รักซุ่มซ่ามของยัยบ๊อง (ตอนที่ 1)

ตอนที่ 1 
( จุดเริ่มต้น )
 

     ลมเบาๆพัดเข้ามาผ่านทางหน้าต่างบานเล็ก ผ้าม่านสีขาวปลิว ภายในห้องที่ตกแต่งเรียบร้อยผนังห้องสีฟ้าอ่อน และหญิงสาว ร่างบาง ผมยาว ผิวขาวเนียน อายุราว 17 ปี ชื่อเอดเธอร์ นอนอยู่บนเตียงกว้าง  กรื๊ก กริ๊ก กริ๊ก เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น จึงทำให้เอดเธอร์สะดุงตื่น แล้วหันไปมองนาฬิกา
" อ๊ากกก สายแล้ว สายแล้ว "
เอดเธอร์รีบลุกไปอาบน้ำอย่างรวดเร็ว  ซักพักเสียงวิ่งลงบันไดอย่างดังของเอดเธอร์ก็ทำเอาแม่ก็ต้องตกใจ
" เอ้าเอดเธอร์นี่ลูกยังไม่ไปโรงเรียนอีกหรอมันสายแล้วแล้วน่ะ
" ยังค่ะแม่งั้นหนูไปก่อนน่ะ "
เอดเธอร์วิ่งเข้าไปในห้องเรียนด้วยความเหนื่อยหอบที่ต้องรีบวิ่งมา สายตายทุกคนตอนนั้นมองเอดเธอร์อย่างไม่พอใจ
" เอดเธอร์เธอมาสายอีกแล้วไม่เบื่อหรือไงที่มาสายทุกวันแบบนี้ ไป ไป ไปนั่งที่ "
" ค่ะ "
ถึงฉันจะมาสายเป็นประจำแบบนี้ทุกวันก็ไม่ได้แปลว่าฉันไม่อายและฉันก็ต้องหลบสายตาที่เพื่อนมองฉันอย่างไม่พอใจไม่ได้ เอดเธอร์มองไปที่โต๊ะแล้วต้องถอดใจ
" โอ้ยตาย เหลือที่นั่งอยู่ที่เดียว ทำไมฉันต้องได้มานั่งกับหมอนี่ด้วย " 
เอดเธอร์นั่งลงบนเก้าอี้ด้วยความไม่เต็มใจ กับการได้นั่งโต๊ะนี้ หมอนี่ชื่อ คูมะ เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น หมอนี้ขวัญใจสาวๆทุกคนและหนึ่งในนั้นไม่มีฉันแน่นอน หยิ่งพูดน้อย ตั้งแต่ย้ายมาพูดกับฉันถึง สิบคำ ก็ไม่รู้ว่าจะถึงไหม
" เธอเป็นอะไรทำไมนั่งนิ่งไป "
" ห๊ะ ห๊ะ ปะ ปะ เปล่าไม่มีไร "
ผมยาวของเอดเธอร์ปลิวเข้ามาบังหน้า มันน่าลำคาญและเบื่อมากที่ต้องปัดออกตลอดเวลา สงสัยเมื่อเช้าเอดเธอร์ คงลืมมัดผม
" ใครมาเล่นผมฉัน "
" อยู่นิ่งๆสิ ฉันจะมัดผมให้ "
คูมะ รวบผมของเอดเธอร์เบาๆ แล้วมัดด้วยยางสีชมพู เพื่อนทุกคนในห้องหันมามอง คูมะและเอดเธอร์ด้วยสายตาที่อิจฉา เอดเธอร์นี่งนิ่งเงียบแก้มแดง ตาโต ด้วยความตกใจ กริ่ง กริ่ง กริ่ง เสียงออดของโรงเรียนทำให้เรียกสติของเอดเธอร์กลับคืนมาได้