ลำดับตอนที่ #31
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : Some Day พิเศษ14
" ปะป๊าา~ "
" รับ? "
านยอลเยหน้าาแฟ้มเอสารที่เอาลับมาทำที่บ้านพลาเอ่ยรับำนท้อที่นอนเล่นอยู่บนโฟาัวให่ลาห้อทำาน
" ัวเล็บอว่าอยาินอาหารี่ปุ่น "
" ัวเล็หรือัวโ " านยอลมอสบาับนท้อที่ส่สายาอออ้อนพลาถามยิ้มๆ
" ัวเล็ "
" อ 15 นาที เี๋ยวพาไปรับ "
" ปะป๊าา ใีัเลยรับ "
" แล้วปะป๊าาะไ้ราวัลเป็นอะไรรับ "
ท่อนแนแร่สอเ้าไปเี่ยวเอวบาอนท้อที่ลุาโฟาเินยิ้มมาหาให้นั่ลบนัว้า
ุ๊บ.. ุ๊บ..
ริมฝีปาบาลี่ยิ้มหวานให้านยอลหลัาูบที่แ้มสาทั้สอ้า
" แ่นี้เอเหรอรับ "
" แ่นี้็พอแล้วเี๋ยวแบไปามลูที่บ้านให่่อนนะ ปะป๊าาทำานเสร็ะไ้ไปันเลย "
แบฮยอนเอ่ยบอ้วยท่าทาีใพลาลุึ้นยืนเพื่อะไปรับลูแฝที่พาันไปเล่นอยู่บ้านให่ั้แ่เ้า นท้อที่ำลัะเินพ้นออไปาประูหันหลัเินลับมาหาานยอลที่้มหน้าทำานอยู่
" ว่าไรับ "
" ัวเล็บอให้ปะป๊าาุ๊บๆ้วย "
แบฮยอนบอพร้อมับี้ที่หน้าท้อ านยอลหันเ้าอี้เ้าหานท้อมือหนาเอื้อมไปับที่เอวทั้สอ้า่อนะูบเบาๆที่หน้าท้อนุ่มนิ่ม
" เินีๆล่ะ ไม่้อพาันวิ่นะ ทั้แม่ทั้แฝนั่นแหละ "
เสียทุ้มะโนามหลัแบฮยอนที่เินยิ้มออไปาห้อทำาน มุมปาหยัยยิ้มให้นท้อที่ส่เสียะโนอบลับมา
" รู้แล้วววววว "
" ไปันไหน "
แบฮยอนที่เินูมือลูแฝเินนำหน้าปะป๊าร่าสูออมาที่โรอรถวาามอรถหลายันที่อเรียันอยู่ ่อนะหันไปถามานยอลที่เินามหลัมาเพื่อวามแน่ใ
" เอาเบน์ไป "
านยอลอบพร้อมับปลล็อให้แม่ลูที่ยืนรออยู่ ประูรถ้านหลัถูเปิออให้ลูแฝปีนึ้นไปนั่่อนร่าสูะหันมาเปิประู้านหน้าให้แบฮยอนที่ยืนรออยู่
" อบุรับ "
มือหนาเอื้อมไปยี้หัวนท้อที่ยิ้มให้้วยวามหมั่นเี้ยว่อนะเินอ้อมไปึ้นฝั่นับ
" อยาินอะไรันรับ "
านยอลที่ับรถออไปามเส้นทาที่ะไปยัร้านอาหารี่ปุ่นหันมาถามแบฮยอนับลูแฝที่นั่เล่นันอยู่เบาะหลั
" แลม่อน /แลม่อนับ /แลม่อน่ะ "
านยอลถึับหลุำให้ำอบอสามนแม่ลูที่อบออมาพร้อมๆัน ่อนทุนะพาันหัวเราะามไป้วย
" สสัยปะป๊า้อเหมาแลม่อนทั้ทะเลให้แล้วมั้ "
" อร่อยไหม "
" อื้ออ "
แบฮยอนที่นั่ีบแลม่อนย่าเลือเ้าปานแ้มป่อหันมาพยัหน้าให้านยอลที่อมยิ้มถาม านยอลละสายาาแบฮยอนหันไปหั่นุ้เทมปุระเป็นิ้นเล็ๆ่อนะป้อนให้อนาที่นั่รออยู่
" อร่อยั่ะ ปะป๊าา "
" อร่อย็ินเยอะๆรับ "
านยอลยิ้มบอลูสาวพลาเอื้อมไปหยิบทิู่มาเ็ที่มุมปาให้ฮียอลที่นั่ินไ่ทออย่าเอร็อร่อย
" อบุับ ปะป๊า "
" อเมนูหน่อยรับ "
ใบหน้ามหันลับมามอนท้อที่เอ่ยอเมนูับพนัานเสิร์ฟพลาเหลือบไปมอานอาหารที่ยัวาเรียรายอยู่บนโ๊ะ
" ที่สั่มายัินไม่หมเลยนะ "
" ินอีไม่ไ้เหรอ... "
" ินไ้แ่ินอันนี้่อนไหม "
" ็ไม่อยาินอันนี้แล้ว อยาินอันอื่น "
านยอลระพริบาปริบๆมอนท้อที่เอ่ยบอ้วยน้ำเสียน้อยใพร้อมับน้ำาที่ลอึ้นมาในวาเรียว
" โอ๋....หม่าม๊าไม่ร้อนะะ "
อนาที่เห็นหม่าม๊าทำท่าะร้อไห้รีบลุมาอรอบ้นอแบฮยอนพร้อมับใ้มือเล็ลูบที่แผ่นหลับาเบาๆ อย่าปลอบประโลมหม่าม๊า
" ปะป๊าให้หม่าม๊าินอีไม่ไ้เหรอับ "
" ไม่ใ่แบบนั้นนะรับ "
านยอลหันมาอบลูายที่เอ่ยถามพร้อมับ้อหน้าาไม่ระพริบ ใบหน้ามมอสบาลูายที่ยัมออย่าไม่เ้าใสลับับหันไปมอลูสาวที่ออยู่ับแบฮยอน่อนะยมือให้อย่ายอมแพ้
" โอเสั่เลยรับ ถ้าินไม่หมเี๋ยว่อยเอาลับบ้าน "
" หม่าม๊าอยาินอะไรับ เี๋ยวฮียอลสั่ให้เยอะๆเลยับ "
ลูายนโลุึ้นมาหยิบเมนูาให้หม่าม๊าที่นั่าแๆพลาเอ่ยถาม านยอลนั่เท้าามอลูแฝที่รุมันเอาใหม่าม๊าสุที่รั พร้อมับระบายยิ้มออมาบาๆ้วยวามเอ็นูทั้แม่ทั้ลู
" ุแบ ! "
" มีอะไรเหรอรับ ุีอึน "
แบฮยอนที่เินูมือลูแฝมาหยุที่โ๊ะเลาหน้าห้อทำานอานยอลเอ่ยถามีอึนที่ร้อทั้วยน้ำเสียีใ
" ุานยอลน่ะสิะ "
" านยอลเป็นอะไรเหรอรับ " ิ้วเรียวมวมุ่น่อนะเอ่ยถาม้วยวามเป็นห่ว
" บ่นว่าเวียนหัวเหมือนะเป็นลมน่ะ่ะ "
" เวียนหัว? "
" ถึับ้อยเลิประุมเลยนะะ "
" เอ๊ะ...เมื่อเ้า็ยัีๆ อยู่นะรับ "
" ปะป๊าาเป็นอะไรเหรอะ หม่าม๊า " แบฮยอน้มลไปมออนาที่ระุมือถามถึปะป๊า ่อนะหันไปถามเลา่อ
" แล้วอนนี้อยู่ไหนรับ "
" นอนพัอยู่ในห้อ่ะ "
" ั้นเี๋ยวผมเ้าไปู่อนนะรับ "
" ่ะ "
" อันนั้นน้ำอะไรรับ "
แบฮยอนหันมามอแ้วบรรุน้ำสีาวุ่นที่ีอึนวาไว้ในถาบนโ๊ะ่อนะถาม้วยวามสสัย
" น้ำเ้าหู้่ะ ุานยอลสั่ให้ไปหาื้อมาบอว่าอยาทาน่ะ "
" น้ำเ้าหู้? ปิานยอลไม่อบทานนะรับ "
" ีอึน็ไม่ทราบเหมือนัน่ะ "
" เี๋ยวผมเอาเ้าไปให้เอ ุีอึนทำาน่อเถอะรับ "
แบฮยอนยิ้มบอเลาสาวมือเรียวเอื้อมไปรับแ้วน้ำเ้าหู้มาถือไว้ ่อนะพาลูแฝเินเ้าไปในห้อทำานอานยอล
" ปะป๊าา~ "
" ปะป๊าไม่สบายเหรอับ "
" ปะป๊าาเ็บรไหน่ะ "
านยอลที่นั่หลับาเอนหลัพิอยู่ับเ้าอี้ทำานยับเปลือาลืมึ้นมาเมื่อไ้ยินเสียลูแฝที่พาันถามไม่หยุ
" ปะป๊าเวียนหัวรับ เี๋ยว็หาย " แนแร่โอบัวลูแฝที่ยืนประบ้ายวาเ้ามาอพลายิ้มบอ
" ไม่สบายเหรอ เมื่อเ้ายัีๆอยู่เลย "
มือเรียววาทาบลบนหน้าผาอานยอลพร้อมับถาม้วยวามเป็นห่ว
" ไม่เป็นไรมาหรอ แล้วไปไหนันมา "
" ไปร้านยอูมา แฝอยาไปหาแทโอ "
" อานใ่ไหม "
านยอลเหลือบไปเห็นแ้วน้ำเ้าหู้ที่แบฮยอนวาลบนโ๊ะ่อนะว้ามาื่มนหมแ้วท่ามลาสายาแปลใอแบฮยอน
" ปิไม่เยเห็นินน้ำเ้าหู้เลย "
" ไม่รู้เหมือนัน อยู่ๆ็อยาินึ้นมา "
านยอลอบพลาลึนิ้วโป้ที่มับเบาๆหลัาวาแ้วเปล่าลับลบนโ๊ะ
" ฮียอลพาน้อไปนั่รอที่โฟา่อนนะรับ เี๋ยวหม่าม๊าุยับปะป๊าแป๊ปนึ "
" ับหม่าม๊า "
" เวียนหัวมาเลยเหรอ "
แบฮยอนหันลับมาถามานยอลที่นั่หลับาอยู่หลัาลูแฝพาันไปนั่รอที่โฟา
" อืม.. "
" ไปหาหมอไหม "
" ไม่เป็นอะไรมามั้ "
านยอลลืมาึ้นมามอแบฮยอนที่ยืนอยู่้าๆ ร่าบาที่เริ่มอวบอิ่มึ้นถูรั้ัวให้ยับเ้ามาใล้ ่อนใบหน้ามะุลับหน้าท้ออแบฮยอนโยที่แน็สอเ้าไปอรอบเอวเอาไว้
" ออยู่แบบนี้แป๊ปนึนะ "
" อื้อ... "
แบฮยอนมออีนที่หลับาุอยู่ับหน้าท้อ้วยวามแปลใแ่็พยัหน้ารับำลับไปให้ ริมฝีปาบาลี่ยิ้มให้านยอลที่พึมพำออมาเบาๆ
" อยู่ใล้ๆ แบบนี้แล้วรู้สึีึ้นเยอะเลย "
" ปะป๊ะา ะไหวไหมะหม่าม๊า "
" ปะป๊าเ้าไปนานแล้วนะับหม่าม๊า "
แบฮยอนที่นั่ถัเปียให้อนาหันไปมอทาห้อน้ำที่านยอลหายเ้าไปสัพั มือเรียวรับยารัผมาฮียอลที่อยส่ให้มารัหาเปียให้อนา
" หนูสอนลไปทาน้าวับุย่า้าล่า่อนนะ เี๋ยวหม่าม๊าเ้าไปูปะป๊าา่อน "
" ับหม่าม๊า ป่ะอนา "
ฮียอลเอ่ยรับำ่อนะูมือน้อสาวเินออาห้อนอนไปหาุย่าที่รออยู่้านล่า แบฮยอนึลุเินรเ้าไปในห้อน้ำ
" เป็นไบ้า ไหวไหมเนี่ยป๋า "
แบฮยอนที่ลูบมือลบนแผ่นหลัว้าเอ่ยถาม้วยวามเป็นห่วานยอลที่ลุมาอาเียนั้แ่เ้ามื แบฮยอนหยิบผ้านหนูมาับหน้าให้านยอลที่ล้าหน้าล้าปาเรียบร้อยแล้ว
" แฝล่ะ "
านยอลที่ทิ้ัวลนอนบนเียนอนอย่าหมเรี่ยวแรเอ่ยถามถึลูทั้ๆที่ยัหลับาอยู่
" แบให้ลไปิน้าวับุแม่่อน วันนี้ไม่้อไปทำานนะแบโทรบอุีอึนให้แล้ว "
" อืม.. "
" ิน้าว้มหน่อยไหมเี๋ยวให้แม่บ้านทำให้ "
" แบฮยอน.. "
" หืม.. ะเอาอะไร "
แบฮยอนที่แะหลัมือไปามใบหน้ามเอ่ยถามานยอลที่ราเรีย
" อนอนัหน่อย "
แบฮยอนที่นั่อยู่อบเียยับึ้นไปนั่พิับัวเียเพื่อให้หัวออีนวาลมาบนหน้าา ใบหน้ามยับุเ้าับหน้าท้อที่มีลูน้อยำลัเิบโอยู่้าใน มือเรียวลูบลบนลุ่มผมสีำอย่าเบามือพร้อมับรอยยิ้มที่ระบายอยู่บนใบหน้า วาเรียวเฝ้ามอนบนัที่เผลอแป๊ปเียว็ผล็อยหลับไป่อนะหยิบมือถือึ้นมา่อสาย
" เฮียบอม อยู่ไหนอ่ะพาแฝไปส่โรเรียนให้แบหน่อย "
แบฮยอนโทรหาพี่ายสุที่รัเพื่อให้่วยมารับหลานไปส่ที่โรเรียนแทนปะป๊าอฝาแฝที่นอนหมแรอยู่บนั
" ปะป๊าแฝเ้าแพ้ท้อน่ะเฮีย "
" แบฮยอน.. "
" อยู่นี่ ื่นแล้วเหรอป๋า "
แบฮยอนที่ั้ท้อไ้สอเือนว่าส่เสียอบรับานยอลที่รู้สึัวื่นึ้นมาพร้อมับร้อเรียหา ใบหน้ามอนที่มีอาารแพ้ท้อแทนเมียนถึับไปทำานทำารไม่ไ้มาร่วมสามวันหันมอามเสียอบรับ่อนะ่อยๆยับัวลุึ้นมานั่พิับหัวเีย
" ไปไหนมา "
" ไปเ้าห้อน้ำมา " แบฮยอนที่โนร่าสูึเ้าไปอเอ่ยอบพร้อมับหัวเราะ
" อย่าไปไหนไลสิ "
เสียทุ้มที่แหบแห้เพราะเพิ่ื่นนอนเอ่ยบอพร้อมับฝัมูสูมลิ่นายที่อออแบฮยอน ลิ่นายออีนที่่วยให้อาารอาเียนเวียนหัวีึ้นอย่าไม่น่าเื่อ
" ะอาเียนอีไหม "
" ไม่ "
" ินน้ำเ้าหู้ไหม เี๋ยวไปเอาให้ "
แบฮยอนถามถึน้ำเ้าหู้ที่แทบะเป็นอย่าเียวที่หลายวันมานี้านยอลพอะินไ้ ส่วนอาหารอย่าอื่นินเ้าไป็อาเียนออมานหม
" อืม แ่เี๋ยวานลไป้าล่า้วยีว่า "
ใบหน้ามละาออาวพร้อมับเอ่ยบอ ่อนะลุึ้นไปล้าหน้าล้าาแล้วพาันลไป้านล่า
" ปะป๊าาหายแล้วเหรอะ "
านยอลอุ้มอนาที่วิ่มาหาึ้นมานั่บนั่อนะหอมแ้มลูสาวที่ถามถึอาารป่วย ใบหน้ามพยัหน้าให้ลูสาวพลาเยหน้าไปมอฮียอลที่เินูมือแทโอมา าม้วยอินับยอูที่แบฮยอนให้แวะไปรับลูแฝที่โรเรียนมาส่ให้ที่บ้าน
" ไมึ หมสภาพเลยเหรอวะ "
" เออ ทรมานิบ " านยอลบอพลาทำหน้าเพลียให้อินที่นั่หัวเราะเพื่อนสนิท
" อนูท้ออินมัน็แพ้แ่ไม่เยอะนานี้ แล้วไอ้แบล่ะ "
" หาอะไรินอยู่ในรัว "
านยอลอบยอูพลามอามลูแฝับหลานายที่พาันไปวิ่เล่นับหมาที่สนามห้าใล้ๆ
" มันไม่แพ้เลยเหรอ "
ยอูถาม้วยวามแปลใเมื่อนึถึท้อแรที่แบฮยอนแพ้หนัมานยอูเอ้อมาอยูอยู่บ่อยๆ
" ไม่เห็นแพ้นะ มีแู่นี่แหละะายอยู่แล้ว "
" เี๋ยว็ีึ้นน่า " อินเอ่ยบออย่าปลอบใเพื่อน
" ถ้าแพ้ท้อแล้วทรมานนานี้็ีแล้วที่แบฮยอนมันไม่แพ้ ูยอมแพ้แทนมันไ้ว่ะ "
านยอลบอะหันไปมอนที่ถูล่าวถึ แบฮยอนที่เินออมาาัวบ้านพร้อมับถือสอเบอรี่ลูโๆเ็มานมือหนึ่ ส่วนมืออี้าเป็นน้ำเ้าหู้ให้านยอล มุมปาหยัยยิ้มนิๆ่อนะหันมาพู่อ
" มันน่ะไม่แพ้ท้อ มีแ่อ้อนึ้นทุวัน "
" ไม่อบเหรอเมียอ้อน " อินแล้ถามแว่อนที่แบฮยอนะเินมาถึโ๊ะ านยอลระุยิ้มมุมปา่อนะอบ
" ูอบรๆเลยนะ "
" อบมา "
#somedaycb
***************************************
เรา้อพั NC ไปสัระยะ 5555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น