คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : SORRY SORRY,Brother!~ :: ขอโทษนะ! ผมรักฮยอง 8 } เพื่อ??
SORRY SORRY,Brother!~ :: อโทษนะ! ผมรัยอ 8 } เพื่อ ??
“...” ... หว้า..อยาแล้นัวเล็แล้วอ่า~~~
“ว่าไเยอ หายอนเรารึยั ??”
ผมไม่อบอะไรไปเพียแ่.. ผมเินเ้าบ้านแ่นั้นเอ ึึ~~ โอ๊ะโอ ิมเรียวอุัวเล็ื่อบื้อหน้าายแสบ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ลายมาเป็นิมเรียวอุแมวเหมียว ...
“เยอ! ะไปไหน!! นี่เราพูี้วยแล้วนะ ทำไมี้อนแบบนี้เนี่ย!! แ่แล้วิว่าัวเอทำแล้วน่ารัหรือไ!! = =”
นัวเล็วิ่ามนัวสูเ้าไปในบ้าน ... เยอ แ่แล้วประสาทลับ! - - เรา็ไม่่อยเ้าใ เี๋ยวีเี๋ยวอนามไม่ทันนะเฟ้ยยยย!!! ฮึ่ยยยย!!! แล้วทำไมเรา้อามไป - -‘
“ไปุปเปอร์มาร์ทันรับ” นัวสูทำเสียเย็นาใส่
“เยอ..” ...เราะร้อไห้นะ ):
นัวเล็หยิบโทรศัพท์ึ้นมา.. เพื่อ่อสายใรบาน
Rrrrrr Rrrrrrrrrrrrrrr Rrrrr rrr rr r r r เสียมือถือสั่นอนร่าสู
ื่อนโทรเ้ามา ‘เรียวอุ’ ... ะเล่นพิเลน ๆ อะไรมั้ยเนี่ยยย
“ทำไม้อโทรรับ” นัวสูถาม้วยวามุน ทั้ ๆ ที่เรียววอุัยเยอยืนห่าันไม่ถึเมร
(ฮัลโหล นั่นาแ่ี้อนพูใ่มั้ย ?) เสียเล็ ๆ อเรียวอุถามไป
“ไม่ใ่รับ” เยอ
(เหรอ ? ฝาบอาแ่ให้หายโรธเราเร็ว ๆ หน่อยนะ โรธแล้วไม่หล่อเลยอ่ะ)
“...(มามุไหนับพี่อีรับ)” เยอยิ้มว้าออมาโยไม่ไ้ั้ใ
(ยิ้มทำไม! ไหนว่าไม่ใ่าแ่ี้อนไ!)
“ใรว่าไม่ใ่ล่ะ ผมโหุ ผมนี่แหละาแ่”
(เหรอ ? หายโรธรึยั)
“หายโรธั้แ่อยู่นอบ้านแล้วรับ” เยอพู้วยน้ำเสียอ่อนโยน
(เยอ!!!!!)
“ว่าไรับัวเล็”
(ทำไมไม่บอเราั้แ่แรห๊ะ!!!!!)
“ถ้าพี่บอั้แ่แร พี่็ไม่รู้วิธี้อน่ารั ๆ แบบนี้หรอรับ”
(ึยยยยย แ่นี้แหละ! -/////////-)
...ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ ๆ ๆ อะไรัน เรียวอุไปเอาวิธี้อแบบนี้มาาไหน น่ารัเป็นบ้านเลย! ไปหัทำอะไรน่ารั ๆ แบบนี้ั้แ่อนไหน หว้า~~~ ผมไม่ล้าอนเรียวอุไปอีนานเลย...
“หิว! รีบไปุปเปอร์มาร์ทสิ”
“ร้าบบ ๆ ุนายย”
นัวสูับนัวเล็ูัรยานออมาหน้าบ้าน ุปเปร์มาร์ทไม่ไลเท่าไหร่ นัวเล็เินไปปิรั้วบ้าน อาาศวันนี้ไม่ร้อนมา หรือเป็นเพราะวันนี้อาาศี (:
“ัวเล็ปั่นนะเี๋ยวพี่้อนท้าย ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ” (พี่เย่ ! = =)
“ัวเท่าวาย เราะไป้อนไหวไ้ไ - -*”
“พี่พูเล่นรับ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ”
เยอนั่อยู่บนที่สำหรับปั่น เรียวอุ็นั่าบ ที่สำหรับน้อน
“พร้อมรึยัรับุนายยย”
“พร้อมแล้ว้ะ นสวน ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ” ราวนี้เรียวอุเป็นฝ่ายหัวเราะออมาเสียัลั่น ท่าทาะอารม์ี
“ุนายเาะเอวผมแน่น ๆ นะรับ เพราะผมปั่นเร็วมา”
“้ออเอเลยเหรอ ?”
“รับ” ...ัวเล็ะทำามที่ผมว่ามั้ยนะ
เรียวอุลัเลอยู่นาน... เาัสินใที่ะ
ะ!
ะ!!
ะ!!!
ะ!!!!
....อเอวเยอไว้หลวม ๆ
“อ้ะ ีมาเลยรับุนาย”
“เร็ว ๆ สิ เราหิวนะ!” เรียวอุลบเลื่อนวามรู้สึบาอย่าไว้... มันืออะไรนะ....
“ร้าบบบ ๆ” เยอปั่นัรยาน้า ๆ ลัวว่านัวเล็ะเอา่าย ๆ (อุมันะไ้ยัไ ็มันอเอวแไว้อยู่่ะ ุพี่เย่ !~~) โยเพิ่มวามเร็วึ้นเรื่อย ๆ
3 นาที...
“นี่แหละ ๆ ถึแล้ววว รีบ ๆ อเลย ๆ”
“สั่เลยเหรอเนี่ยยย”
เรียวอุยืนรอเยออัรยานเสร็ แล้วเินเ้าไปุปเปอร์มาร์ทพร้อมัน... เหมือนลาิแอร์แ่ที่นี่สะอาว่าเยอะ มีอมาว่า้วยเหมือนห้าสรรพสิน้า เยอเินไปหยิบะร้า..
“ัวเล็อยาทานอะไระ ?” เยอถามนัวเล็ที่เินมา้วย ้า ๆ
“เราเป็นผู้ายนะฮยอ - -”
“ัวเล็เป็นุนายสำหรับพี่่ะ ^ ^” ...เป็นุนายสำหรับฮยอเหรอ ? เราไม่ใ่ผู้หินะ - - (อุ! เธอัะื่อบื้อเินไปแล้วนะ!! TT)
“อ่ะ นั่นอมิน.. อมินับูยอนนี่นา!!! O.o” เรียวอุเหลือบมอไปเห็นอมินับยูฮยอนที่ำลัเินเ้ามาในุปเปอร์มาร์ท
“ใ่อมินับยูฮยอนรึเปล่าน่ะ” เยอทัึ้น
“รู้ัูยอนไ้ไ ?” เรียวอุถาม้วยวามสสัย
“เรียนลาสเียวันแ่นละห้อรับ”
“เพื่อนเยเราเอ สอนนั้นเป็นแฟนัน ึึ~” เรียวอุพูน้ำเสียอารม์ี “อมินนนนนนนน!!!!!” เรียวอุร้อเรียอมินที่ำลัเินมา
“ร เรียวอุ!” อมินใ
“บุ้ยยยๆๆ มาับใรอ่ะๆๆๆๆ ^O^~” เรียวอุแว
“อ่าวว เยอ” ยูฮยอนทัเยอ “เป็นไมาไ”
“มาูน้อไอ้ิบอมว่ะ” เยออบ “นายล่ะ”
“อ๋ออ ว่าที่เมียน่ะ” ยูฮยอนอบเสียนิ่ับหน้าาเ้าเล่ห์
“ม ไม่ใ่ๆๆๆ ฮ้ะฮยอ ผมแ่โนบัับมา!” อมินแ้ัวทันวัน ...ผมโนแม่บัับมา TT
“หว้า~~ ริเหรออ ???????” เรียวอุยัแวเพื่อนรัไม่เลิ
“อือ! ว่าแ่นายเถอะ มาทำอะไร” อมินับทแล้วเปลี่ยนเรื่อุย ...ถ้าไม่เปลี่ยนเรื่อมีหวัไอ้เี้ยนี่แวไม่หยุแน่ ๆ เลย
“มาื้ออับนสวนน่ะ”
“อ้ะ บ้านนายมีนสวนั้แ่เมื่อไหร่”
“นั่นน่ะ” เรียวอุี้ไปที่เยอที่ำลัยืนุยับยูฮยอนอยู่
“แฟนแหรอ ?” ยูฮยอนถามเยอ
“ว่าที่ว่ะ ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ โลลมเนอะ” ยูฮยอนแวเยอ “มินนายะื้ออะไรมั้ย ??” ยูหันไปถามอมิน
“อ่ะ นายอยาื้อ็ื้อเถอะ” ...มินเหรอ ? มิน มิน มิน มิน.. ยูฮยอนนายำลัทำันลีอมินหายใไม่ออนะ
“อมินมาบ้านเราิ่ วันนั้นนาย็ยัไม่มา นะๆๆๆๆๆๆๆ”
“ะีเหรอเี้ย แ่ันมาับหมอนั่นนะ”
“ไม่เป็นไรให้พี่เยมา้วยๆ”
“= =”
“ูยอนฮยอ พาอมินมาบ้านเรานะ โอเมั้ย” เรียวอุถามยูฮยอน
“ฮยอแล้วแ่มิน” ยูฮยอนบอเรียวอุ แ่าารสำรวอเรียวอุแล้ว ...ูยอนฮยอพูับเรา แ่ทำไมมออมิน หว่า~~~~ ><
“เป็นอะไรเรียวอุ” อมินถามเรียวอุ
“ึึ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“ผีเ้าสิเหรอ ถึหัวเราะ - -”
“ูยอนฮยอพาอมินไปรอที่บ้านเรานะ เี๋ยวเราับเยอามไป”
“อ้ะ ทำไมนายพูแบบนี้อ่ะเรียวอุ!” อมินโวยให้เพื่อนัวแสบ
“รับ ๆ ป่ะมินไปรอที่บ้านเรียวอุันนะ” ยูฮยอนไม่ไ้รอำอบาอมิน ยูฮยอนอออมินเินออาุปเปอร์มาร์ท
“ะทำอะไรหืม? ัวแสบ”
“ป๊าวว ึึ อมิน ฮ่าๆๆๆ”
“ป้ะ รีบื้ออแล้วรีบออไปเถอะ เี๋ยวอมินับยูะรอนาน”
.หลัาที่เลือื้อวัถุิบารทำอาหารอยู่นาน เยอเินไป่ายเินที่เาน์เอร์ เรียวอุรออยู่ที่รถัรยาน เยอถืออพะลุพะลัออมาหลายถุ
อีทาฝาฝั่... (โวยูฮยอน+อมิน)
บนรถอยูฮยอน รถเลื่อนไป้า ๆ มีเพลลอเบา ๆ
“นายไม่หน้าไปามใเรียวอุมาเลยนะยู”
“็มินไม่ไ้ไปบ้านเรียวอุไม่ใ่เหรอวันนั้นน่ะ”
“็ใ่ ันเรใเรียวอุไ”
“ริเหรอ หืม ?” ยูฮยอนหยุรถแล้วละสายายออาทา้าหน้า แ่หันมามออมินแทน
“อ เอ่อ นายับรถ่อไปสิ เี๋ยว็ไม่ถึบ้านเรียวอุหรอ”
“ลัวถึโรแรมล่ะสิ หึหึ” ยูฮยอนยิ้มเ้าเล่ห์ให้อมิน
“ร รีบๆ ไปเลยไป” อรู้สึร้อนผ่าวที่หน้า
“หว้า~ ันไม่อยาับรถแล้วทำยัไีล่ะ” ยูฮยอนเยิบเ้าไปหาอมิน
“อ่ะ น นาย ท ทำอะไร รีบๆ ไปเถอะนะ ” อพูพร้อมันยูฮยอนออ แ่ไม่มีท่าว่ายูฮยอนะฟัอมินเลย
“นาย อยาน่ารัทำไมหืม ”
“- /////- พอเถอะ ไม่เล่นแล้ว ไปับรถ”
“ไม่อยาับเลย ทำไี.. ”
ยูฮยอนผลัอมินให้หลัิับเบาะรถเบา ๆ ริมฝีปาหนาประบริมฝีปาอวบอิ่มูลึันอยู่นาน นร่าเล็หายใถี่ เหมือนะาใ “อ้ะ” ร่ายเล็เผลออ่าปาสูลมหายใเ้า แ่ลับเป็นารเปิทาให้ร่าสูส่ลิ้นร้อนเพื่ออบโยวามหวานในปาเล็ให้ไ้มาที่สุ ลิ้นเล็อบสนอร่าสูอย่าไม่ไ้ั้ใ
“ ยูพอ ถ อื้อออออ” ยูไม่ฟัที่อมินพู ริมฝีปาหนาบเบียอย่าหนัหน่วแ่อ่อนโยน มือสอ้าอร่าเล็ลออร่าสูเอาไว้ ลิ้นที่เี้ยวพลาันอยู่ในปาอย่าเมามัน ร่าสูับผละออ ลิ้นหนาลามาที่ออาว ๆ ทั้เม้ม ทัู้นเป็นลอยุหลาบ
“อื้อออ พ พอไ้แล้ว เี๋ยวน็เห็นันพอี” -///////- อมินพูแล้วหันหน้าหนีไปทาระรถ
“ูบเ่หนิ่” ยูฮยอนแวอมิน
“อ ไอ้บ้า!” -////- ...ผม อายเา ผมอายยูฮยอน
“ทำไมไม่รัเ็มัล่ะ”
“อ อ่อ ลืมน่ะ” อมินสิล่อลอยไปไลูบที่ยูฮยอนมอบให้เมื่อี๊นี้ มันทำเอาสมออเาไม่สั่ารใ ๆ
ยูฮยอนเอื่อมไปรัเ็มัให้อมิน “ุ๊บบบบบบบบบบบบบบบ” ยูฮยอนหอมแ้มอมินฟอให่พร้อมับสูแ้มนุ่มลึ ๆ
“นาย้อน่ารัให้ันนเียวนะอมิน”
“...”
“เ้าใมั้ย ?”
“...” (สิลับมารึยัลูอมิน)
“อมินหอมแ้มันสิ”
“ห๊ะ!!”
“หอมแ้มัน”
“ไม่เอา ันาทุนเห็น ๆ”
“นี้ไ ันะให้นายเท่าทุนไ ไม่หอม็ไ้นะเอาูบแบบเมื่อี๊็ไ้ เอาสิ”
“นายเป็นบ้าเหรอ?!”
“ะทำหรือไม่ทำ ะเอาแบบเมื่อี๊อีรอบมั้ย ??”
“เอ่อ...”
ทำ!
ไม่ทำ!
ทำ!
ไม่ทำ!
ทำ!
ไม่ทำ!
ทำ!หรือไม่ทำี!
.
.----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ไรเอร์็เพิ่เเ่ยูมินนี่แหละ่ะ
อ๊า~~ เิลอ่าาาาาา
รั้แรเลยนะ โว้ยยยยเิลลลลลลลลล ><
เม้นนิเม้นหน่อยนะฮ้าาา~~ รีเอร์
โมเมน์เย่เรียวลับมาแล้ววว
รี๊ ๆๆๆๆ ลับมาแล้วน้าาาฮ้ะะะ
ความคิดเห็น