ลำดับตอนที่ #30
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : คนที่รัก
แบฮยอนเินามานยอลเ้าไปในบ้านหลัาลมาารถ ร่าบาย่อัวลไปอุ้มบีโธเฟ่น ลูหมาัวน้อยึ้นมา หลัามันวิ่มาเาะที่าพร้อมระโให้อุ้ม ่อนะเินามร่าสูไป
"มาแล้วเหรอลู" แม่านยอลเินออมาอนัวเล็่อนะเอ่ยทั
"ฮะ ุแม่ " แบฮยอนอบ่อนะปล่อยลูหมาลแล้วเินามแม่ไป
"ุนายปาร์ ลูายุนายอยู่นี่นะรับ" านยอลแล้บอแม่ัวเอที่เินอนัวเล็เ้าไปในบ้าน
"อ้าว มา้วยเหรอาาน " แม่านยอลแล้หันมาถามลูาย่อนะหัวเราะับนัวเล็
"โอเรับ ามสบายเลยรับุนาย" านยอลบอแม่ัวเอ่อนะเินามเ้าไปในบ้าน
"มาันแล้วเหรอ " ผู้ายสูวัยอีนที่นั่อยู่ในบ้านวาหนัสือล่อนะหันมาถาม
"หวัีรับุพ่อ" านยอลเินเ้าไปทัผู้เป็นพ่อ "นี่แบฮยอนรับ แฟนผม"
"หวัีรับ บยอนแบฮยอนรับ" นัวเล็บอ่อนะ้มหัวทัทายพ่อแฟน
"อืม " พ่อานยอลอบรับ่อนะหันไปุยับลูาย "ไม่่อยไ้เอเลยนะ ลับบ้านมั่รึป่าวเราน่ะ หรืออยู่แ่อนโ "
"ไม่่อยไ้ลับรับ ่วนี้เรียนยุ่ๆนะรับ เพิ่สอบเสร็้วย" ร่าสูอบ่อนะหันมามอนัวเล็ที่นั่เียบอยู่
"เหรอ นึว่าิแฟนนบ้าน่อไม่ลับ "
"ุพ่อ็ไปแล้น้อ " านยอลหันไปับมือแบฮยอนไว้หลัาเห็นนั่เียบอยู่
"รู้ไ้ไว่าพ่อแล้ แล้วเราล่ะ เรียนอะไร" ่อนะหันไปถามแฟนลูาย
"เรียนวิศวะรับ " แบฮยอนอบลับไป
"ไปุยับันที่ห้อหน่อยสิ " พ่อานยอลบอนัวเล็่อนะเินนำไปที่ห้อทำาน
แบฮยอนหันมามอหน้าานยอล ่อนะเินามุพ่อไปในห้อทำาน
"แม่ ทำไมพ่อเป็นแบบนี้ล่ะรับ " านยอลหันไปถามผู้เป็นแม่
"พ่อแน่ะเหรอ ็แล้ลูสะใภ้น่ะสิ ่อนแะมายัรอะเอหน้าลูสะใภ้อยู่เลย" แม่านยอลพูอย่าำๆ ร่าสูหันไปมอามนัวเล็อย่ารู้สึเป็นห่ว
"นั่สิ " พ่อานยอลหันมาบอนัวเล็ที่ยืนอยู่หน้าโ๊ะทำาน
"อบุรับ"
"รู้ัาานมานานรึยั"
"รู้ัมา 6 เือนแล้วรับ แ่เพิ่บันประมา 3 เือนรับ" แบฮยอนอบ่อนะนั่เียบ
"รัลูายันเหรอ"
"รัรับ "แบฮยอนเยหน้าึ้นมามอาพ่อานยอล่อนะอบ
"หึ แล้วถ้าบอให้เลิันล่ะ"
"....................."
"ิว่าะไปันรอเหรอ"
"....................."
"ลูายันน่ะ พอเรียนบ็้อมาทำานแทนัน ิว่าะูแลลูายันไ้เหรอ"
"...................."
"ทำไมถึมาอบาานล่ะ เพราะรวยเหรอ อือ็น่าะใ่น่ะ อนโที่เราอยู่าาน็เป็นเ้าอนิ " พ่อานยอลมอหน้านัวเล็ที่เหมือนะใที่ไ้ยิน
"อนโพี่านเหรอรับ" แบฮยอนเอ่ยถามผู้เป็นพ่อ
"เราไม่รู้เหรอ" พ่อานยอละัไป่อนะถาม่อ
"ุพ่อถามบแล้วใ่ไหมรับ" แบฮยอนเยหน้าึ้นมาถามพ่อานยอล
"ถ้าั้นผมะอบแล้วนะฮะ ทีุ่พ่อถามว่ารัพี่านไหม ผมอบไปแล้วว่ารั"
"...................... "
"แล้วที่ถามว่าถ้าให้เลิันไ้ไหม เลิันไ้รับ แ่ผมเลิรัพี่านไม่ไ้"
"....................."
"ิว่าะไปันรอเหรอ ผม็ไม่รู้รับ แ่อโอาสให้เราสอนไ้ลอ่อนไ้ไหมรับ ถ้ามันะไม่รออให้สาเหุมันมาาเราสอนริๆ"
"....................."
"ิว่าะูแลไ้ไหม ผม็ไม่รู้รับ รู้แ่ว่าผมะูแลให้ีที่สุเท่าที่ผมทำไ้ ่อให้พี่านไม่เหลือใรเลย แ่้อเหลือผมที่อยู่้าๆเ้า"
"....................."
"ทำไมถึอบพี่านเหรอรับ อันนี้ผม็ไม่รู้ ผมแ่มีวามสุที่เห็นหน้าเ้า แล้ว็มีวามสุเวลาที่เห็นเ้ามีวามสุ "
"...................."
"ส่วนเรื่ออนโ ผมไม่ทราบริๆรับ"
"..................."
"ผมไม่ไ้อบพี่านที่วามรวยนะรับ ่อให้ไม่มีอะไรเลยผม็ยัยืนยันว่าะอบพี่าน ถ้าเป็นุพ่อล่ะรับ ุพ่อะเลิอบุแม่เพราะวามนรึป่าว "
ร่าเล็อบ่อนะนั่มอหน้าพ่อนรัอย่าไม่ยอมหลบา
"เออเ็นนี้มันพูเ่เหมือนที่แม่าานพูไว้ไม่มีผิ5555 " พ่อานยอลนั่มอหน้านัวเล็่อนะพูแล้ว็หัวเราะออมา
"หมายวามว่าไเหรอฮะ" แบฮยอนถามพร้อมทำหน้าๆ
"ไปๆ ไปิน้าวไ้แล้ว ป่านนี้ลูายพ่อเป็นห่วแย่แล้วมั้" พ่อานยอลอบ่อนะโอบที่ไหล่นัวเล็ให้เินออไป
านยอลหันไปมอทาห้อทำานที่มีเสียหัวเราะอนเป็นพ่อัออมา ่อนะเห็นพ่อเินหัวเราะพาแฟนัวเล็ที่ทำหน้าๆออมา
"เป็นไบ้าลู " แม่านยอลเินไปึแบฮยอนมาอไว้ "ุ็ไปแล้ลู "
"แล้เหรอฮะ " แบฮยอนหันมาถามแม่ ๆ
"ุพ่อเ้าแล้เราน่ะ " านยอลบอ่อนะวามือบนหัวลม
"ุพ่อแล้ผมเหรอฮะ" ร่าบาหันไปถามพ่อแฟน ่อนะไ้รับเสียหัวเราะอบลับมา
"โห...ผม็ลัวแทบแย่ แ่ที่อบไปน่ะาใล้วนๆเลยนะฮะ"
"ุพ่อถามว่าอะไรเหรอรับ" านยอลหันไปถามพ่อนเอ
"ุพ่ออย่าบอนะฮะ ให้เป็นวามลับอเราสอน" แบฮยอนหันไปบอพ่อานยอล่อนะส่ยิ้มให้
"เออ เ็นนี้มันน่ารัีว่ะ ไปหามาาไหนวะาาน " พ่อหันไปถามลูายัวเอ่อนะเินนำไปที่โ๊ะอาหาร
ร่าสูเินมามอหน้าแฟนนเอ ่อนะทำหน้าเป็นเิถาม
"ไปทาน้าวไ้แล้วฮะ" ่อนร่าเล็ะเินหนีามพ่อับแม่ไป
"แบฮยอนลับมานี่เลยนะ" านยอลเรียนัวเล็่อนะเินามไป
"พี่ยูราไปไหนล่ะรับแม่" านยอลหันไปถามแม่เมื่อมานั่ที่โ๊ะอาหารแล้ว
"เห็นว่าไปรับเพื่อนน่ะ เี๋ยว็มา ทานเลยลู"
นั่ิน้าวันไปสัพั่อนยูราะเินเ้ามาับผู้หิอีนนึ ที่เินรมานั่้าานยอล
"หวัี่ะุพ่อ ุแม่ " หิสาวเินเ้ามาอุแม่่อนะทัทาย แล้วหันไปหาานยอล
"าน ิถึัเลย ยูิถึไอไหม"
"ิถึสิ"
.........................................................
แบฮยอนนั่เล่นับบีโธ่เฟ่นอยู่หน้าบ้าน าเรียวเหลือบไปมอานยอลที่นัุ่ยอยู่ับึลิ ใ่ ผู้หินนั้นื่อึลิ เป็นเพื่อนพี่านยอลมาั้แ่เ็ๆ พ่อแม่พี่านยอลเป็นเพื่อนับพ่อแม่ึลิ ไม่แปลที่สอรอบรัวะสนิทัน แ่พัหลัึลิไปเรียน่อที่เมือเลยไม่่อยไ้เอัน ึลิเป็นผู้หิสวย แล้ว็และเ่มา้วย แบฮยอนนั่มอสอนุยอยู่สัพั่อนะหันมามอหน้าบีโธเฟ่นที่นอนอยู่้าๆ
"หัวเน่ารึป่าว แน่ะ " แบฮยอนพูออไปเบาๆ่อนมือเรียวะลูบที่หัวหมาัวน้อย
"ทำไมมานั่รนี้ล่ะ " พ่อานยอลที่เห็นแบฮยอนนั่เล่นับลูหมาึเินเ้ามาถาม
"นั่เล่นับโธเฟ่นน่ะฮะ" แบฮยอนหันไปอบนที่ลมานั่้าๆ
"เป็นอะไรไป เมื่อี้ยัเห็นพูไม่หยุ" นสูวัยมอร่าบาที่มอไปทาลูายนเอ
"สสัยอิ่มมั้ฮะ" แบฮยอนหันมาอบ่อนะส่ยิ้มให้ "พออิ่มแล้ว็ะ่วๆนินึฮะ"
่อนาเรียวะหันลับไปมอทาเิม
"าานบอว่าพ่อแม่เราเสียไปแล้วรึ "
"ฮะ ป๊าับม๊า เสียไปแล้วฮะ " แบฮยอนอบ่อนมือหนาอผู้เป็นพ่อะวาลเบาๆบนหัวลม
"ิอะไรอยู่ " พ่อานยอลเอ่ยถามร่าเล็ที่เียบไป
"ุพ่อเยิอยาให้พี่านแ่านับนรวยๆบ้าไหมฮะ" แบฮยอนถามออมาเบาๆ
"ทำไมถึิแบบนั้นล่ะ "
"็ผมเห็นนรวยๆอบให้ลูแ่านับนรวยๆนี่ฮะ "
"แล้วถ้าพ่อิแบบนั้นเราะทำยัไ "
"็ไม่รู้เหมือนันฮะ " นัวเล็อบออมาเบาๆ
"ูละรมาไปรึป่าวเราน่ะ "
"................... " แบฮยอนหันไปมอหน้าพ่อานยอลนิ่ๆ
"พ่อน่ะรวยอยู่แล้ว ให้เลี้ยลูสะใภ้อีน ไม่ลำบาอะไรหรอมั้" พ่อานยอลอบ่อนะหันมามอหน้านัวเล็ "อีอย่าลูายพ่อมันไม่ยอมให้เมียมันลำบาหรอมั้"
ร่าเล็นิ่ฟัอยู่สัพั่อนะียิ้มให้น้าๆ พร้อมับนั่มอหน้าพ่อแฟน
"มอหน้าพ่อทำไม"
"ุพ่อนี่อนหนุ่มๆ ะหล่อมาเลยใ่ไหมฮะ "
"หล่อว่าาานสิบเท่าไ้"
"โห....... ริเหรอฮะ " แบฮยอนแล้ทำน้ำเสียื่นเ้น
"แ่ีบไม่ไ้นะ พ่อมีเมียแล้ว " ่อนนสอวัยะหัวเราะึ้นมาพร้อมๆัน
ร่าสูหันไปมอแฟนัวเอับพ่อที่นั่หัวเราะอยู่้วยัน ่อนะยิ้มามไป้วย
"ยูรู้อะไรไหม สายายูอ่ะมันบอหมทุอย่าเลยนะ " ึลิหันไปมอามสายาเพื่อน่อนะหันมาบอ
"บออะไร "
"็บอว่ายูรัเ็นนั้นมานาไหนน่ะสิ "
"อืม รัมาเลยล่ะ"
..........................................................
มาแล้ววววววว อนหน้าบนะะ แ่ะมีอนพิเศษออมาเรื่อยๆ่ะ
และ NC มัะมาพร้อมับอนพิเศษ5555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น