คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6
1 เือน่อมา
พิมมี่ : เอมเระไปอิสันบูลเมื่อไหร่เหรอ
เอมเร : วันที่ 5 ันยานี้แหละรับ ทำไมเหรอ
พิมมี่ : ถ้าเธอไปที่มหาลัยแล้ว เธอ็ะไม่ไ้ออนบ่อยๆแล้วอ่ะิ ....
เอมเร : อื่มรับ ... นั่นน่ะสิ แ่ไม่เป็นไรรับ ผมะพยายามมาออนุยับพิมมี่นะ ^^
พิมมี่ : อบใมานะเอมเร ... เธอรู้มั้ย ว่าเธอสำัับันมาๆเลยนะ
เอมเร : รับ พิมมี่็สำัับผมเหมือนัน
พิมมี่ : เอ่อเอมเร ถ้าเธอไปอยู่ที่ยุโรปแล้วอ่ะ .... ยัไ็อย่าลืมสาวเอเียนนี้นะ
เอมเร : J รับ ผมไม่ลืมุหรอ แ่ยัไ็้ออโทษ้วยนะรับที่่ว่อนๆ ผมไม่่อยไ้ออน
พิมมี่ : ออ ไม่เป็นไรหรอ้า ันเ้าใ เธอ้ออ่านหนัสือเรียมัวเรียน และ ัน็มีารบ้านเยอะ้วย ยุ่ๆๆเหมือนันแหละ้า
เอมเร : รับ ั้ใเรียนนะรับ
----------------------------------------------------
อนนี้ผมอยู่ในานเลี้ยบรุ่นอโรเรียน ผมไ้ร่วมรับประทานอาหารับเพื่อนร่วมั้นมามาย มีผมนเียวเท่านั้นที่สอบไ้มหาวิยาลัยอิสันบูล เพื่อนๆส่วนให่อผม็ิมหาวิทยาลัยเทนิราบอน บาน็ไปเรียนที่อัารา เมือหลวอุรี เพื่อนๆ่าีใับผมที่สามารถไปเรียนที่ยุโรปไ้ พวเราร้อเพล ร่ำลา เ้นันอย่าสะใสุๆ .. ผมะไม่ลืมวันนี้เลย
เฮ้อ ... แล้วผม็เ้นนเหนื่อย พวเราที่เหนื่อยันแล้ว็ไปนั่ินนมัน่อ ส่วนผมนั้นอัวออมานั่พันเียว ในโนอเพลลาสสิ ิบโาไปพลา....
“อ้าว เอมเร ทำไมมานั่นเียวล่ะ? ันอนั่้วยนนะ”
“อื่ม นั่่อนสิ เราเ้นมานเหนื่อยแล้วล่ะ หมแร เลยมานั่พัน่ะ” ผมอบ....
เเรนเป็นเพื่อนร่วมั้นอผม เราอยู่นละห้อ เลยไม่่อยสนิทันเท่าไหร่ ผมรู้ัเธออย่าผิวเผิน แ่เธอรู้ัผมเป็นอย่าี... สำหรับผมแล้ว ผม็ิว่าเธอ็เป็นผู้หิที่ใ้ไ้นหนึ่เลยล่ะ
“เอมเร เธอะไปยุโรปเมื่อไหร่เหรอ”
“อี 2 เือนน่ะ ทำไมเหรอ”
“็ .. เปล่าหรอ อื้มม เอมเร อยาิน้าวเรียบมั้ย เี๋ยวันไปเอามาให้”
“รับ ็ีเหมือนัน อบใมานะ J”
“ั้นเี๋ยวมานะ๊ะ ^^”
ผมไม่รู้นะว่าเเรนเป็นอะไร ูระสับระส่ายอบล ูแปลๆ ไม่รู้เป็นอะไรรึเปล่า .. ไม่สบายรึเปล่า พอถาม ็อบว่า ไม่เป็นไร แล้ว็ลุเินไปเินมา นผมเวียนหัวไปหม แล้วเธอ็หายไป ....นานเหลือเิน นผมแทบะลืมไปแล้วว่า เธอ็มาในานเลี้ยรุ่นนี้้วย
เสียเพลอันหวานนุ่ม วนให้เลิ้ม ... ผมะหลับอยู่แล้ว เลยะว่าะไปหาเพื่อนุยสัหน่อย แ่ เเรน็เินมานั่ับผม ผม็เลย้อนั่อยู่ที่เิม
“เพลเพราะีเนาะ เอมเร” เเรนถามผม ผม็อบว่าใ่
“เพลนี้ันอให้ ีเ เปิเอแหละ ^^”
แล้วเเรน็ยับเ้ามานั่ใล้ผมนิ ผมมา ึถามไปว่ามีอะไรเหรอ
“ันอยาถามเธออย่าหนึ่น่ะ ไ้ไหม”
“รับ ถามมาสิ”
“เอมเร..... ันอบเธอมานานแล้วนะ .....ือ..... เป็นแฟนับันไ้มั้ย ......”
สิ้นำถามอเธอ ผมลุึ้นยืนทันที ผมอึ้ และเียบริบ ส่วนเเรนนั้น็นั่้มหน้า้มา เรียมใรอรับฟัำอบอผม ไม่ว่ามันะออมาอย่าไร
เวลา่ายาวนานเหลือเิน แล้วผม็ระแอมทำลายวามเียบึ้น พลานั่ล้าๆัวเธอ ผมพยายามที่ะมอาเธอ แ่เธอ็อยแ่หลบาผม ไม่ล้าสู้หน้าผม น้ำาเริ่มลอเบ้า ผมอบเธอว่า..........................................................................................................................................................ล
----------------------------------------------------
ฝ่ายพิมมี่ึ่ไม่รู้เรื่ออะไรเลย ็ยัเฝ้าภัี่อเอมเรอยู่อย่านั้น ไม่อบหนุ่มไทยหรือหนุ่มนไหนเลย ั้ใเรียนเพื่อนที่ะทำให้เอมเร ... ภูมิใ
มะรืนนี้แล้วสินะ ที่เอมเร้อไปยุโรปแล้ว ไม่อยาให้ไปเลย แ่ เฮ้อ...เพื่ออนาอเอมเรน่ะ ไปยุโรปเถอะ เธอะมีอนาที่ีแน่นอน เอมเร.....ันอยาุยับเธอั ่อนที่เราะไม่ไุ้ยันบ่อยๆแบบนี้อี โอ๊ะโอ เอมเรออนอยู่นี่นา ^^ วันนี้อวยพรหน่อยีว่า
พิมมี่ : สวัสี้าเอมเร สบายีมั้ย
เอมเร : สบายี แล้วนี่ใรเนี่ย
พิมมี่ : อ้าว ็ันพิมมี่ไ ลืมไปแล้วเหรอ??
= = = แล้วเอมเร็ออฟไลน์ไป พอันเ็ู ปราว่า เอมเรบล็อลบเมลัน .. มันเป็นไปไ้ยัไ เอมเรไม่มีทาทำอย่านั้นหรอ ันเลยใ้เมลอันอีอันแอเมลเอมเรเ้าไป เฮ้อ ออนไลน์นี่นา ันัะสสัยแล้วนะ เิอะไรึ้นเนี่ย = = =
พิมมี่ : หวัี
เอมเร : ว่าไ๊ะ สาวน้อย ื่อไร๊ะ
พิมมี่ : .....เอมเร...... ((font ็ไม่ใ่แบบที่เอมเรอบ สี็เปลี่ยนไป .... นี่มันเอมเรรึเปล่าวะเนี้ย))
เอมเร : เอมเรไม่อยู่
พิมมี่ : แล้วเธอเป็นใรันน่ะ เธอใ่มั้ยที่บล็อลบเมลันน่ะ
เอมเร : อื่มใ่ ใ่ แย่ัเลยนะ
พิมมี่ : เธอทำอย่านั้นทำไมอ่ะ?
เอมเร : ((ภาษาุรี)) อี่บ้า อี่หน้า้าน ูหมา ะหรี่ ฯลฯ
พิมมี่ : ((ภาษาไทย)) อะไรวะ เสือเี่ยไรเนี่ย สัว์เอ้ย อี่ห่าน สันาน ฯลฯ
แล้วนที่เล่นเมลเอมเรอยู่นั้น ็บล็อลบเมลันไปอี ... หมแล้ว ันหมทาิ่อับเอมเรแล้ว ฮือ... ฮือ... ฮือ... ันร้อไห้น้ำาแทบเป็นสายเลือ พร้อมับำถามที่ั้อในใันว่า ทำไม ทำไม ทำไม!!!! Y_Y
แล้วัน็ไ้สิ ... เออใ่ เมลพ่อเรา็ยัมีนี่นา ันเลยออนเมลพ่อ และแอเมลเอมเรเ้าไป ... ้วยวามหวั ... ัน้อรอวันพรุ่นี้ .... ันหลับไป้วยิใอันห่อเหี่ยว ผิหวั เสียใ หมสิ้นทุสิ่ทุอย่า.....
วันรุ่ึ้น ันออนเมลพ่อัน และเ็ู .... เย้! เอมเรรับแอมเลพ่อันแล้ว ันรู้สึมีวามหวัึ้นมาอีรั้ ันะรอเอมเรัวริออน ... ันเื่อ้วยใริว่า เอมเรนั้น ะไม่มีวันบล็อลบเมลันแน่นอน ันยัมีวามหวั .... วามหวั ....
----------------------------------------------------
ความคิดเห็น