จะรักหรือร้าย นายเสือโหด

“กริ๊ง กริ๊ง กริ๊งงง!” เสียงนาฬิกาปลุกยามเช้าที่แสนสดใสงั้นหรอ เหอะๆ จะรีบตื่นไปทำไม นี่มันเพิ่งจะแปดโมงเองนะ อีกอย่างมันยังไม่ถึงวันรับน้องที่มหาลัยของฉันซะหน่อย -3-

ฮะ ฮะ ฮะ! รับน้องงั้นหรออ วันนี้นิ สายแล้วเหมียวเอ้ยยยย =0=

“แม่คะวันนี้เหมียวไม่ทานข้าวเช้านะคะ วันนี้มีรับน้องที่มหาลัย เหมียวรีบไปค่ะ” ฉันตะโกนลงมาจากชั้นสองของบ้านอันเริศหรูอลังการมโหฬารบานตะไท ไม่ช่ายยย -0- ฉันตะโกนลงมาบอกแม่ของฉันก่อนที่แม่จะทำข้าวต้มหมูแสนอร่อยให้ฉัน ฮืออ ไม่น่าตื่นสายเลย อด T^T

“แล้วกระโปรงนั่นมันไม่ยาวไปหรอลูก แม่ว่ามัน..”

“ส..สายแล้วค่ะแม่ เหมียวไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ” ก่อนที่แม่ฉันจะพูดจบ ฉันก็วิ่งออกจากประตูบ้านเรียบร้อยแล้ว เหอะๆ โชคดีนะเนี่ยที่บ้านฉันอยู่ไม่ไกลจากมหาลัยเท่าไหร่ งานรับน้องวันนี้จัดขึ้นเฉพาะคณะพิเศษหรือที่เรียกว่าคณะ “Stardaimond” คณะพิเศษสำหรับมหาลัยนี้ ซึ่งนอกจากจะมีข้อสอบมหาโหดที่ฉันอุส่าห์อดหลับอดนอนอ่านหนังสือสอบเข้ามาได้ ก็ยังมีกิจกรรมพิเศษที่คณะอื่นไม่ได้จัดด้วย กิจกรรมนี่แหละมันคือสิ่งเดียวที่ฉันไฝ่ฝัน >< แต่! แต่! แต่!! จะมัวมาอธิบายเฉยๆได้ไง ต้องวิ่งแล้วล่ะ ฮือออ สายยยย T3T หลับหูหลับตาวิ่งเลยแล้วกัน

ผลั้กกก!

“โอ้ยย!! ข..ขอโทษค่ะ” นั่นไงล่ะ หลับหูหลับตาวิ่ง ชนชาวบ้านเขาเต็มๆเลย แต่จะว่าไป ชาวบ้านคนนี้ก็หน้าตาดีไม่เบานะเนี่ย ตาคม คิ้วเข้ม จมูกเป็นสัน ส่วนปากนี่ก็..

อ้ากกกก ไม่นะอย่าจินตนาการเชียวนะ นี่ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย

“น..นี่เธอน่ะ รู้จักดูตาม้าตาเรือซะมั่ง จู่ๆก็วิ่งมาชนคนอื่นแบบนี้แย่ชะมัด ถ้าฉันไปสายใครจะรับผิดชอบฮะ!!” อะ เอิ่มม.. เพล้งง! หมดกันภาพเทพบุตรที่ฉันวาดฝัน ถึงหล่อแต่ปากร้ายแบบนี้ ใครได้เป็นแฟนนี่ซวยตายเลยย =0=

“ก็ฉันขอโทษแล้วนิ จะเอาอะไรอีกฮะ!”

“ก็..เอาเวลาของฉันคืนมาสิ!!” เขากระชากตัวฉันเข้าไปใกล้ๆ

“อะ..เอ่อ..” ก็คนมันเขินอ่ะ ยังไงเขาก็หน้าตาดีนะ -3-

“อ๋อ..ค..ครั้งนี้ฉันจะยกโทษให้แล้วกัน รีบไปซะยัยลูกแมวว!”

“น..นายว่าใครลูกแมวยะ” ฉันชื่อเหมียวไม่ใช่ลูกแมวซะหน่อย เพิ่งเริ่มเรื่องก็มาเปลี่ยนชื่อให้ซะแล้ว ไอ้บ้านี่ เชอะ!