ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แม่มดสาวหัวใจกุ๊กกิ๊ก ภาค2

    ลำดับตอนที่ #3 : ไปเรียนโรงเรียนที่โลกมนุษย์วันแรก

    • อัปเดตล่าสุด 28 พ.ย. 55


    มาม่อน " นี่บราวนี่ เจ็ดโมง15แล้วนะ ตื่นสิ "

    บราวนี่ลุกตื่นขึ้นมา แล้วหันไปดูนาฬิกา

    บราวนี่ " แย่แล้ว ฉันตื่นสายนะเนี่ย แต่ช่างเหอะ ยังมีเวลาเตรียมตัวอีก45นาที เชอะ "

    คอฟฟี่ " วันนี้พี่แพ้พวกเรานะ "


    บราวนี่ " อย่ามากวนนา ฉันจะไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้ล่ะ "


    คอฟฟี่ " เอ๊ะ กลิ่นอะไรหอมๆล่ะเนี่ย เหมือนน้ำชาเลย "

    ว่าเสร็จก็วิ่งไปที่ห้องครัว แล้วก็เห็นคาราเมลกำลังชงน้ำชาอยู่

    คาราเมล " อ้าว มาช่วยกันสิจ๊ะ เช้านี้กินอะไรดีล่ะ "

    คอฟฟี่ " อะไรดีล่ะ ซูชิดีมั้ย ง่ายดีนะมื้อเช้า "

    มาม่อน " เห็นด้วยนะ มา เดี๋ยวช่วยทำอีกแรง "

    คาราเมล " อื้ม ขอบคุณค่ะพี่ "

    บราวนี่ แต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ก็มาสวนทางกับโรบิ้น 

    โรบิ้น      " อ้าว บราวนี่ ไปรดน้ำต้นไม้หน้าบ้านให้หน่อยสิ "

    บราวนี่ " คร๊าบ อาจารย์ "
    ว่าแล้วบราวนี่ก็ไปรดต้นน้ำด้วยความขี้เกียจ

    คอฟฟี่ " เอ๊ะ บราวนี่อยู่ไหนล่ะเนี่ย แต่งตัวช้าจังเลยเนี่ย "

    มาม่อน " ไม่น่าเชื่อเลยนะ ว่าตื่นปุ๊บก็ทำความดีแต่เช้าเลย "

    ว่าแล้วคอฟฟี่กับคาราเมลก็หันไปที่หน้าต่าง

    คาราเมล " ฝันไปรึเปล่าน๊า "

    คอฟฟี่ " 555 นั่นสิ "

    โรบิ้น " เอาล่ะทั้ง4คน รีบกินข้าวกันสิ เราจะไปร.ร.กันตอน8โมงนะ "

    ทั้ง4 " ครับ / ค่ะ "

    ณ โรงเรียน

    เผอิญ ไปเดินสวนทางกับ ฮารุกะ

    ฮารุกะ " อ้าว ว่าที่องค์ราชันและราชินี มาแล้วหรอกเหรอเนี่ย "

    คอฟฟี่ " เอ๋ เธอชื่ออะไร แล้วทำไมถึงรู้จักพวกเราได้ล่ะ "

    โรบิ้น " ถ้าจำไม่ผิดเธอคงจะชื่อ ฟูจิวาระ ฮารุกะ สินะ "

    มาม่อน " ใช่แล้วล่ะ ฉันสนิทกับเธอ "

    ฮารุกะ " องค์หญิง ถ้าไม่รังเกียจ ตอนเที่ยงเราไปนั่งด้วยกันนะเพคะ บราวนี่ อย่ามาทำเป็นไก๋เลย ว่าไม่รู้จักฉัน "

    บราวนี่ " แล้วทำไมฉันถึงต้องทักเธอด้วยล่ะ เชอะ "

    ฮารุกะ " ฉันก็ไม่น่าทักเธอเลย เชอะ "

    คาราเมล " ถ้างั้นพวกเรา2คนขอตัวไปเรียนก่อนนะคะ แล้วเจอกันค่ะ "

    โรบิ้น " นี่ ฮารุกะ เธออยู่ห้องไหนล่ะ "

    ฮารุกะ " ห้อง3/3ค่ะ "

    โรบิ้น " พอดีเลย ฝากองค์ชายทั้ง2ด้วยล่ะ "

    ฮารุกะ " ค่ะรับทราบ จะดูแลเป็นอย่างดี "

    บราวนี่ " เชอะ ทำไมฉันต้องเรียนกับเธอด้วยล่ะ "

    ฮารุกะ " เถอะนา นี่ก็ถึงเวลาเรียนแล้ว รีบไปห้องเถอะ นี่ แล้วห้ามทำพิรุธให้ใครจับได้ล่ะ ว่าเราเป็นพ่อมดแม่มดน่ะ "

    บราวนี่ " รู้แล้วนา "

    ฝั่งพวกคอฟฟี่

    ห้อง 2/3

    ครูประจำชั้น " เอาล่ะ วันนี้ เราขอแนะนำนักเรียนใหม่ทั้ง2คนนะจ๊ะ เชิญเข้าเลยจ้า "

    คอฟฟี่ " สวัสดีค่ะ ทุกคน ดิฉันชื่อ คาโตะ คอฟฟี่   ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ  มีพี่ชายชื่อว่า คาโตะ บราวนี่  ถ้าใครมาทำร้ายฉัน ฉันจะถีบให้กระเด็นเลย "

    เด็กผู้ชายในห้อง " หยึย ตกใจหมด "

    ทันใดนั้น มีหัวใจสีเหลืองปรากฏขึ้น

    คอฟฟี่ : ชูการ์ ชูการ์รูน คอฟฟี่รูน คฑาเอ๋ย ฉันขอหัวใจ ของเธอนะ


    คาราเมล " คอฟฟี่ สุดยอดไปเลย "


    คอฟฟี่ " อื้ม " พร้อมยกนิ้ว

    ครูประจำชั้น " เอาล่ะ คนต่อไปค่ะ "


    คาราเมล " สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ ไอสึ คาราเมล มีพี่ชายชื่อ ไอสึ มาม่อน ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยจ๊ะ
    ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ "


    ปรากฏมีหัวใจสีส้ม1ดวง


    คาราเมล : ชูการ์ ชูการ์รูน คารารูน คฑาของฉัน ขอหัวใจเธอ ให้ฉันหน่อยนะ


    คอฟฟี่ " เก่งจริงเลยนะ ได้หัวใจสีส้ม1ดวง ก็เป็น300แล้ว "


    คาราเมล " ของเธอเองก็60เอคูลแล้วสิ ทุกคนตกใจกันทั้งห้องเลย แต่อย่าลืมนะ ว่าเราต้องแข่งอีก อย่าลืมล่ะ "


    ข้ามฝั่งไปหาพวก บราวนี่

    ฮารุกะ " เอาล่ะ วันนี้จะมีนักเรียนใหม่มา2คน
     
    บราวนี่ " สวัสดีฮะ ผมชื่อ คาโตะ บราวนี่ มีน้องสาวชื่อคาโตะ คอฟฟี่ ฮะ ใครมาแกล้งน้องสาวผมล่ะก็ ระวังน้องสาวผมอัดเอานะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ "

    เอ๊ะ ไม่มีหัวใจเลยแฮะ

    ฮารุกะ " คนต่อไปจ้า "

    มาม่อน " สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อ ไอ ไอ ไอสึ มา มะ มาม่อน มีน้องสาวชื่อว่า ไอสึ คา
    คาราเมล ยินดีที่ได้รูกจักครับ "

    มาม่อนพูดด้วยความไม่มั่นใจ

    ปรากฎเป็นหัวใจสีส้มของนักเรียนหญิงเต็มห้องเรียนยกเว้นฮารุกะ เพราะเป้นเพื่อสนิทกันนานแล้ว

    มาม่อน : ชูการ์ ชูการ์รูน มาม่อนรูน คฑาเอ๋ย ฉันขอหัวใจ เธอด้วยนะ

    ฮารุกะ " ในห้องมีนักเรียนหญิง20คน หัวใจ19ดวง 300x19= 5,700เอคูลแล้วสิ

    บราวนี่ " เจ๋งเป้งเลย ฉันยังไม่ได้เลยซักดวง "

    ฮารุกะ " อิจฉาล่ะสิ แหม "

    บราวนี่อยากจะเถียงฮารุกะแต่ว่า ครูประจำชั้นมาซะก่อน

    ครูประจำชั้น " นี่ เธอคงเป็น นักเรียนใหม่ล่ะสิถ้า เชิญนั่งที่สิ "

    บราวนี่/มาม่อน " ครับอาจารย์ "

    บราวนี่คิดในใจ " โด่ นึกว่าอาจารย์ห้องเราเป็นผู้หญิงซะอีกแฮะ "

    ครูประจำชั้น " เอาล่ะ ครูชื่อ มานาเบะ ชินาดะ ยินดีที่ได้รู้จักทั้ง2คน เธอ2คนชื่อเหมือนขนมจริง
    ครูอยากจะถามว่า ครอบครัวของเธอทำไมถึงแต่ชื่อขนมที่เกี่ยวกับน้ำชาและขนมปัง "

    มาม่อน " ครับ ครอบครัวของเราชอบทำอาหารและขนมฮะ เราเลยไม่รู้จะตั้งชื่อว่าไรดี เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ "

    ครูประจำชั้น " เอาล่ะ ได้เวลาเรียนแล้ว ฮารุกะ ครูวานเธอไปที่ห้องธุระการทีสิ "

    ฮารุกะ " ค่ะ คุณครู "


    พักเที่ยง ทุกคนมาตามนัด


    คอฟฟี่ " ว่าไง ทุกคน เก็บหัวใจกันได้เท่าไหร่ล่ะ "

    มาม่อน " ผมเก็บหัวใจสีส้มในห้องเรียนได้ 5,700เอคูลแล้วครับ "

    คาราเมล " เก่งจังเลย หนูเก็บสีส้มได้ดวงเดียว 300 เอคูล แล้ว พี่บราวนี่ล่ะ "

    ฮารุกะ " อ๋อ ตานี่น่ะ ซื่อบื้อจริง ไม่มีกลเล่ห์เหลี่ยมที่จะให้หัวใจปรากฏได้ ฮิฮิ "

    บราวนี่ " นี่ ยัยบ๊อง แล้วเธอล่ะ เก็บได้เท่ากับมาม่อนรึเปล่าล่ะ "

    ฮารุกะ " ไม่เท่าหรอกนะ แต่ฉันเก็บ หัวใจสีฟ้าได้1ดวงตอนเช้าที่ไปห้องธุระการ เผอิญไปเจอรุ่นน้องม.1เขาทักทายฉันด้วยความเคารพนับถือ ก็เป็น 3,000 เอคูลแล้ว "

    บราวนี่หน้าแตก แล้วพูดแก้ตัวไปเปลี่ยนเรื่องว่า " แล้วคอฟฟี่ได้เท่าไหร่ล่ะ "

    คอฟฟี่ " แพ้คาราเมล ฉันได้ 60 เอคูล เพราะได้แต่สีเหลืองจากเพื่อนในห้องทุกคน "

    ฮารุกะ " ก็ดีกว่าใครบางคนที่ไม่ได้เลยซักดวง อ้อ จริงสิ ห้องม.2/3 มีทั้งหมด30คน "

    คาราเมล " ใช่แล้วค่ะ ความจำดี เก่งคณิตด้วย สมกับเป็นสภานักเรียนนะเนี่ย "

    มาม่อน " เคยเรียนที่โลกเวทมนต์ด้วยกัน นิสัยยังไม่เปลี่ยนเลยนะ ฮารุกะ "


    ฮารุกะ " จ้า แน่นอน "


    ตอน3ทุ่ม


    โรบิ้น" เอาล่ะ มาชั่งหัวใจกันดีกว่า  เริ่ม แรก ขอเป็นสร้อยขององค์หญิงทั้งสอง 

    สมกับเป็นลูกของวนิลา คาราเมล หนัก 300 เอคูล ได้หัวใจสีส้ม1ดวง คอฟฟี่ได้60เอคูล
    กะแล้วว่าต้องได้สีเหลือง แต่ก็ยังดีกว่าแม่ของเธอ

    คอฟฟี่ " แล้วแม่ของหนูได้เท่าไหร่เหรอะคะ อย่าบอกนะว่า 5 เอคูล "

    โรบิ้น " แม่นแล้ว แต่ไม่น่าให้เป็นราชินีเลย เป็นเพราะความสงสารของวนิลาที่ช้อกโกล่าช่วยโลกเวทมนต์เอาไว้ "

    คอฟฟี่ " นั่นสิเนอะ เอาล่ะ ตาพวกพี่แล้ว ไม่ต้องบอกก็รูหรอก "

    โรบิ้น " โอ้ สมกับเป็นลูกของวนิลามากๆเลยล่ะ มาม่อนเธอได้ตั้ง5,700 เอคูล ราคานี้สามารถซื้อของในสมุดช้อปโลกเวทมนต์ได้หมดทุกรายการเลยนะเนี่ย แต่บราวนี่สมกับเป็นลูกของช้อกโกล่า เธอสอบตกตั้งแต่วันแรกเลยนะ เธอเก็บหัวใจไม่ได้เลยซักดวง " 

    บราวนี่ " ผมนี่มันแย่จริงๆเลย คอยดู พรุ่งนี้ผมจะเก็บให้ได้เลยคอยดู แต่พรุ่งนี้ผมขอแข่งกับ
    คอฟฟี่นะ "

    คอฟฟี่ " รับคำท้า "

    โรบิ้น " เธอ3คนทำได้มากที่สุดเป็นอันดับ2ของประวติศาสตร์เชียวนะจะบอกให้ ต่อไปนี้ใครเก็บหัวใจได้น้อยที่ คนๆนั้นจะต้องตื่นเช้ากว่าเพื่อน แล้วก็รดน้ำต้นไม้ตอนเช้าทุกวัน ซึ่งพรุ่งนี้เช้า "

    บราวนี่ " ผมต้องเป็นคนรดน้ำต้นไม้ "

    คอฟฟี่ " รู้ตัวดีนี่ "

    โรบิ้น " เอาล่ะ เข้านอนกันได้แล้ว ราตรีสวัสดิ์นะ เบบี๋ "

    โปรดติดตามตอนต่อไปจ้า


      

     









      

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×