ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : นาอิบ×ลัคกี้
"อื้ออ" วามรู้สึั๊ี้ที่ลำอไหนะลมเย็นๆที่แผ่อยู่้านหลั อย่าะว่าผมไม่ไ้ใส่เสื้อ อะไรบาอย่าที่ลูบไล้ร่าายผมที่แผ่นอและาอ่อน้านใน
ผมยับัวไปอี้าเพราะรู้สึรำา แ่ผู้ที่ำลัระทำผมอยู่็ยัไม่ยอมหยุ นผม้อลืมาอันหนัอึ้มามอู าผมที่พึ่ื่นนอนบวับไม่ไ้ใส่แว่น แน่นอนอยู่แล้วว่าโร เบลอว่ารัแทบ แ่วามไม่ั็หายไปเมื่อแว่นอผมถูสวมที่หน้าอผมโยนที่ื่อว่า...ไนท์!?
"ื่นแล้วหรอ ะะลัหลับัหน่อย"
ถึะลายเป็นไนท์ แ่ไม่ว่าะูยัไนิสัย็ยัเป็นนาอิบอมวนประสาท ผมผลัใบหน้าหล่อนั้นาหน้าอผม เพราะรู้สึถึวามไม่ปลอภัยอัวเอ ไหนะมือที่เลื่อนมาลูบไล้ามัวผม ทั้หน้าอและหน้าท้อ
"อะ อะไร"
ผมสะุ้เมื่อนิ้วเรียวสะิที่ยอออผม อย่าสิ ผมเป็นผู้ายนะ ะมามีอารม์เพราะอนสะิหัวนมแบบนี้ไม่ไ้ าที่แ่สะิเบาๆอนนี้มันทั้ถูบลึสลับับยี้ไปมา
"อ๊ะ ไนท์ อื๊ออ"
"นาอิบ"
"หื้อ?"
"เรียันว่า นาอิบ"
พอเาพูบ็ยี้อย่าแรนผมน้ำาเล็
"อ๊า นาอิบ พะ พอเถอะนะ"
แว่นอผมที่เิาารสะบัหน้าไปมาเริ่มไถลไปอยู่ที่มู เหมือนะหลุแลไม่หลุแล ร่าโปร่อนาอิบยับมาแทรลาระหว่าส่วนลาอผมนผมไม่สามารถยับไปไหนไ้ ผมัสินใใ้พลัทั้หมถีบไปที่อว้าอย่าแรนนที่โนถีบระเ็นเียไป ผมที่พึ่ะิไ้ว่าารัสินใแบบรวเร็วแบบนี้มันโระ...อันราย
นาอิบเยหน้าึ้นมามอผม ้วยแสที่ส่อมาที่หลันาอิบเป็นส่วนให่ทำให้บริเวใบหน้ามอไม่่อยัเพราะวามมื แ่วาสีเียวมันำลัส่อแสนผมนลุู่ ัวเริ่มยับถอยหนีอัโนมัิเมื่อร่าโปร่เินเ้ามาหา
"ฮื๊อออ" ปาอผมถูนาอิบรอบรออย่ารวเร็วแบบไม่ทันั้ัว ทั้ลัว ทั้สสัยว่าเา้อารอะไรับารทำแบบนี้ ลิ้นเรียวแทรเ้ามาในปาอผม วัไปมานผมอ่อนระทวย มือไม้เริ่มไปนหมรวมถึสิอันน้อยนิที่ำลัถููึออมา นาอิบยัูบผมอยู่แบบนั้น
"ฮ้า" นาอิบถอนปาออเมื่อเห็นผมเริ่มหายใไม่ทัน ผมนอนแฮบนที่นอนแบบไม่มีแรที่ะสู้ เสื้อผมที่ถูถอออทำให้รู้สึถึวามเย็นออาาศ ่อนที่ผมิที่ะลุึ้นหนี หน้าอนาอิบ็แนบลไปที่หน้าออผม วามรู้สึเปียื้นทำเอาผมสะท้านไปทั้ร่าาย
"อ๊ะ อื้อ อ๊ะ! "
นาอิบทัู้และบัไปมานผมเผลอปล่อยเสียน่าอายออไปอย่าห้ามไม่อยู่ถึะเอามือึ้นมาปิปาแ่มือหนา็ับมือผมออและสุท้ายมืออผม็ถูรึอยู่เหนือหัว ปานุ่มหยุ่นพรมไปทั้วหน้าท้อ และมันเริ่มลามลไปอยู่เนินุอ่อนไหว
"นะ นาอิบ อย่านะ"
ถึปาผมะบอห้ามแ่ร่าายลับโอนอ่อนไปหานาอิบอย่าัเน
"พร้อมไหม"
นาอิบเอ่ยถามผมส่วนมือ็ึาเอผมออไปนหม ในอนนี้ผมเปลือยทั้วัว ่าานาอิบที่ยัอยู่รบทุส่วน
"ฮื้ออ ไม่เอา"
ผมอบเสียสั่น นาอิบยื่นหน้าเ้ามาสุ่๊บที่หน้าผาผมอย่าอ่อนโยน เาใ้มืออี้ามาย้ำ้นอผม วาสีเียว้อไปที่ส่วนอ่อนไหวอผมนผมรู้สึอาย
นิ้วเรียวยาวอนาอิบที่สอแทรเ้าไปใน่อทา้านหลั
"นะ นาอิบ อึ มันเ็บ อย่าเลยนะ"
ผมอ้อนวอนนาอิบทั้น้ำา าอพร่ามัวเพราะมีน้ำา้อนโๆอยไหลออไปลอเวลา
"ู่วว อย่าร้อสิลัี้ ันะทำเบาๆนะ"
นาอิบพู้วยน้ำเสียอ่อนโยนแ่นิ้วที่ยับอยู่้านล่าลับรัวเร็วนผมรู้สึแปล
"อ๊ะ อ๊า นาอิบ ผม อื้อ รู้สึแปลๆ"
าหนึ่นิ้วเป็นสอนิ้ว าสอเป็นสาม นาอิบถอนนิ้วออและปล่อยมือผมให้เป็นอิสระ พอเอานิ้วออ วามรู้สึโล่ว่าทา้านหลัทำให้ผมรู้สึหุหิ ผมอยาให้นาอิบ...เิมเ็มมัน
"นาอิบ อึ ผมะเสร็ ่วยผมหน่อย"
"่วย? ่วยยัไละ หืมม"
" อึ อย่าแล้! "
มือหนาอนาอิบอบุมส่วนอ่อนไหวอผมไว้พรายับมันเบาๆ ส่วนมือหนาอี้า็รูิบาเัวเอออ รนั้นอนาอิบมัน่อน้าะ...อลัารเินไปแล้ว
"อยาให้เ้านี้เ้าไปรึป่าว"
เสียอันอ่อนโยนถามผม้วยสีหน้าอันเ้าเล่ห์
มืออผมถูนาอิบับไปวาไว้บนส่วนลาอเา วามร้อนที่ปะทะับฝามือ ผมพยายามะัมือออ แ่นาอิบ็เอาแ่ะยัเยีย
"อยาไ้ไหมลัี้"
เสียระเส่าเอ่ยึ้นพร้อมๆับนิ้วอเาที่สะิ่อทา้าหลัผมน้อราหวิว
"อึ อยาไ้ อยาไ้"
ผมอบำถามรัวๆ พอผมอบนาอิบบ เา็ยสะโพอผมึ้นมาวาไว้บนั วามรู้สึอุ่นๆมันเริ่มแทรเ้ามา้านในอผม
"อื๊อออ อะอ๊ะ!"
"ฟู่วว ูสิลัี้ เ้าไปหมเลย"
่อทา้านหลัผมมันับแน่นและร้อนสุๆ ร่าโปร่เริ่มยับเ้าออ้าๆให้ผมไ้ปรับัว
ปาอเาเริ่มพรมที่ลำัวอผม บริเวอนาอิบไ้ทำร่อรอยไว้สอสามที่ และปานุ่ม็มาหยุที่หน้าออผม ลิ้นเรียวูเลียหน้าอผมนัวผมสะท้าน
" อ๊ะ อ๊ะ อื๊ออ นาอิบ ผม อ๊าา"
นาอิบเปลื่ยนัหวะเป็นเร็วแรมาึ้นเมื่ออารม์ะถึสุสูสุ ผมที่อีไม่นาน็ะเสร็สม แ่เหมือนว่านาอิบะไม่อยาให้ผมไป่อนเานิ้วี้ปิที่ส่วนบนอผม ทำให้ผมไม่สามารถเสร็ออมาไ้
"อึ นาอิบ ผม อ๊ะ ทรมานนะ"
"ไม่เอาสิ ไปพร้อมัน อืมมม"
เสียรา่ำอนาอิบูเ็ี่ีไม่น้อย ัวผมสั่นลอนไปามัหวะแรระแทอนาอิบนมาถึ่วสุท้ายนาอิบยับถี่แรมาึ้นนผมแทบทนไม่ไหว ผมเอื้อมมือไปิไหล่นบนัวอย่าแรเพื่อระบายอารม์
"อีนิลัี้"
" อ๊ะ อ๊ะ นาอิบ อ๊ะ อ๊า"
" ี้"
" อ๊า"
ผมปล่อยออมาใส่เสื้ออนาอิบ ส่วนอีนเอ็ปล่อย้านในนรู้สึอุ่นไปหม พอเสร็สิ้นนาอิบถอนัวออแล้วมานอน้าๆผม แนอเาโอบัวผมเ้าไป่อน
"รันะลัี้"
เสียระิบ้าหูทำเอาผมหน้าแแ๋ นาอิบเอาหน้ามุหลัผมนไม่สามารถเห็นหน้าเาไ้ แ่แบบนี้็...โอเีเหมือนันนะ
#บแล้วับหนึู่่ยั่วๆ ถ้าอยาไ้เรือผีู่ไหนสามารถอมเม้นบอเ้าไ้น้าาา หาอบ็ำลัใให้เ้าไ้แ่่อ้วยนะ"
ผมยับัวไปอี้าเพราะรู้สึรำา แ่ผู้ที่ำลัระทำผมอยู่็ยัไม่ยอมหยุ นผม้อลืมาอันหนัอึ้มามอู าผมที่พึ่ื่นนอนบวับไม่ไ้ใส่แว่น แน่นอนอยู่แล้วว่าโร เบลอว่ารัแทบ แ่วามไม่ั็หายไปเมื่อแว่นอผมถูสวมที่หน้าอผมโยนที่ื่อว่า...ไนท์!?
"ื่นแล้วหรอ ะะลัหลับัหน่อย"
ถึะลายเป็นไนท์ แ่ไม่ว่าะูยัไนิสัย็ยัเป็นนาอิบอมวนประสาท ผมผลัใบหน้าหล่อนั้นาหน้าอผม เพราะรู้สึถึวามไม่ปลอภัยอัวเอ ไหนะมือที่เลื่อนมาลูบไล้ามัวผม ทั้หน้าอและหน้าท้อ
"อะ อะไร"
ผมสะุ้เมื่อนิ้วเรียวสะิที่ยอออผม อย่าสิ ผมเป็นผู้ายนะ ะมามีอารม์เพราะอนสะิหัวนมแบบนี้ไม่ไ้ าที่แ่สะิเบาๆอนนี้มันทั้ถูบลึสลับับยี้ไปมา
"อ๊ะ ไนท์ อื๊ออ"
"นาอิบ"
"หื้อ?"
"เรียันว่า นาอิบ"
พอเาพูบ็ยี้อย่าแรนผมน้ำาเล็
"อ๊า นาอิบ พะ พอเถอะนะ"
แว่นอผมที่เิาารสะบัหน้าไปมาเริ่มไถลไปอยู่ที่มู เหมือนะหลุแลไม่หลุแล ร่าโปร่อนาอิบยับมาแทรลาระหว่าส่วนลาอผมนผมไม่สามารถยับไปไหนไ้ ผมัสินใใ้พลัทั้หมถีบไปที่อว้าอย่าแรนนที่โนถีบระเ็นเียไป ผมที่พึ่ะิไ้ว่าารัสินใแบบรวเร็วแบบนี้มันโระ...อันราย
นาอิบเยหน้าึ้นมามอผม ้วยแสที่ส่อมาที่หลันาอิบเป็นส่วนให่ทำให้บริเวใบหน้ามอไม่่อยัเพราะวามมื แ่วาสีเียวมันำลัส่อแสนผมนลุู่ ัวเริ่มยับถอยหนีอัโนมัิเมื่อร่าโปร่เินเ้ามาหา
"ฮื๊อออ" ปาอผมถูนาอิบรอบรออย่ารวเร็วแบบไม่ทันั้ัว ทั้ลัว ทั้สสัยว่าเา้อารอะไรับารทำแบบนี้ ลิ้นเรียวแทรเ้ามาในปาอผม วัไปมานผมอ่อนระทวย มือไม้เริ่มไปนหมรวมถึสิอันน้อยนิที่ำลัถููึออมา นาอิบยัูบผมอยู่แบบนั้น
"ฮ้า" นาอิบถอนปาออเมื่อเห็นผมเริ่มหายใไม่ทัน ผมนอนแฮบนที่นอนแบบไม่มีแรที่ะสู้ เสื้อผมที่ถูถอออทำให้รู้สึถึวามเย็นออาาศ ่อนที่ผมิที่ะลุึ้นหนี หน้าอนาอิบ็แนบลไปที่หน้าออผม วามรู้สึเปียื้นทำเอาผมสะท้านไปทั้ร่าาย
"อ๊ะ อื้อ อ๊ะ! "
นาอิบทัู้และบัไปมานผมเผลอปล่อยเสียน่าอายออไปอย่าห้ามไม่อยู่ถึะเอามือึ้นมาปิปาแ่มือหนา็ับมือผมออและสุท้ายมืออผม็ถูรึอยู่เหนือหัว ปานุ่มหยุ่นพรมไปทั้วหน้าท้อ และมันเริ่มลามลไปอยู่เนินุอ่อนไหว
"นะ นาอิบ อย่านะ"
ถึปาผมะบอห้ามแ่ร่าายลับโอนอ่อนไปหานาอิบอย่าัเน
"พร้อมไหม"
นาอิบเอ่ยถามผมส่วนมือ็ึาเอผมออไปนหม ในอนนี้ผมเปลือยทั้วัว ่าานาอิบที่ยัอยู่รบทุส่วน
"ฮื้ออ ไม่เอา"
ผมอบเสียสั่น นาอิบยื่นหน้าเ้ามาสุ่๊บที่หน้าผาผมอย่าอ่อนโยน เาใ้มืออี้ามาย้ำ้นอผม วาสีเียว้อไปที่ส่วนอ่อนไหวอผมนผมรู้สึอาย
นิ้วเรียวยาวอนาอิบที่สอแทรเ้าไปใน่อทา้านหลั
"นะ นาอิบ อึ มันเ็บ อย่าเลยนะ"
ผมอ้อนวอนนาอิบทั้น้ำา าอพร่ามัวเพราะมีน้ำา้อนโๆอยไหลออไปลอเวลา
"ู่วว อย่าร้อสิลัี้ ันะทำเบาๆนะ"
นาอิบพู้วยน้ำเสียอ่อนโยนแ่นิ้วที่ยับอยู่้านล่าลับรัวเร็วนผมรู้สึแปล
"อ๊ะ อ๊า นาอิบ ผม อื้อ รู้สึแปลๆ"
าหนึ่นิ้วเป็นสอนิ้ว าสอเป็นสาม นาอิบถอนนิ้วออและปล่อยมือผมให้เป็นอิสระ พอเอานิ้วออ วามรู้สึโล่ว่าทา้านหลัทำให้ผมรู้สึหุหิ ผมอยาให้นาอิบ...เิมเ็มมัน
"นาอิบ อึ ผมะเสร็ ่วยผมหน่อย"
"่วย? ่วยยัไละ หืมม"
" อึ อย่าแล้! "
มือหนาอนาอิบอบุมส่วนอ่อนไหวอผมไว้พรายับมันเบาๆ ส่วนมือหนาอี้า็รูิบาเัวเอออ รนั้นอนาอิบมัน่อน้าะ...อลัารเินไปแล้ว
"อยาให้เ้านี้เ้าไปรึป่าว"
เสียอันอ่อนโยนถามผม้วยสีหน้าอันเ้าเล่ห์
มืออผมถูนาอิบับไปวาไว้บนส่วนลาอเา วามร้อนที่ปะทะับฝามือ ผมพยายามะัมือออ แ่นาอิบ็เอาแ่ะยัเยีย
"อยาไ้ไหมลัี้"
เสียระเส่าเอ่ยึ้นพร้อมๆับนิ้วอเาที่สะิ่อทา้าหลัผมน้อราหวิว
"อึ อยาไ้ อยาไ้"
ผมอบำถามรัวๆ พอผมอบนาอิบบ เา็ยสะโพอผมึ้นมาวาไว้บนั วามรู้สึอุ่นๆมันเริ่มแทรเ้ามา้านในอผม
"อื๊อออ อะอ๊ะ!"
"ฟู่วว ูสิลัี้ เ้าไปหมเลย"
่อทา้านหลัผมมันับแน่นและร้อนสุๆ ร่าโปร่เริ่มยับเ้าออ้าๆให้ผมไ้ปรับัว
ปาอเาเริ่มพรมที่ลำัวอผม บริเวอนาอิบไ้ทำร่อรอยไว้สอสามที่ และปานุ่ม็มาหยุที่หน้าออผม ลิ้นเรียวูเลียหน้าอผมนัวผมสะท้าน
" อ๊ะ อ๊ะ อื๊ออ นาอิบ ผม อ๊าา"
นาอิบเปลื่ยนัหวะเป็นเร็วแรมาึ้นเมื่ออารม์ะถึสุสูสุ ผมที่อีไม่นาน็ะเสร็สม แ่เหมือนว่านาอิบะไม่อยาให้ผมไป่อนเานิ้วี้ปิที่ส่วนบนอผม ทำให้ผมไม่สามารถเสร็ออมาไ้
"อึ นาอิบ ผม อ๊ะ ทรมานนะ"
"ไม่เอาสิ ไปพร้อมัน อืมมม"
เสียรา่ำอนาอิบูเ็ี่ีไม่น้อย ัวผมสั่นลอนไปามัหวะแรระแทอนาอิบนมาถึ่วสุท้ายนาอิบยับถี่แรมาึ้นนผมแทบทนไม่ไหว ผมเอื้อมมือไปิไหล่นบนัวอย่าแรเพื่อระบายอารม์
"อีนิลัี้"
" อ๊ะ อ๊ะ นาอิบ อ๊ะ อ๊า"
" ี้"
" อ๊า"
ผมปล่อยออมาใส่เสื้ออนาอิบ ส่วนอีนเอ็ปล่อย้านในนรู้สึอุ่นไปหม พอเสร็สิ้นนาอิบถอนัวออแล้วมานอน้าๆผม แนอเาโอบัวผมเ้าไป่อน
"รันะลัี้"
เสียระิบ้าหูทำเอาผมหน้าแแ๋ นาอิบเอาหน้ามุหลัผมนไม่สามารถเห็นหน้าเาไ้ แ่แบบนี้็...โอเีเหมือนันนะ
#บแล้วับหนึู่่ยั่วๆ ถ้าอยาไ้เรือผีู่ไหนสามารถอมเม้นบอเ้าไ้น้าาา หาอบ็ำลัใให้เ้าไ้แ่่อ้วยนะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น