คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2
โอ้ พระเจ้า! วันนี้มันเกิดเรื่องมหัศจรรค์สุดๆเลยล่ะ L ในฤดูร้อน ซัมเมอร์ปีนี้ ฉันจะไม่ได้ไปทะเลน่ะสิ หรืออาจจะได้ไป แต่คงไม่ใช่เร็วๆนี้แน่ๆ เพราะอากาศมันนะ ร้อนมากกกก ก! มันอาจจะทำให้สีผิวของฉัน .... บอบช้ำได้ คลำเสีย หรือ อดใส่บิกินี่ นั่นไม่ใช่ปัญหาของฉัน.......(เงียบคิดทบทวน 3 วินาที) แน่สิ! มันคือปัญหาที่ฉันเกลียดที่สุด~!
“คุณหนูเซย์เบียร์ กับ คุณนายมิฮันร่า คะ” เสียงสาวใช้คนหนึ่ง เรียกฉันกับแม่ที่กำลังนั่งอ่านนิตยสารอยู่บนโซฟาสบายตัว “คุณท่านให้มาตามไปพบที่ห้องรับแขกค่ะ”
“อ้าว คาตัน มีแขกไม่ใช่เหรอไง?” มิฮันร่า สบถกับตัวเองเบาๆ ปกติ สามีของเธอไม่ค่อยจะให้ลูกสาว และ ภรรยา ยุ่งเกี่ยวกับงานที่เขาทำสักเท่าไหร่
“รีบไปหาพ่อกันเถอะค่ะ” เซย์เบียร์ยิ้ม โผเข้าหาคนที่เป็นแม่ของเธอ ก่อนจะยิ้มปรีดา หรือว่าพ่ออาจจะอยากเปิดตัวลูกสาวคนนี้ก็เป็นได้นี่หน่า
ก็อกๆ
ฉันกับแม่เดินเข้าไป ก็พบ หญิงสาวสองคน คนหนึ่ง อายุ วัยประมาณสามสิบกว่าๆ คงจะเด็กกว่าแม่ของฉันสักนิดหนึ่ง ส่วนผู้หญิงอีกคน เดาได้เลย ว่าประมาณฉัน ดูการแต่งตัวสิ แรดได้อีกนะ !
“มาแล้วเหรอ? นั่งก่อนสิ” พ่อผายมือให้ฉันกับแม่นั่งตรงข้ามกับสองแม่ลูกนั่น ยัยหน้าปลวกนั่น ยิ้มหวานให้ฉัน ฉันใช่คนอคติกับใครก่อนนะ....เออ ก็ใช่แหล่ะ แต่ฉันมั่นใจ ร้อยทั้งร้อย ว่านั่นไม่ใช่รอยยิ้มที่เป็นมิตรจริงๆ L
“นี่อลิซาเบ็ต กับลูกสาว เชสเชียร์ ส่วนนี้ มิฮันร่า กับ เซย์เบียร์ รู้จักกันไว้นะ อีกหน่อยก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วล่ะ” พ่อแนะนำให้อย่างดี แต่เอ๊ะ หมายความว่ายังไงนะ
อีกหน่อย ก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วล่ะ
“คาตัน?! คุณหมายความว่ายังไงคะ?” มิฮันร่า เอ่อ ก็แม่ของฉันน่ะแหล่ะ แผดเสียงสูง ลุกขึ้นยืนอยากเหนืออำนาจ ใช้นิ้วเรียวชี้ไปที่สองแม่ลูกนั่น “คุณจะเอาพวกนางบำเรอ กับ ลูกของใครที่ไหน มาเปรียบเทียบกับฉัน และ เซย์เบียร์เหรอไงคะ! ฉันไม่ยอมหรอกนะ”
“ไม่ยอม? แล้วแล้วจะทำอะไรได้ล่ะ จะบีบคอฉันกับลูกเลยเหรอคะ คุณนายมิฮันร่าผู้สูงส่ง?”
“ก็กำลังคิดๆอยู่น่ะนะ J” ฉันตอบเรียบๆแทนแม่ของตัวเอง ยัยลูกสาวตัวดี ไม่สิฉันควรจะเรียกนังนั่นว่ายัยหน้าปลวก ดีกว่า ยัยนั่นหันมามองฉันอย่างแค้นๆ
“นี่ ยัย!” ยัยหน้าปลวกชี้หน้าฉัน
“J” ฉันส่งยิ้มยียวน แบบที่ไม่เคยยิ้ม ตามแบบฉบับของ เซยเบียร์ ชายส์
“เอาเถอะๆ ยังไงก็ตาม ตอนนี้เราใช้นามสกุลเดียวกันแล้วนะคะ” อลิซเบ็ตพูดหน้าเรียบเฉย นี่คงหมายความว่า...จดทะเบียนกันแล้ว?
“คุณพ่อคะๆ ทำไม?” ฉันกำลังจะเอ่ยปากขอร้องให้คุณพ่อเปลี่ยนใจ แต่ทว่า...!
“หัดเงียบซะมั่งสิ เซย์เบียร์ ดูอย่างแม่ของแกหน่อย!” ฉันค่อยๆหันไปมองหน้าแม่ มิฮันร่า มีแต่สีหน้าเรียบเฉย แถมยังเบือนหน้าไปมองทางอื่น ฉันรู้เลยว่า แม่เองก็รู้เรื่องนี้มานานพอสมควรแล้ว ไม่งั้นไม่มีทางที่จะเงียบเฉยขนาดนี้หรอกนะ
“ก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะ แล้วพวกเธอจะได้รับรู้ ว่าการอยู่ที่นี้ ไม่สุขสบายเหมือนที่เธอคิดไว้” ฉันยิ้มสวย ในแบบที่คิดว่าสวยอะนะ “เธอจะคิดว่าที่นี้มันเป็นสวรรค์ชั้นอะไรก็เหอะ ฉันจะทำให้เธอรู้ว่า นี่มันนรก ลุมสุดท้าย ให้ดู!”
Talk :
แต่งไว้อ่านเองแหล่ะ เทอว์ 555555 5! เนื่องจากไม่ว่างหรอก มีการบ้านเป็นกอง แต่ขี้เกียจจิทำ เลยช่างหัวมันไป ฮุๆ >,,< มาแต่งนิยายสบายใจกว่า ดองฟิค ดองนิยาย ดองอัพรูป ไม่เท่าไร ดองการบ้าน!!! ก็กรูขี้เกียจนี่หว่า =O=~
ความคิดเห็น