#เผลอรักหมดใจ ให้ยัยตัวร้าย#

ลำดับตอนที่ #2 : เพื่อนใหม่ (ที่อันตรายซะแล้ว)

วันนี้ผมต้องตื่นแต่เช้าเลย เพราะพวกรุนพี่ชมรมบาส โทรมาสั่งให้ผมทำการบ้านปิดเทอมให้ก่อนจะเข้าเรียน



T O T เบื่อชีวิตโว้ย  -_-   -  -  -  ผมด่าพวกรุ่นพี่อยู่ในใจ แต่ทำอะไรไม่ได้  



ที่โรงเรียนผมจะดูเป็นพวกหงิมๆหรือไม่ก็เด็กเรียน….. แน่นอน ^^ ผมต้องการจะให้ดูเหมือนอย่างนั้นด้วยเหตุผลบางอย่าง  ผมใส่แว่นและเอาผมปรกหน้า  ขนาดส่องกระจกดูตัวเองแล้วยังทึ่งเลย  ^o^



    “นี่ ... เสร็จยังหละ นายฟิล์ม”  พวกรุ่นพี่ที่น่ารำคาญปัดหัวผมอย่างแรง………เจ็บนะโว้ย TT o TT



    “ครับ ๆ ใกล้แล้วหละครับ”



    “เออ ดี  เร็วๆนะโว้ย ถ้าไม่ทันละก็…………..”



เอ่อไม่ต้องให้เติมนะไอ้……..ที่ว่างไว้หนะ -   -  -   -  มันหมายความว่า ดวงของผมจะถึงฆาตแล้วแน่นอน



    TOT”



ผมปั่นการบ้านของพวกนั้นอย่างลวกๆ แล้วก็รีบไปทันที  ผมเดินตรงมาที่ห้องเรียน แล้วก็กวาดตามองหาคนๆนึง



    “ต่อ”



    “อ่าวไอ้ฟิล์ม มาช้าจังเลยหวะ ไม่เจอกันซะนานตาแกดูม่วงขึ้นนะ ^^”



ต่อเป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของผม



    “ไอ้พวกรุ่นพี่บ้าๆ มันสั่งให้ตูทำการบ้านให้อีกแล้วหวะ TOT”



    “แกเนี่ยน้า  จะแกล้งทำหงิมๆไปทำไมไม่รู้  โต้พวกมันไปเลย” -_-



    “ไม่ได้โว้ย  จำไม่ได้หรือไง ตูต้องมีความประพฤติดี  กีฬาเด่น เก่งการเรียน  เหมือนที่พ่อสั่งหนะ  แกก็รู้นี่ว่าถ้าทำอะไรไม่ดีออกไป  ป้าแอนก็จะเอาไปฟ้องพ่อ   T T”



ป้าแอนที่ว่าก็คือป้าผมนั่นแหละ  เธอเป็นอาจารย์ผ่ายปกครองของที่นี่  - - “



    “ตามใจ………..งั้นก็ปล่อยให้เค้าแกล้งต่อไปแล้วกัน ^o^”



    “เฮ้ย จารย์มาหวะ เข้าที่เหอะ”



อาจารย์ลัดดาเดินเข้ามาพร้อมกับเด็กผู้หญิงคนนึง -  -   - หน้าตาคุ้นๆนะ ^o^



    “เฮ้ย  ไควะ สวยไม่หยอกเลย ^^ ”   ไอ้ต่อที่นั่งอยู่ข้างๆผมพูด



    “เอ่อ  นี่คือนักเรียนใหม่จะ ^^ เธอเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่  อ้าวแนะนำตัวหน่อยจะ”   อาจารย์พูดพลางดันผู้หญิงคนนั้นมาหน้าห้อง



    “เราชื่อ  คิม อัชเชอร์นะ เป็นลูกครึ่งไทย – อเมริกัน ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะ ^^  ”



คิม!   บังเอิญจริงๆที่คิมมาอยู่ห้องผม วันนี้ก็เจอเรื่องดีๆอีกแล้ว ^^



--  --  ทั้งห้องพากันตบมือเกรียวเลยหละ บางคนก็เป่าปาก  ส่วนผมก็นั่งอึ้ง O_O



    “คิมจะมาเรียนร่วมกับเราในเทอม2 นี้นะ มีอะไรก็ช่วยๆเค้าหน่อยแล้วกัน  เอ่อคิม นั่นคือศิลานะ เป็นหัวหน้าห้อง มีอะไรก็ถามเค้า  เอ้า …….นี่นายทนงศักดิ์ เธอช่วยย้ายไปนั่งหลังห้องได้ไหม……เอ้าคิม เธอไปนั่งข้างๆนายศิลานะ -- -- -- ฝากด้วยนะศิลา ^ ^”



    “อ่า   เอ่อ ……ครับ”  ไม่ต้องงง ศิลานั่นแหละชื่อผม ส่วนทนงศักดิ์ก็ชื่อไอ้ต่อมัน - - ไอ้ต่อมันรีบกุลีกุจอย้ายที่เลยหละ แต่ก่อนไปมันก็ตบหัวผมเบาๆ แล้วบ่นอะไรไม่รู้ตนเดียว ส่วนคิมก็เดินมานั่งข้างๆผม - - -โอ้ย มีความสุขจัง  ^o^



    “ยินดีที่ได้รู้จักครับ ^^” ”     ผมรีบตีซี้ทันที



    “อือๆ “    คิมที่กำลังจัดของเข้าโต๊ะ พูดแบบไม่ใส่ใจอะไร -_-“ แล้วจู่ๆเธอก็เงยหน้าขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เหมือนเพิ่งนึกอะไรออก



    “เออ .. นาย”



    “คะ..ครับ”  อะไรของเค้า -_-“



    “นายได้เกรดเท่าไหร่หนะ”  งงแล้วนะเนี่ย  -_-“””



    “4 ครับ ^^”



    “อ่าว..ดีเลย ^^ งั้น……ขอลอกการบ้านด้วยนะ..ขอบใจ”



    O_O



    “เอ่อ นี่ ถามไรหน่อยดิ”



    “อะไรครับ”



    “ทำไมตานายมันบวมแล้วก็ช้ำขนาดนั้นหละนายเป่ง ^^”



    “ฮะ”



    “ก็นายไง  ชั้นเรียกนายว่านายเป่งแล้วกัน  ไปต่อยกะใครมาหรอ”



    “เอ่อ...อ่า”  >o<”



    ก็พี่สะใภ้ตูเนี่ยแหละ



    “อ๋อเปล่าครับ ผมเดินชนเสาไฟฟ้า -_- ”



    “หรอ …. โง่จังนะ ^o^”



    TT o TT



ผมตะลึงมองคิมที่กลั้วหัวเราะอยู่อย่างหวั่นๆ - - - - - - - - -จะเกิดอะไรขึ้นกับตูอีกฟะเนี่ย

                            ----------------------------------------------------



^^ตื่นเต้นจัง วันนี้ต้องมาโรงเรียนวันแรก - - - - - ดันตื่นสายซะแล้ว อุตส่าห์ตั้งนาฬิกาปลุกไว้นะ - - - - แต่ดันเจ๊งซะอีก ไอ้เวรเอ้ย  -_-‘



ฉันเตะนาฬิกาปลุกที่เอกซื้อให้อยู่นาน จนเริ่มรู้สึกว่าสายมากแล้ว ก็เลยรีบไปอาบน้ำ - - - หวายยยยย   ไอ้ฝักบัวบ้าๆมันเจ๊ง น้ำกระจายหมดเลย - - - - เมื่อกี้ก็ยังดีที่มีน้ำแต่ตอนนี้มันเจ๊งถาวรซะแล้ว - - ยังอาบไม่สะอาดเลยอะ



ฉันเดินตัวเหม็นมาโรงเรียน โชคดีที่ยังทันนะเนี่ย  -__-+       ขณะที่ฉันหาห้องอยู่นั้น ก็พบกับหญิงวัยกลางคน ยืนอยู่หน้าห้อง



                 “เอ่อ  นี่อาจารย์  ประจำชั้นห้องนี้ใช่ไหมคะ ^^ “   ยิมพิมใจให้หน่อยละกัน



                “ใช่ จ๊ะ  อ๋อนี่เธอ คนที่ย้ายมาใหม่ใช่ไหมจ๊ะ”



                “อะค่ะ คิม อัชเชอร์ค่ะ ^_^“ เมื่อยปากแล้วนะ ยิ้มจนเหงือกแห้งแล้ว



                “งั้นเข้าห้องไปพร้อมครูเลยจ๊ะ “  ฉันหุบปากแปบนึงแล้วรีบปั้นหน้าใหม่เมื่อเข้าไปในห้องเรียน (อย่างว่าอะนะ คนมันต้องสวยอยู่ตลอดเวลา



^0^)





                                    - -  -- - - - - -- --  -- -- -- -- -- --  - -  - -- -- --   --   -  -  -  -    



    

อ่านะขอนอกเรื่องแปบ คือว่าเรายังไม่ได้แนะนำตัวกันเลยใช่ปะ งั้นจะแนะนำตัวกันก่อนแล้วกัน



เราชื่อคิม อัชเชอร์  เมื่อก่อนอยู่ที่ อีกเมืองนึงอะ แต่พอดีว่า พี่ชายเราเค้าไปเรียนต่อที่อเมริกา

ส่วนพ่อแม่เราเค้าก็อยู่ที่นั่นอยู่แล้ว ก็เลยให้เราย้ายมาอยู่ที่นี่ เพราะมีญาติห่างๆของเราอยู่ แต่อย่าไปพูดถึงเค้าเลย  เราไม่คิดจะไปอยู่กับเค้า อยู่แล้วหละ -_-“   ด้วยเหตุนี้เราจึงย้ายมา( เพื่อเอาใจพ่อแม่) แล้วก็ไปอยู่คอนโดที่พ่อซื้อไว้ ( คนเดียว )   โฮะ โฮะๆๆๆ ^O^  อีกเรื่องนึงที่ย้ายมาก็คือ ไม่อยากจะเจอเพื่อนหนะ  ไอ้เจ้าเอกมัน ตอนแรกก็เป็นแฟนเราอยู่หรอก แต่ไปๆมาๆ ก็จับได้ว่ามันแอบคบกับฝ้าย



เฮ้อ ทำอย่างนี้ได้ยังไง T T............. แต่ไม่เป็นไรคนอย่างเราอกหักไม่ตายโว้ย ( แล้ว ม..รึง ย้ายหนีเค้าทำไมวะ)  



เอาเป็นว่าเข้าเรื่องต่อเลยละกัน





                                   - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -





               “เอ่อ นี่คือนักเรียนใหม่จ๊ะ เธอเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ อ่าวแนะนำตัวหน่อยจ๊ะ”



แล้วโดยไม่ทันตั้งตัว ยัยพุง10ชั้น (จารย์นั่นแหละ) ก็ผลักชั้นมาหน้าห้อง



    “เราชื่อคิม อัชเชอร์ เป็นลูกครึ่งไทย – อเมริกัน ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะ ^^”   อะฮ่า ดูคนพวกนั้นสิ เป่าปากซะด้วย นี่ไม่ใช่คาบาเล่โชว์นะยะ -_-“



แล้วยัยพุง 10 ชั้นก็แนะนำให้ชั้นรู้จักกับหัวหน้าห้องรู้สึกว่าจะชื่อ ศิ…ศิ อะไรสักอย่าง แต่ที่ทำเอาเค้าเด่นสะดุดตาไปเลยก็คือ ดวงตาที่บวมเป่งคู่นั้น O_o”  เอาเป็นว่านายชื่อเป่งแล้วกันนะ - - - - - - - ไม่อยากจะพูด  -_-  นายคนที่ชื่อนงอะไรสักอย่างที่นั่งข้างนายเป่งหนะ มองฉันอย่างกับช้างกลัดมัน เอ๊ หมอนี่ชื่อไรดีหว่า  - - อ๋อ คิดออกหละ ชื่อกามะคุงละกัน ^^ ( อย่าเพิ่งคิดว่าชื่อนี้น่ารักก่อนจะได้รู้ความหมาย   กามะ = หื่นกาม )



ยัยพุง10ชั้นสั่งให้ฉันไปนั่งข้างนายเป่งกามะคุงก็เลยต้องย้ายที่  หุหุหุ  ^0^สมน้ำหน้า นี่ถ้าฉันต้องนั่งข้างกามะคุงฉันต้องช้ำในตายแน่เลย เล่นมองอย่างกับเอกซเรย์ขนาดนั้น  -_- ( แม้ว่าเค้าจะเท่นิดๆก็เหอะ )



    “ยินดีที่ได้รู้จักครับ “   นายเป่งพูดขึ้นมา ทำเอาความคิดนั้นแตกกระเจิงเลย



    “อือๆ”   ยินดีๆ หากว่านายจะฉลาดพอที่จะให้ฉันลอกกะ- - การบ้าน  ฉันลืมมันไปได้ไงเนี่ย



    “เออ   นาย”



    “O_o คะ ครับ”  นายแว่นเป่งนี่บื่อชะมัด



    “นายได้เกรดเท่าไหร่หนะ”



    “4 ครับ”  ว่าแล้วไม่ผิดว่ามันต้องเก่ง



    “อ่าว  ดีเลย  งั้นขอลอกการบ้านด้วยนะ  ขอบใจ “



    “0_0”      นี่นายอย่าทำหน้าเหมือนหมาตื่นคนดิ ฉันเกือบจะหัวเราะแล้วนะ



    “เออนี่ ถามไรหน่อยดิ ^^”



    “อะไรครับ”



    “ทำไมตานายมันบวม แล้วก็ช้ำขนาดนี้หละนายเป่ง”



    “ฮะ”



    “ก็นายไง  ชั้นเรียกนายว่านายเป่งแล้วกัน  ไปต่อยกะไคมาหละ^^ “



อย่าบอกนะว่าหมาข้างถนน



    “อ๋อ  เปล่าครับ ผมเดินชนเสาไฟฟ้า “      555 + ไอ้บ้า มีควายที่ไหนเดินชนเสาไฟฟ้าแล้วตาบวมมั่งวะ



    “หรอ.......โง่จังนะ”



    “O_O “    ฉันพยายามกลั้นหัวเราะอย่างสุดริด กับท่าทางของนายนั่น  - -- - นี่ไม่ใช่แค่หมาตื่นคนแล้วนะ มันเหมือนหมาโดนเหยียบหางเลยแหละ ^0^ - - - - - โอ้ย กลั้นไม่ไหวแล้ว - - โทดทีนะนายเป่ง ฉันหัวเราะเยาะนายไปแล้วหนะ ^^