" มัทนะพาธา "

ลำดับตอนที่ #3 : 3

(ต่อๆ)

มัทนา  : ฟังถ้อยคำอ้อนวอนของท่าน ถ้าหม่อมฉันเออออ ตามน้ำไปกับท่านด้วย ก็จะเป็นการโกหก หลอหลวง เพราะ ไม่ตรงกับความจริง อันชายใดประกาศบอกรักแด่หญิง ถ้าฝ่ายหญิงชอบก็จะรับรัก แต่ถ้าหากไม่ ก็จะเป็นการหลอกลวงถ้าหากรับรัก คนรักก็จะหลงดีใจไป สำหรับตัวหม่อมฉันนี้ไม่คิดที่จะโกหกใคร หวังมุ่งในธรรมะ อันว่าท่านจะเมตตากรุณาหม่อมฉัน หม่อมฉันก็ควรจะดีใจ และหม่อมฉันก็ขออภัยในสิ่งที่ข้าได้ล่วงเกินท่าน ถ้าท่านทรงโกรธ หม่อมฉันก็ขอก้มลงกราบท่าน

สุเทษณ์ : ที่เจ้าไม่ยอมรับรักข้า เพราะเจ้ามีคนรักแล้วหรือ

มัทนา : หม่อมฉันไม่มีชายใด ข้าเป็นโสด ไม่มีใจใฝ่ในเรื่องรัก

สุเทษณ์ : เช่นนั้นเจ้าก็จงฟังข้ากล่าว เจ้าช่างงามยิ่งนัก ก็มิสมควรที่จะใจดำ

มัทนา : หม่อมฉันฟังทุกคำที่ท่านพูด ก็รู้สำนึก แต่จำเป็นที่จะต้องกล่าวซ้ำเหมือนกับที่พูดไป

สุเทษณ์ : ที่เจ้าไม่ยอมรับรักข้า ?เป็นเพราะข้านี่ไม่ดีตรงไหนหรือ ?

มัทนา : ท่านผู้วิเศษ ท่านจะไม่ดีได้อย่างไร หม่อมฉันสิไม่ดี เพราะมิได้ตอบรักท่าน

สุเทษณ์ : ยิ่งฟังเจ้า ข้ายิ่งขัดใจ ความทุกข์มีท่วมท้น อ้าคนสวยคนงาม พี่จวนจะบ้าอยู่แล้ว

มัทนา : โอ้ ช่างสลดใจยิ่งนัก คำพูดที่ท่านต้องการในตัวหม่อมฉันถ้าตอบสนองท่าน หม่อมฉันก็จะผิดสัญญา ขอให้ท่านมีความสุข ความยินดี ข้าขอทูลลา

(มัทนากราบแล้วตั้งท่าจะไป แต่สุเทษณ์จับข้อมือไว้ด้วยกิริยาที่ออกจะโกรธ)

สุเทษณ์ : ช้าก่อน เจ้าจะไปไหน

มัทนา : หม่อมฉันอยู่ไป ก็มีแต่จะให้ท่านรำคาญ

สุเทษณ์ : ใครบอกเจ้าว่าข้านี้รำคาญ

มัทนา : หม่อมฉันสังเกตเห็นเอง

สุเทษณ์ : เจ้ามาล้อเล่นอย่างนี้ เห็นข้าเป็นคนโง่หรือบ้ารึไง

มัทนา : หม่อมฉันเคารพและทูลอย่างจริงใจ ก็ไม่เคยเชื่อเลย กลับพูดชักชวนชมเชยให้ข้า รักตอบ ท่านทรงเป็นเทวดาที่ยิ่งใหญ่ เกียรติยศเกรียงไกร มีสาวนางในมากมายในพิมาน จะโปรดปรานหม่อมฉันสักกี่วัน เมื่อทรงเบื่อ หม่อมฉันมิต้องโศกเศร้าคอยมองหาแต่ท่านหรือ ข้านี้นับถือคำๆหนึ่งคือแม้ไม่รักใครจิงตัวข้านี้ แม้ไม่รักจริงถึงแม้เป็นชายใด ก็จะมิยินยอม ขอท่านโปรดทรงเข้าใจ หม่อมฉันขอทูลลา