คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 곰 세 마리 III
Bears' rule
“หงิง เสียงดังจัง แจ๊บๆ”เสียงครางหงิงๆและเสียงละเมอจากร่างเล็กที่นอนสบายบนตียงของน้องชายคนเล็ก ทำเอาชายทั้งสามที่เถียงกันอยู่หันไปมองแทบทันที
“!!!..”
“ตกลงใครว่ะจงอิน กิ๊กมึงก็บอกมาเถอะพวกกูไม่ว่า”ชานยอลหันไปหาน้องชายที่นั่งมองคนร่างเล็กอยู่ข้างเตียง นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกว่าใคร
“โอ้ยเฮีย ก็บอกแล้วว่าไม่รู้จัก ถ้าเป็นกิ๊กนะ ถึงเฮียอยู่ผมก็ไม่เกรงใจหรอก”จงอินพูดกับพี่ชายทั้งสองที่ไม่ยอมเชื่อเขาสักที ร่างเล็กนี่เป็นใครเขาไม่รู้จักสักนิด ไม่คุ้นหน้าเลยสักนิด ถึงผมจะเจ้าชู้ ผมก็เลือกนะครับ *ยิ้มอ่อน
จิ้ม จิ้ม
คริสเอื้อมมือไปจิ้มแก้มคนที่นอนอยู่บนเตียงเบาๆ ตั้งแต่เดินเข้ามาเขาก็เห็นแค่แก้มอูมๆของร่างเล็กนะแหละ มันน่าหยิกให้แดง แถมยังนุ่มนิ่มเหมือนตุ๊กตาอัลปาก้า
ชานยอลกับจงอินมองการกระทำของพี่ชายของตนอย่างอึ้งๆ ผีเข้าตัวคริสหรือไงเนี่ย มือเล็กๆปัดนิ้วคริสที่จิ้มที่แก้มร่างเล็กออก หน้าจิ้มลิ้มง้ำงอหน่อยเพราะถูกรบกวน ปากสีแดงสดเบ้ออกเหมือนเป็ด
“เหมือนหมา”คริสพึมพำเบาๆ
“หมาอะไรเฮีย ไหหมา มีหมาในห้องด้วยเหรอ?!”
“ไม่มี”คริสตอบน้องชาย แต่นิ้วยังไม่หยุดรบกวนคนตัวเล็กโดยการบีบแก้มอูบๆนั้นแทนการจิ้ม
“อ๋อย เอ็บอ่ะ”ร่างเล็กสะดุ้งเมื่อโดนบีบแก้ม อาการครึ่งหลับครึ่งตื่นทำให้ไม่รู้ว่าใครเป็นคนปลุกจึงปัดมือคริสอย่างแรง สามพี่น้องเห็นอย่างนั้นจึงลุกขึ้นยืนเต็มความสูง คริสกระแอ้มไอสองสามครั้ง
แบคฮยอนสะบัดหัวสองสามครั้งไล่ความมึนออก ยกมือขึ้นลูบๆถูๆแก้มตัวเองที่ถูกบีบ การกระทำนั้นทำให้แก้มที่อูมยิ่งอูมเข้าไปใหญ่ ปากแดงยู่เข้าให้กัน เห็นแล้วหมั่นเขียว
“อ่ะ! พะ พี่!”แบคฮยอมเมื่อตื่มเต็มตัวแล้ว หันไปมองรอบๆ ปะทะเข้ากับสามพี่น้องที่ยืนเรียงแถวหน้ากระดานข้างๆเตียง ทำให้นึกขึ้นได้ว่าไม่ได้อยู่บ้านของตนเอง
“นายเป็นใคร?”ชานยอลเป็นคนเปิดประเด็นขึ้นมา
“คะ คือ ผม เอ่อ ผม”จะให้พูดว่าอย่างไรละ คนดูแล? พ่อบ้าน? คนใช้? แต่ว่าคุณแม่บอกให้แค่ว่ามาดูแลพี่เขานี้ คุณแม่ไม่ได้บอกก่อนหรือ
“เป็นโจรเหรอ!?”
“ปะ เปล่านะครับ! คือว่าคุณแม่ อ่อ คุณนายคิมให้ผมมาดูแลพวกพี่นะครับ”ชานยอลขมวดคิ้ว คนนี้นะเหรอที่แม่เขาส่งมาดูแลพวกเขา ยังดูเด็กชะมัด จะทำอะไรเป็น
“ฉันไปนับญาติกับเธอตอนไหนห๊ะ”ถึงแม้จะเป็นคนไม่รู้จักชานยอลก็ไม่เว้น ปากเสียยังไงก็ยังนั้น ไม่ไว้หน้าใครแต่อย่างใด ก็ไม่ได้ติดใจเด็กนี่อะไรหรอก แต่ด้วยความปากเสียนะแหละ
“เอ่อ ครับ คุณชานยอล”ร่างเล็กหน้าเสียเล็กน้อย ตอบไปอย่างกังๆเก้ๆ
“อืม รู้จักพวกชั้นทุกคนแล้วใช่ไหม”
“คะครับ รู้แล้วครับ”
“ฉันว่าเราต้องออกกฎการอยู่ร่วมกันหน่อยแล้ว ..ว่าแต่นายชื่ออะไร”ชานยอลมองหน้าคนตัวเล็กที่นั่งเกร็งตัวอยู่บนเตียงที่ล้อมไปด้วยผู้ชายตัวใหญ่ถึงสามคน ไม่เกร็งก็บ้าแล้ว
“แบคฮยอน ..บยอน แบคฮยอนครับ”
“ชื่อเพราะดีนะ”
จงอินพูดยิ้มๆ แววเจ้าชู้แพรวพราวเลยละ
“ขอบคุณครับ”
“ตามฉันออกมานี้สิ”ชานยอลลากแบคฮยอนออกมาจากห้องจงอิน พามานั้งที่โซฟา ควานหาปากกาแล้วกระดาษเปล่าแผ่นนึง
ชานยอลจัดการเขียนอะไรสักอย่างยุกยิกๆ แล้วเรียกพี่น้องอีกสองคนไปปรึกษาโดยไม่ให้แบคฮยอนร่วมด้วย แบคฮยอนรู้สึกเกร็งและเป็นส่วนเกินสุดๆ ในเมื่อตอนที่สามพี่น้องปรึกษากันแล้วหันมามองเขาเป็นพักๆ
กับจงอินน้องเล็กสุดของสามพี่น้อง เขาไม่ค่อยรู้สึกอึดอัดหรอก เพราะรายนั้นหันมาแล้วยิ้มบ้าง แต่อีกสองคนนี้สิ คนนึงก็จ้องเขาเขม็ง อีกคนก็มองด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก
“ย่าห์ จงอินนายนี่..”อยู่ๆชานยอลก็สถบออกมา แล้วตบหัวน้องชายคนเล็กทีนึง แบคฮยอนชะโงกมองด้วยความสงสัย
“โห่เฮีย ตั้งกฎอะไรก็ได้ไม่ใช่อ่อ กฎใครกฎมันดิ เฮียจะเดือดร้อนอะไร”
“งั้นฉันเอาด้วย”
“เฮ้ย เฮียไรว่ะ อย่าลอกเรียนแบบดิ”
“มึงนี่มีแต่เรื่องกามๆ คิดได้ไงเนี่ยห๊ะ”คริสด่าน้องชายไปทีนึง แต่ด่าไปมันก็ไม่สำนึกอะไรขึ้นมาหรอก มีแจะหน้าด้านหน้ามึนทำต่อไปนะแหละ
“โด่วเฮีย รู้นะว่าเฮียก็คิดเหมือนกัน ที่ไปจิ้มแก้มเขานะ แม่ส่งมาช่วยดูแลเฉยๆนะเฮีย อย่าคิดไกลเชียวละ”จงอินแซวพี่ชายตนคืน คิดว่าเค้าไปรู้เหรอ เฮียนะสนใจเด็กคนนั้น ปกติไม่เคยเห็นแตะต้องใครก่อน
“บอกตัวเองเถอะจงอิน”
“เฮียก็ใช่ย่อยเหอะเฮียชาน”
สามพี่น้องถกเถียงกันไม่จบไม่สิ้น พวกเขาอนุญาตให้แบคฮยอนดูรอทีวีไปก่อน จริงๆก็ให้แบคฮยอนตั้งกฎข้อนึง เพื่อความยุติธรรม ในขณะที่พวกเขาตั้งกันคนละสอง และแถมอีกหนึ่งที่ทั้งสามพี่น้องตกลงกัน รวมเป็นแปดข้อ
“อ่ะ เขียนอีกข้อแล้วเซ็นด้วย”
กระดาษออกกฎที่ชานยอลยื่นให้ทำให้แบคฮยอนคิดหนัก พ่อกับแม่เค้ายังไม่เคยออกกฎกับเขาขนาดนี้เลย รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กในปกครอง และสามพี่น้องนี้เป็นผู้ปกครองจอมจุ้นจ้าน
แบคฮยอนส่ายหน้ากับกฎที่เขียนเอาเปรียบแบคฮยอนชัดๆ อยากจะบ้า คนพวกนี้นี่มันยังไงกันนะุ เพิ่งรู้จักกันไม่ถึงชั่วโมงเลยด้วยช้ำ เห็นว่าเค้าเป็นเด็กหรือไง
แบคฮยอนไม่รู้จะเขียนอะไรลงไป ในเมื่อตัวเองเขียนได้ข้อเดียว จริงๆก็อยากเขียนว่า บยอนแบคฮยอน สามารถไม่ต้องทำตามกฎก็ได้ แต่ถึงเขียนลงไปมีหวังโดนฆ่าก็เป็นได้ ก็คงมีเรื่องเดียวที่แบคฮยอนจะเขียนละนะ อย่างน้อยพวกเขาคงไม่ก้าวกาย
“โอเค กฎเริ่มพรุ่งนี้ก็แล้วกันนะครับ”จงอินรับกระดาษจากแบคฮยอนไป พวกเขาอ่านกฎที่แบคฮยอนตั้งมันก็ไม่ได้เหนือบ่ากว่าแรง ยังไงก็ไม่คิดจะก้าวกายอยู่แล้ว
“งั้นผมขอตัวไปนอนนะครับ”
“อืม”
“ว่าแต่พรุ่งนี้จะกินอะไรเหรอครับ ผมจะได้ซื้อของมาทำพรุ่งนี้เช้า”
“แล้วแต่นายเลย ว่าแต่จะไปจะไปซื้อของยังไง”คริสตอบแบคฮยอนโดยไม่สนว่าน้องชายทั้งสองจะกินอะไร
“ก็น่าจะแท็กซี่ครับ”
“ไม่ต้อง พรุ่งนี้ปลุกฉัน จะไปซื้อด้วย ไปนอนละ”คริสเดินไปนอนท่ามกลางความงุนงงของแบคฮยอน สองพี่น้องที่นั่งโซฟาใกล้ๆเบ้ปากกับคำพูดของคริส
“เอ่อ งั้นราตรีสวัสดิ์ครับ”
แบคฮยอนเดินเข้าห้องของตน ชานยอลและจงอินหันหน้าเข้าหากัน ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา
เรื่องอะไรจะให้ไปกับคริสแค่สองคนละ!!!
‘เด็กน้อยที่บุกเข้ารังหมี มีกฎร่วมกันกับลูกหมีเพื่อความสงบสุข มันจะสงบจริงๆนะเหรอ..?’
**************
-ทอล์ค คึ-
พบกันตอนหน้าาาาา
ความคิดเห็น