไป..เป็นแมลงที่สกปรกที่สุดในบรรดา แมลงทั้งหมด...เธอยังกล้าให้มันเกาะอยู่อีกหรอ - -“ ชิโนะทำหน้าคลื่นไส้

 

“กรี๊ด ดดดดดดดดดดดT-T/ ” เด็กสาวขว้างแมลงที่อยู่ในมือใส่หน้าชิโนะ ก่อนที่จะโถมตัวลงปล้ำซาสึเกะที่นั่งอยู่ข้างๆในสภาพกกน.เป้าขาดสีเขียวเรืองแสง

 

“เฮ้ย!!!ชิโนะช่วยด้วย!!!” เด็กหนุ่มอุจิวะ โพล่งขึ้น ก่อนที่จะถูกร่างบางนอนทับ

 

 

ควับ!!

 

ชิโนะใช้มือรับแมลงขนขี้ไว้ไว้ ก่อนที่จะจ้องแมลงสาบตาไม่กระพริบ

 

“อ๊ะ!!นี่มัน!!แมลงสายสายพันธ์ปิงปอง----เวอร์ชั่น2/20นี่นา!!!!หายาก!!!หายากจริงๆ!!!ขอบใจมากนะยัยหน้าปลาช่อนกลายพันธ์ซากุระ!!!ซาสึเกะฉันขอตัวไปศึกษาการผสมพันธุ์ของเจ้านี้ก่อนนะ นายอยู่กับซากุระไปละกัน!!!” ชิโนะพูดตัดบทก่อนที่จะวิ่งหายไปใน ดงป่าเขา พร้อมกับแมลงขนขี้

 

“ชิโน๊น๊น๊น๊น๊น๊~อย่าทิ้งฉันไป” ซาสึเกะพูดประโยคสุดท้ายก่อนที่ชีวิตจะดับสูญไป......เอ๊ยไม่ใช่!!!ยังไม่ตายโว้ย ซากุระมันไม่ได้แรงดีท่าสวยขนาดนั้น

 

 

++ยังมีต่อจ้ะ++

 

‘ลาก่อนชิโนะ...ลาก่อนปิงปอง-----เวอร์ชั่น2/20 แผนการเรา3ล้มเหลวไม่เป็นไรเรายังมีเรา2...’

 

 

 

หลายๆคนก็อาจจะคุ้นๆกับคำว่าปิงปอง----เวอร์ชั่น2/20  นะคะ (----ขอไม่ระบุค่ะ มันเป็นการเหยียบย่ำชื่อสถาบันของเรา ขอโปรดเข้าใจนะคะ T[]T รักร.ร. โว้ยย)

 

เพราะเราจะได้เรียนกันในชั้น ม.2 วิชาเกษตรค่ะ

 

จะอยู่ในหน่วย ห้อง20ค่ะ  (ห้องคิงอ่าจ้ะห้องใหม่ๆ - -)

 

แต่มันไม่ใช่ชื่อแมลงขนขี้นะคะ

 

มันเป็นชื่อ...พันธ์คนรัตนมหาวงศ์ค่ะ (นามสกุลช้านนน)

 

เลี้ยงกันมา ในหมู่บ้านแมกไม้งาคุเระค่ะ (หมู่บ้านลิงน้อยเอง)

 

ตายแล้ว...คน กลายเป็นแมลงขนขี้ไปซะได้

 

คนเขียนมันไอเดียดีค่ะ - -*******

 

โปรดเข้าใจ 55555+

 

 




เม้น+โหวต Please!!!! 

ตลกมั้ย เราว่าตลกนะ แต่มันไม่ตลก ตรงไอ้ชื่อแมลงเนี่ยแหละ T[]T

แต่มาได้เพื่อนเวร [แต่ชั้นก้ชอบนะ - -++]