วันนั้นเป็นวันที่ 3มิถุนายน 2549
ตอนบ่าย ๆ ฉันเหงา ๆ มีชายคนหนึ่งโทรมาเค้าชื่อชอเชนเค้าน่ารักมากเค้าบอกว่าเค้าชอบฉัน ฉันตัดสินใจคบกับเค้าแล้วฉันก็ได้สิ่งที่ดีที่สุดมาฉันดีใจมากที่สุด เป็นความทรงจำที่น่าทึ่งที่สุดฉันมีความสุขเสมอในระยะเวลาสั้นๆๆที่ฉันมีเค้า ทำไมนะเวลาเรามีความรักถึงเป็นเวลาที่มีความสุขนัก ฉันในตอนนั้นถือว่าเป็นที่อิจฉา ตาร้อนของเพื่อน ๆ หลายคนในห้องเรียน ตื่นเช้ามามีคนโทรมาปลุกเพื่อตักบาตรออนไลด์ งงไหมคะไม่ต้องงงนะก็คือฟังเสียงให้พรผ่านโทรศัพท์ไง พอตกกลางวันไม่ต้องเป็นอันกินก็ได้เพราะเราอิ่มทิพย์กันอยู่แล้วเราจะคุยกันแทนการกินข้าว พอฉันเลิกเรียนหรือไม่ถึงเลิกเรียนด้วยซ้ำถ้าเราคิดถึงกันเราจะโทรหากันแม้จะพูดได้แค่ไม่ถึงนาทีแต่คำที่พูดออกมานั้นทำให้ตัวของฉันเองปลื้มใจนักช่างเป็นเวลาที่มีค่าจริงๆๆนะคะ กลับถึงบ้านสิ่งแรกที่ต้องทำคือโทรหาชอเชน ก่อนจะนอนหากใครหลับก่อนจะต้องมีคนกล่อมช่างเป็นหนึ่งในช่วงชีวิตที่มีคุณค่านักสำหรับคนอย่างฉันแล้วจะเป้นยังไงต่อไปละคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น