คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : -:- Drabble 1 -:-
Drabble 1 | SongkranDay
#ช็อตสั้นๆ ในวันสงกรานต์ ไม่เกี่ยวกับเรื่องหลัก
#ไม่อ่านก็ไม่ว่ากัน เพราะแต่งเอาฮา
#มีสปอยจึ๊งนึง
1
ช่วงหลายเดือนมานี้ ครอบครัวคราวน์บางส่วนได้ย้ายมาอยู่ที่บ้านโซนเอเชียชั่วคราวเพราะเรื่องงาน โลเคชั่น ณ ประเทศที่มีอากาศแปรปรวน มีทั้งหมด 3 ฤดูเท่านั้น
ร้อน ร้อนมาก กับร้อนบัดซบ
ใช่ ประเทศไทยนั่นเอง
คุเรฮะนอนซมอยู่บนโซฟาตัวยาว ตรงปลายเท้ามี— พี่ชายคนนึงนั่งจับรีโมทเปิดดูซีรี่ย์ฮันนิบาลผ่านโทรทัศน์จอแบนเครื่องใหญ่กลางบ้าน
เป็นอันรู้กันว่าพ่อมีภรรยาเยอะ แน่นอนว่าลูกก็ต้องเยอะตาม พี่ชายคนนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น ผมสีดำแซมแดงนั่นได้มาจากกรรมพันธุ์ฝ่ายพ่ออย่างไม่มีผิดเพี้ยน
“นี่” เสียงทุ้มห้วนเรียก คนนอนหัวจุ่มหมอนอยู่ยกหัวขึ้นมา ครางอือเบา ๆ ให้รับรู้ว่าได้ยิน
“สั่งพิซซ่ามากินกัน”
เนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วงเทศกาลสาดน้ำ พวกพ่อบ้านทุกคนจึงได้หยุดสามวันให้กลับไปพักผ่อน พ่อก็ไปทำงาน แม่ก็อยู่บ้านใหญ่ พวกพี่น้องและญาติมิตรก็พากันสลายตัวไปที่ชอบ ๆ กันหมด
ดังนั้นวันสงกรานต์นี้ที่ประเทศไทย จึงเหลือแค่พี่น้องอายุห่างกันเป็นสิบปีในคฤหาสน์หลังโตแค่สองคน
“อา…”
แม้จะง่วงแต่ก็เห็นด้วย ร่างเล็กขยี้ตาลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินไปเปิดโน๊ตบุ๊ค เข้าเว็บพิซซ่าแล้วกดสั่งโปรจุใจที่กินกันแค่สองคนก็อิ่มเหลือเฟือ
…อยู่กันแบบไม่ต้องพูดเยอะราวกับอ่านใจกันได้…
กดสั่งพร้อมจ่ายเงินผ่านบัตรเครดิตเสร็จ คนเพิ่งตื่นก็เดินเอื่อยไปที่สวนหน้าบ้าน คว้าสายยางขึ้นมารดน้ำต้นไม้แถว ๆ นั้นฆ่าเวลา
พี่ชายมองตามอยู่สักพักก่อนจะหันไปดูซีรี่ย์ต่อ
และแล้ว—
“พิซซ่าเดลิเวอรี่ครับผม”
หน้าวอกจนจูออนเรียกพี่
คนสั่งพิซซ่าโผล่หน้าที่ถูกประแป้งเข้ามา เสื้อของร้านเปียกโชกไปด้วยน้ำและสีผสมอาหาร แน่นอนว่าเดินเข้ามาในสวนได้เพราะเจ้าของบ้านตัวน้อยเปิดรอไว้นานแล้ว
คุเรฮะที่กำลังถือสายยางคาไว้เดินเข้าไปรับ
เห็นผมสีฮอตพิ้งค์แปลกตาโผล่ออกมาจากหมวกนิดนึง ดู ๆ แล้วก็หล่อดี ไม่แปลกที่ขับฝ่าคนสาดน้ำมาได้โดยมีแป้งดินสอพองปะเต็มหน้า สาว ๆ คงผลัดกันปะกันคนละไม้คนละมือ
ก่อนไปก็ชี้สายยางในมือ
“เอ่อ… ขอล้างหน้านิดนึงได้ไหมครับน้อง”
เด็กสาวมองสภาพแล้วพยักหน้าอย่างไม่คิดอะไร โดนปะจนขนตายังเป็นสีขาวแบบนี้คงแสบตาพิลึก
มือยื่นสายยางให้ คนตรงหน้าก็เอาสองมือรองน้ำสลับกับกวักใส่หน้าแรง ๆ ถูไถจนแป้งลอกแล้วฉีกยิ้ม
“สงกรานต์ทั้งทีไม่ออกไปเล่นน้ำหน่อยเหรอครับ”
คุเรฮะส่ายหน้าหวือเป็นคำตอบ ระหว่างนั้นมือหนาที่รองน้ำก็เลื่อนเข้ามาจนชิดมือคนจับสายยาง กวักน้ำทีก็ลูบผ่านที
คนโดนลูบยังไม่รู้ตัว ในใจคิดว่าล้างนานขนาดนี้ ถอดเสื้อแล้วอาบน้ำถูตัวไปเลยมั้ยพี่
“นี่อยู่บ้านคนเดียวเ—”
โป๊ก !
หินก้อนเล็ก ๆ ในสวนปะทะเข้ากลางเหม่ง คนส่งพิซซ่าหน้าแทบหงายเพราะแรงอัด
“ส่งเสร็จแล้วก็ไป จะมายืนล้างทำซากอะไรนักหนา”
พี่ชายตัวโตโผล่เข้ามาระยะประชิด มือนึงหิ้วถุงพิซซ่า มือนึงหิ้วน้องสาวขึ้นมา ใบหน้าคมมองจิกพร้อมเตะคนกระเด็นซะเดี๋ยวนั้น
เท้าคีบอีแตะเขี่ยประตูรั้วบ้านปิดไล่ พร้อมเดินหิ้วทั้งคนทั้งของเข้าบ้านหน้าตาเฉย
นกค่ะ
2
วันที่สองของเทศกาล คิรัวร์กับกอร์นที่อยู่บ้านใกล้กันอยากจะขึ้นรถกระบะไปสาดน้ำกลางถนน เพราะงั้นจึงถูกคุณนายโซลดิ๊กและคุณน้ามิโตะไหว้วานขอให้ช่วยดูน้องอีกแรง
คุเรฮะในชุดเสื้อยืดลายฮาวายกับกางเกงขาสั้น ถือปืนฉีดน้ำคู่มากับพี่ที่สวมแว่นกันแดด ฝั่งพี่คิรัวร์เองก็ไม่น้อยหน้า อิรุมิใส่แว่นกันน้ำ มือถือขันสาดรถใกล้เรือนเคียงเต็มที่
ใครกล้าสาดคิรัวร์น้องเขา มันต้องโดนกลับแรงสองเท่า !
พี่ชายเหล่มอง
“มันปัญญาอ่อนหรือมันปัญญานิ่ม”
น้องสาวส่ายหน้า “ไม่รู้สิ”
พอรถกระบะเคลื่อนที่มาได้ครึ่งทาง รถก็ติดแหง็กอยู่กลางถนน เพราะบรรดารถยนต์และมอไซต์ที่คนริมทางคอยเรียกให้จอด
จังหวะที่กำลังสาดกันอย่างเมามันส์นั่นเอง—
เด็กสาวตาสีผสมก็ลงไปนอนจุ่มอยู่ในถังสูงที่น้ำใกล้จะหมด หลีกหนีต่อแสงแดด แป้งปะหน้า และ…
“อึ๊ย เย็นชะมัดเลย !” กอร์นสะดุ้งเมื่อโดนน้ำเย็นสาดเข้าหน้าโครม ๆ ไม่มีเสียจังหวะ ไม่แปลกใจที่คนขี้หนาวอย่างคุเรฮะจะมุดถังหนี
คิรัวร์หัวเราะสนุกสนาน “เราก็มีน้ำเย็น! สาดมันเลย สาดม๊านน !!”
คุเรฮะโงหัวขึ้นมาจากถังนิดนึง
คิรัวร์กับกอร์นดูสนุกสนาน ฉีดน้ำอัดเข้าปากศัตรูฝ่ายตรงข้ามด้วยใบหน้าสะใจ ฝั่งพี่ ๆ เองก็ไม่น้อยหน้า นอกจากจะโดนสาว ๆ ปะแป้งจนหน้าขาวแล้วยังพากันจับขันตักน้ำสาดเขาอีกต่างหาก
—แต่สาดไล่เพราะรำคาญใช่มั้ยนั่น…
“วิ้ดวิ้ว~”
ได้ยินเสียงผิวปาก ชะเง้อคอขึ้นไปมองอีกนิดก็เห็นชายตัวสูงไม่ใส่เสื้อโชว์รอยสักแมงมุมกลางหลังอยู่ข้างรถ ผมสีฮอตพิ้งค์แสบตาเสยขึ้นเพราะเปียกน้ำ มือบิดคันเร่งมอไซต์ที่แต่งมาอย่างโชกโชนให้เกิดเสียงประชันนิด ๆ
รอยสักบ่งบอกว่าเป็นหนึ่งในแก๊งแว๊นใหญ่คุมท้ายซอย ที่ตอนแรกมีคนเสนอชื่อกองโจรเงามายาแต่ก็โดนตบหัวผั้วะ ! บอกมันไม่ไทย ไม่เท่ !
เลยได้สมญานามว่าแมงมุมขยุ้มหลังคามาแทน
แม่งเป็นชื่อแก๊งแว๊นไทยที่โลกต้องจดจำ
“ทำไมไปมุดอยู่ในถังแบบนั้นล่ะน้อง”
เขาเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะ นี่ชะงักจนต้องจอดดูว่าไอ้หัวทุยที่ผลุบ ๆ โผล่ ๆ อยู่ในถังน้ำหลังรถนั้นคืออะไร
พอชะเง้อหน้าขึ้นมาถึงได้เห็นชัดว่าเป็นเด็กผู้หญิง แม้พอเสยผมขึ้นมาเพราะเปียกน้ำจะทำให้ดูเหมือนเด็กผู้ชายก็เถอะ
แต่ก็น่ารักดี
คุเรฮะที่ก้มมองจากถังน้ำบนรถมุ่นคิ้วเล็กน้อย
(นั่นมัน… สก๊อยใช่มะ ? สก๊อยชัด ๆ)
ดวงตาสีผสมกะพริบปริบ มองชายตัวสูงลงจากรถแล้วหิ้วถังแป้งมาใกล้ ๆ ดวงตาเรียวของเขาหยีขึ้นเป็นเส้นโค้ง
“มานี่มา ขอประแป้งหน่อยน้าเด็กดี~”
“อ๊ะ—”
เขาอาศัยความสูงตัวเอง ยื่นมือหนาทาแป้งขาวลงบนแก้มเนียนสองข้าง ก่อนจะถือวิสาสะบีบมันนิด ๆ อย่างมันเขี้ยว “แก้มนิ่มนะเรา~”
ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ เงาทะมึนก็ทาบลงบนตัว
“สุขสันต์วันสงกรานต์” พี่แกตักน้ำเย็นขึ้นมา
“แล้วปล่อยมือแกออกจากแก้มน้องฉันซะที !”
พูดจบก็สาดโครม
คิรัวร์กับกอร์นหันมาอ้าปากค้าง อิรุมิขยับแว่นให้เข้าที่ก่อนจะทำเมิน คุเรฮะผงะลงถังไปเล็กน้อย
เด็ก ๆ ร้องลั่น
“พี่จะตักเอาน้ำแข็งก้อนไปสาดเขาแบบนั้นไม่ด๊ายยยย !!!”
นกไม่พอหัวโนอีกต่างหาก
3
วันสุดท้ายที่ถนนสีลม
เป็นเพราะช่วงนี้ละครบุพเพสันนิวาสกำลังดัง คนเลยแห่ใส่ชุดไทยมาเล่นน้ำกันเยอะแยะ สองพี่น้องคราวน์ก็เช่นกัน
คุเรฮะเป่าลมจนหน้าม้าปลิวแก้เซ็ง
จริง ๆ ขี้เกียจมา แต่ก็ตัวต้นเหตุก็คิรัวร์เจ้าเก่า มันอยากมาจนคุณนายโซลดิ๊กต้องวานให้ช่วยดูแลน้องกันอีกครั้ง
ครั้งนี้พี่ชายใส่ราชปะแตนขาว เข้าคู่กับน้องที่ใส่สไบแดงเลือดนก ส่วนคิรัวร์ใส่โจงกระเบนกับเสื้อลายฮาวายเอาสนุก ไม่ต้องถามว่าใครเป็นคนต้นคิด คุณนายโซลดิ๊กนั่นแหละ ลงทุนสั่งชุดที่เลือกข้ามประเทศมาให้ใส่เชียวล่ะ
แต่คิรัวร์ก็ใส่เสื้อลายฮาวายอยู่ดี บอกอยากตามรอยเดอะทอย โคตรตัดรอนจิตใจแม่ ส่วนกอร์นก็ถูกเพื่อนชายบังคับให้ใส่รูปแบบเดียวกันไม่มีผิดเพี้ยน และครั้งนี้อิรุมิไม่ได้มาเพราะติดงานกะทันหัน
ตลอดเวลาที่เล่น เด็กสามคนมักจะอยู่ในสายตาพี่ชายตัวสูงอยู่เสมอ แต่เพราะคนเยอะเกินไป—
“เฮ้ย !”
น้องเลยหลุดมือหายไปกับฝูงชน
เจริญเถอะ คราวนี้จะหลบไปงีบหลับตรงไหนอีก !
“…”
เด็กน้อยหันซ้ายขวาตัวเปียกปอน จากเดินข้างพี่ตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นยืนงงในดงเกย์แทน ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันมาว่าโผล่ตรงนี้ได้ยังไง
ขาสองข้างก้าวไปทางห้างใกล้ ๆ กะว่าจะไปรอพี่อยู่ในนั้นจนกว่าจะโดนหาตัวเจอ
แต่—
“แม่การะเกด มาอยู่นี่เอง !”
ถูกช้อนรักแร้ขึ้นสูงจนตัวลอย เด็กตัวเล็กทำหน้าเอ๋อไม่รู้เรื่องรู้ราว ก้มมองคนอุ้มก็พบว่าเป็นชายตัวสูง ผมสีฮอตพิ้งค์ถูกหวีเสยขึ้นจนเรียบแปล้
คนเดียวกับคนส่งพิซซ่าและเด็กแว๊นเมื่อสองวันก่อน
สงสัยเจอฤทธิ์ก้อนน้ำแข็งไปยังไม่เข็ด หัวยังโนไม่ยุบดันซ่าออกมาล่าท้าลมเล่นน้ำต่อซะงั้น
ชายหนุ่มในชุดแบบเดียวกับพระเอกละครยิ้มกริ่ม ราชปะแตนสีแดงเลือดหมูโทนเดียวกับสไบเด็กตรงหน้าพอดี
เขาอุ้มเด็กในมือให้นั่งบนแขน “พี่หาน้องตั้งนาน หายไปอยู่ไหนมา ไม่คิดบอกกันเลยหนา”
“มานงมาหนาอะไร ที่โดนไปคราวที่แล้วยังไม่จำ ?” ร่างเล็กกว่ามุ่นคิ้ว ตอนโดนประแป้งเธอถูกพี่ล้างแป้งบนแก้มออกอย่างบ้าคลั่ง ถูจนแก้มแดงเถือกไปหมด
คนตีเนียนเป็นคุณพี่เดชทำท่าอมลม
“ก็เขาบอกว่าอะไรที่ต่อท้ายด้วยคำว่าหนาจะดูน่ารัก”
“หน้าหนา ?”
“นั่นก็น่ารักไป๊ …แล้วนี่หลงกับพี่ชายมาเหรอครับน้อง ?” ประโยคท้ายพูดไปก็มองล่อกแล่กไป พี่ชายใครวะโคตรโหด แตะนิดแตะหน่อยนี่โดนเล่นหน้าหงายกลับมาทุกรอบ
เจ้าของนัยน์ตาสีผสมพยักหน้ารับแกน ๆ ทำเอาคนตัวสูงหัวเราะในลำคอยามบีบจมูกที่เชิดขึ้นนิด ๆ เล่น
“เอาเถอะ ไม่เป็นไรนะออเจ้า เดี๋ยวพี่จะพาไปส่งสู่อ้อมกอดพี่ชายสุดที่รักให้เองกับมือ !”
“อย่ามาขี้ตู่ หัวนายยังโนไม่ยุบเลย”
คุเรฮะถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะชะงักเมื่อเห็นคนด้านหลังย่างเท้าเข้ามาใกล้
“แหม… ไม่เชื่อพี่เหรอ แบบนี้มันต้องโดน—”
“โดนอะไร ?”
เสียงโหดโฉดมาก่อนตัวทุกที
แม่งเง้ย— นกอีกแร้ว ლ(ಠ益ಠ ლ)
/////////////////////////////////////////////
พอดีเห็นโปสเตอร์หนัง ‘น้อง พี่ ที่รัก’ กับไปเล่นน้ำแล้วเจอคนใส่ชุดไทยหลายคนมาเล่น เลยเอามายำรวมกันเป็นช็อตสั้น ๆ ซะเลย ขอยกความดีความชอบให้กับเพื่อนสนิทที่ช่วยเรื่องไอเดียวันสงกรานต์ตอนโดนสาดน้ำโครม ๆ ด้วย ชอบมากค่ะ 5555555
ความคิดเห็น