แม่มดสาวหัวใจกุ๊กกิ๊ก ภาค2

ลำดับตอนที่ #18 : วางแผนวันเทศกาลฮาโลวีน

วันพุธ ตอนหลังเลิกเรียนที่ห้องชมรมดนตรีสากล

อาคุระ " โทษนะ บราวนี่ นายสอนฉันเล่นกีตาร์หน่อยได้มั้ย "

บราวนี่ " อืม ได้ จับคอร์ดได้คล่องรึยังล่ะ "

อาคุระ " พอเป็นอยู่ "

มาม่อน " รับน้ำชามั้ยล่ะ อาคุระคุง "

อาคุระ " อ้อ ขอบใจมากนะ "

คอฟฟี่ " นี่ นี่ จะว่าไปก็ขี้เกียจซ้อมจังเลยอ่ะ "

คาราเมล " ถ้าเธอไม่ซ้อมฉันแย่งเป็นมือเปียโนแน่ๆเลยล่ะ "

คอฟฟี่ " อะ อ๋า� ซ้อมก็ได้ "

ฮารุกะ " นี่ งานเข้าอีกแล้วล่ะ อาทิตย์หน้าจะเป็นเทศกาลฮาโลวีน ทางชมรมเราต้องขึ้นแสดงอีกแล้วล่ะ "

อาคุระ " ถ้างั้น พวกนายไม่ซ้อมกันหรอกหรอ "

เรนนี่ " ขอโทษที่ต้องมารบกวนด้วยจ้า ทุกคน "

คอฟฟี " มีอะไรหรอ เรนจัง "

เรนนี่ " ฉันจะมาช่วยพวกเธอวางแผนกันไง ฉันขอช่วยด้วยคนนะ "

ฮารุกะ " อ้าว งานนี้ทางชมรมคณิตศาสตร์ไม่มีอะไรแสดงหรอจ๊ะ "

เรนนี่ " ไม่ค่ะ เพราะว่า คณิตศาสตร์ไม่มีอะไรจะเข้ากับเทศกาลฮาโลวีนเลย "

อาคุระ " เออ จริงสิ แย่จริง วันนี้ ต้องซ้อมฟุตซอลน่ะ โทษที ลืมตัว เอาเป็นว่า วันเสาร์ฉันขอไปที่บ้านนายนะ "

บราวนี่ " เออ "

ฮารุกะ " หนอย อิตาบ้านี่นะ มาช้าอีกแล้ว "

มาม่อน " อิตาบ้านี่พูดถึงนี่ ใช่คุณฮิตายะรึเปล่าครับ "

ฮารุกะ " ก็ใช่น่ะสิ รู้ว่าจะต้องเตรียมงาน แต่ก็ยังไม่มาอีก หน้าเตะจริงๆเลย "

คาราเมล " ใจเย็นๆนา เดี๋ยวเขาก็มาเองล่ะ "

เคียวน์ " ขี้บ่นจริงเลยนะแม่คุณ วางแผนมาเรียบร้อยแล้วรึยัง ถึงได้ด่วนขนาดนี้ "

ฮารุกะ " ยังหรอก ช่วยคิดกันหน่อยเร็วเข้า "

คาราเมล " ค่า หนูคิดออกแล้วค่า เราก็หาบทเพลงที่มันเป็นแบบว่า แนว ร็อคอ่ค่ะ ดีป๊ะ "

บราวนี่ " เจ๋งเป้งเลย โซโล่กีตาร์มันส์แน่ๆ "

มาม่อน " งั้นครั้งนี้ผมไม่ขึ้นแสดงนะครับ ผม ไปเป็น คนต้อนรับแขกดีกว่า "

ฮารุกะ " ก็ตามใจ เดี๋ยวฉันเล่นเบสเอง "

คาราเมล " เพลงร็อคจำเป็นต้องมีคีย์บอร์ดด้วยหรอคะ "

ฮารุกะ " ลืมสนิทเลยล่ะ แล้วเธอจะทำอะไรดีล่ะ "

คาราเมล " แหม ก็นักร้องไง นักร้องน่ะ "

ฮารุกะ " เอางี้ เธอไปเล่นเบสแทนฉันจะดีกว่านะ "

คอฟฟี่ " ฉันเห็นด้วยล่ะ เพราะว่าเสียงเธอมันหวานจะตายไป "

คาราเมล " ไม่เอา "

คอฟฟี่ " คาร่าจัง "

คาราเมล " ก็ได้ "

เคียวน์ " เฮ้อ งานนี้คิดได้ไม่กี่เพลงหรอกนะ 2เพลงก็พอแล้วมั้ง "

บราวนี่ " ใช่ๆ "

ฮารุกะ " วันนี้ฉันเหนื่อยจริงเลย พรุ่งนี้ค่อยคุยกันต่อนะ "

วันพฤหัสตอนเย็น
คอฟฟี่ " ให้ตายสิ คอร์ดกีตาร์ยากชะมัดเลยแฮะ "

บราวนี่ " ง่ายจะตายไป "

คอฟฟี่ " ก็พี่เล่นมานานแล้วนี่ "

ฮารุกะ " ถ้าเธอจะไม่เล่นพี่ก็ไม่ว่านะจ๊ะ "

คอฟฟี่ " ไม่ให้เล่นได้ไง ช่วงนี้เก็บดวงใจไม่ค่อยได้เลย "

คาราเมล " วันนี้ตอนเช้าฉันเก็บได้แค่ใจสีส้ม2ดวงเอง "

มาม่อน " วันนี้พี่ยังเก็บไม่ได้เลย "

บราวนี่ " นี่ วันนี้ไม่รู้เป็นไร ได้หัวใจจากอาคุระมาดวงเดียว หัวใจสีเหลือง "

ฮารุกะ " มันก็เป็นเรื่องปกติ นายจะให้อาคุระมีหัวใจสีส้มให้นายจะได้ไงล่ะ ทุเรศตายชัก "

มาม่อน " นี่ๆไม่ได้หมายถึงว่าอาคุระคุงเขาเป็นตุ๊ตใช่มั้ยครับ "

คอฟฟี่ " เหอ เหอ ทุเรศเสียจริง "

คาราเมล " ยิ่งพูดก็ยิ่งเพี้ยนเข้าไปกันใหญ่แล้วล่ะ "

เคียวน์ " นี่มันไม่ใช่เวลาจะมาพูดเรื่องไร้เดียงสานะครับ เคลียร์งานเสร็จแล้วหรือไงครับ "

ฮารุกะ " โทษทีนะ พอดี มันเผลอนิดหน่อยน่ะ "

เคียวน์ " คอฟฟี่จัง ถ้าคุณเล่นกีตาร์เพลงนี้ไม่ได้ ไปตีกลองแทนผมมั้ยล่ะ "

คอฟฟี่ " ไม่ล่ะ ฉันตีกลองไม่เป็น "

เคียวน์ " งั้นหรอ พยายามต่อไปละกันนะ "

บราวนี่ " ไหน เจ้าเซ่อ ไม่ได้ตรงไหนบ้างล่ะ "

คอฟฟี่ " ตรงท่อนฮุคน่ะ ช่วยหน่อยสิ "

คาราเมล " ฉันคิดออกแล้วล่ะ ถ้าเราเล่นคอนเสิร์ตตอนเย็นเสร็จเราจะทำอะไรต่อตอนกลางคืนในงานรู้มั้ย "

ฮารุกะ " อะไรหรอ คาราเมล "

คาราเมล " ก็แหม ช่วยพวกสภานักเรียนเรื่องการเปิดเทปเพลงยังไงล่ะ เราก็เอาวงออร์เคสตาร์ของเราไปเล่นแทนเทปไงล่ะ ประหยัดทั้งไฟและก็เวลาภาระขอพวกสภานักเรียนด้วยไงล่ะ "

มาม่อน " เป็นความคิดที่ดีเยี่ยมจริงๆเลยครับ "

ฮารุกะ " แทงคิ้ว จ้า "

เคียวน์ " ฮารุกะ งานนี้ ต้องมีไวโอลิน2ตัวสินะ ผมเล่นเป็นเพื่อนละกัน "


เรนนี่ " ขออนุญาติค่ะ "

คอฟฟี่ " อื้ม "

เรนนี่ " คาร่าจัง ฉันขอเล่นไอโบนะ เข้ากับฟลุ๊ตมั้ยล่ะ "

คาราเมล " ตามใจ กรุณาเรียกชื่อฉันให้เต็มด้วย "

เรนนี่ " ไม่เอา ฉันจะเรียกคาร่าจัง "

คาราเมล " เฮ้อ จริงๆเลย "

คอฟฟี่ " เพลงไรดีอะ "

ฮารุกะ " เอาเพลงง่ายๆซัก2เพลง ตามด้วย Canon in d ละกันจ้า "

บราวนี่ " ตกลงตามนี้ ฉันขอกลับบ้านก่อนนะ จะกลับไปดู แฟรี่เทล "

คอฟฟี่ " ติดการ์ตูนอย่างกะเด็กเลยแฮะ พี่ฉัน "

คาราเมล " งั้นหนูขอกลับด้วยค่ะ พี่บราวนี่ ติดเหมือนกัน "

มาม่อน " คาราเมลจังก็เป็นไปกับเขาด้วยหรอกหรอเนี่ย "

ฮารุกะ " ช่างเหอะ พรุ่งนี้เรามีเวลาวางแผนอีกครึ่งวัน หลังจากนั้นจะส่งแบบสอบถามชมรมให้ทางร.ร. "

คอฟฟี่ " ขอตัวกลับก่อนนะ "

เรนนี่ " นี่ คอฟฟี่ เดินกลับเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ "

คอฟฟี่ " ได้สิ "


เคียวน์ " คอฟฟี่ หยิบไม้กวาดมาทำไมกัน "

คอฟฟี่ " อุ๊ย เผลอน่ะ โทษที "

โปรดติดตามตอนต่อไป