ตอนที่ 6 : Chapter - 4
ตอนที่4
คฤหาสน์สุดหรู ของนัมอูฮยอนผู้ชายเฮงซวย
คืนนี้อาจจะเป็นคืนที่สดใสของรีดเดอร์ทุกคน แต่คงไม่ใช่กับวิคตอเรียที่ตัวเองกะจะได้นอนสบายๆแท้ แต่ต้องกับมารำคาญผู้ชายข้างๆเธอที่ถ่ายรูปเซลฟี่ ท่านี้ เธออยากจะกระโดนถีบยอดหน้าจริงๆ นี่ถ้าไม่ติดว่าคนตรงหน้าหล่อนะ
“นายถ่ายเสร็จแล้ว ปิดไฟด้วยนะ” เธอพูดและมองหน้า
“เอ่อ..เธอกำลังบอกให้ฉันรีบนอนหรอ” หึ พ่อคุณคงบอกให้ถ่ายรูปต่อมั้ง
“แล้วแต่คิดเลย นัม อูฮยอน”
Little star ~~~~ (โปรดคิดว่าเสียงโทรศัพท์)
“มีไร รีบพูดมาจะนอน” วิคตอเรียทำเสียงกวนตี-นใส่ปลายสาย
(คริสตัลอยู่ไหน ไปคอนโดไม่เห็นเจอเลย) มยองซู
“บอกแล้ว ฉันได้อะไรมิทราบ จำเป็นมั้ยฉันไม่ใช่แม่มันนะ” วิคตอเรียยังคงกวนต่อ ทำให้อูฮยอนสงสัยว่าปรายสายคือใคร
(รีบบอกมาเลยวิคตอเรีย ก่อนที่ฉันหมดความอดทน)
“ทำไม จะบุกเข้าบ้านไอ่หมาบ้านี่รึไง” วิคตอเรียเหล่มองอูฮยอนที่ถ่ายเซลฟี่อยู่บนเตียงและเธอยืนมองมยองซูที่คุยโทรศัพท์กับเธออยู่
(เหอะ กี่รอบแล้วล่ะปกติ อูฮยอนมันไม่เคยพาผู้หญิงเข้าบ้านสักคน” มยองซูยืนมองวิคตอเรียที่ยืนมองเขาจากห้องอูฮยอนซึ่งเธอใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงขาสั้น
“ไม่เสือ-กดิ แอล เอิ่มนายต้องทำตามคำที่ฉันขอ 5 ข้อแล้วฉันจะบอกว่าซูจองอยู่ไหน”
(ได้ แต่เธอจะต้องไม่ขวางฉันกับซูจอง) มยองซูเอ่ย
“ตกลง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามนะ นายต้องทำตาม” วิคตอเรียยิ้มมุมปาก
(ฉันสัญญา เพราะฉันรู้ว่าเธอน่ากลัวกว่าที่คิด ไม่ได้กลัวนะแค่ขี้เกียจโดนสไตลิสรังแก)
“หึ โอเคๆๆ ซูจองอยู่ที่คอนโดฉัน รู้จักใช่มั้ย รหัสภาพก็ 0202 จบป่ะ” วิคตอเรียเอ่ยเสียงกวนอีก
(จบ เธออ่ะจบแน่ไอ่อูฮยอน) มยองซูรีบวางสายทันที
ว๊ายยยยยยย
วิคตอเรียร้องออกมาเพราะอูฮยอนมายื่นข้างหลังเธอและจ๊ะเอ๋เธอ เธอแต่ไวเท่าความคิดวิคตอเรียกระตุกมือไปตบอูฮยอนทันที ทำเอาอูฮยอนรีบเอามือทาบแก้มตัวเองเพราะ คนตรงหน้าตบเจ็บมาก
“โอ๊ยยย ยัยบ้าตบไมเนี๊ย” อูฮยอนโอยครวญ
“ก็ตกใจอ่า นายเล่นเองนะช่วยไม่ได้ หื้มมม ป่านี้เพื่อนนายกับเพื่อนฉันคง.....ไม่คิดนอนดีกว่า” วิคตอเรียทำท่าคิดแล้วรีบปีนขึ้นเตียงแต่กลับหันหลังไปพบอูฮยอนทำท่าคิดตามคำพูดเธอ
“ย๊า อูฮยอนจะนอนป่ะ”
“เอ่อๆ นอนเธอแม่-งชอบพูดให้ค้างๆคาๆ ฉันงงนะเว๊ย” อูฮยอนเดินขึ้นเตียงมานอนวิคตอเรียหยิบผ้าห่มมาคลุมให้เขาและตัวเองล่ะก็นอน
“ชัลยาโย” อูฮยอนเอ่ยหลังจากที่วิคตอเรียหลับได้สักพัก แล้วพรุ่งนี้มันจะเป็นไงนะเรื่องที่ยัยคนข้างๆผมพูด ไลน์ไปหาไอ่ซองยอลดีกว่า
คฤหาสน์ ซองกยู!!
แสงแดดยามเช้าไม่สิแสงแดดที่เริ่มบ่งบอกได้ว่าตอนนี้เริ่มสายแล้วเพราะแดดที่ส่องผ่านเข้ามาในห้องนอนนี้แรงพิเศษ ตอนนี้ร่างบางเริ่มรู้สึกตัวเธอลืมตาขึ้นมาและไล่ความคิดตัวเองคือตอนนี้เธออยู่ที่ไหน เธอค่อยๆพยุงยันตัวเองให้นั่งแต่ปรากฏว่าเธอรู้สึกปวดหนึบๆที่ช่วงร่างเป็นอย่างมาก และเหตุการณ์ต่างเมื่อคืนเริ่มย้อนเข้าสมอง
เมื่อคืน ช่วงเวลา 1.10น.
ตอนนี้ซองกยูที่อุ้มลุน่าออกมาจากคลับซอล และรีบพาเธอกลับบ้านเขาทันทีเพราะโชคดีที่บ้านเขาไม่ค่อยไกลเท่าไรและสะดวกกับการเดินทาง แต่ระหว่างที่เขากำลังจะเลี้ยวรถเข้าซอยเกิดมีโทรศัพท์ดังขึ้นทันที
“ว่าไง มีไรซองยอล” ซองกยูจอดรถและคุยโทรศัพท์
(กูมีเรื่องจะบอก เหล้าที่ลูน่าดื่มเข้าไปอ่า ไอ่คยองซูมันใส่ยาปลุกเซ็กส์ลงไปอันนี้เด็กแถวนั้นบอกมา) ซองกยูได้ฟังถึงกับเบิกตาโตขึ้นมาทันที
“เ-หี้-ยเอ๊ยยยย เวรแล้วไง มึงเจอกูแน่ไอ่คยองซู”
(ไม่ต้องเจอมันหรอก ไอ่ห่-านั้นอ่า ยัยซอลลี่จัดการแล้ว โครตโหดเลยยัยนี่ยกพวกไปรุมไอ่คยองซูจนนวม แล้วยังไม่พอเธอยังตามไอ่เจบีมากระทืบซ้ำอีก ตอนนี้หยอดข้าวต้มอยู่โรงพยาบาล) ซองยอลร่ายยาวเกียวกับคยองซู
“เอ้าไหนมึงบอกกลับแล้วไง แล้วรู้ได้ไง”
(ก็ ยัยซอลลี่นี่สิลืมของไว้ที่ห้องทำงานเลยย้อนกลับมา จนนั้นล่ะ เอ่อไอ่สาดแค่นี้ล่ะ ไอ่อูฮยอนโทรมาสงสัยต่อมเสือ-กทำงาน โชคดีนะเพื่อนขอให้มีความสุขกับผู้หญิงในความลับมึงนะ)
“เอ่อ แค่นี้ขอให้มีความสุขกับยัยโหดซอลลี่เหมือนกัน” หึ ไอ่ซองยอลนี่แม่-งรู้ทุกเรื่องซองกยูได้แต่ส่ายหน้า
“อื้มมมม” กรรมเหมือนว่ายาจะออกฤทธิ์แล้วซวยแล้วกยูเอ๊ยย
ซองกยูเห็นท่าไม่ดีรีบเหยียบขันเร่งรถบึงตรงกลับบ้านอย่างเร็วที่สุดเลยก็ว่าได้ เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นนี่เขาไม่รับผิดชอบนะ เขาเคยบอกไปแล้วว่าเธอคือของเขา จนกระทั่งในที่สุดเขาก็มาถึงบ้านจนได้ ไม่รอช้าเขารีบอุ้มเธอลงรถและเดินตรงไปที่ห้องโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
“งื้ออออ ร้อนอ่าซองกยู” สาบานว่าเธอไม่ยั่วผมม ซองกยูจิครายยย
“เอ่อ ทนหน่อยน้า”
ฟุบ ตุ๊บ
“โอ๊ยย นายโยนฉันทำไมอ่า” คุณพระดูเธอทำหน้าสิ ตอนนี้ลูน่าทำหน้าคล้ายกับลูกหมาตอนอ้อน หรือเรียกอีกอย่างยั่วดีๆนี่เอง
“เอ่อ ขอโทษไม่ได้ตั้งใจจะวางเธอ เฮ้ย โยนเธอ” โอเคความอดทนซองกยูเริ่มหมดแล้ว
“งึก ซองกยูร้อนอ่า มันทรมานมากเลย ช่วยหน่อยๆนะ” ตอนนี้ลูน่าลุกขึ้นจากตียงและเดินมาคล้องคอซองกยู
“ตั้งสติหน่อยสิ ลูน่าเธอรู้มั้ยพูดอะไรออกมา” ผมพยายามเรียกสติเธอ
“ฉันรู้ นะๆซองกยูขอร้อง ฉันไม่ไหวแล้วอ่า อุ๊บ!~” ไม่พูดป่าวลูน่าคว้าคอซองกยูลงมาแล้วจูบซองกยู เห็นเธออย่างนี้ เธอจูบเก่งนะ ตอนนี้ซองกยูที่ยังตกใจกับการกระทำของคนตัวเล็กที่ไม่คิดว่าเธอจะลุกเขาก่อนอย่างนี้ เขานี่โครตอึ้งเลย
“อื้มมม” ลูน่าค่อยลูบตรงแผงออกเขาและอีกมือหนึ่งคล้องคอเขาไว้อยู่เธอค่อยที่จะเลื่อนมือปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเขาทีละเม็ต แต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะเพราะซองกยูคว้ามือเธอไว้ก่อน
“หึ ถ้าเกิดไรขึ้นต่อจากนี้แล้ว มาโวยวายไม่ได้นะ!! อุ๊บ!” ซองกยูจูบตอบเธออย่างชำนาญ และ....................................
NC แปะเมลไว้เลย จะทยอยส่งให้
ลูน่าที่ตอนนี้นั่งอึ้งและหน้าแดงกับเรื่องเมื่อคืนสักพักเขาก็ค่อยหลุดจากภวังค์และมองไปรอบๆในใจก็อยากจะขอบคุณที่ช่วยเธอจากคยองซู เธอยอมรับเลยว่า เหตุการณ์เมื่อคืนเธอมีสติอยู่ 70/30 สติเธอมากกว่าอารมณ์ แต่เมื่อคืนอารมณ์มันพาไปเหตุการณ์นี้ต้องโทษ คยองซู เธอไม่ผิดนนะถึงจะเริ่มก่อน
“เอ่อ ธะ เธอตื่นแล้วหรอ” ซองกยูเดินเข้ามาถามลูน่าที่นั่งแอ้งแม้งอยู่ตรงเตียงเขาค่อยเดินมาจับหน้าผากเธอ
“เอ่อ ฉันไม่เป็นไรแล้ว” ลูน่าตอบด้วยเสียงกระตุกตะกัก
“เอิ่ม ขอโทษนะ ฉันจะรับผิดชอบเธอเอง” ซองกยูนั่งปลายเตียงและเอามือไปลูบแก้มลูน่าเบาเพราะเมื่อคืนเขาก็เล่นเธอซะหนัก อาจจะไม่หนักสำหรับเขาแต่เธอนี่หนักเพราะครั้งแรกของเธอด้วย ก็แค่ 5 รอบเอง
“นายไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นก็ได้ นายก็แค่แกล้งลืมมันไปเหมือน One Night Stand อะไรงี้เพราะนายไม่ได้อะไรหนิ” ลูน่าพูดออกไปตามความจริงที่เกิดขึ้นแลดูเป็นผู้หญิงใจแตก
“ไม่จำเป็นหรอก และอีกอย่างฉันก็ไม่ได้ช่วยเธอซ่ะหน่อย และเมื่อคืนฉันทำตามใจตัวเองล้วนๆ ไปอาบน้ำได้แล้วจะได้ไปกินข้าว”
“แต่นายไม่ จะ”
“ถ้าเธอยังไม่หยุดเถียงฉัน เธอได้ต่อจาก 5 รอบเมื่อคืนแน่” ลูน่าได้แต่กัดปากตัวเองเพราะว่าตอนนี้เธอเสียเปรียบเขาเต็ม
“และอีกอย่างต่อไปนี้เธอย้ายมาอยู่นี่ ในถานะเมียฉัน”
“แต่นายเป็นไอดอลนะ และ...”
“อย่าเถียง ไปอาบน้ำเดี๊ยวนี้” ซองกยูพูดขัดเธอทันทีเหมือนเขาจะรู้ทันเธอตลอด ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรเขาคอยขัดเธอตลอด้ลยก็ว่าได้
ลูน่าค่อยที่จะลุกขึ้นไปจากเตียงแต่เมื่อคืนเขาทำแรงไปจริงๆ ทำเอาเธอปวดช่วงล่างไปหมดเลยก็ว่าได้ ผู้ชายอะไรไม่รู้แรงโครตเยอะเลย ซองกยูดูเหมือนเขาจะรู้ว่าเธอเจ็บช่วงล่างไม่รีรอ เขาตัดสินใจเดินไปอุ้มเธอจากเตียงทำทีทำเอา ลูน่าอ้าปากข้างกับการกระทำของเขาเลยก็ว่าได้ ถึงเมื่อคืนจะเห็นหมดแล้วก็เถอะ
“รีบอาบซะ ฉันให้เวลา 20 นาที ถ้าอาบไม่เสร็จฉันเขามาอาบให้เธอแน่ และอย่าล็อคห้องน้ำถ้ามีอะไรก็ตะโกนไปได้ยินมั้ย” ซองกยูย้ำลูน่าที่ดูเหมือนตอนนี้เธอจะไม่พอใจเข้ามากเพราะเธอยังไม่เอ่ยอะไรเขาก็พูดตัดบทตลอด ซองกยูเดินออกจากห้องน้ำและปิดประตูลุน่า บ่นตามไล่หลังเขา
“ไอ่คนเผด็จการ ไอ่คนเอาแต่ใจ นิสัยไม่ดีฉันจะฟ้องยัยวิคตอเรียให้แก้แค้นนายแน่”
ซองกยูที่ยื่นอยู่หน้าห้องน้ำแล้วได้ยินคำที่เธอว่าเขาแล้วทำให้เขายิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว และส่ายหน้าไปมาไล่ควาทมคิดตัวเองและหยิบโทรศัพท์โทรให้แม่บ้านเอาชุดมาให้เธอ แต่สิ่งที่เขาคิดคือ
“เธอรู้รึป่าวลุน่า วิคตอเรียชอบฉันที่สุดในวงแล้วนะ เธอไม่กล้าแกล้งฉันหรอก!!”
.......................................................
อ่า จบไปแล้วตอนหนึ่ง 555 ทิ้งเมลไว้เลยนะ
เดี๊ยวจะส่งให้ อันยองงงง!!
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

ajamaporn2532@gmail.com
Kzp.1@hotmail.com
kuk_dek-backroom@hotmail.com
lmyung16@gmail.com
ทำไมมยองต้องโทรมาถามวิคด้วย ไม่อยากให้วิคบอกเลยจริงๆ. -3-
ชิช่ะะะ!!!! กต่ห้ารอบนี่อะไร ยังไม่พอหรอ 555555555
king.mareena@gmail.com นี่เมลเรานะคะ ขอบคุณมากๆที่ส่งให้ 5555
เค้าขอด้วยน้าาา namwanz.namwanz@gmail.com
เค้า nc ด้วย ploy28cat@gmail.com
ขอบคุณค่ะ
มยองก็นะ. อยากรู้ว่าสัญญาอะไรกัน
medfon_120336@hotmail.com