" มัทนะพาธา "

ลำดับตอนที่ #2 : 2

(ต่อ)

มายาวิน : ท่านสุเทษณ์ ที่นางเป็นอย่างนี้เพราะฤทธิ์มนต์ ซึ่งบังคับให้ตอบเรื่องราวได้แต่ บังคับจิตใจคนให้ชอบนั้น หาทำได้ไม่ แต่ถ้าหากว่าท่านต้องการให้นางคอยรับใช้ท่าน ข้าอาจผูกใจนางไว้ด้วยเวทมนต์  ไม่ให้นางขัดท่านได้ บังคับให้นางยอมเป็นข้ารับใช้ท่าน

สุเทษณ์ : อ๊ะ ข้าไม่อยากได้นางโดยวิธีนั้นล่ะ เสียแรงที่ข้าอุตส่าห์รักนาง อยากให้นางรักข้าตอบ ผูกใจด้วยเวทมนต์ แล้วตามใจข้าฝ่ายเดียวไม่ดี ข้าอยากจะให้นางรักข้าจริง ฉะนั้น ท่านครูจงรีบคลายมนต์โดยเร็วเถิด หากข้าโชคดี คงได้สมใจ

มายาวิน : น้อมรับประสงค์

(มายาวินประนมมือแล้วร่ายมนต์ต่อไปนี้)

มายาวิน : อันเวทที่ผูกจิตนางอยู่นั้น บัดนี้จงคลายฤทธิ์จากจิตใจ คลายอย่าช้า จงหาย

(พิณพาทย์ทำเพลงรัว มายาวินยกมือไว้ แล้วเสกเป่าไปทางนางมัทนา ฝ่ายมัทนาค่อยๆรู้สึกตัว เอามือลูบตาเหมือนคนตื่นนอน และพอจบรัวก็ได้สติบริบูรณ์ บัดนี้ นางเหลียวแลไปเห็นสุเทษณ์ก็ตกใจ ตั้งท่าเหมือนจะหนีไป แต่สุเทษณ์ขวางทางไว้)

สุเทษณ์ : อ้ามัทนาโฉมงาม สว่างไสวดังสายฟ้าในท้องฟ้า ไหนๆเจ้ามาแล้วจะร้อนรนหนีไปไหน?

มัทนา : ท่านสุเทษณ์ อันหม่อมฉันนั้น มาที่นี่ได้อย่างไร ไม่ทราบซักนิด จำได้ว่าข้าอยู่ในสวนดอกไม้ และชื่อนชมอยู่ แต่อยู่ดีๆ ก็เกิดร้อนในใจ ราวกับว่าโดนไฟผลาญ ร้อนจนไม่สามารถทนได้ แล้วก็สิ้นสติลง หม่อมฉันมาที่นี่ได้อย่างไร หรือว่าใครอุ้มหม่อมฉันมา ขอท่านจงเมตตาและอภัย ที่หม่อมฉันบุกรุกถึงลานใน

สุเทษณ์ : ข้าจะบอกให้เจ้าทราบ ข้านั้นใช้มายาวิน ให้เชิญเจ้ามาที่นี่ด้วยเวทมนต์

มัทนา : เหตุใดท่านจึงทำเช่นนั้น ให้หม่อมฉันต้องอายแก่ชาวฟ้าชาวสวรรค์ทั้งหลาย  โอ้ท่านทรงโปรดอภัย

สุเทษณ์ :โอ้ยอดรัก อย่าร้องไห้ไปเลย ใบหน้าเจ้าจะหม่นหมอง ข้านี้รักเจ้าและจะเฝ้าดูแลเจ้า ไม่ให้ระคาย ข้ารักคนสวย ไม่ควรให้ละอาย อันหญิงกับชายก็ควรจะร่วมรักกัน เจ้านั้นรูปงาม ก็ไม่ควรจะขาดรัก พระพรหมท่านสร้าง ไว้เพื่อให้ผูกพัน ข้าสิบุญแล้วที่ได้เจอกับนางงามและได้รักและจะทะนุถนอม ขอเจ้าจงยินยอม รับรักข้า หากเจ้าไม่ขัดข้อง เราก็จะรักกันยาวนานไม่จืดจาง และเจ้าก็จะช่วยดับทุกข์ให้ข้า ข้ารักเจ้า ถ้าได้สมใจ คงมีความสุขมาก แต่ถ้าไม่มีชีวิตอยู่ก็เหมือนตาย เพราะคงมิวายทุกข์และช้ำใจ อ้า ฟังข้าเถิด มัทนาและตอบข้า ให้ข้าได้เป็นสุข



**หลังๆนี้แปลค่อนข้างมั่วนะ ขอโทษด้วยค่ะ

 (มัทนาร้องไห้ พิณพาทย์ทำเพลงโอด สุเทษณ์ปลอบ)