คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไร่กาแฟที่แสนอบอุ่น
“ มาย ” เป็นลูกสาวของ “ พิพัฒน์ ” กับ “ สว่างจิต ” มีน้องชายชื่อ “ มิว ”
พ่อของมายเป็นเจ้าของไร่กาแฟชื่อ “ ไร่พิพัฒน์ ” เป็นคนที่ค่อนข้างมีฐานะในจังหวัด มายเกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่น
มายชอบตามพ่อไปที่ไร่กาแฟ ซึ่งเดินจากบ้านไปไม่ไกลมากนัก และชอบไปวิ่งเล่นกับน้องชายของเธอที่นั่น เธอมีความสุขกับการได้เห็นต้นไม้ ใบหญ้าลำธารที่อุดมสมบูรณ์ ได้เห็นคนงานและพ่อช่วยกันรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ยดูแลต้นกาแฟด้วยความรัก ทำให้เธอรู้สึกรักและหวงแหนไร่กาแฟที่อบอวนไปด้วยกลิ่นอายของความอบอุ่นนี้มาก
พ่อเคยบอกกับมายเสมอว่าที่ไร่นี้เต็มไปด้วยความทรงจำและความหลัง ทั้งสุข เศร้า เหงา ซึ้ง เพราะตอนที่พ่อแต่งงานกับแม่และเริ่มปลูกกาแฟจากแค่ไร่เล็กๆก่อน ก็เจอกับอุปสรรคคือต้นกาแฟแคระแกร็นไม่ค่อยเจริญเติบโต ช่วงนั้นพ่อยังหนุ่มไม่ค่อยสนใจที่จะดูแล ห่วงแต่จะปลูกให้ได้แต่ปริมาณเยอะๆ
“ ถ้าเราเก็บผลกาแฟหมดนี่เราก็รวยกันแล้วหล่ะแม่ ” นี่เป็นคำพูดที่พ่อชอบพูดกับแม่เสมอ จนเมื่อพ่อสังเกตเห็นว่าต้นกาแฟไม่สมบูรณ์ จึงมาปรึกษากับแม่ แม่จึงชงกาแฟมาให้พ่อดื่มเพื่อให้รู้สึกคลายกังวล แต่เมื่อดื่มกาแฟเข้าไปก็ต้องประหลาดใจว่าทำไมรสชาติมันขมจัง
จนต้องหันไปถามแม่ “ ว่าทำไมกาแฟแก้วนี้มันขมจัง ” แม่ก็หันมายิ้มให้พ่อ แล้วพูดว่า “กาแฟขมก็เติมน้ำตาลให้หวานได้ ต้นไม้ไม่เจริญเติบโตเราก็เติมความรักให้มันสิ โดยการหมั่นรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย ”
หลังจากวันนั้นก็ทำให้พ่อได้รู้ว่าเราสามารถเอาชนะอุปสรรคทุกสิ่งที่แสนยากลำบากได้ด้วย “ ความรัก ”
พ่อมองเหม่อไปที่ต้นกาแฟที่กำลังออกลูกสะพรั่งไปทั้งต้นมีทั้งผลสีเขียวอ่อน เขียวเข้มไปจนแดงเข้ม แล้วยิ้มอย่างมีความสุขพร้อมกับพูด
“ มายรู้ไหม ? คนก็เหมือนต้นไม้... ต้องการความรักเพื่อมาเป็นน้ำหล่อเลี้ยงชีวิต หากวันใดพบเจอกับอุปสรรคก็ยังมีความรักที่เปรียบเสมือนศาสตราอาวุธที่ใช้ฟันฝ่าต่อสู้กับความยากลำบากนั้นให้ผ่านพ้นไปได้ ”
พ่อหันมามองหน้าและจ้องตามายพร้อมกับยื่นสองมือมาสัมผัสที่ไหล่ของเธอพร้อมกับพูดว่า
“ จำไว้นะลูก ถ้าวันใดได้พบเจอกับคนที่กำลังหมดความหวัง จงมอบความรักและความปรารถนาดีให้กับเขาคนนั้น ” มายสบตาแล้วยิ้มตอบพ่อโดยที่ไม่ต้องใช้คำพูด
หลังจากวันนั้นมายก็ตามพ่อไปที่ไร่ เธอคอยดูและศึกษาการดูแลต้นกาแฟจากพ่อบ่อยๆ 
ความคิดเห็น