รักวุ่นๆของเพื่อนร่วมห้อง

ข้อมูลเบื้องต้น

ไม่มีไรมากหรอกนะ พิมลองแต่งเรื่องนี้เปนเรื่องแรก ยังไงเพื่อนๆช่วยติชมพิมหน่อยนะ ใครติชมขอให้สวยขอให้ได้แฟนรวย ไม่ต้องซวยตลอดชาติ ^_^  อย่าลืมนะค่ะ (อาจจะเคยอ่านกันมาแล้วเพราะเพื่อนพิมแต่ไว้แต่ไม่จบ แต่จะรู้ตอนจบของเรื่องในนี้เลยนะ ถ้าออกมาดี พิมจะแต่งต่อไปเรื่อยๆนะ)

เนื้อเรื่อง

นิยายที่ฉันแต่งต่อไปนี้ อยากให้เพื่อนชาว Dek-d ทุกๆคนได้อ่าน มันไม่ใช่นิยายน้ำเน่า ฉันขอบอกได้คำเดียวว่า เรื่องนี้เกิดขึ้นจริง แล้วเกิดขึ้นเมื่อไม่นานนี้เอง ตัวละครต่างๆได้ทำให้เกิดเรื่องวุ่นๆนี้ขึ้นมีใครกันบ้าง ก่อนอื่นขอแนะนำตัวละครเป็นอย่างแรกก่อนนะค่ะ

1.ฐิตามร - จูน                                                                                                                                                    

2.เกวลี - เกว                                                                                                                                                    

3.กชกร - พิม (ตัวเองจ้า)

4.พีรพัฒน์ - พัฒน์

5.ชัชวาล - โอ๊ค

6.ปัทมพร - มะเหมี่ยว

7.ศศิวัฒน์ - บอส                                                                                                                                             

8.ภารดี - เจล                                                                                                                                                    

9.ปรียาณี - หมูแดง                                                                     

ยังไงก้อเป็นกำลังใจให้พิมหน่อยนะเพราะมันเป็นความจริงเรื่องนี้แต่มีการดัดแปลงนิดนึง



เข้าสู่เนื้อหาซะที

   ตอนนั้นพวกฉันเรียนอยู่โรงเรียนแห่งหนึ่ง  ซึ่งอยู่ในจังหวัดนนทบุรี พวกเราอยู่ชั้นป.6 ห้อง4 กลุ่มของฉันมีอยู่หลายคนมากแต่ที่สนิทก็จะมี จูน  เจล เกว  และตัวฉันเอง เราจะไปไหนก็จะไปด้วยกัน 4 คนตลอด เพราะเราทั้งสี่เป็นเพื่อนสนิทกันมาก ถึงแม้ว่า ฉัน จะเพิ่งเข้ามาปีนี้ก็ตาม ทีนี้เรามาดูเอกลักษณ์เด่นๆของแต่ละคนกันดีกว่า ตัวฉันเอง เป็นผู้หญิงที่สูงใหญ่และขาว เขาเป็นพวกที่ชอบ ผู้หญิง ด้วยกัน แต่ไม่เชิงเป็นทอมประมาณว่าถ้าหัวใจมี100% ก็ชอบผู้หญิง75% แล้วชอบผู้ชาย25% ส่วน จูน เป็นผู้หญิงที่น่ารัก สวย จูน  เป็นทอมน่ะ ตอนนี้คบกับ มะเหมี่ยว เรียนอยู่ห้อง 3 ส่วน เกว  เป็นนักรำที่มีน่าตาสวย ออกบ้าๆนิดหน่อย เสน่ห์แรงเป็นบ้า ผู้ชายตามจีบเป็นแถว ส่วนผู้ชายที่มีชื่อว่า พัฒน์  เป็นผู้ชายที่ถือว่าหน้าตาดีแต่นิสัยนี้ตรงข้ามกับหน้าตา เหมือนกับสำนวนที่ว่า รู้หน้าไม่รู้ใจเลยจริงๆ ชอบกวนปะสาทคนอื่นไปทั่วชอบขอร้องให้คนอื่นทำงานให้ แต่ยังไงซะถึงแม้เรานิสัยต่างกันแต่เราก็อยู่ทีมเดียวกันได้

       วันหนึ่งตอนที่ฉันขึ้นไปถึงที่ห้อง ซึ่ง เจล มาก่อนฉันและนั่งฟังเพลงรอฉันอยู่ ฉันก็มานั่งคุยกับ เจล จากนั้น       หมูแดง ก็มา และจากนั้น พัฒน์ ก็ตามมาติดๆ เข้ามาในห้องก็กวนประสาท หาว่า ฉัน ชอบคนนั้นชอบคนนี้ฉันชอบใครอะไรอย่างนี้ จนทำให้เจลกับ หมูแดง มารื้อฝื้นความหลัง เมื่อตอนป.3กันให้ ฉัน ฟัง ที่จริงเคยฟังไปแล้วรอบหนึ่งแต่ก็เล่าอีก เพื่อที่จะแกล้ง พัฒน์  นั่นก็คือเรื่องที่ พัฒน์ ไปชอบ จูน   แต่มารู้ว่า จูน ไม่รัก(ที่จริงก็รักหรอกแต่ไม่กล้าพูด) จึงไปร้องไห้ตรงมุมข้างหลังห้องตอนป.3 จน จูน ต้องเข้าไปปลอบและเผลอไปกอดอย่างแน่น (หรือตั้งใจ)  จากนั้นก็บอกรักกัน จนทำให้ เกว เสียใจมาก  จากนั้น จูน ก็มาถึงพอดี ก้อเดินมาถามว่าคุยเรื่องอะไรกัน พวกเราเลยเดินหนีกันหมดให้ จูน กับ พัฒน์ อยู่ด้วยกัน พอตอนเข้าแถวเกิดเหตุวุ่นวายขึ้นแล้ว จูน  เริ่มจะรัก พัฒน์เหมือนเดิมแล้วสิ     เพราะพวกเรานั่นเองทำให้ทั้งสองเริ่มกลับมารักกันอีกแล้ว จูน จึงตัดสินใจทำอะไรไม่ดีแน่เลย 

      วันต่อมา ในที่สุด  จูน  ก็เข้าไปถาม พัฒน์ ตรงๆว่ายังรักอยู่อีกไหม แล้วก้อได้คำตอบว่ารักอยู่ จูน ก็เข้าไปกอด พัฒน์ อย่างรัดแน่นและบอกรักเขาไปด้วยความจริงใจ ซึ่งถ้าใครได้อยู่ในเหตุการณ์นั้นก็จะอึ้ง ทึ่ง ไปชั่วขนาดเลย เพราะไม่มีใครคิดว่า จูน  จะกล้าทำอะไรแบบนี้  โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่า เกว และ ฉัน  แอบเสียใจไปขนาดไหนซึ่งไม่สามารถบอกให้ จูน รู้ได้ เจลก้อปลอบใจพวกเราแล้วก้อบอกว่าถ้าเจลเป็นสองคนนี้เจลก็คงจะร้องไห้ไปแล้วแน่เลย  เกว  บอกเจลว่าถ้าเขาแอบรักใครสักคนเขาจะไม่มีทางทิ้งคนที่เขารักและจะไม่มีทางเปิดปากไปบอกรักคนๆนั้นอย่างเด็ดขาด เขาบอกว่าเขารู้ว่า  จูน  เสียใจที่ พัฒน์ แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น ฉันจึงเห็นด้วยกับ เกว  ฉันคิดว่าคำว่าเพื่อน จะไม่มีคำว่าเลิก วันนี้เจลจึงจับผิด พัฒน์ เจลจึงรู้ว่า วันนี้มันดู ร่าเริงผิดปกติ หลบตาคนอื่นมากเกินกว่าวันอื่นๆ แต่กลับตรงกันข้ามกับ ตัวฉันเอง ซึ่งเจลได้สังเกตุเห็นว่า ฉัน ดูเศร้าๆหงอยๆอย่างเห็นได้ชัดจนมีเพื่อนสงสัยกันมั่ง ส่วน เกว ดูเหมือนอยากจะใกล้ชิดกับ พัฒน์ ให้มากขึ้นกว่าเดิม  เขาจึงใช้แผนกวนประสาท พัฒน์ ตลอดทั้งวัน ดังนั้นมันทำให้ฉันคิดว่า เกว ยังรัก พัฒน์ อยู่ ตอนนี้เจลและฉันเริ่มสงสาร เกวมากๆ เจลไม่อยากเห็นเพื่อนทั้ง 2 เจ็บแต่ไม่ใช่ต้อง 3 ถึงจะถูกต้อง เพื่อนๆคงจะงงใช่ไหมว่าทำไม เกว และ ตัวฉันเอง ถึงเศร้ากันขนาดนั้น เจลจะเล่าให้ฟัง

 
        เพื่อนๆเห็นถึงความรักวุ่นๆของพวกเราหรือยังค่ะ ถ้ายังก็ต้องอ่านเรื่องต่อไป แต่เป้นตอนที่พวกเราโดนแยกโรงเรียนกันหมดแล้วนะ เพราะพวกเราตอนนั้นอยู่ป.6กัน เทอม 2 แล้วด้วย ยังไงก็เตรียมอ่านเรื่องใหม่กันด้วย 
ติชมพิมได้นะเดี๋ยวพิมจะไปบอก เพื่อนๆที่มาช่วยแต่งให้ เจอกันเรื่องหน้าค่ะ บายๆ

    (ส่วนนี้เจลมามาร่วมด้วยนะจ๊ะ)

     ฉันขอย้อนไป 3 ปีที่แล้ว ตอนที่พวกฉันอยู่ป.3 ตอนนั้น พิม  ยังไม่เข้ามาเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ พัฒน์ เป็นเด็กนักเรียนใหม่ที่เพิ่งมาเป็นเพื่อนใหม่ของเรา ช่วงนั้น เกว เป็นเด็กผู้หญิงที่ เด่น มากที่สุดของห้อง เพราะเป็นเด็กกิจกรรม พัฒน์ แอบชอบ เกว มาก เขาจึงมาถามฉันว่า คนนั้นชื่ออะไร ฉันก็เลยบอกไป จากนั้นก็เลยบอกฉันว่าชอบคนนั้นจัง จึงทำให้ถูกเพื่อนล้อมาก  จน พัฒน์  เปลี่ยนมาคบกับ จูน โดยเหตุการณ์ที่ จูน บอกรัก พัฒน์ ตอนป.6 ช่างเหมือนกันในตอนนั้น ฉันกับ เกว เป็นเพื่อนสนิทกันกว่าคนอื่นนิดนึง เกว จนบอกฉันว่า เขายังชอบ พัฒน์ อยู่ มันจึงเป็นสาเหตุที่ตอนนี้ เกว ยังเสียใจอยู่ที่ พัฒน์ รัก จูน นั่นเอง ส่วนที่ พิม ยังเสียใจอยู่ เป็นเพราะอะไรจะเกี่ยวข้องกับใครอีก เดี๋ยวจูนมาเล่านะค่ะ

    (ส่วนนี้จูนมาร่วมแจมด้วยอีกคนนะจ๊ะ)

    ฉันก็ฟังมาจากเจลอ่ะนะ ว่าพิมอ่ะแอบชอบฉันอยู่  มีอยู่ครั้งนึงพิมเคยส่งข้อความมาแกล้งฉันว่า "อ่านข้อความนี้แล้วห้ามโทรกลับน่ะเพราะแค่จะส่งมาบอกว่า เขาชอบแก" ตอนแรกก็นึกว่าพิมพูดเล่นเลยโทรกลับไปถาม แต่พอคุยไปคุยมาก็ได้ข้อสรุปมาว่าพิมแกล้ง วันต่อมาหลังจากวันนั้นฉันก็ไปถึงร.ร.ก่อนเพื่อนๆ จากนั้นพิมก็เดินมา แต่พิมกลับหยุดชะงักแล้วลงไปข้างล่าง เป็นอย่างนี้ทั้งวันเลย ฉันคุยด้วยไม่ตอบเอาแต่คุยกับเจล ฉันเลยสงสัยมากๆ เลยเดินไปถามเจล และแล้วฉันก็ตกใจมากๆ เมื่อเจลบอกว่า พิมชอบฉันจริงๆ ไม่ได้แกล้งเล่นเลย ฉันเลยทำอะไรไม่ถูก แต่ก็คิดออกได้ว่าทำไมไม่โทรไปถามพิมตรงๆเลยล่ะ ฉะนั้นก็เลยโทรไปหา ทำเป็นมีเรื่องทุกข์ใจไปปรึกษา คุยไปสักพักจึงถามพิม ว่าชอบฉันเพราะอะไร  แต่ได้คำตอยว่า "ไม่รู้สิ อยู่ดีๆก็ชอบ" ถ้าอยู่ใกล้กันนะฉันตีตายเลย ที่จริงแล้วเรา 2 คนเป็นเพื่อนสนิทกันมากๆ เวลาใครมีเรื่องไม่สบายใจก็จะปรึกษากันตลอด แต่ส่วนใหญ่ ฉันจะชอบระบายใส่พิมซะส่วนใหญ่ แต่พิมก็ไม่เคยบ่นหรือเบื่อที่ฉันระบายใส่ ฉันชอบให้เขาเป็นนั่นเป็นนี่ ล่าสุดเพิ่งให้เขาเป็นจิตแพทย์ให้ แต่พิมก็เต็มใจรับ เราจึงสนิทกันอย่างมาก แต่ยังไงพิมก็ไม่ยอมบอกฉันว่าชอบฉันเพราะอะไร ฉันจึงไปถามเจลในวันที่เปิดเรียน ก็ได้คำตอบจริงๆมาว่า "พิมชอบเราเพราะเรานิสัยดี น่ารัก รับได้ทุกอย่างไม่ว่าพิมเป็นยังไง" พอตอนเที่ยงฉันต้องเป็นสารวัตรนักเรียน ก็ชวนพิมมาด้วยที่จริงพิมเป็นวันจันทร์แต่ฉันเป็นวันศุกร์ ฉันก็ชวนพิมมาอยู่เป็นเพื่อน  วันนี้พิมจะห่างๆฉันผิดปกติ ฉันนั่งข้างๆก็ขยับจนติดเสา ฉันเลยเดินลากมา แต่มือที่ฉันลากพิมมามันเป็นนิ้วก้อยฉันเลยใช้นิ้วก้อยเกี่ยวกันเดินอย่างนั้นตลอด และแอบสังเกต พิม ก็เห็นว่าพิมดีใจไม่น้อย 

    มีบางอย่างที่ฉันจะบอกให้เพื่อนๆรู้ ฉันกับพิมทะเลาะกันบ่อยมากๆ  ซึ่งส่วนใหญ่พิมจะเป็นคนโกรธ  ฉันก็จะง้อตลอด  เทอมแรกก็ทะเลาะกันไป 21 ครั้ง ซึ่งส่วนใหญ่ที่พิมจะแกล้ง บางทีฉันก็โกรธเขา พิมรู้อยู่แก่ใจ ว่าฉันแคร์ความรู้สึกเพื่อนมากๆ ก็ยังจะแกล้ง  แต่พิมก็ช่วยชีวิตฉันไว้ ก็คือ พิมทำให้ฉันกับเจลคืนดีกัน  ก็แบบว่า ฉันไม่กล้าไปง้อเจล ตอนแรกอ่ะนะเจลกับเพื่อนๆในกลุ่มแกล้งโกรธฉัน  แต่ฉันก็นึกว่าโกรธจริง พอคืนดีกัน ก็มาทะเลาะกันครั้งใหญ่กับเจล จากที่ผู้หญิงมี 2 กลุ่มทีนี้ก็มี 3 กลุ่มแทน นั่นก็คือ กลุ่มของเจล ของฉัน ของเกด ซึ่งพิมก็ไม่ได้เลือกไปฝั่งใครหรอกนะ ก็อยู่ใน 3 กลุ่มนี้นั่นแหละ สลับกลุ่มอยู่เก่งมากๆ ฉันกับเจลก็โกรธกัน 2เดือนกว่าๆ คนในห้องก็พยายามหาวิธีให้ฉันคืนดีกับเจล พิมเลยตัดสินใจใช้แผนเด็ดขาดจึงทำให้ฉันคืนดีกับเจล  ฉันจึงรักพิมมากๆ(แบบเพื่อนสนิท) แต่วันที่ฉันบอกรัก พัฒน์ ฉันรู้อยู่แก่ใจว่า พิมต้องเสียใจ แต่พิมไม่ค่อยแสดงออกหรอกนะ ก็แค่นั่งซึมทั้งวัน ข้าวก็ไม่กิน คุยด้วยไม่คุย แถมร้องไห้ตลอดเลย อาจารย์สงสัยมาก เลยถามพิม แต่เขาก็บอกว่า ปวดหัว อาจารย์เลยใช้ฉันพาพิมไปห้องพยาบาล แต่เขาปฏิเสธ บอกให้เกดพาไปแทน วันนั้นฉันรู้สึกผิดมากๆที่ทำให้เพื่อนสนิทต้องเสียใจ เพื่อนๆก็รู้แล้วนะว่าพิมเสียใจเพราะอะไรงั้นยกหน้าที่ให้พิมแต่งต่อดีกว่า ว่างๆจะมาแต่งใหม่นะ