คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : SORRY SORRY,Brother!~ :: ขอโทษนะ! ผมรักฮยอง } 9
SORRY SORRY,Brother!~ :: อโทษนะ! ผมรัฮยอ 9 }
“พี่ว่ามันี่ไม่ไ้แล้วล่ะ อมันเยอะไป ัวเล็ไม่มีมือเาะเี๋ยว” เยอพูพร้อมับอัรยานไว้้าถนน แล้วหันไปมอเรียวอุที่ถืออพะลุพะลั เยอและเรียวอุยืนมอถนนที่สูัน
“-____________- ใ่ทำไมถึไม่เอารถมา”
“พี่ไม่นึว่าเราะื้ออเยอะนานี้น่ะรับ”
“ใรเรา - -‘ ”
“...” ..เอิ่ม..บาทีไอ่เปี๊ย็น่าเะเนอะ
“ถืออเี๋ยวูเอ” เรียวอุยื่นอทั้หมให้เยอ “ไม่ไ้เสียสละนะ แ่มันหนัมา”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” เยอหัวเราะ๊าออมา
“รีบถือเ่!! เราหนันะ”
“รับๆ ึ” เยอลั้นหัวเราะแล้วรับถุที่พะลุพะลั เรียวเินอ้อมไปูัรยาน
“มีแผรอะไรหืมเรา??” เยอถามเรียนอุไป
“แผนอะไรร เปล่าสัหน่อย มั่วแล้วๆ” นูัรยานทำปาู๋
“ยูฮยอนับอมินไ”
“ิิ~ รู้ไ้ไ” เรียวอุหัวเราะอบใ
“เรียฮยอแสิ” เยอพูพร้อมเิน้า ๆ เรียวอุ แไม่ร้อนมา
“เรียทำไม! มีอะไร! อยาเอหรือไ!! อพี่ีวอนะ!!!!” เรียวอุโวยวาย
“ไม่ใ่นะรับัวเล็ พี่ไม่ไ้หมายวามแบบนั้น”
“เราเียร์พี่ีวอน!”
“ไม่ใ่แบบนั้น พี่หมายถึโทรเรียให้มา่วยันสิ ถ้าฮยอแมา ีวอนฮยอ็้อมา ะไ้รวมแผนหลายๆนไ” เยออธิบาย
“ไม่เื่อ..”
“พี่อบัวเล็นเียวนะ ริั้วยนเียว...”
“-O-/// ปะ เป็นบ้าเหรอ!!!!!!”เรียวอุถึับใอ้าปา้า
“พี่พูวามริ พี่ผิเหรอ ? ” (ไม่ผิับ!)
“-o- อะไรที่วรเ็บไว้ในใ ไม่้อพูออมา็ไ้นะ” ...บ้าอ่ะ! -_______________-///////// .... เรียวอุเินูัรยานไปอย่ารวเร็ว โยที่เยอยัยืนเาหัวอยู่
“ัวเล็ รอพี่้วยยยยยยยย” เยอร้อเรียเรียวอุ
“แ่แล้วประสาทเหรอ?!” เรียวอุะโนลับไปหาเยอ
บ้านเฮ...
“ลูะไปบ้านเรียวอุมั้ย ?” ผู้เป็นแม่อเฮล่าวึ้นเมื่อเห็นเฮลัล้าานอยู่ในรัว
“น่าะไปมั้ฮ้ะ ทำไมเหรอรับ ?”
“แม่ะไม่อยู่บ้านน่ะ ล็อบ้านีๆ ้วย”
“อ่อ ฮ้ะ”
“ั้นแม่ไปแล้ว ูแลัวเอ้วย” หิวัยลาเินมาหอมแ้มลูาย แล้วับรถออไป
Rrrrrrrr rrrrrrrr rr ...เสียสั่นมือถืออเฮัึ้น
....เบอร์ใรว่ะ ?
“สวัสีรับ พูรับ”
(ว่าไ?)
“ใรรับ ?” เฮถามไป
(ิมิบอมรับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ) เสียปลายสายหัวเราะมา
“โทรมาทำไม- -”
(โทรมานหน่อยไม่ไ้เลยนะ)
“เออ!”
(ใร้ายอ่า)
“มีอะไรรีบๆพูิ๊!”
(เรียวอุเป็นไบ้า ?)
“ทำไมไม่โทรไปถามเอ - -”
(อยาโทรมาเบอร์นี้มีปัหาป่ะ!!!)
“ถ้าะโทรมาวนีน ั้น็แ่นี้!”
(เี๋ยวววววววววววววววววววว)
“อะไร ?”
(ทำอะไรอยู่ ?)
“อยารู้ทำไทฟ่ะ!”
(อยารู้!)
“ล้าาน”
(นายเป็นนี้วยเหรอเฮ ? ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ)
“ไอ่ิบอม!!!!!”
(ร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ เรียทำไมิถึเหรอ ?)
“ไอ่อวยัวเอเอ๊ย แ่นี้ล่ะ!!!”
(เฮ้ยยยยยยย! ุย้วยไม่ไเลยนะ!)
“ไอ่บวม- -”
(ันเป็นพี่นายนะ เรียให้ีๆ หน่อย)
“ไม่”
(เยี่ยม!)
“อบุมา”
(เหนื่อยอ่ะ)
“มาบอทำไม”
(อยาบอ)
“ิน้าวแล้วเหรอ ?”
(นายถามว่าไนะ!) ิบอมใับำพูเฮ
“ิน้าวแล้วเหรอ ?” เฮพู้ำอีรอบ
(อืม ไม่อร่อยมา)
“แล้วทำอะไรอยู่ไม่ไปทำิรรมหรือไ ?”
(ทำสิ ันเป็นะรรมารนัเรียนมีน่าที่สั่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ)
“เยี่ยม – -”
(ำัน ไม่ให้ใ้!)
“ไอ้ี้หวเอ๊ย!!”
(ันให้นที่เิทีหลัเรีย ‘ไอ้’ แ่นายนเียวนะเฮ)
“.. อืม”
(ไอ้ิบอมรับบบบบบบบบบบบ... อะไรรรรรร มึวา่วยพวูสรับยืนุยโทศัพท์หาพระแสเหรออออ)
“ไปสิ เพื่อนเรียแล้ว”
(แ่นี้นะ พรุ่นี้็ลับแล้ว)
“อืม”
ิบอม.. ไอ่ว อ่ี้ ไอ่หอย ไอ่บ้า!!! ไอ้บ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ไอ้บ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! นายมันบ้าวว่ะ!!!! ไอ้บ้า... ผม ผม ผม.. เป็นอะไร..... ผมไม่เ้าใไอ้บ้านี่เลย!! บาที็ี บาที็ร้าย! ผมามไม่ทัน... อ่า!!! ทำไมรีเอร์ไม่บอหผมมมมมมม ผม้อรีบไปหาเรียวอุอ่า!!
“นี่! าแ” เรียวอุสะิแนเยอ
“หืม? รับ??”
“ทำไมรถอูยอนฮยอมาอไว้ล่ะ” เรียวอุเห็นรถอยูฮยอนออยู่้าหน้าพอี เยอับเรียวอุึรีบเินไปู.... ...อย่าว่าเถอะอมินนี่ับูยอนฮยอูบันป่าวววว ึึ...
“เอาไีฮยอ” เรียวอุถาม
“พี่ว่าเี๋ยว พี่เาะระูรับ” เยอเินไปทานับ เห็นยูฮยอนำลั ำลั.. ำลั... เหมือนับะรัเ็มัให้อมิน ...เอิ่มม ผมว่ามันไม่ใ่แบบนั้นเลยนะ เหมือนับไอ้ยูมัน.. มัน.... (เอิ่ม! พอปานัน!!!)
๊อ ๊อ ...เยอเาะระรถเบาๆ ยูฮยอนสะุ้ นิๆ แล้วเลื่อนระรถล
“ทำไมพี่เยอับเรียวอุมาถึเร็วั” อมินับทเมื่อเห็นปาเยอะผาบถาม
“อมินนี่!!” เรียวอุร้อทัึ้น
“อ่า.. พี่เพิ่ .. อุ๊บ!” ยูฮยอนำลัอธิบายเหุผลที่รถมาอะทันหันให้ฟั โนอมินเอามือปิปาไว้ทันพอี ...ผมโล่อ่ะ!! เือบาย!!! ไอ่บ้ายู!!!!...
“เมื่อี๊นายะว่าอะรนะยู ะ อะไรันฟัไม่รู้เรื่อ ” เยอถาม้วยวามสสัย
“ไอ่บ้านี่ิเล็บโนาผมรับพี่เยอ” อมินแ้ัวทันวัน
“ริเหรอ ? ูยอนฮยอ” เรียวอุถามเสียแหลม
“ไม่ อุ๊บ!” ยูฮยอนโนอมินระาเอามือปิปาเาสอ้าและแน่นว่าเิม
“ไม่มีอะไรริ ๆ ไป่อนเถอะเรียวอุ” อมินทำเสียอ้อน
“บู่วววว!!! นึว่ามีะอี! ” เรียวอุทำปาู๋แล้วเินมาูัรยาน่อโยที่มีเยอเินามมาถืออ้วย
“ฮ่าๆๆๆ น่ารัริ” เยอหยิแ้มเรียวอุเบา ๆ
“วู้ววววววว!! ไอ่แ่ทำอะไร! เี๋ยว็้ำหรอ!!! -33- ”
อ๊า!!!
ิเฮนิสนึ 555555555555555555555555555
เม้นนิเม้นหน่อยเน้ออ~~ อโทษรีเอร์ที่หายไปนาน(มา)ริๆ
ความคิดเห็น