คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : chapter - 16
เย็น 18.00น.
“แท ันว่าบรรยาาศมันแปลๆว่ะ” วิอเรียเอ่ยถาม้วยวามสสัยพร้อมมอไปรอบๆัวเอเพราะเธอูหนัอยู่ับแทยอนส่วนลูน่าและทิฟฟานี่บอว่าะไปเอานม
“ิมาไปแล้วยัยบ้าไม่มีอะไรหรอน่า หนัำลัมันๆไ้บรรยาาศเลย” แทยอนูหนัเป็นไม่สนใวิอเรียสัเท่าไร ใ่สิะสนใไ้ไล่ะเล่นปิไฟรอบบ้าน นี่สิบรรยาาศีอยัยนั้น
วิอเรียไม่สนแทยอนและไปูหนั่อมันะีว่านี้ถ้าหนัที่เธอูไม่ใ่หนัผี และมันเป็นหนัที่หน้าลัวมาเธอยิ่ลัวผีอยู่้วย ่าาแทยอนูไป้วยหัวเราะไป้วยทำเอา วิอเรียไปไม่เป็นเลยับท่าทีอเพื่อนเธอ
“ันไปเ้าห้อน้ำ่อนนะยัยหมาแท” แทยอนพยัหน้าเบาๆ วิอเรียเินไปห้อน้ำเรื่อยพลามอรอบๆบ้าน
“บ้านแม่เียบิบ ท่าทาายันหมแล้ว” เธอบ่นอุบอิบอเธอ แล้วเินไปเ้าห้อน้ำ
เวลาผ่านไปสัพัเธอเปิประูออแ่เธอ็้อะัโยสัาิานประสาทสัมผัสเร็ว ่อนที่ะเยหน้าึ้นมอ
“รี๊!!!!!!~~~~~ เพี๊ยะ!! ” เธอใับสิ่รหน้าเธอไม่ใ่ใรที่ไหนหรออาะเป็นที่เธอาไม่ถึเลยมาว่า
“ยัยบ้า เธอบันทำไม ยัยวิ” เธอมอหน้าไปใล้ๆเพื่อปรับสายา
“แ!!! นายยัอยู่อีหรอ” เธอมอเา
“โหววว ยัยวิท่าแบไ้ใันมาเลยว่ะ 5555” ฮโยยอนหัวเราะออมา
“ไหนว่าลับไปแล้วไ อ” เธอถามบุลที่มาใหม่
“แหม ยัยวิะะลับแล้วล่ะ ถ้าไอ่บอี้าร์เฮวยนั้นบอว่าบอผิวันามิแล้วไม่ใ่เือนนี้ ูสิผิวันนะเสียหมแล้ว” อฮยอนร่ายยาว
“อ้อ!!!” เธอพยัหน้า
“เอ่อไอู่โฮ อ่ะอยู่ไหน” เลย์ถามเธอ
“เห็นแวบๆนะ ำลัเ้าไ้เ้าเ็มับยัยแม่บ้านหน้าือยู่อ่ะ” เธอพูอย่าไม่แยแส
“เฮ้ยย!!! แรู้ไ้ไ” ฮโยยอนถามอย่าอยารู้
“็เินเ้าไปินน้ำในห้อรัวแล้วนายุนมยอนำลั..... ยัยนั้นเลยันเลยทำเป็นไม่สนใเลยเินเ้าไปหยิบน้ำมาินแล้วเินออไปเยๆ” เธอเล่าให้เพื่อนเาฟั
“เธอไม่รู้สึไรหรอ” แ
“ฮื้อออออ ถ้าเป็นันนะ ันะึหัวนานั้นแล้วเอาโๆๆับพื้นเอาให้ายาพื้นเลย แแม่ี้ว่ะวิันยอมรับเลย” อฮยอน
“แภาพพน์แ่าา รูปลัษ์แมาเลยว่ะ ูเหมือนะเรียบร้อยแ่ อย่าว่าละ” วิอเรียมออฮยอน
“ไปพับันเถอะแ อยาิ้นว่ะ” ทุน่าหันไปมออฮยอน้วยแววาอึ้ๆ
“อพี่ว่า เรายะ....”
“หุบปาไปเลย อี้ินี่ล้าัใอแล้วใ่ป่ะ” อฮยอนมอเลย์อย่าิาใส่
“แล้วนอื่นอ่ะ”
“เาไปันหมแล้วเ๊! เพี๊ยะ!!!” แน่นอนไม่ใ่ใรที่บันแ่เป็นวิอเรียที่บหัวแแทบโับพื้น
“าีอ่า ทำไมมีแ่นบหัวเาอ่ะ”เาหันไปอ้อนฮโยยอน
“าี อย่ามาอ้อนีน มันไม่น่ารัเอาะเลย” เธอเินหนีเา
PUB xxxx
“ แวะ ถอยๆๆ สิ้านสวยมาแล้วหลบไป” เสสิ้าไล่ผู้หิที่ไหนไม่รู้เินมาัหน้าเธอมอิาแล้วไล่สอนนั้น
“ยัยบ้านี่สวยรไหนว่ะ ันสวยละบึ้มว่าเยอะ” ันนี่พูและหยิระึ้นมาส่อูัวเอ
“ยัยเี้ยพวนี้เพ้อเ้อริๆเลย” ยูรินั้ไว้ห้ามอสอสายอย่าเอือมๆ
“อ้าว ยัยอลลี่อ่ะ” ยุนอามอหาอลลี่
“เ๊ๆ แแล้วยัี้ลืมอียัยนั้นลับไปแล้ว เพราะสามีเมา” ริสัลอบ
“ยัยเ็บ้า ยัยเ็น่าเลีย!!!” ยุนอาแวะริสัล
“แหม ่ามานี่ไมู่หนัหน้าเลยนะันับเ๊ เราหน้าาล้ายัน่าไรูหน้า้วย”
“ฮโยอ่ะๆๆๆๆๆ ฮโยอยู่หนายยยย” ันนี่ะโนเรียฮโยยอน
“พวป้าๆๆทั้หลายสามีป้าให้มาาม” เอ็นเินมาในลุ่มสาวๆทีุ่ยันอยู่และบอว่าพวหนุ่มๆให้มาาม แล้ว็เินลับไป
“หยาบายที่สุ”เสสิ้า
“ไม่ใ่สามี็พอ!!”ยุนอา
“นร่วมเีย บนะ” ฮโยยอน
“พูอะไรอายปามั้ิ พวแเนี๊ย ผั-ว ็พอ” อฮยอนเอ่ยำพูทำเอาทั้โ๊ะหันมามอ
“เี๊ยวนะ ลุ่มเรามี 12 น อนนี้ทำไมมีแ่ ยุนอา ริสัล อฮยอน เสสิ้า ฮโยยอน ยูริ ัน ยัยอลลี่นี่ลับบ้านไปนอนแล้ว อี 4นหายไปไหน” ันนี่มอหน้าเพื่อนอเธอ
“เอ่อ นั้นิยัยวิหายไปไหนว่ะ” ฮโยอนทำท่าิเินริ
“อ้าว พี่แทันไปไหน”ริสัลเริ่มโวยวาย
“ฮือออ ฟานี่อ่าแอยู่ไหนนน”เสสิ้าเริ่มมีอาารเมาและร้อไห้เมื่อหาเพื่อนไม่เอเธอ้มลมอใ้โ๊ะ ใ้เ้าอี้เพื่อเพื่อนเธอแอบอยู่ และ้นยะ้าๆโ๊ะ
“อ้าววยแล้วว ลูน่าๆๆๆๆๆ” ยูริะโนเสียัลั้นร้าน
“แ โทรแ้ำรวๆๆ” ยุนอาวัโทรศัพท์ออมาะโทรหารว
“ุำรว่ะ ันโทรแ้นหาย่ะ”
(อโทษ่ะ เินใล้หมแล้วรุาเิมเิน้วย ิ๊ๆๆๆ)
“ายห่า เินหม” ยุนอาสบถำเสียออมา
“หรือว่ายัยพวนั้นไปับ อีาโอโม่ วาเสี่ยวลู่ หมาแบ เหลือโ้” ันนี่ั้ำถาม
“น่าิว่ะ” อฮยอน
“ป้าๆๆ เมื่อไระไปเนี๊ย ผั-วป้ารอนานแล้วนะ” เอ็นเินลับมาามสาวๆอีรอบหนึ่
“อยาแหัวเ็” อฮยอนทำท่าะินหัวเอ็น ่อนที่เอ็นะวิ่หนี และพวเธอ็เินามเาไปหาพวหนุ่มๆ
“มินออ่า เพื่อนันไปไหน” ันนี่ถามสามีอเธอ
“ไปับเพื่อนัน” มินออบ
“อ้าวสิ้าอ่ะ” ริสถามหลัามอไม่เห็นภรรยาัวเอ
“อยู่นี่”
“เฮ้ยย!!!!” ทุน่าใู่ๆเธอมาโผล่อยู่ลาว
“แล้วพวนั้นไปไหนอ่ะ” ยูริ
“อ้อ ุนมยอนับยัยมึนนั้นไปีน” เลย์
“เพื่อนันมึนรไหนว่ะ” ฮโยยอนสสัย
“แล้ว ลู่ฮานับยัยหมีายิ้มไป อเมริา” เทา
“เี๊ยวแเออมระเบิหรอ แพน้า”อฮยอน
“ยอูับยัยเี้ยนั้นอ่ะไปรัสเีย” ริสพูพลาโทรศัพท์
“่ะ พ่อนสู” เสียเสสิ้าแวะริส
“อ่านสุท้าย หมาแบับยัยหมาแทยอนไป้วยัน น่าะอยู่แถวๆโลนี่ล่ะ” เฮุนออริสัล
“โถ่ บยอนไปไลๆหน่อยไม่ไ้นะ”ยุนอาส่ายหน้าไปมา
“ั้นเราไปไทยัน!!!”านยอลเสนอไอเีย
“ล”ทุนพร้อมใันอบ
“แล้วไอไับอลลี่อ่ะ”แหลัาที่เียบอยู่นานมาเอ่ยึ้น
“ันสั่ให้ไปอั๋วรอล่วหน้าเอล่ะ”ริสบอทุน
“Wow~~~~ ไปไทย ไป้วยย” เอลลินะโนออมา
“มาอนไหนเนี๊ย”ทุนเอ่ยเปนเสียเียว
“นานแล้ว~~~” เธออบอย่าร่าเริ
.............................................
[sulli past]
สวัสี่ะ ลีเอร์ทุนันเอ่ะ เว อลลี่ ภรรยาหนึ่ในลุ่ม exo สวยที่สุ่ะ ันไม่เยหลัวเอนะ รินะอนนี้ันอยู่หน้าพับ่ะรอุสามีมาอยู่เห็นบอว่าะไปไทยันแ่ที่ันสสัยือ ทำไมอิาริส้อใ้พวัน้วยนี่พูเลยันไม่เ้าใ่ะ
แ่เอะนั้นยัยฟานี่หนิ มาทำอะไรหน้าพับนะแทนที่ะอยู่ในพับ ว่าแ่ไอุ่สามีันไปไหน่ะรอนานแล้วนะ่ะ เฮ้ย!! ใรับัวยัยฟานี่ว่ะ ันแอบูอยู่รรถอัน่ะ ทุนูเหมือนันไม่ห่วเพื่อนันนะ่ะ แ่เป็นห่ว่ะถ้าไม่เห็นเหุาร์่อนหน้านี้นะ ไม่ใ่อะไรหรอ็แ่
อิาบ้าูโฮหน่ะสิันเห็นนายนั้นนะระิบอะไรไม่รู้ับเพื่อนนายนั้นอีสามนเลยไปแอบฟัปราว่านายพวนั้นวาแผนะพาเพื่อนันไปเที่ยว ันว่านะแทนที่พวนายนี่ะวนเธอไปีๆมันะูโอเว่าุนไปเยอะเลยละ แ่ันรู้สึเหมือนมีนสิเลยอ่ะ
“อลลี่อ่า เธอทำไรอยู่หน่ะ” นึว่าใรอินนี่เอ
“ไรอนาย อย่ายุ่ไ้มั้ยห๊ะ” ันวาเา
“แหม ถามไม่ไ้เลยนะ ยัยระาษี” ๊าย!!! ไอ้บ้า
“เฮ้ อินอ่า นายอยู่ไหนเนี๊ยทำไมันมอไม่เห็นนายเลย นายอยู่ไหน~~”
“ันไม่ำนานั้นนะ” เาพูเสียแบบน้อยใันอ่ะ
“แล้วะไปไหนอ่ะ” เปลี่ยนเรื่อีว่า่ะท่านผู้อ่าน5555
“ึ้นรถิ ันรู้ว่าเธอรู้ว่าเราะไปไหนัน”
[sulli’ past end]
..........................................................................................
อ่่า อันยอลีเอร์ทุน หายไปนานเลย แ่สัานะว่าะมาอัพให้ไ้ลอๆๆ
ความคิดเห็น