คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Prologue
ชั้นเชื่อว่าใครหลายคนในที่นี้คงมีความใฝ่ฝันที่จะไปต่างโลกหรือตื่นขึ้นมาเป็นใครสักคนในนิยายหรือหนังที่ชอบอะไรเทือกๆนั้น แล้วใช้ชีวิตอย่างไม่กังวล ป่วนเนื้อเรื่องหลักเต็มที่หรือบางคนอาจจะเลือกแค่เฝ้าดูเฉยๆ
มันไม่ใช่ประเด็นสำคัญหรอกนะ!!
เชื่อชั้นเถอะว่าการทะลุมิติหรือตื่นขึ้นมาเป็นใครสักคนที่ไม่ใช่ตัวเองมันไม่สนุกเลยซักนิดเดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณเกิดเป็นพวกมนุษย์กึ่งเทพอย่างชั้นหน่ะ
การเป็นเลือดผสมมันทั้งอันตรายและน่าสะพรึงกลัวและส่วนใหญ่แล้วมันจะทำให้คุณมีจุดจบแบบทรมาณและน่าสยดสยอง
โนวๆ อย่าทำหน้าแบบนั้น
บอกไว้ก่อนเลยว่านิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายสยองขวัญสักหน่อย แต่เป็นนิยายเกี่ยวกับเทพเจ้ากรีกตะหาก
อ่า... คงไม่ต้องบอกพวกคุณแล้วใช่มั้ยล่ะว่าชั้นทะลุมาอยู่ในนิยายเรื่องไหน ยังนึกไม่ออกงั้นหรอ ชั้นจะไม่บอกพวกคุณหรอกนะ ไปนึกเอาเองละกัน555
กลับเข้าเรื่องก่อนที่เราจะออกทะเลมากกว่านี้ ชีวิตของมนุษย์กึ่งเทพหน่ะย่ำแย่จนเรียกได้ว่าหายนะ
คุณจะไม่มีวันได้นั่งจิบชาสวยๆ ซุกตัวอยู่ในผ้าห่มแล้วดูเน็ตฟลิXทั้งวัน หรือเดินช็อปปิ้งชิลล์ๆในวันหยุดได้หรอก เพราะต้องคอยหลบซ่อนจากพวกมันน่ะสิ ยิ่งคนที่รู้ตัวแล้วอย่างชั้นเนี้ย มันก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นแหละว่าพวกมันจะหาเจอเมื่อไหร่
เอาเป็นว่าชีวิตของชั้นเนี่ยมันไม่ได้สวยหรูและน่าติดตามนักหรอกค่อนข้างจะน่าเบื่อด้วยซ้ำ พวกคุณหวังอะไรมากมายในชีวิตประจำวันของเด็กสาวอายุสิบกว่าปีกัน แต่ถ้าคุณยืนกรานจะอ่านต่อไปล่ะก็ เชิญตามสบาย
.
.
.
.
ชั้นเตือนแล้วนะ
ชื่อของชั้นคือเพเนโลปี* แจ็คสัน
เมื่อก่อนก็ไม่ได้ชื่อนี้หรอก... หมายถึงเมื่อก่อนจะมาอยู่ในโลกนี้หน่ะ
แต่อย่าไปสนใจพวกรายละเอียดปลีกย่อยพวกนั้นเลย จำไว้ว่าตอนนี้ชั้นชื่อเพเนโลปีก็พอ ชั้นเพิ่งอายุครบสิบขวบไปเมื่อเดือนก่อน คุณก็รู้ ชั้นหมายถึงสิบขวบของโลกนี้ อันที่จริงชั้นไม่ได้มาที่นี่ตั้งแต่ร่างนี้เกิดหรอก แต่ก็อยู่มานานพอที่จะรู้สึกผูกพันธ์กับครอบครัวของร่างนี้มากๆเลย
ในครอบครัวใหม่ประกอบไปด้วยแม่ พ่อเลี้ยงตัวเหม็น และพี่ชายฝาแฝดเพอร์ซี่ย์ โอ้แน่ละเขาเป็นตัวเอกของเรื่องนี้ถึงแม้ตัวเอกของฟิคจะเป็นชั้นก็เถอะ
จากประสบการณ์หลายปีที่ผ่านมามากพอที่จะทำให้สรุปได้ว่าพี่ชายคนนี้หน่ะเป็น ตัวดึงดูดหายนะชัดๆ แถมยังอารมณ์ร้อนและค่อนข้างงี่เง่าและยั--... อะแฮ่ม เอิ่มชั้นจะไม่เผาพี่ชายตัวเองไปมากกว่านี้แล้วกัน
ชั้นและเพอร์ซีย์(เรียกพี่ชายบ่อยๆทั้งๆที่จริงตัวเองแก่กว่าเยอะมันกระดากปากอ่ะ) เป็นนักเรียนประจำที่โรงเรียนลุฟเบรอ ซึ่งเป็นโรงเรียนสำหรับเด็กมีปัญหาเรียกแบบโลกสวยว่าเด็กที่มีความต้องการการดูแลเป็นพิเศษที่สุดนั่นแหละนะ
ห้ะ ไม่เอาน่า
อย่ามองกันด้วยสายตาแบบนั้นสิ
ชั้นออกจะเป็นเด็กดี....
จริงๆ...
โอเค๊! ยอมรับก็ได้บางทีไม่แค่เฉพาะเพิร์ช(ชื่อเล่นเพอร์ซี่ย์หน่ะ)ที่อารมณ์ร้อน และเป็นที่ชื่นชอบของหายนะ?? ถึงจะเกิดออกนอกลู่นอกนอกทางเป็นบางครั้งแต่โดยรวมแล้วเป็นเด็กดีนะ//(*/ω＼*)
คิดว่าคุณคงรู้จักชั้นพอสมควรแล้ว งั้นมาเริ่มกันเถอะ คือว่าตอนนี่ชั้นและเพิร์ชกำลังจะไปทัศนศึกษาที่มารีนเวิลด์ล่ะค่ะ อืม... มันค่อนข้างน่าเบื่อละนะ คุณลองนึกภาพ เด็กมีปัญหาทางจิตเกือบสามสิบคนนั่งอัดกันเป็นปลากระป๋องบนรถโรงเรียนสีเหลืองที่พร้อมจะหลุดเป็นชิ้นๆทุกยี่สิบวินาทีกับ ครูที่หน้าตาเหมือนอึไม่ออกมาสามเดือนสิ น่าสนุกใช่มั้ยล่ะ555....
อ้อ โอเค
ประชดหน่ะ
โอ้... ซุสช่วย...นั่นกระจกข้างของรถบัสใช่มั้ยที่ปลิวไป
จะไปถึงอควาเรียมมั้ยละนี่
"ถึงแล้วเพน เลิกเหม่อเถอะ"
เมื่อเอมิลี่เพื่อนสนิทของฉัน (ที่สังหรณ์ใจว่าจะสนิทต่อไปได้อีกไม่นานอ่ะนะ) เขย่าตัวเรียกสติ เอมิลี่เป็นเด็กตัวอ้วนฉุแถมยังสิวเขรอะแน่นอนว่าถ้าตัดนิสัยขี้ขโมยไปเธอจะเป็นเพื่อนที่ดีมากๆคนหนึ่งทีเดียว
"ตะกี้มันถึงตายได้เลยนะ! ให้ตายเถอะเอมมี่ เธอเห็นตอนกระจกหน้าต่างอีกฝั่งปลิวรึเปล่า! ถ้าไม่ติดว่าเห็นหน้าเหม็นๆของยัยเคที่ละก็ ชั้นคงนึกว่าเราถ่ายละครแอ็คชั่นอยู่!"ชั้นสติแตก
"ไม่เอาน่า มันไม่แย่ขนาดนั้นหรอก อย่างน้อยตอนนี้เราก็ปลอดภัยนี่"เอมิลี่พูดขณะพยายามเอื้อมมือไปฉกช็อคโกแลตในกระเป๋าชั้นเป็นครั้งที่หก... ซึ่งมันล้มเหลวเหมือนห้าครั้งที่ผ่านมา
ชั้นผุดลุกขึ้น
แน่นอนว่าเอมิลี่ย่อมตามมาเพราะหล่อนหมายตาเฮXร์ชี่ในกระเป๋าฉัน
ตอนนี้เราเดินเข้ามาในมารีนเวิลด์ได้ชม.นึงแล้วล่ะ ในที่สุดเอมิลี่ก็หมดความสนใจขนมในกระเป๋าและหันไปขโมยพวกโปสการ์ดในชั้นวางแทน
ชั้นเดินเรื่อยเปื่อยตัดสินใจว่าจะใช้ช่วงเวลาสุดท้ายในลุฟเบรอให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ก่อนที่วาระสุดท้ายจะมาถึง--... ทำไมนะหรอ? เดี่ยวพวกคุณก็รู้เองแหละน่า ¯\_(ツ)_/¯
"เพน เธอคิดว่าอันไหนเหมาะกับฉันมากกว่ากัน" เอมิลี่ถาม ขณะชูพวงกุญแจสองอันที่คิดว่าเธอน่าจะจิ๊กมาจากร้านขายของฝากที่เพิ่งเดินผ่าน
"ชั้นคิดว่-- "
"ซูมมม"
"หนีเร็ว! แจ็คสันคนพี่ทำน้ำท่วม!"
อ่า....
นั่นหล่ะที่ชั้นกำลังพูดถึง
------------------------------------------------------
เป็นไงบ้างฮะกับตอนแรก55555อาจจะน่าเบื่อนิดนึงน้า
บอกแล้วว่าแค่แต้งสนองนี้ด(๑´ڡ`๑)
ถ้าใครหลงเข้ามาแล้วถูกใจก็อย่าลืมเป็นกำลังใจให้เพนนีเขานะครับ
ความคิดเห็น