คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การแอบมอง
ารแอบมอ.....
มันือิวัรประำวันอผมไปะแล้ว
ุเยแอบอบใรันไหม ผมรู้ว่าพวุ้อเย เวลาเราแอบอบใรันมันรู้สึ..
มีวามสุยัไ็ไม่รู้ เวลาไ้เห็นเาทำอะไร มัน่าูีไปะหม
นาผัีิฟันเายัหล่อเลย.....อันนี้ผมพูเล่น สวัสีับ ผมื่อ บยอน แบฮยอนับ
ผมเป็นนเฟรนลี่ ิใี โอบอ้อมอารีอ้อนน้อมถ่อมน และเป็นนใสใส ใสนะหายไปาโลนี้แล้ว
ใรๆ็บอว่าผมนะน่ารั(?) เอาละแนะนำัวเสร็แล้ว
ทีนี้มาูันีว่าว่านที่ผมแอบมออยู่เนี้ย ือใรันแน่ อ่ะ!!!นั้นเาเินเ้าไปในโรอาหารแล้ว
นที่ผมแอบมออยู่นั้น็ือ แท่น แท่น แทนนน รุ่นพี่านยอลับ นนี้ผมอแล้วนะ!!! ห้าแย่เ็า!!! รุ่นพี่านยอลเาอยู่ม.5
ส่วนผมนะอยู่ม.4 แถมผมยัแอบอบเามา4ปี พอมาิูอีที แม่โรนานอ่ะ
“มอ
มอเ้าไป เอาให้พี่เาท้อเลยนะไอแบ อย่า...ไม่้อมามอุแบบนั้นเลย” เสียไอโ้พูึ้น ทำให้ผมถึับผะ แล้วหันไป้อนมันให้
แม่มาไม่ให้สุ่มให้เสีย ถ้าผมใแล้ว้าวพลา สะุยอห้าาย ใระรับผิอบ
“มึแม่
ุใหม”ผมเอามือมาทาบอแล้วทำาโๆเ้าไว้
ให้เหมือนนใสุี
“ถุยเหอะ....ไปๆ
ไปหาไรินัน”พูเสร็ มัน็ออผมแล้วเินเ้าโรอาหารไป้วยัน
พอเ้าไปในโรอาหาร
นัเรียนมามายำลั่อแถวื้อ้าวันอยู่
่อนอื่นผมวระไปเิมเินในบัรอผมะ่อน อ่อผมลืมบอไป
ที่โรเรียนแห่นี้เาใ้บัรเริอโรเรียน ื้ออาหารและเรื่อเียน นะ
เลย้อไปเิมเินในบัร่อน เอาล่ะถึู้เิมเินล่ะ รหัส็ือ12614 พอเิมเสร็ผม็หันหลั
แ่็้อะัเมื่อผมหันไปนับใร็ไม่รู้ เาสูมาๆเลยล่ะ
“อ่ะ!!! อโทษรับ” ผมมหัวเล็น้อยเป็นารอโทษ
่อนะเินไปโยไม่ไ้หันไปมอเลยว่านที่ัวเอนนั้นเป็นใร
“แหม
ไอแบเนียนนะมึอ่ะ” ไอโ้พูึ้นหลัาื้อ้าวันเสร็
“ไรอมึ”
ผมพูไปิน้าวไป
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้เลยแบ
แนี้สุยอริๆ” ผมนี้ถึับวา้อนเลย
“เรื่อไรว่ะ
นาุยัไม่รู้เลย” ผมทำหน้าสสัยไปหาไอโ้
ที่อนนี้เริ่มเื่อแล้วว่าผมไม่รู้ริๆ
“มึไม่รูริิ 0[]0” ไอโ้พูออมาอย่าไม่เื่อ
ไรท์มาแ่ไำผิให้แล้วนะะ
ความคิดเห็น