ตอนที่ 7 : Chapter - 5 HBD MyungSoo 100%
ตอนที่ 4 surprise party!!
คอนโด วิคตอเรีย!!!!
วันที่ 13 มีนาคม 2558
เช้านี้เป็นเช้าที่สดใสมากเลยก็เป็นได้แต่ถ้าไม่ติดว่าเธอ กำลังจ้องหน้าชายหนุ่มที่แอบเข้ามาในห้องของเพื่อนสาวเธอ และมานอนกอดเธอ เธอสงสัยเป็นอย่างมากเขามาได้ยังไง
“นายมยองซู นายมาในห้องนี้ได้ยังไงกันห๊ะ” เธอถามเขาออกไปในขณะที่เขานั่งขยี้ตาเพื่อปรับโฟกัสบรรยากาศภายในห้อง
“อือ เมื่อยจัง”เขาบิดคอและยืดตัวไปมานี่สรุปเขาไม่ได้ฟังคำถามเธอล่ะสินะ
“แอล นายมาอยู่นี่ได้ไง”คริสตัลหันไปมองหน้าเขา
“เดินมาได้สิ ถามแปลกก็เห็นเมี-ยไม่กลับบ้านเลยตามหา!!” มยองซูจงใจที่จะเน้นคำว่าเมียใส่หน้าคริสตัล
“เหอะๆๆ หน้าอย่างนายนี่นะ เมื่อคืนยังด่าฉันเลย” คริสตัลหันไปจ้องกระจกแต่งตัวต่อ
“ย๊า ว่าแต่เธอจะไปไหน” มยองซูขมวดคิ้วเป็นปมเพราะวันนี้ตารางงานของอินฟินิทไม่มีงาน ถึงจะมีก็มีแค่อูฮยอนที่ติดถ่ายซีรีย์ช่วงเช้าและแน่นอนถ้าเขาเดา นายนั้นต้องลากตัวเจ้าของห้องที่ผมนอนอยู่ไปด้วยแน่นอน
“ฉันมีธุระที่ต้องทำ วันนี้ไม่ว่างจริงค่ะ” คริสตัลหันหลังเดินไปหามยองซูที่เตียงที่เขานั่งอยู่
“นี่ วันนี้วันอะไรหรอ คริสตัล” มยองซูชังใจก่อนสักพักหนึ่งก่อนตัดสินใจถามร่างบางที่กำลังเตรียมตัวออกไปด้านนอก
“อ้ออ วันนี้วันที่ 13 มีนาไง ทำงานจนลืมวันเกิดตัวเองเลยหรอ” เธอเอียงคอตอบเขา
“อะ.อ่อจริงสินะ” มยองซูสีหน้าสลดลงนิดนึง
“เอ่อ มยองซูอ่า ฉันทำกับข้าวไว้ในครัวแล้วนะ ฉันไปก่อนนะ ฉันอาจจะไม่ว่างรับโทรศัพท์นะ” เธอเอ่ยบอกมยองซูก่อนออกจากห้อง
“เธอจะไปหาผู้ชายหรอถึงไม่รับโทรศัพท์”เขาเอ่ยด้วยเสียงงอนๆ ทำเอาร่างบางเดินกลับไปที่ปลายเตียงและก้มหน้าลงไปกดที่ริมฝีปากมยองซูเบาก่อนที่จะเอ่ยประโยคหนึ่งที่เล่นเอาผู้ชายตรงหน้าอึ้งเลยทีเดียว
“นายตอบฉันได้รึป่าวว่า เราเป็นอะไรกัน!! แล้วฉันจะกลับมาฟังคำตอบนะ”
มยองซูอึ้งกับคำถามที่คริสตัลทิ้งไว้ให้เขาสักครู่ใหญ่ ในใจเขาหน่ะรู้คำตอบดีอยู่แล้วว่าเขาอยากให้เธอเป็นอะไรแต่ สิ่งที่เขากลัวมากที่สุดคือคำตอบที่ได้กลับมานี่สิ ยิ่งนึกเขายิ่งปวดหัว แต่เขาก็แอบหนอยนิดที่วันนี้เธอคนนั้นกลับจำ วันเกิดเขาไม่ได้
“นี่ เธอลืมไปแล้วจริงๆหรอ คริสตัล” มยองซูส่ายหน้าไล่ความคิดตัวเองก่อนที่จะตัดสินใจโทรหาเจ้าของห้องที่เขาเองตัวนอนกลิ้งไปมาอยู่ เขาอยากจะรู้จริงว่าเพื่อนที่เขาเกื่อบจะถูกจับหมั้นด้วยเนี๊ยจำได้รึป่าว
(ว่าไง มยองซูมีอะไร รีบพูดมากฉันยุ่งกับเพื่อนตัวดีนายมาก)
“เอ่อ ขอเวลาแป๊ปหนึ่งดิ จะโหดไปไหน”
(ย๊า นัม อูฮยอนนายไปเข้าฉากได้แล้ว จะได้ไปกินข้าวฉันหิวแล้วนะ อะ.อ่อต่อๆ หมิงซู มีไรค่ะ อดีตๆของอดีต คู่หมั้น)
“แหมม ตบฉันได้นะ ยัยโปโรเรีย เรื่องของเรามันเป็นอดีต อย่าพยายามเลยเลยนะ ฉันไม่สนเธอหรอก”
(มยองซูอ่า ถ้าอยู่ตรงนั้นฉันจะตบนายด้วยรองเท้านะ มีอะไรไอ่บ้านี่ถ้าโทรมากวน แนะนำนะเดินออกไปเคาะประตูไปปลุกเพื่อนนายข้างห้อง หรือไม่นายก็ลองเหลียวหลัง อาจจะเจอเพื่อนนายจอมตะกละ กินข้าวที่ยัยซูจองเตรียมให้นาย) มยองซูออกแนวมึนๆงงกับการร่ายยาวของคนในสายที่ทำอย่างกับตัวเองอยู่ในที่ห้องเองซะงั้น
“ชิส์ บ่นจริงๆเลย เห้ยย ไอ่ซองจงนายมาได้ไง” มยองซูที่ฟังคำจากวิคตอเรียเมื่อกี้จึงลุกจากเตียงและเดินออกมาเจอ ซองจงที่เขมือยอาหารที่คริสตัลทำให้เขา และเจอ ดงอูที่นอนดูทีวีที่ห้องนั่งเล่นของวิคตอเรีย
(เป็นไงทำตามที่ฉันบอกอยู่ล่ะสิ ว่าแต่มี-อะ-ไร) ดูเหมือนคนในสายจะเริ่มรำคาญนิดๆ
“วิคตอเรีย วันนี้วันไรหรอ” มยองซูปรับเสียงให้ดูจริงจังที่สุด
(ง้อออออ ศุกร์เห็นผีว่ะมยองซู ปรื้ยยย แล้วทำไมย่ะ ถามทำไม)
“ปะ..ป่าวว แค่นี้นะเฮ้อออ.. ”
“เป็นไรของมึงว่ะ ถอนหายใจซะเหนื่อยเชียว” โฮย่าที่ตอนนี้เดินกินขนมของโปรดที่ไปหยิบมาจากครัวของวิคตอเรียมานั่งเปิดแอร์เย็น ดูหนังข้างๆดงอูและซองจงอย่างกับไม่มีไรเกิดขึ้น
“พี่ดงอู วันนี้เดือนนี้สำคัญอะไรรึป่าว” มยองซูย่อนตัวลงไปนั่งข้างโฮย่า
“อ๊า เดือนเกิดยัยซอลลี่นี่นา หาซื้อไรดีนะ” ดงอูพูดหน้าออกดีใจและดูแอลที่ถอดสีหน้ากับคำตอบที่ได้ออกมา
“เห้อออ ผมไปทำไรกินก่อนนะ” มยองซูเดินหน้าหงอยเข้าห้องครัวไปอย่างสลดๆโดยมี ซองจงและโฮย่า ดงอูมองแล้วลอบยิ้มออกมาก่อนที่โฮย่าจะตะโกนบอก
“มยองซูอ่า เย็นนี้เจอกันที่คลับซอลลี่ 20.00น. นะเดี๊ยวจะรอไปพร้อมกัน”
“อ่อ ครับพี่”
@Sul Club
“พี่ซองยอลค่ะ จัดดีๆสิค่ะ มันเอียง พี่ใช้ความสูงให้เป็นประโยชน์หน่อยสิ อ๊าลงมาเลยนะ เดี๊ยวผูกเอง” เสียงเจ้าของร้านหน้าหวานที่ตอนนี้เธอกำลังไม่พอใจคนที่แม่เขาหาให้จริงๆเลย
“ย๊า นี่เธอตะครอกใส่ฉันหรอ เลิกแอ๊บเรียกฉันว่าพี่ทีเถอะ” ซองยอลเอ่ยและยอมลงมาโดยดี
“ชิส์ อยากเรียกมากมั้ง บังเอิญคน อย่าง ชเว ซอลลี่คนนี้ เป็นคนมีมารยาทอ่ะค่ะ” ซอลลี่พูดแล้วเบ้ปากใส่ซองยอลก่อนที่จะขึ้นบันไดไปผูกป้ายงานวันเกิดของหน้าตาของวง
“โถวว พี่สองคนอ่ะ อย่างเถียงกันดิ นี่เกือบบ่ายล่ะ รีบจัดเถอะ พวกผมนี่นั่งเป่าลูกโปร่ง เมื่อยแล้วนะครับ” ยูคยอมเอ่ยออกมาเพราะเห็นพี่สาวตนกับว่าที่คนที่พี่สาวตนจะเอาเป็นสามีนี่ เถียงกันไปมาๆ ไม่เลิกซะที
“หุบปาก!!!” ทั้งซองยอลและซอลลี่ตะโกนออกมาโดยไม่ได้นั้นหมาย
“ง้อออออ ไอ่ยูคมึงนั่งเป่าลุกโป่งไปเถอะ เจ๊มึงเขาอุส่าห์ลงทุนเลิกงกปิดร้านจัดงานวันเกิด พี่สุดหล่อ แต่หล่อน้อยกว่ากูเลยนะ” มาร์คพูดออกมาภูมิใจกับความหล่อตัวเอง
“เอ่ออ” ก๊อตเซเว่น ทั้ง 6 คนต่างอึ้งกับอาการหลงตัวเองของเพื่อนที่ดูปกติที่สุดแต่ตอนนี้คงไม่ใช่แล้วล่ะ
ห้องครัวร้าน ซอลคลับ
“นี่นาย ใส่อันนี้ไม่ได้นะ” ลูน่าที่ตอนนี้กำลังเถียงกับซองกยูที่กำลังทำเค้กกันอยู่สามคนในห้องครัวต่างเถียงกัน ทำเอาคริสตัลต่างเหนื่อยใจจริงๆเลย
“ลูน่า ตอนนี้เหลืออะไรบ้างหรอ” คริสตัลเอ่ยถามเพราะถ้าให้สองคนนี้ทำตอนไปคงพังกันไปข้างหนึ่ง
“อ้อ เหลือแค่แต่งหน้าเค้ก ว่ะแกที่เหลือก็เรียบร้อย ส่วนเรื่องอาหารเห็นยัยวิคตอเรียกับอูฮยอน และก็ยองแจแบมแบม น่าจะทำมั้งเพราะเห็นยัยวิคเดินถือของมาเยอะเลย” ลูน่าร่ายยาว
“งั้น ที่เหลือเค้กฉันจัดการเอง แกออกไปทำอย่างอื่นเถอะ” คริสตัล
“คริสตัล เธอเตรียมของขวัญให้ไอ่แมวนั้นยัง ฉันกะจะไปหาซื้อ” ซองกยูเอ่ยถามคริสตัลที่เก็บของอยู่
“ยังไม่คิดเลย แต่คิดว่าคงมีแล้วล่ะ พี่ซองกยูไปซื้อเถอะ”
“ป่ะ ไปซื้อของขวัญให้ไอ่แมวกัน” ซองกยูไม่พูดเปล่า เขาลากลูน่าออกไปพร้อมเขาด้วยและดันเธอขึ้นรถเขา
“ย๊า มันเจ็บนะ จะลากทำไมบอกดีๆก็ได้” ลูน่าเอ่ยและทำท่าไม่พอใจเขาเป็นอย่างมากตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว เธอบอกเขาแล้วแท้ว่าอย่าตามมา แต่กรรมของเธออีกแท้ ผู้ชายคนนี้กับเผด็จการ ชอบบังคับอ้างนู้น อ้างนี่
“อย่ามาด่าฉันในใจนะ อ่ะฝากด้วยขี้เกียจถือ”ซองกยูยื่นกระเป๋าเงินและโทรศัพท์ให้ลูน่าก่อนที่เธอจะเก็บลงกระเป๋าของเธออีกที
“ฉันจะพลานเงินนายคอยดู ฉันจะเลี้ยงหมา” ลูน่ากอดอกและหันมองหน้าต่าง
ห้องครัว 2 ซอลคลับ
“อ่า ในที่สุดอาหารจานที่ 10 ก็เสร็จซะที”วิคตอเรียพูดบิดไปบิดมาเพราะเธอยืนนานมากและไอ่คนที่ส่งเข้ามาช่วยที่ ช่วยเป็นภาระมาก ยองแจนี่เอาแต่ลื้อนี่นั้น แบมแบมนี่เอาแต่เดินไปมาแต่ดีหน่อยที่ไอ่หมาบ้าอูฮยอนยังช่วย
“เห้อออ เหนื่อยจริงๆเลยวันเกิดตัวเองก็ไม่ใช่” อูฮยอนเอ่ยออกมา
“อย่าบ่นได้มั้ย ไม่ใช่วัดเกิดฉันเหมือนกันล่ะ” วิคตอเรียเอ่ยและขยับนิ้วไปเขี่ยปัดผมอูฮยอนที่ตอนนี้ผมเปียกไปหมด เธอเอื้อมมือๆไปหยิบทิชชูเช็คให้เขา
“หลงฉันแล้ว ล่ะสิ” อูฮยอนยิ้มออกมา
“อื้อหืออ นายเอาความมั่นหน้ามาจากไหน” วิคตอเรียถึงกับส่ายหัวไปมา
“ย๊า ไปเปลี่ยนชุดได้ล่ะฉันว่า นี่ก็ใกล้นัดล่ะ”อูฮยอนลุกขึ้นและจับมือวิคตอเรียเดินออกไปจากห้องครัว
เวลา 20.00น.
มยองซูเดินมาที่คลับซอลลี่อย่างเดียวดายเพราะ เพื่อนพี่เขาหน่ะสิ บอกว่าลืมของขอตัวกันไปหาก่อน ทำให้เขาถึงกับเซงทีเดียว วันเกิดก็ไม่มีใครจำได้ เพื่อนพี่ก็พากันทิ้ง ขนาดเมี-ยตัวเองยังทิ้ง
“อย่าให้ มยองซูคนหล่อเอาคืนบ้างนะ” มยองซูเดินไปบ่นไป เขาเดินเข้ามาในคลับได้สักพักก่อนที่จะรู้สึกแปลกว่าทำไมไม่มีคน ดูเงียบผิดปกติ ก่อนที่เขาจะเดินมาถึงกลางฟลอ ไฟค่อยดับลงทั้งหมดทำให้เขาตกใจเป็นอย่างมาก
“เ-หี้-ย โดนผีหลอกป่ะเนี๊ย ศุกร์13” มยองซูเอ่ยกับตัวเบาเมื่อนึกถึงคำพูดวิคตอเรียเพื่อนรักที่น่าถีบ แต่ผิดคาดพอเขาเริ่มเดินไปสักพักพบกับไฟตรงเวทีสว่างขึ้นพร้อมกับเสียงเพลง
Yeah, yeah, yeah, yeah, yeah, yeah, yeah, yeah.
특별한 날 입으려 준비해놓은 미니 드레스
มินิเดรสที่ฉันเตรียมไว้สำหรับวันพิเศษ
예쁘게 보일까 거울 한 번 더 비춰보고
เหลือบไปมองกระจกว่าฉันสวยแล้วรึยัง
밤새 구워낸 케익을 들고 깜짝 놀래켜줄래
ฉันอยากจะเซอไพร์สเขา ด้วยเค้กที่อบเมื่อคืน
Can't you feel what's in my heart
เธอรู้สึกถึงความในใจฉันรึเปล่า
기다려온 너의 생일, happy, happy, happy birthday
วันเกิดที่น่าจดจำ แฮปปี้ แฮปปี้ แฮปปี้ เบิร์ดเดย์
넌 모르고 있겠지만, oh, you're so special
เธออาจจะไม่รู้ แต่เธอพิเศษสำหรับฉัน
많은 날들이 흘러도, 오늘처럼 난 네 옆에서
ถึงวันเวลาจะผ่านไป ฉันก็จะอยู่ข้างเธอเหมือนวันนี้
축하 해주고 싶어, oh boy
ฉันอยากจะดีใจไปกับเธอ โอ้ที่รัก
캄캄한 방에 들어와, 쉿, 촛불을 모두 끄고 나면
เข้ามาในห้องมืดๆ ชู่ เป่าเทียนซะ
다가가 달콤하게 네게 입 맞춰줄래
เข้ามาช้าๆ หวานๆ เธออยากจะจูบฉันมั้ย
놀라서 쳐다보는 눈빛에 어색해져
เซอไพร์สใช่มั้ย เธอดูตกใจมาก
어쩔 줄 몰라 한번 더 입 맞추고 말았어
ไม่รู้จะต้องทำยังไง เราจูบกันอีกครั้ง
기다려온 너의 생일, happy, happy, happy birthday
วันเกิดที่น่าจดจำ แฮปปี้ แฮปปี้ แฮปปี้ เบิร์ดเดย์
넌 모르고 있겠지만, oh, you're so special
เธออาจจะไม่รู้ แต่เธอพิเศษสำหรับฉัน
많은 날들이 흘러도, 오늘처럼 난 네 옆에서
ถึงวันเวลาจะผ่านไป ฉันก็จะอยู่ข้างเธอเหมือนวันนี้
축하 해주고 싶어, oh boy
ฉันอยากจะดีใจไปกับเธอ โอ้ที่รัก
오늘을 위해서 아껴두었던 그 말 하지 못했던 말
ฉันพูดคำที่อยากพูดไม่ออก
You're the one I want, you're the one I need, yeah
เธอคือคนที่ฉันต้องการ คนที่ฉันต้องการ เย้
오늘은 말할게 사랑해 널 사랑해
ฉันจะบอกเธอวันนี้ "ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ"
I'll be here for you, I feel love for real
ฉันจะอยู่กับเธอ รักเธอจริงๆนะ
기다려온 너의 생일, happy, happy, happy birthday
วันเกิดที่น่าจดจำ แฮปปี้ แฮปปี้ แฮปปี้ เบิร์ดเดย์
넌 모르고 있겠지만, oh, you're so special
เธออาจจะไม่รู้ แต่เธอพิเศษสำหรับฉัน
많은 날들이 흘러도, 오늘처럼 난 네 옆에서
ถึงวันเวลาจะผ่านไป ฉันก็จะอยู่ข้างเธอเหมือนวันนี้
축하 해주고 싶어, oh boy
ฉันอยากจะดีใจไปกับเธอ โอ้ที่รัก
오늘 하루 너를 위해서 뭐든 해 주고 싶은 내 맘
ฉันอยากทำทุกอย่างให้เธอสำหรับวันนี้
I wanna give you the best of my heart, oh I love you, please hold me
ฉันอยากจะให้หัวใจของฉันกับเธอ โอ้ ฉันรักเธอ ได้โปรดจับมือฉัน
매일매일 너를 위해서 작은 추억 선물해주고
ฉันอยากให้ของขวัญกับเธอ ความจำเล็กน้อยสำหรับเธอทุกวัน
오늘처럼만 웃게 해줄게, oh I love you, please hold me, hold me
ฉันจะทำให้เธอหัวเราะทุกวัน โอ้ ฉันรักเธอ โปรดจับมือฉัน จับมือฉัน
Happy birthday
สุขสันต์วันเกิดนะ
และในขณะที่เพลงเริ่มขึ้นเขาเห็นคริสตัลในชุดมินิเดสสีฟ้า เธอสวยมากและวิคตอเรียเพื่อนน่าถีบในมินิเดสสีม่วง ซอลลี่มินิเดสสีชมพู และลูน่าเมี-ยพี่ชายที่ยับถือใส่ชุดมินิเดสสีเหลือง ทำเอาเขาอึ้งอย่างยิ่งเมื่อจู่ที่เขามองบนเวทีอยู่ดีไฟทั้งหมดก็ดับลงอีกครั้ง
พรึบ!!!
เค้กก้อนโตที่มีเทียนนับเท่าตามอายูเขามาอยู่ตรงหน้าแต่ที่ตกใจสุดๆคือ คนที่ถือเค้กมาให้คือคริสตัล ผู้หญิงที่บอกเขาว่าไม่ว่าง ผู้หญิงที่ไม่ยอมรับโทรศัพท์เขา ตอนนี้เธอกำลังยิ้มให้เขาอยู่
“อธิฐานสิ ฉันและซองกยู ลูน่าอุส่าห์ทำเค้กให้นายเลยนะ” มยองซูมองหน้าคริสตัลและอธิฐานและเป่าเทียนและไฟค่อยเปิดขึ้น และเขาก็มองไปรอบๆ และเห็นรุ่นน้องอย่าง ก๊อตเซเว่น และเมมเบอร์ ยืนยิ้มและถือของขวัญมาทางเขา โดยเฉพาะดงอู โฮย่า และซองจงที่ของขวัญและยิ้ม ทั้งที่ตอนสายๆยังบอกเขาเลยว่าลืมวันเกิดเขาและยิ่งยัยเพื่อนตัวดียืนยิ้มหน้าแป้นอยู่กับอูฮยอน
“นี่ทุกคน รวมหัวกันแกล้งฉันหรอ” มยองซูเอ่ยออกไป
“แหมม ถ้าบอกตรงๆก็ไม่เซอร์ไพร์สิ” ซอลลี่เอ่ย
“มยองซูอ่า นายให้คำตอบฉันได้รึยัง” คริสตัลเอ่ยและมองเขาเธอยังคงยิ้มโดยที่ไม่รู้คำตอบจะออกมายังไง เธอจะยอมรับมัน
“ฉัน.........................”
......................................................................................................................
จบไปแล้ว ใครอยากรู้คำตอบตอนหน้ารู้แน่
และข้องตกลงของ ซองยอลและซอลลี่
อันยองงง
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ยกโทษให้มยองแล้ว ถถถถถ
ลุ้นจังเลยว่าคำตอบจะออกมาเป็นยังไง
แล้วข้อตกลงอะไรกันแน่
โอ๊ยยยยย. อยากรู้แล้ว มาอัพต่อไวๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่า
มยองตัลนะ