paramedic นักศึกษาแพทย์ แสบร้ายเกินพิกัด

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

บทนำ

          "เลิกกันดีกว่ามั้ย?" เสียงชายหนุ่มรุ่นน้องดังขึ้น
          "ทำไม เนมทำอะไรผิด?" ฉันโต้กลับไป
          "เปล่าหรอก ธีร์แค่คิดว่ามันจะไม่ได้เจอกันแล้วไง" ธีร์ผู้เป็นรุ่นน้องตอบ "เพราะอีกไม่นานเนมก็จะจบแล้ว"
          "มีคนบอกมั้ย? ว่าเหตุผลมันน่าเกลียดมาก!!" ฉันไม่ยอมแพ้
          "เนม ต้องเข้าใจสิว่าเราชอบคนรุ่นเดียวกัน!" สุดท้ายแล้วธีร์ก็หลุดปากออกมาจนได้
          "นี่ใช่มั้ย...? เหตุผลของธีร์?" ฉันถามไปพร้อมทั้งน้ำตา "ทำไมไม่บอกเนมตรงๆ"
          "เนมเลิกคุยเหอะ เนมเริ่มงี่เง่าแล้วนะ" ธีร์ตัดบทลอยๆ
          "ธีร์ นายต่างหากที่งี่เง่า!!!"



          ฉันตื่นขึ้นมาจากฝันร้ายที่ยิ่งใหญ่ ผ่านมา1ปีแล้วสินะ ตอนนี้ฉันก็กลายเป็นนักศึกษาเรียบร้อยแล้ว หึ จำไว้นะธีร์ ถ้านายเป็นอะไรไปฉันจะไม่ชายตามองนายเด็ดขาด! ในความรู้สึกตอนนี้ ฉันทั้งโกรธ ทั้งเศร้าในเวลาเดียวกัน

          แต่ก็ช่างมันเถอะ เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว ฉันไม่อยากไปยึดติดกับมันมากหรอก ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว ถูกมั้ยล่ะ? ยังไงวันนี้ก็ทำให้ดีที่สุดดีกว่า



ณ มหาลัยXX


          "เห้ยเนม!" เสียงยัย 'ริน' เพื่อนสนิทที่สุดของฉัน

          "หะ? ว่าไง" ฉันตอบกลับไป

          "วันนี้แกก็ต้องรับหน้าเป็นดาวคณะแล้วใช่ปะ??" รินถาม

          "อ่า ใช่ๆ ทำไมหรอ?" ฉัน

          "แกรู้ปะ? เดือนคณะแพทย์ หล่อมากเลยเว้ยเห้ย! ><" รินกระดี๊กระด๊า

          "แล้วเกี่ยวไรก็ฉันเนี่ย - -" ฉัน

          "เปล่าหรอกแก แต่ฉันอยากเม้าท์อ่ะะ" รินดี๊ด๊าไม่หยุด "เห้ยแก นั่นไงๆ...."

 

B B