เลขาสถานะเมีย

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่1 น้ำหอมเป็นเหตุสังเกตได้ 2

คนเมาที่แยกไม่ออกว่าไหนของปลอมไหนของจริงที่แม่ให้มากระซิบถามที่ซอกคอหอมกรุ่น หลังจากย้ายฝ่ามือขึ้นมากอบกุมหน้าอกตูมเต่งของคู่ขาสาว นวดๆ คลึงๆ บีบขยำแล้วกลับรู้สึกไม่คุ้นมือ

เป็นเพราะความเจ็บปวดที่มาพร้อมกับความเสียวประหลาด ทำให้สติของพาขวัญที่ปลิวหายไปกลับมาเข้าร่องเข้ารอยอีกครั้ง แม้ไม่เต็มร้อยแต่ก็พอรู้ว่าร่างกายกำลังถูกเจ้านายหนุ่มคุกคามอย่างหื่นห่าม

หญิงสาวเบี่ยงหน้าหลบปลายจมูกโด่งที่ซุกไซ้อย่างเอาเป็นเอาตาย เตชน์ทำเหมือนคนขาดของ ทั้งที่ข้างกายเขาไม่เคยขาดนารีสาวสวย

ในเวลาเดียวกันมือก็เลื่อนมาทุบลาดไหล่ผึ่งผายให้เขาหยุดขยี้ขยำหน้าอกขนาดคัพซีที่แม่ให้มา นี่ถ้าเป็นของปลอมคงได้แตกคามือเขาไปแล้ว

“ปะ ปล่อยนะ ฉันพาขวัญ ไม่ใช่ชัญญ่า”

“ถ้าไม่อยากให้ผมหมดอารมณ์ ‘อึบ’ คุณตอนนี้ ก็อย่าพูดถึงยัยสมศรี เลขาฯ หน้าตายนั่นอีกเด็ดขาดนะชัญญ่า”

แม้เมาจนขาดสติ จนไม่อาจแยกแยะได้ว่าใครเป็นใคร แต่จิตใต้สำนึกของเตชน์ยังจำได้แม่นว่าคนที่ชอบทำให้เขาโมโหและอารมณ์เสียอยู่บ่อยๆ รองจากรัญญาก็คือเลขาฯ หน้าห้อง!

ถ้าเปรียบพาขวัญที่กำลังถูกรังแกและไม่มีแรงต่อสู้อยู่ตอนนี้ ก็ไม่ต่างไปจากโนบิตะที่ถูกไจแอ้นกลั่นแกล้ง ทั้งโมโห ทั้งเจ็บแค้นแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นอกเสียจากพึ่งพาเจ้าเหมียวสีฟ้าอ้วนกลมและเธอก็อยากหยิบยืมไทม์แมชชีนของโดราเอมอนแล้วย้อนเวลากลับไปในผับ นั่งจิบเตกีลาพร้อมกับมองเจ้านายปากมอมถูกซ้อมอย่างครึ้มอกครึ้มใจ

พูดมาได้ ยัยสมศรี เธอช่วยชีวิตเขาแท้ๆ

พาขวัญแยกไม่ออกว่าที่สั่นอยู่นี้เพราะโกรธเจ้านายหนุ่มหรือถูกเขาโลมเล้ากันแน่ แต่ที่แน่ๆ เธอไม่ยอมให้เขารังแกง่ายๆ มือบางยังคงประทุษร้ายร่างกำยำไม่ยั้ง หวังให้คนขาดสติหยุดหื่นห่าม แต่จู่ๆ เรี่ยวแรงกลับหดหายไปดื้อๆ เมื่อเตชน์เปลี่ยนจากมือมาใช้ปาก งับลงบนตำแหน่งยอดถันสลับใช้ฟันครูด เป็นการปลุกเร้าหญิงสาวให้มีอารมณ์ร่วมไปกับเขา

“ฉัน ไม่ ใช่... อื้อ!”

จะบอกว่าไม่ใช่ชญานีริมฝีปากก็ขยับไม่ไวเท่าริมฝีปากหยักของคนบนร่าง ที่วินาทีก่อนยังยุ่มย่ามอยู่ที่ทรวงสาว พริบตาเดียวก็เลื่อนมาประกบปากอิ่ม คนหวงตัวเบิกตากว้างเพราะไม่เคยเสียจูบให้ใครมาก่อน แม้แต่แฟนเก่าก็ไม่เคยได้ลิ้มรสหวานของโพรงปากนุ่ม มากสุดคือหอมแก้ม

โพรงปากหอมนุ่มละมุน เจือกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ แทนที่จะทำให้เตชน์สร่างเมากลับทำให้เขาเมาหนักขึ้นด้วยฤทธิ์ปรารถนา มือหนาเฝ้าวนเวียนลูบไล้ส่วนเว้าส่วนโค้ง ในขณะที่ปากยังบดจูบปากอิ่มด้วยความหนักหน่วงแกมเรียกร้องให้คนใต้ร่างจูบตอบ

พาขวัญมึนเมาในรสจูบของเตชน์ที่ไม่คิดว่าเขาจะจูบได้เก่งจนคนที่ไม่เคยทำตัวง่ายๆ กับผู้ชายคนไหนมาก่อนถึงกับเผยอปากรับเรียวลิ้นสากเข้ามาพัวพันกับลิ้นเล็กของเธอด้วยความมึนงง มิหนำซ้ำยังจูบตอบประหนึ่งเป็นสาวไวไฟที่ถูกน้ำมันราดลงนิดหน่อยไฟพิศวาสก็ลุกพรึบ

ชายหนุ่มครางลึกในลำคอด้วยความพอใจเมื่อคนใต้ร่างตอบสนองในสิ่งที่เขาเรียกร้องออกไป เวลานี้เตชน์เลือกที่จะโยนข้อสงสัยทั้งหมดออกไปจากหัว โดยเฉพาะเรื่องที่คู่ขาจูบตอบเขาอย่างไม่ประสีประสาแล้วนำพานิ้วแกร่งสอดลึกเข้าไปในแพนตี้ตัวน้อยเพื่อแย้มกลีบสาวบอบบาง ท้องนิ้วสากลากถูร่องสาววกวนจากบนลงล่าง จนปากปล่องของความสาวสดขับคายหยาดน้ำปรารถนาออกมาชุ่มนิ้ว

ความเสียดเสียวที่ไม่เคยพานพบทำพาขวัญตัวสั่นระริก ครางกระเส่าในลำคอด้วยความทรมานแต่เต็มไปด้วยความรัญจวน ภายในสมองว่างเปล่าไม่มีความนึกคิดใดๆ แทรกผ่าน แม้แต่วิธีเอาตัวรอดจากเจ้านายหนุ่มที่คิดไว้กลับเลือนรางจนจับต้นชนปลายไม่ถูกว่าจะเริ่มอย่างไรก่อนดี ซ้ำยังอำนวยความสะดวกให้เขาด้วยการยกบั้นท้ายให้นิ้วแกร่งเกี่ยวชั้นในตัวบางออกไปอย่างสะดวกโยธิน

เมื่อปราการชิ้นเล็กหลุดพ้นปลายเท้าเรียว เดรสสั้นที่คนใต้ร่างสวมใส่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคในการปลดปล่อยกำหนัดเพราะไม่ต้องถอดให้เสียเวลา เพียงแค่ตลบชายกระโปรงขึ้นไปกองไว้ใต้ฐานทรวง ซ้ำด้านบนเป็นคอถ่วงจึงง่ายต่อการรวบเต้าป้อนเข้าปาก

“อ๊ะ...!” พาขวัญหลุดครางสะท้านเมื่อยอดทรวงผลุบหายเข้าไปในอุ้งปากร้อนของคนบนร่าง ทำให้สติที่ปลิวหายไปกลับมา แม้จะน้อยนิดแต่พาขวัญก็ไม่ปล่อยให้โอกาสนั้นสูญเปล่า มือบางยกขึ้นผลักไสบ่าแกร่งออกไปให้พ้นจากตัวเธอ แต่ทั้งผลักทั้งดันเท่าไรร่างหนาก็ไม่กระดิก ไม่ต่างอะไรไปจากเอาไม้ซีกไปงัดไม้ซุง

ในขณะที่พาขวัญกำลังขบคิดหาวิธีเอาตัวรอด ยอดอกกลับถูกอุ้งปากร้อนดูดคายสลับกันอย่างหนักหน่วง ทำให้สติอันเลือนรางหายวับเข้ากลีบเมฆอีกครั้ง ก่อนจะแทนที่ด้วยเสียงครางสนั่น

“อ๊าซ์... อูยยย”

ยอดทรวงสาวที่ผลิพุ่งในอุ้งปากฉุดให้ความร้อนในกายของเตชน์พุ่งทะลุปรอท ปกติเขาโอ้โลมคู่ขานานกว่านี้เพื่อฉุดอารมณ์ของเธอให้พุ่งขึ้นไปในระดับเดียวกัน ต่อจากนั้นก็จะร่ายลีลากันอย่างเผ็ดร้อน แต่ความเมาทำให้เตชน์กลายเป็นคนเห็นแก่ตัว เขาจับความเป็นชายที่ขยายเหยียดเต็มอัตราเชื่อมประสานกับความสาวของคนใต้ร่างโดยไม่บอกไม่กล่าว

แต่ความสดสาวของพาขวัญที่ไม่เคยถูกชายใดแตะต้องสัมผัสมาก่อนทำหญิงสาวร้องระงมด้วยความเจ็บปวดทรมาน

“ฮื่อออ เจ็บ เอาออกไป”

“ชัญญ่า นี่คุณทำรีแพร์มาด้วยเหรอทูนหัว โอ วิเศษที่สุด”

ความคับแน่นของคนใต้ร่างประหนึ่งเป็นสาวพรหมจรรย์ ทั้งที่เขาและเธอผ่านศึกมาด้วยกันนับครั้งไม่ถ้วน ทำให้เตชน์กลับคิดต่างไปสุดกู่ ก่อนจะตอบแทนความน่ารักของคู่ขาสาวด้วยรสจูบสุดเร่าร้อน ในขณะเดียวกันสะโพกสอบก็เคลื่อนขยับอย่างเชื่องช้า เบี่ยงซ้ายทีขวาทีราวกับต้องการขยับขยายช่องทางคับแน่นให้ขยายออกกว้างรับความสมบูรณ์แบบของเขาโดยที่ทั้งเขาและเธอไม่ต้องทรมานกันมากนัก

แต่เตชน์ก็ไม่ปฏิเสธว่าเขาชอบความคับแน่นที่ชญานีทำมาไม่น้อย ให้ความรู้สึกเหมือนได้หลับนอนกับสาวพรหมจรรย์ที่ชีวิตนี้ไม่เคยได้มีโอกาสทำลายเยื่อบางๆ ของคู่นอนคนไหนมาก่อน

ความเสียวซ่านรัญจวนทำพาขวัญสะบัดหน้าเร่า จนผมเผ้ายุ่งเหยิง บางส่วนหล่นลงมาปรกหน้า บวกกับแสงสลัวภายในห้อง มีเพียงแสงไฟสีเหลืองนวลตรงประตูทางเข้า ทำให้เตชน์ที่ถูกพิษใคร่ครอบงำผสมผสานกับพิษสุราที่กระจายอยู่ในกระแสเลือด เข้าใจผิดว่าเป็นคู่ขาเบอร์ล่าสุดของตนชนิดว่ากู่ไม่กลับ

สะโพกสอบเริ่มขยับอย่างดุดัน เน้นหนักทุกจังหวะของการสอดใส่ เมื่อรับรู้ได้ว่าส่วนสาวของคนใต้ร่างคุ้นชินกับขนาดของเขา เช่นเดียวกับปากหยักที่ดูดรวบปากอวบอิ่มอย่างดูดดื่ม ไม่นานเตชน์ก็เหวี่ยงคนใต้ร่างไปพบกับความหฤหรรษ์ขั้นสุด

“อา... ซี๊ดดด”

พาขวัญกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียว ลมหายใจหอบเร่า ไม่แตกต่างไปจากตอนเข้าร่วมกิจกรรมวิ่งก้าวคนละก้าวกับพี่ตูน บอดี้สแลม แต่เตชน์ไม่ปล่อยให้สติของเธอกลับเข้าร่องเข้ารอย เพื่อขบคิดว่าควรจัดการกับตัวเองรวมถึงเขาอย่างไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มือหนาก็จับเธอพลิกคว่ำ แล้วรั้งสะโพกของเธอขึ้นสูง ก่อนที่เขาจะตามมาประกบด้านหลัง ทรงตัวด้วยการค้ำหัวเข่าไว้บนโซฟา ในขณะที่เท้าอีกข้างวางอยู่บนพื้นพรม

“บั้นท้ายของคุณกลมกลึงเหลือเกินชัญญ่า”