แม่มดสาวหัวใจกุ๊กกิ๊ก ภาค2

ลำดับตอนที่ #17 : เอาเรื่ององครักษ

วันอังคาร ที่ร.ร. ตอนหลังเลิกเรียน

เคียวน์ " หวัดดีฮะ ทุกคน "

บราวนี่ " หนอย แก� เจ้างั่งนี่นะ แสบจริงๆ เอาช้อคโกแลตเหล้ามาให้ฉันกิน นายตายแน่ "

เคียวน์ " อยากกินอีกมั้ยล่ะครับ องค์ชาย "

บราวนี่ " หยึย อ๊าก ฉันโมโหแกแล้วนะ "

เคียวน์เอาช้อคโกแลตเหล้า1ชิ้นเข้าปากของบราวนี่

บราวนี่ " อุ๊บ นี่มันรสชาตเดิมทั้งนั้น แต่ฉันว่าตอนนี้ฉันหายเมาแล้วล่ะนะ มาเลย มาสู้กัน "

ฮารุกะ " อันที่จริงแล้วนายโทษแต่เคียวน์คนเดียวไม่ได้หรอกนะ "

คอฟฟี่ " หมายความว่าไงเนี่ย "

มาม่อน " ก็หมายความว่า ช้อคโกแลตที่เคียวน์ให้บราวนี่กินน่ะ มันเป็นของฮารุกะจังไงล่ะครับ "

คาราเมล " โห!� เป็นถึงขั้นร้อยโทองค์รักษ์ ยังกล้ากินของมึนเมาด้วยหรอเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อ "

ฮารุกะ " เข้าใจผิดรึเปล่ายะ เรา2คน เป็นหน่วยลับพิเศษ ถึงจะถึงขั้นร้อยโทก็เถอะ แต่ตอนนี้กฏพวกนั้นน่ะ เขาเพิ่งยกเลิกไปเมื่อ2ปีที่แล้ว "

เคียวน์ " เพราะฉะนั้น ก็เลย กินได้ "

มาม่อน " แล้วทำไมถึงต้องกินของประเภทพวกนั้นด้วยล่ะ ปวดหัวจะตายไป "

บราวนี่ " นั่นสิ พวกนายมีปัญญาคิดกันบ้างมั้ย "

ชิฟฟอน " นั่นคืออาหารส่วนหนึ่งของการทำงาน "

คอฟฟี่ " เอ๊ะ ชิฟฟอน แล้วเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ "

คาราเมล " เดี๋ยวว่าแต่ วันนี้เธอบอกว่าจะอยู่เฝ้าบ้านนี่นา "

ชิฟฟอน " เรื่องนั้นช่างมันเถอะ ช้อคโกแลตเหล้ามีส่วนทำหน้าที่ให้เราวดหัว เสมือนเป็นยานอนหลับ หรือใช้ประโยชน์ได้อีกคือ ยาสลบ มันจะมีรสชาติที่มึนๆก็เถอะ แต่ถ้าหากว่ากินเข้าไปจนชิน มันจะมีประโยชน์หลายอย่างเช่นกัน� 1. เวลาไปกินของอะไรจากคนไม่เต็มใจ คือ ใส่ช๊อคโกแลตเหล้าลงไปในน้ำ ถ้าเรากินช้อคโกแลตเหล้าจนชินแล้ว มันก็จะทำให้เราไม่เป็นอะไร และไม่เมาด้วย 2.เป็นประโยชน์กับการเดินทางด้วย เวลาเจอศัตรู เวลาศัตรูอ้าปาก ก็เอาเจ้านี่ล่ะ โยนเข้าไปในปากของมัน "

ฮารุกะ " อื้ม แต่มันยังมีโทษด้วยนะ สำหรับคนที่เพิ่งเคยกินใหม่ มันจะทำให้มีอาการเหมือนกับบราวนี่นั่นล่ะ โธ่เอ๊ย ไรรสนิยมจริงๆ ขนาดช้อคโกแลตเหล้าก็ยังไม่รู้จักอีก เซ่อเอ๊ย "

บราวนี่ " หนอย งั้นก็แปลว่า พวกแก จงใจจะแกล้งฉัน ฮึ อย่างงี้มันต้องเอาคืน "

คอฟฟี่ " ไม่ต้องหนีเลยนะ บังอาจมาก ที่มาแกล้งพี่ชายฉัน "

ชิฟฟอน " ช้าก่อน ข้าขอออกจากเกมนะ ข้าไม่เล่นด้วยหรอก "

ฮารุกะ " แน่จริงก็ตามมาให้ทันพวกเราสิ "

บราวนี่ " เชอะ ไม่สน ฉันจะต้องแก้แค้นพวกแกให้ได้ หยุดเดี๋ยวนี้นะ "

เคียวน์ " ใครจะหยุดให้โง่ล่ะครับ "

บราวนี่ " ฉันจะขย้ำพวกแกให้เละเลย คอยดูละกัน "

คอฟฟี่� พี่คะ หนูช่วยอีกแรงนะ "

บราวนี่ " เชิญเลย "

จนกระทั่ง5โมงเย็น

ชิฟฟอนแอบกินช้อคโกแลตเหล้าจนหมดกล่อง

ฮารุกะ " อ๊ะเคียวน์ กินกันเล่น หา ไม่จริง "

ชิฟฟอน " ถ้าอยากได้คืน ก็ตามฉันให้ทันสิ "

เคียวน์ " โธ่เอ๊ย ถ้าตามแค่นี้ เรื่องง่ายๆ แต่ต้องให้คืนมา10กล่องนะ "

ชิฟฟอน " ถ้าคิดว่าทำได้ก็ตามมาเลยสิ "

บราวนี่ " แย่จริงๆเลย ขนาดวิ่งสุดฝีมือแล้วยังจับไม่ได้เลย "

คาราเมล " อ๊ะ นี่จ๊ะ แป๊บซี่ เอามั้ย "

บราวนี่ " ขอบใจนะ คาราเมล "

มาม่อน " โอ้โห ถึงเป็นแค่สาวใช้ ก็วิ่งเร็วกว่า2คนนั้นอีกนะเนี่ย "

ดุ๊ค " ก็เพราะว่านางวิ่งเร็วยังไงล่ะ ถึงได้ส่งของได้เร็วทันใจ จึงได้เป็นหัวหน้าสาวใช้น่ะ "

โดนัท " ใช่แล้วล่ะเหมียว คนอย่างนางทำไมถึงโดนชะตากลั่นแกล้งก็ไม่รู้ "

เยลลี่ " นั่นสิเหมียว "

โดนัท " ใครพูดกับนายยะเหมียว "

เยลลี่ " ขอฉันพูดบ้างไม่ได้รึไง เหมียว "

มาม่อน " จะทะเลาะกันไปถึงไหนเนี่ย "

ชิฟฟอน " นี่ ทั้ง2คน หยุดได้แล้ว ฉันก็แค่พูดเล่นเท่านั้นเอง "

เคียวน์ " ถ้าจะบอกว่ายอมแพ้ ขอ20กล่องนะครับ "

ชิฟฟอน " ใครบอกกันล่ะ ฉันไม่ได้ยอมแพ้ "

ฮารุกะ " นี่แสดงว่า ท่านจะขอแค่ดูการวิ่งของพวกเราใช่มั้ยเนี่ย "

ชิฟฟอน " ก็ใช่น่ะสิ ฉันให้พวกเธอ คนละ5กล่อง พอใจมั้ยจ๊ะ "

เคียวน์ " ก็ได้ "

ฮารุกะ " นี่ แม่นาง พวกเราสัญญาว่า ต่อไป จะต้องวิ่งเร็วกว่าแม่นางให้ได้ "

ชิฟฟอน " ดีมาก พยายามต่อไปล่ะ "

เคียวน์ " ครับ ผมสัญญา "

บราวนี่ " ฮะ แฮ่ม พวกแก2คนคงเหนื่อยมากแล้วสินะ ดี มาพนันกันต่อ "

ฮารุกะ " หืม จะเอาจริงงั้นหรอ "� ว่าแล้วก็เอาช้อคโกแลตเหล้าเข้าปากบราวนี่อีก

บราวนี่ " โถ่เอ๊ย ไอ้ของพรรค์นั้นน่ะ ฉันกินมาตั้งแต่ยังเด็กแล้วล่ะ "

ฮารุกะ " งั้นก็แสดงว่า นายอยากกินสินะ "

บราวนี่ " ฉันกินจนชินแล้ว "

เคียวน์ " งั้นเราไปพนันกันต่อที่บ้านคุณเถอะ "

ฮารุกะ " ใครกินช้อคโกแลตเหล้าหมด1กล่องเป็นคนแรก จะเป็นผู้ชนะ "

บราวนี่ " ก็ได้ "

คาราเมล " ถ้างั้น ฉันก็จะเล่นด้วยคนค่ะ "

คอฟฟี่ " อย่านะ คาราเมล เดี๋ยวก็ไม่สบายเอาหรอก "

ชิฟฟอน " ฉันเล่นด้วย "

มาม่อน " หา ว่าไงนะ พนันกันแบบนี้มันจะดีเหรอครับ "

คอฟฟี่ " ถ้าคาราเมลกับพี่เล่นด้วย ฉันก็จะเล่น "

มาม่อน " ให้ตายสิครับ ไอ้ของพรรค์นั้น มันยิ่งแต่จะทำให้ผมอ๊วก ระวังเมากันนะ งั้น ผมขอไปห้องสมุดจะดีกว่า "

ดุ๊ค " เล่นด้วยสิ "

โดนัท " ฉันด้วยสิ "

เยลลี่ " ผมด้วยเหมียว "

มาม่อน " เฮ้อ อยู่คนเดียวอีกแล้วเรา ไปก่อนนะครับ "

ทั้ง9คน " เอาละ ไปเล่นกัน "

มาม่อน " ฮือ ไม่มีใครสนใจเราเลยแฮะ "

ที่บ้าน

คอฟฟี่ " เรามีกันอยู่ทั้งหมด9คน จะต้องมีใครคนนึงเป็นคนพิเศษ "

โดนัท " ค่า ดิฉันเองค่ะ "

บราวนี่ " จะต้องมีกันทั้งหมด4คู่ "

คาราเมล " ฉันขอแข่งกับพี่บราวนี่นะคะ "

ฮารุกะ " ฉันแข่งกับชิฟฟอน "

เยลลี่ " ขอแข่งกับดุ๊คนะเหมียว "

คอฟฟี่ " อะ อ๋า ฉันต้องแข่งกับนายงั้นหรอ มีหวังแพ้แน่เลย อ้า "

โดนัท " ถ้าครบ4คู่แล้ว เราก็จะแข่งกันเป็นกลุ่ม ทั้ง5คน สำหรับผู้ที่ชนะ "

คอฟฟี่ " เริ่มทีคู่แรกกันเลย ดุ๊ค ปะทะ เยลลี่ "

ผลปรากฏ
ดุ๊ค " เคโระ เคโระ ฉันชนะแล้ว "

โดนัท " คู่ต่อไป บราวนี่ ปะทะ คาราเมล "

ผลปรากฏ
คาราเมล " แหม ออมมือให้ฉันรึเปล่าเนี่ย ฉันกินหมดก่อนพี่นะ "

บราวนี่ " ไม่ได้ออม แต่ว่า มันมึนตั้งแต่2คำแรกที่ร.ร.แล้ว "

เคียวน์ " คู่ต่อไป ฮารุกะ ปะทะ ชิฟฟอน "

ผลปรากฏ

ชิฟฟอน " ยังอ่อนหัดอยู่เลยนะจ๊ะ ฮารุกะ "

ฮารุกะ " โธ่เอ๊ย ยังไม่ชนะอีกหรอเนี่ย "

ชิฟฟอน " คู่สุดท้าย เคียวน์ ปะทะ คอฟฟี่ "

คอฟฟี่ " ก็ได้ ยังไงมันก็ต้องเสี่ยงดู "

ผลปรากฏ

เคียวน์ " แหม องค์หญฺง ไม่ต้องมาออมมือให้ผมก็ได้นะ "

คอฟฟี่ " ก็ฉันไม่อยากกินรอบ2นี่ยะ "

โดนัท " เอาล่ะ แข่งกลุ่ม กติกาเดิมค่า "

ผลปรากฏ

ชิฟฟอน " กรุณาอย่าออมมือด้วยนะ ทีหลังน่ะ "

เคียวน์ " สาวใช้อย่างเธอสุดยอดไปเลยนะเนี่ย "

ฮารุกะ " คราวหน้าฉันจะยกธงขาวเด็ดขาด� คอยดูค่ะ "

โปรดติดตามตอนต่อไปจ้า