ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ซวยซะแล้ว
ออดพักกลางวันดังแล้ว ฉันเก็บ หนังสือนิยายเกาหลี ไว้ใต้โต๊ะ คงเดาได้อะดิว่าตอนเรียนฉันทำอะไรบ้าง
- - - - - - - มีผู้หญิง 3 คนเดินมาทางนี้ คนนึงผูกแกละ2 ข้าง อืม … ชื่อเซระจังแล้วกัน (มาจากเซร่ามูน) อีกคนผมยาวหน้าขาวจั๊วเหมือนผีญี่ปุ่นเลย….ชื่อริงจังแล้วกัน ( มาจาก the ring ) คนสุดท้าย ค่อนข้างจะเปรี้ยวหน่อยๆ มีผิวสีแทนซะด้วย แต่ดูไปดูมาก็สวยดี - - - โอ้ยคนนี้คิดชื่อไม่ออกหงะ - _-
“สวัสดีจ๊ะ คิม” เซระจังทักฉัน ตายหละ ยังคิดชื่อให้ยัยผิวสีแทนไม่ได้เลย -_-‘
“สวัสดี ^_^” ฉันยิ้มให้3 คนนี้ รู้ไรปะ นี่เป็นรอยยิ้มที่จริงใจที่สุดตั้งแต่มาที่นี่เลยหละ
“เราชื่อแพรนะ ส่วนคนขาวๆนี่ชื่อไอ เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น คนนี้ชื่อใบหม่อน เรียกหม่อนก็ได้^^”
“ไปกินข้าวพร้อมกันไหม “ ริงจังพูด (ดูเหมือนว่าฉันจะไม่ได้ฟังชื่อที่เขาบอกสักนิด)
“อืม “ หวังว่าเราจะเป็นเพื่อนกันนานๆนะ
ระหว่างทางเดินไปโรงอาหาร หม่อน (เรียกชื่อละกัน) ชวนฉันคุยไปด้วย เธอบอกว่ามีน้องชื่อใบเตย ซึ่งมีความคิดแปลกๆ ที่เชื่อในเรื่องบุพเพสันนิวาส (ท่าจะประสาท) ฉันว่าไร้สาระนะ ส่วนเซระจังก็เอาแต่พรรณนาถึงแฟนแสนดีของเธอ
“นี่ๆ คิม เธอมีแฟนรึเปล่าหนะ “ ริงจังที่ไม่พูดอะไรเลยตั้งแต่เมื่อกี้ถาม
เพิ่งเลิกมาหยะ -_-
“อ่า…ไม่อะ”
“ทำไมหละคิม เธอก็ออกจะน่ารักน้าา แถมนิสัยดีด้วย^^”
ไอ้น่ารักอาจจะใช่ แต่นิสัยดีนี้เธอคงมองผิดอะ
“ไม่อยากมีหนะ” ตั้งแต่เกิดมามีคนที่ชอบแค่2คนเอง คือเอก กับพี่อิงค์ (เดี๋ยวจะพูดถึงทีหลัง)
- - - - - - เรานี่ผิดปกติรึเปล่าวะ
“หรอ งั้นคนที่ชอบหละ ^^”
“ไม่อะ”
“ นี่ๆหม่อน นั่นคินจังไง ^^” เซระจังชี้ไปที่เด็กม.ต้นคนนึง หน้าตากระแดะจริงๆ -__- ( จะบอกว่าน่ารักแหละ)
“กรี๊ด คินจังจ๋า พี่หม่อนอยู่นี่ “ หม่อนรีบวิ่งไปหาเด็กคนนั้นทันทีแล้วก็…..-_-‘กอดเค้าซะแน่นเลยนะ
“หม่อน……….นั่นผู้ชายนะ ! “ เธอไปกอดเขาได้ไง
“พี่หม่อน ปล่อยผมนะครับ T T “
“ไม่เอา ก็คินจังน่ารักนี่นา ^^ มามะมาเป็นเด็กของพี่นะเบบี๋ “
“ง่า…..พี่ไอ ช่วยผมด้วย TT_TT “
“หม่อน .. ปล่อยน้องเขาเหอะ”
“ไม่ ไม่ ไม่ คินจังไปกินข้าวกับพี่สิแล้วจะปล่อย”
“หงะ คร้าบบบ ToT “
หม่อนลากนายแฮมสเตอร์ (คินจังนั่นแหละ)ไปโรงอาหารขณะที่พวกเราเดินตามอยากหวาดๆ -_-
“กะเกิดอะไรขึ้น”
“ฮะฮะฮ่า ไอ้หม่อนมันเอาอีกแล้ว ^o^ “ เซระจังเอาแต่หัวเราะ เลยไม่ตอบฉัน
“อ๋อ คิมยังไม่รู้จักคินจังสินะ ^^”
“อืม”
“คินจังหนะ อยู่ม.3 แล้วนะ แต่ตัวเล็กมากเลย แถมหน้าตาก็น่ารัก อีกต่างหาก หม่อนเค้าเลยชอบแกล้งหนะ”
“แต่ความจริงแล้ว เราว่าหม่อนมันชอบคินจังนั่นแหละ เพียงแต่มีการแสดงความรักแบบแปลกๆ ^o^ ฮาฮ่าฮ่า เซระจังที่
หัวเราะอยู่พูดขึ้นมาแล้วก็กลับไปหัวเราะใหม่
“อ่า”
“^^นั่นไง นั่นป้อนข้าวกันอยู่เลย” ทำไมมันเดินเร็วกันจังวะ
ริงจังพูดพลางชี้ไปที่โต๊ะนึงของโรงอาหาร ยัยหม่อนกำลังคีบ (ยัด) ซูชิใส่ปากนายแฮมสเตอร์ -_-‘’
- - - - - - - - - - พวกเราเดินไปซื้ออาหารแล้วก็ยกไปที่โต๊ะของยัยหม่อน
“^^ไง พวกเธอ เดินช้าจังนะ”
“แหม ไม่อยากจะรบกวนไง”
“ ^o^ โฮะ โฮะ โฮะ รู้ตัวก็ดี ใช่ไหมจ๊ะคินจัง”
“ง่าาาาา “
“คินจัง นี่พี่คิมนะ เพิ่งย้ายมาวันนี้”
“ครับสวัสดีครับ”
“จ๊ะ”
“คินจังไม่กินผักหรอ”
“ไหนๆ ผัก คินจังกินไปแล้วนี่ ^.^”
“ก็ที่ใต้ ตะ……..” อุ๊บ เกือบแล้วเรา เมื่อกี้คินจังส่งสายตาอ้อนวอนมา
“แงงงง ครับ ToT “
“ทำไมมีผักอยู่ใต้โต๊ะ “
“เอ่อ”
“คินจังหนะ ถ้าไม่กินผักแล้วจะไม่แข็งแรงนะจ๊ะ^^”
“อ่าา ครับ TT”
แฮมสเตอร์ พี่ขอโทษนะน้อง
“^^ป้าคะ ขอผัดผักรวมที่ค่ะ “ หม่อนตะโกนสั่ง
“แต่ พี่ครับ TT.TT”
“กินผักแล้วจะได้แข็งแรงไงจ๊ะ โฮะๆๆๆๆๆ ^o^”
- - - - - - - - คุณป้าขายอาหารยกผัดผักรวมมาวาง (ช่างไม่รู้อะไรกับเค้าเลย) -_-
“เอ้า อ้ำจะ^^ “ ยัยหม่อนคีบผักใส่ปากน้องแฮมสเตอร์ -_-
“ไม่อาหย่อยเลย T T..........อ๊ะ ! ที่ฟิล์มพี่ต่อ ช่วยผมด้วย –o-\"
“ เฮ้ยนั่นไอ้ฟิล์มกับไอ้ต่อนี่นาอยู่กับใครหนะ o.o“
“ ท่าทางเหมือนจะมีเรื่องกันเลย “
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
อ้า พักกลางวันซะที คิมก็เอาแต่อ่านนิยายเกาหลีอยู่ได้ -3-
“ไอ้ฟิล์ม ไปกินข้าวกัน”
“อืม”
“แหม แกนี่ดีจังนะ ได้นั่งข้างคิมด้วย -3-“ ไอ้ต่อมันทำหน้าอิจฉาอย่างออกหน้าออกตา
อยากบอกจริงๆว่า ไม่ดีหรอกแก -_-
“อืม”
“เฮ้ย ไอ้ฟิล์ม นี่ใช่พวกรุ่นพี่ที่ม…รึงบอกรึเปล่าวะ”
“ไหนวะ……อ่า ใช่ -_-”
“น้องฟิล์มสุดเลิฟของพี่ กินข้าวอยู่หรอจ๊ะ “ พี่ชัยรุ่นพี่ชมรมบาสพูดด้วยเสียงน่ากลัว
“ครับ-_-“”
“แต่ก่อนที่น้องจะอิ่มเนี่ย พี่อยากให้น้องดูอะไรนิสสสนึง”
ว่าแล้วพวกพี่ชัยก็หันหลังมา
“อุ๊บ ^^” ไอ้ต่อมันรีบกลั้นหัวเราะทันที เพราะข้างหลังของพวกพี่มีป้ายอันใหญ่ติดอยู่ เขียนว่า...... ผมเป็นพวกโง่ที่ไม่ทำการบ้านเองครับ - - - - - ตายแน่ตรู -_-‘’
“มีอะไรน่าขำวะ อยากโดนใช่ไหม - -*” รุ่นพี่คนหนึ่งทำท่าจะตบหัวไอ้ต่อ
“ปะ ปล่าวครับเพ่”
“ฟิล์มสุดเลิฟ พี่เคยบอกแล้วใช่ไม๊ ว่าให้เขียนแบบลายมือพี่ ^^”
หง่าาา ToT จริงด้วยดิ ตอบรีบทำก็เลยเผลอใช้ลายมือตัวเอง
“พออาจารย์เห็นก็บอกว่า ชั้นสงสัยจังว่าแค่หยุดไป1เดือน ลายมือคนจะเปลี่ยนได้ขนาดนี้เลยหรอ พี่ชัยพูดพลางล้อเลียนเสียงอาจารย์”
“เอ่อ T T “
“นายว่าไงหละ ใน1 เดือน ลายมือคนเราจะเปลี่ยนได้ไหม”
“คะคงได้มั้งครับ”
“ก็ ไม่ได้ไง ไอ้โง่ “ (ไอ้) พี่ชัยพูดพลางตบหัวผมอย่างแรง- - - - ใครกันแน่ที่โง่วะม…รึง เพิ่งให้คนอื่นทำการบ้านให้อยู่เลย
นี่ -_-*
“แล้วก็ยังบอกว่าห้ามเอาป้ายบ้าๆนี่ออกอีก” รุ่นพี่อีกคนที่ชื่อบอลพูด
“ เพราะงั้นนะฟิล์ม นายมีอะไรจะพูดครั้งสุดท้ายบ้าง “
“เอ่อ ไอ้ฟิล์มตรูไปก่อนนะเฟ้ย แล้วอาจจะได้เจอกันอีก “
นี่มันเพื่อนไควะเนี่ย -_-*
“ไม่ได้ ไอ้น้อง พี่ไม่ให้น้องไป^^” สมๆ
“อ่าว ผมไม่เกี่ยวนะพี่ –o- “
“ไม่เกี่ยวก็ไม่เป็นไร พี่แค่คันไม้คันมือหนะ ^^”
“หวาาา TOT “
ทำไงดีเนี่ยถ้าต่อยกับพวกนี้ ตัวตนที่แท้จริงของผมก็ถูกเปิดเผยสิ
“พวกนายทำอะไรกันหนะ” คิมเดินมาพร้อมกับไอ แพร หม่อน และที่โดนหม่อนกอดอยู่ก็คือ คินจัง (อีกแล้ว) -_-
“เรื่องของพี่ พวกน้องคนสวยอย่ายุ่งหน่า” พี่ชัยพูดพร้อมกับหันหลังให้พวกคิม
“อุ๊บ ^o^ นี่มันตลกชะมัด ผมเป็นพวกโง่ที่ไม่ทำการบ้านเองครับ ฮาฮ่าฮ่า “ คิมเธอทำอะไรหนะ มันมีสิทธิตายได้นะ
“นี่น้อง บังอาจมาหัวเราะเยาะพี่หรอ ปกติพี่ไม่ทำผู้หญิงนะ..แต่วันนี้…”
“ทำไม พวกพี่จะทำอะไร” หม่อนปล่อยคินจังให้อยู่หลังไอแล้วเดินมาข้างหน้า
“หม่อนเธออย่ายุ่งดีกว่านะ -_-” เดี๋ยวเธอก็ตายอีกคนหรอก
“ฟิล์ม อย่ามาห้ามฉันหยะ ฉันไม่ปล่อยให้คนอย่างนายถูกแกล้งอีกหรอก ^^”
คนอย่างนาย เอ เราเป็นคนอย่างไหนหว่า -_-‘’
“เอางี้ๆ ลานกว้างอยู่ไหน^^”
“ลานกว้าง ! “
“อ้าวก็เวลามีเรื่องกันเค้าจะไปที่ลานกว้างไม่ใช่หรอ^^”
“ใครบอกเธอ”
“ก็….นิยายเกาหลี มั้ง^^”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า^o^ คิมเธอ…ฮ่า ฮ่า โอ้ย ไม่ไหวแล้ว “ แพรระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น
“สงสัยน้องจะเพิ่งย้ายมาใหม่นะ เอาเป็นว่าที่นี่ไม่มีหรอกลานกว้างหนะ แต่นายไอ้ฟิล์ม เลิกเรียนเจอกัน ที่หลังโรงเรียน เรามี
เรื่องต้องเคียร์กัน ^^ ไอ้บอล กลับโว้ย ฮาฮาฮา บายนะจ๊ะน้องลานกว้าง^_^”
^_^”
- - - - - - - มีผู้หญิง 3 คนเดินมาทางนี้ คนนึงผูกแกละ2 ข้าง อืม … ชื่อเซระจังแล้วกัน (มาจากเซร่ามูน) อีกคนผมยาวหน้าขาวจั๊วเหมือนผีญี่ปุ่นเลย….ชื่อริงจังแล้วกัน ( มาจาก the ring ) คนสุดท้าย ค่อนข้างจะเปรี้ยวหน่อยๆ มีผิวสีแทนซะด้วย แต่ดูไปดูมาก็สวยดี - - - โอ้ยคนนี้คิดชื่อไม่ออกหงะ - _-
“สวัสดีจ๊ะ คิม” เซระจังทักฉัน ตายหละ ยังคิดชื่อให้ยัยผิวสีแทนไม่ได้เลย -_-‘
“สวัสดี ^_^” ฉันยิ้มให้3 คนนี้ รู้ไรปะ นี่เป็นรอยยิ้มที่จริงใจที่สุดตั้งแต่มาที่นี่เลยหละ
“เราชื่อแพรนะ ส่วนคนขาวๆนี่ชื่อไอ เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น คนนี้ชื่อใบหม่อน เรียกหม่อนก็ได้^^”
“ไปกินข้าวพร้อมกันไหม “ ริงจังพูด (ดูเหมือนว่าฉันจะไม่ได้ฟังชื่อที่เขาบอกสักนิด)
“อืม “ หวังว่าเราจะเป็นเพื่อนกันนานๆนะ
ระหว่างทางเดินไปโรงอาหาร หม่อน (เรียกชื่อละกัน) ชวนฉันคุยไปด้วย เธอบอกว่ามีน้องชื่อใบเตย ซึ่งมีความคิดแปลกๆ ที่เชื่อในเรื่องบุพเพสันนิวาส (ท่าจะประสาท) ฉันว่าไร้สาระนะ ส่วนเซระจังก็เอาแต่พรรณนาถึงแฟนแสนดีของเธอ
“นี่ๆ คิม เธอมีแฟนรึเปล่าหนะ “ ริงจังที่ไม่พูดอะไรเลยตั้งแต่เมื่อกี้ถาม
เพิ่งเลิกมาหยะ -_-
“อ่า…ไม่อะ”
“ทำไมหละคิม เธอก็ออกจะน่ารักน้าา แถมนิสัยดีด้วย^^”
ไอ้น่ารักอาจจะใช่ แต่นิสัยดีนี้เธอคงมองผิดอะ
“ไม่อยากมีหนะ” ตั้งแต่เกิดมามีคนที่ชอบแค่2คนเอง คือเอก กับพี่อิงค์ (เดี๋ยวจะพูดถึงทีหลัง)
- - - - - - เรานี่ผิดปกติรึเปล่าวะ
“หรอ งั้นคนที่ชอบหละ ^^”
“ไม่อะ”
“ นี่ๆหม่อน นั่นคินจังไง ^^” เซระจังชี้ไปที่เด็กม.ต้นคนนึง หน้าตากระแดะจริงๆ -__- ( จะบอกว่าน่ารักแหละ)
“กรี๊ด คินจังจ๋า พี่หม่อนอยู่นี่ “ หม่อนรีบวิ่งไปหาเด็กคนนั้นทันทีแล้วก็…..-_-‘กอดเค้าซะแน่นเลยนะ
“หม่อน……….นั่นผู้ชายนะ ! “ เธอไปกอดเขาได้ไง
“พี่หม่อน ปล่อยผมนะครับ T T “
“ไม่เอา ก็คินจังน่ารักนี่นา ^^ มามะมาเป็นเด็กของพี่นะเบบี๋ “
“ง่า…..พี่ไอ ช่วยผมด้วย TT_TT “
“หม่อน .. ปล่อยน้องเขาเหอะ”
“ไม่ ไม่ ไม่ คินจังไปกินข้าวกับพี่สิแล้วจะปล่อย”
“หงะ คร้าบบบ ToT “
หม่อนลากนายแฮมสเตอร์ (คินจังนั่นแหละ)ไปโรงอาหารขณะที่พวกเราเดินตามอยากหวาดๆ -_-
“กะเกิดอะไรขึ้น”
“ฮะฮะฮ่า ไอ้หม่อนมันเอาอีกแล้ว ^o^ “ เซระจังเอาแต่หัวเราะ เลยไม่ตอบฉัน
“อ๋อ คิมยังไม่รู้จักคินจังสินะ ^^”
“อืม”
“คินจังหนะ อยู่ม.3 แล้วนะ แต่ตัวเล็กมากเลย แถมหน้าตาก็น่ารัก อีกต่างหาก หม่อนเค้าเลยชอบแกล้งหนะ”
“แต่ความจริงแล้ว เราว่าหม่อนมันชอบคินจังนั่นแหละ เพียงแต่มีการแสดงความรักแบบแปลกๆ ^o^ ฮาฮ่าฮ่า เซระจังที่
หัวเราะอยู่พูดขึ้นมาแล้วก็กลับไปหัวเราะใหม่
“อ่า”
“^^นั่นไง นั่นป้อนข้าวกันอยู่เลย” ทำไมมันเดินเร็วกันจังวะ
ริงจังพูดพลางชี้ไปที่โต๊ะนึงของโรงอาหาร ยัยหม่อนกำลังคีบ (ยัด) ซูชิใส่ปากนายแฮมสเตอร์ -_-‘’
- - - - - - - - - - พวกเราเดินไปซื้ออาหารแล้วก็ยกไปที่โต๊ะของยัยหม่อน
“^^ไง พวกเธอ เดินช้าจังนะ”
“แหม ไม่อยากจะรบกวนไง”
“ ^o^ โฮะ โฮะ โฮะ รู้ตัวก็ดี ใช่ไหมจ๊ะคินจัง”
“ง่าาาาา “
“คินจัง นี่พี่คิมนะ เพิ่งย้ายมาวันนี้”
“ครับสวัสดีครับ”
“จ๊ะ”
“คินจังไม่กินผักหรอ”
“ไหนๆ ผัก คินจังกินไปแล้วนี่ ^.^”
“ก็ที่ใต้ ตะ……..” อุ๊บ เกือบแล้วเรา เมื่อกี้คินจังส่งสายตาอ้อนวอนมา
“แงงงง ครับ ToT “
“ทำไมมีผักอยู่ใต้โต๊ะ “
“เอ่อ”
“คินจังหนะ ถ้าไม่กินผักแล้วจะไม่แข็งแรงนะจ๊ะ^^”
“อ่าา ครับ TT”
แฮมสเตอร์ พี่ขอโทษนะน้อง
“^^ป้าคะ ขอผัดผักรวมที่ค่ะ “ หม่อนตะโกนสั่ง
“แต่ พี่ครับ TT.TT”
“กินผักแล้วจะได้แข็งแรงไงจ๊ะ โฮะๆๆๆๆๆ ^o^”
- - - - - - - - คุณป้าขายอาหารยกผัดผักรวมมาวาง (ช่างไม่รู้อะไรกับเค้าเลย) -_-
“เอ้า อ้ำจะ^^ “ ยัยหม่อนคีบผักใส่ปากน้องแฮมสเตอร์ -_-
“ไม่อาหย่อยเลย T T..........อ๊ะ ! ที่ฟิล์มพี่ต่อ ช่วยผมด้วย –o-\"
“ เฮ้ยนั่นไอ้ฟิล์มกับไอ้ต่อนี่นาอยู่กับใครหนะ o.o“
“ ท่าทางเหมือนจะมีเรื่องกันเลย “
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
อ้า พักกลางวันซะที คิมก็เอาแต่อ่านนิยายเกาหลีอยู่ได้ -3-
“ไอ้ฟิล์ม ไปกินข้าวกัน”
“อืม”
“แหม แกนี่ดีจังนะ ได้นั่งข้างคิมด้วย -3-“ ไอ้ต่อมันทำหน้าอิจฉาอย่างออกหน้าออกตา
อยากบอกจริงๆว่า ไม่ดีหรอกแก -_-
“อืม”
“เฮ้ย ไอ้ฟิล์ม นี่ใช่พวกรุ่นพี่ที่ม…รึงบอกรึเปล่าวะ”
“ไหนวะ……อ่า ใช่ -_-”
“น้องฟิล์มสุดเลิฟของพี่ กินข้าวอยู่หรอจ๊ะ “ พี่ชัยรุ่นพี่ชมรมบาสพูดด้วยเสียงน่ากลัว
“ครับ-_-“”
“แต่ก่อนที่น้องจะอิ่มเนี่ย พี่อยากให้น้องดูอะไรนิสสสนึง”
ว่าแล้วพวกพี่ชัยก็หันหลังมา
“อุ๊บ ^^” ไอ้ต่อมันรีบกลั้นหัวเราะทันที เพราะข้างหลังของพวกพี่มีป้ายอันใหญ่ติดอยู่ เขียนว่า...... ผมเป็นพวกโง่ที่ไม่ทำการบ้านเองครับ - - - - - ตายแน่ตรู -_-‘’
“มีอะไรน่าขำวะ อยากโดนใช่ไหม - -*” รุ่นพี่คนหนึ่งทำท่าจะตบหัวไอ้ต่อ
“ปะ ปล่าวครับเพ่”
“ฟิล์มสุดเลิฟ พี่เคยบอกแล้วใช่ไม๊ ว่าให้เขียนแบบลายมือพี่ ^^”
หง่าาา ToT จริงด้วยดิ ตอบรีบทำก็เลยเผลอใช้ลายมือตัวเอง
“พออาจารย์เห็นก็บอกว่า ชั้นสงสัยจังว่าแค่หยุดไป1เดือน ลายมือคนจะเปลี่ยนได้ขนาดนี้เลยหรอ พี่ชัยพูดพลางล้อเลียนเสียงอาจารย์”
“เอ่อ T T “
“นายว่าไงหละ ใน1 เดือน ลายมือคนเราจะเปลี่ยนได้ไหม”
“คะคงได้มั้งครับ”
“ก็ ไม่ได้ไง ไอ้โง่ “ (ไอ้) พี่ชัยพูดพลางตบหัวผมอย่างแรง- - - - ใครกันแน่ที่โง่วะม…รึง เพิ่งให้คนอื่นทำการบ้านให้อยู่เลย
นี่ -_-*
“แล้วก็ยังบอกว่าห้ามเอาป้ายบ้าๆนี่ออกอีก” รุ่นพี่อีกคนที่ชื่อบอลพูด
“ เพราะงั้นนะฟิล์ม นายมีอะไรจะพูดครั้งสุดท้ายบ้าง “
“เอ่อ ไอ้ฟิล์มตรูไปก่อนนะเฟ้ย แล้วอาจจะได้เจอกันอีก “
นี่มันเพื่อนไควะเนี่ย -_-*
“ไม่ได้ ไอ้น้อง พี่ไม่ให้น้องไป^^” สมๆ
“อ่าว ผมไม่เกี่ยวนะพี่ –o- “
“ไม่เกี่ยวก็ไม่เป็นไร พี่แค่คันไม้คันมือหนะ ^^”
“หวาาา TOT “
ทำไงดีเนี่ยถ้าต่อยกับพวกนี้ ตัวตนที่แท้จริงของผมก็ถูกเปิดเผยสิ
“พวกนายทำอะไรกันหนะ” คิมเดินมาพร้อมกับไอ แพร หม่อน และที่โดนหม่อนกอดอยู่ก็คือ คินจัง (อีกแล้ว) -_-
“เรื่องของพี่ พวกน้องคนสวยอย่ายุ่งหน่า” พี่ชัยพูดพร้อมกับหันหลังให้พวกคิม
“อุ๊บ ^o^ นี่มันตลกชะมัด ผมเป็นพวกโง่ที่ไม่ทำการบ้านเองครับ ฮาฮ่าฮ่า “ คิมเธอทำอะไรหนะ มันมีสิทธิตายได้นะ
“นี่น้อง บังอาจมาหัวเราะเยาะพี่หรอ ปกติพี่ไม่ทำผู้หญิงนะ..แต่วันนี้…”
“ทำไม พวกพี่จะทำอะไร” หม่อนปล่อยคินจังให้อยู่หลังไอแล้วเดินมาข้างหน้า
“หม่อนเธออย่ายุ่งดีกว่านะ -_-” เดี๋ยวเธอก็ตายอีกคนหรอก
“ฟิล์ม อย่ามาห้ามฉันหยะ ฉันไม่ปล่อยให้คนอย่างนายถูกแกล้งอีกหรอก ^^”
คนอย่างนาย เอ เราเป็นคนอย่างไหนหว่า -_-‘’
“เอางี้ๆ ลานกว้างอยู่ไหน^^”
“ลานกว้าง ! “
“อ้าวก็เวลามีเรื่องกันเค้าจะไปที่ลานกว้างไม่ใช่หรอ^^”
“ใครบอกเธอ”
“ก็….นิยายเกาหลี มั้ง^^”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า^o^ คิมเธอ…ฮ่า ฮ่า โอ้ย ไม่ไหวแล้ว “ แพรระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น
“สงสัยน้องจะเพิ่งย้ายมาใหม่นะ เอาเป็นว่าที่นี่ไม่มีหรอกลานกว้างหนะ แต่นายไอ้ฟิล์ม เลิกเรียนเจอกัน ที่หลังโรงเรียน เรามี
เรื่องต้องเคียร์กัน ^^ ไอ้บอล กลับโว้ย ฮาฮาฮา บายนะจ๊ะน้องลานกว้าง^_^”
^_^”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น