ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แรกพบหน้าซาตานร้ายทั้งสาม
เช้าวันแรกของทั้งสามสาวเพื่อนรักที่สมัครงานพร้อมกันทั้งสามคน คือเชิญตะวัน เพียงออ นารินที่ได้ทำแผนกด้วยกันคือแผนกการเงินและบัญชี
ตึก! ตึก!ตึก!ตึก!ตึก!เสียงรองเท้ากระทบกันทั้งสามคู่ที่แข่งกันวิ่งไปเข้าลิฟท์ แต่ทั้งสามไม่ทราบว่าลิตฟ์นี้สำหรับผูบริหารเท่านั้นที่ใช้ได้
ใบหน้าคมเลิกคิ้วมองผู้เป็นพี่ชายเหมือนกับถามว่าให้ไปด้วยหรือเปล่า
ผู้เป็นพี่พยักหน้าตอบมา คมเลยกดรอ
"แฮกๆๆๆ ขอบคุณคะที่รอ"สามสาวพูดพร้อมกัน
ลิตฟ์ขึ้นไปอย่างช้าๆๆที่ละชั้น จึงทำให้สามหนุ่มนั้นมองด้านหลังของสามสาวอย่างเพลินตาเพลินใจ
"ขวัยข้าวรู้ตัวก่อนจึงหันมามองชายหนุ่มลูกคึ่งอย่างตาเขียงพร้อมกับพูดว่า"ไม่มีมารยาท"
หนุ่มลูกครึ่งที่พูดโทรศัพท์เป็นภาษาอังกฤษอยู่ได้ยินแต่ตอบไม่ได้เพราะติดพูดกับลูกค้าอยู่เลยทำ
ให้ขวัญข้าวคิดว่าเป็นลูกค้าต่างชาติเลยบอกกับเพียงออและนารินด้วยภาษไททยชัดๆๆว่า
"นี่เพียงแกว่าพวกลูกค้ากลุ่มนี้ไม่มีมารยาทเลยใช่ไหม มองรูปร่างพวกเราอยู่ได้"
เพียงออเลยตอบว่า"ใช่ไม่มีมารยาท ไม่เหมาะเลยที่นี้ประเทศไทยนะไม่ใช่ประเทศบ้านพวกเขาไม่มีวัฒนธรรมเลย"
นารินสนับสนุนอีกว่า"มองผู้หญิงเป็นของหวานอยู่ได้ พวกเราไม่ใช่พวกผู้หยิงประเทสเขานะ จะได้มองตาแล้วกระโดขึ้นเตียงเลย"
ทรี คม และมาต่างมองหน้ากันและก็พูดเป็นภาษาดัชเพราะรู้ว่าน้อยคนนักที่จะพูดได้
"ห้ามแสดงกิริยาใดๆๆให้พวกหล่อนรู้ว่าพวกเราไช่ลูกค้าชาวต่างชาติ"ทรีบอกน้องๆเขาทั้งสองคน
"ครับ"คมและมารับปากเป็นภาดัชเหมือนกัน
"ยังมองอยู่ได้ ฮึหน้าแบบนี้ไม่มีวันได้เห็นขาอ่อนของฉันหรอก"ขวัญข้าวพูด
การพูดจาของสามสาวทำให้พวกเขารู้ว่าเธอชื่ออะไรทำแผนกไหน
"ฉันจะทำให้เธอมาเป็นเมียฉันให้ได้"ทั้งสามหนุ่มคิดในใจ
"ตึง "ถึงชั้น15แผนกการเงินและบัญชีพอดีเลยทะให้สามสาวก้าวออกไป แต่สิ่งที่พวกเขาคิดไม่ถึงมาก่อนคือ
"แบระ"พร้อมกับยุ่นจมูกที่มำทั้งสามสาวพร้อมกันโดยที่ไม่นัดหมาย แต่ดูหน้ารักมากๆๆ เพราะรูปหน้าเล็กๆๆทั้งสามทำจิ้มลิ้มเลยโกรธไม่ลง ได้แต่กลั้นยิ้มไว้โดยที่ทรีหันหน้าเข้าผนัง คมก้มหน้ากลั้นยิ้ม มาแกล้งเงยหน้าดูไฟทั้งที่ยิ้ม
"แสบจริงๆๆเด็กพวกนี้ แสดงว่าพี่ทรียังไม่ฮิตในหมู่เด็กๆๆเลยไม่รู้จักเจ้าพ่อแห่งวงการธุรกิจ"มาพูดพร้อมกับหัวเราะแบบกลั้นไม่อยู่
ตึก! ตึก!ตึก!ตึก!ตึก!เสียงรองเท้ากระทบกันทั้งสามคู่ที่แข่งกันวิ่งไปเข้าลิฟท์ แต่ทั้งสามไม่ทราบว่าลิตฟ์นี้สำหรับผูบริหารเท่านั้นที่ใช้ได้
ใบหน้าคมเลิกคิ้วมองผู้เป็นพี่ชายเหมือนกับถามว่าให้ไปด้วยหรือเปล่า
ผู้เป็นพี่พยักหน้าตอบมา คมเลยกดรอ
"แฮกๆๆๆ ขอบคุณคะที่รอ"สามสาวพูดพร้อมกัน
ลิตฟ์ขึ้นไปอย่างช้าๆๆที่ละชั้น จึงทำให้สามหนุ่มนั้นมองด้านหลังของสามสาวอย่างเพลินตาเพลินใจ
"ขวัยข้าวรู้ตัวก่อนจึงหันมามองชายหนุ่มลูกคึ่งอย่างตาเขียงพร้อมกับพูดว่า"ไม่มีมารยาท"
หนุ่มลูกครึ่งที่พูดโทรศัพท์เป็นภาษาอังกฤษอยู่ได้ยินแต่ตอบไม่ได้เพราะติดพูดกับลูกค้าอยู่เลยทำ
ให้ขวัญข้าวคิดว่าเป็นลูกค้าต่างชาติเลยบอกกับเพียงออและนารินด้วยภาษไททยชัดๆๆว่า
"นี่เพียงแกว่าพวกลูกค้ากลุ่มนี้ไม่มีมารยาทเลยใช่ไหม มองรูปร่างพวกเราอยู่ได้"
เพียงออเลยตอบว่า"ใช่ไม่มีมารยาท ไม่เหมาะเลยที่นี้ประเทศไทยนะไม่ใช่ประเทศบ้านพวกเขาไม่มีวัฒนธรรมเลย"
นารินสนับสนุนอีกว่า"มองผู้หญิงเป็นของหวานอยู่ได้ พวกเราไม่ใช่พวกผู้หยิงประเทสเขานะ จะได้มองตาแล้วกระโดขึ้นเตียงเลย"
ทรี คม และมาต่างมองหน้ากันและก็พูดเป็นภาษาดัชเพราะรู้ว่าน้อยคนนักที่จะพูดได้
"ห้ามแสดงกิริยาใดๆๆให้พวกหล่อนรู้ว่าพวกเราไช่ลูกค้าชาวต่างชาติ"ทรีบอกน้องๆเขาทั้งสองคน
"ครับ"คมและมารับปากเป็นภาดัชเหมือนกัน
"ยังมองอยู่ได้ ฮึหน้าแบบนี้ไม่มีวันได้เห็นขาอ่อนของฉันหรอก"ขวัญข้าวพูด
การพูดจาของสามสาวทำให้พวกเขารู้ว่าเธอชื่ออะไรทำแผนกไหน
"ฉันจะทำให้เธอมาเป็นเมียฉันให้ได้"ทั้งสามหนุ่มคิดในใจ
"ตึง "ถึงชั้น15แผนกการเงินและบัญชีพอดีเลยทะให้สามสาวก้าวออกไป แต่สิ่งที่พวกเขาคิดไม่ถึงมาก่อนคือ
"แบระ"พร้อมกับยุ่นจมูกที่มำทั้งสามสาวพร้อมกันโดยที่ไม่นัดหมาย แต่ดูหน้ารักมากๆๆ เพราะรูปหน้าเล็กๆๆทั้งสามทำจิ้มลิ้มเลยโกรธไม่ลง ได้แต่กลั้นยิ้มไว้โดยที่ทรีหันหน้าเข้าผนัง คมก้มหน้ากลั้นยิ้ม มาแกล้งเงยหน้าดูไฟทั้งที่ยิ้ม
"แสบจริงๆๆเด็กพวกนี้ แสดงว่าพี่ทรียังไม่ฮิตในหมู่เด็กๆๆเลยไม่รู้จักเจ้าพ่อแห่งวงการธุรกิจ"มาพูดพร้อมกับหัวเราะแบบกลั้นไม่อยู่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น