ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 4 (NC)
แบฮยอนที่เมาหลับไม่ไ้สิถูอุ้มมาวาลบนเียว้าในอนโอปาร์านยอล ุนัศึษาที่มีลิ่นเบียร์ิอยู่ถูถอออนเหลือแ่ร่าเปลือยเปล่า ผ้าห่มผืนหนาถูลี่ออมาห่มให้ร่าบาที่เริ่มัว เพราะวามเย็นาเรื่อปรับอาาศที่มาระทบผิวาย ร่าสูลุึ้นเินหายไปสัพั ่อนะลับมาพร้อมับผ้านหนูผืนเล็ในมือ
" อื้อออ.... "
เสียราอย่าอแัออมาาริมฝีปาบา ใบหน้าึ้นสีแเพราะฤทธิ์แอลอฮอลล์ที่ื่มไปยับหนีุเ้าับหมอนทันทีที่วามเย็นาผ้านหนูสัมผัสใบหน้า
" อยู่เยๆ แบฮยอน "
เสียทุ้มระิบบอเบาๆ มือหนาสอเ้ามารอที่แ้มนุ่มเพื่อับไว้ไม่ให้หันหนี ผ้านหนูผืนเล็่อยๆับไปทั่วใบหน้าและออาวอย่าเบามือนเสร็ เสียพูที่ัออมาเบาๆรั้ให้ร่าสูที่ำลัะลุเินไปเปลี่ยนในั่ลที่เิม ใบหน้าม้มลไปิริมฝีปาบาเพื่อฟัเสียที่พูออมา
" านยอล...ฮรึ..ฮรึ.."
" านยอล... "
" านยอล... "
ใบหน้ามถอยออมามอลีบปาบาที่พร่ำเรียที่ื่ออัวเอ ร่าสูสอัวเ้าแนบายับร่าเปลือยเปล่าที่อยู่ภายใ้ผ้าห่มผืนหนา แนแร่สอเ้าไปึร่าเปลือยเ้ามาอไว้แนบอ มือหนาเลี่ยผมรหน้าผาออพร้อมับประทับูบลไปเบาๆ
" ไม่้อร้อแล้ว "
ริมฝีปาบาอนเมาที่มีสิเลือนลาเม้มเ้าหาันแน่นเมื่อโนประบปาลมา ใบหน้าเรียวพยายามหันหนีพร้อมับมือที่ันไหล่อีน้วยแรที่มีอันน้อยนิ
" อย่า...ปล่อย.. "
" ไม่้อลัวแบฮยอน ูเอ "
เสียระิบบอทีุ่้นหูเรียให้ร่าบาที่ออแรัืน่อยๆอ่อนล ริมฝีปาบาเผยอรับเรียวลิ้นร้อนที่สอเ้ามาในโพรปา ร่าบาที่อ่อนระทวยราแผ่วในลำออย่าประท้วเมื่อโนูึลีบปานรู้สึเ็บ ริมฝีปาหยัูบลมาอีรั้่อนะปล่อยให้ริมฝีปาบาเป็นอิสระ านยอลนอนมอร่าบารหน้าที่ผล็อยหลับไป ผ้าห่มถูึึ้นมาลุมนถึ้นอาว ่อนร่าสูะลุเินออไปพร้อมมือถือที่่อสายหาใรบาน
" ฟึ่บ... "
ม่านบัแในห้อนอนถูึให้เปิออ แสแที่ส่อเ้ามาระทบใบหน้าปลุให้นหลับ่อยๆระพริบาื่นึ้นมามอ ใบหน้าเรียวหันมามอร่าสูที่เินมายืนออ้าเียนอน วาเรียวรอไปมาอย่าพยายามนึถึเหุาร์ที่เิึ้นเมื่อืน
" ไ ำูไ้ไหม "
" มึ็านยอลไ " ใบหน้าเรียวหันหนีุับหมอนพร้อมเอ่ยอบ
" ทำไมินนเมานานี้ "
" อ๊ะ.. "
เสียร้อ้วยวามใหลุออมาาลับปาบา มือเรียวเอื้อมไปว้าผ้าห่มที่โนมือหนาสะบัออไป ร่าเปลือยยับถอยหนีร่าสูที่ลานึ้นมาล่อมเอาไว้ ่อน้อมือเรียวะถูับลับที่นอน
" ถ้าไม่ใ่พี่วาู ะเป็นยัไ "
" ็่ามัน โอ๊ย.. " มือเรียวยึ้นมาับที่หน้าผาหลัาโนมือหนาีอย่าแร
" ื้อ "
" ื้อ็ไม่้อมาสนใูสิ ใระีเหมือน.... "
" เหมือนใร "
เสียทุ้มเอ่ยถามแบฮยอนที่หลบสายาพร้อมับปาบาที่เม้มเ้าหาันแน่น
" ............. "
" ถามว่าเหมือนใร รู้อะไรมาทำไมไม่บอ "
" แล้วมึเยิะบอูบ้าไหมานยอล "
แบฮยอนหันหน้าลับมา้อาานยอลพร้อมับเอ่ยถามออมา้วยน้ำเสียน้อยใ น้ำาที่ไหลลมาอาบแ้มถูเ็อออย่าแผ่วเบา
" ทำไมี้แยัวะ "
ริมฝีปาหยัที่เอ่ยบอูบลไปบนเปลือาที่บวม้ำทั้สอ้า านยอลูบไล่ลมาที่ปลายมูรั้น แบฮยอนนอนนิ่ปล่อยให้อีนไลู่บาม้อาร ใบหน้ามผละออมามวิ้วมอร่าบาที่นอนหลับานิ่อยู่
" เป็นอะไร "
" ะทำอะไร็รีบๆทำ เสร็แล้วูะไ้ลับห้อ "
" ทำไม "
" ้อสนใ้วยเหรอ "
" แบฮยอน !"
"..........."
" ใรที่ไม่ยอมใหู้บอนอื่นว่าเราเป็นอะไรัน ใรที่ไม่ยอมเปิเผย อบูมาว่าใร "
" ............... "
" เป็นมึนะแบฮยอน ที่ไม่ยอมใหู้บอนอื่นั้แ่แร "
" ............... "
" ิว่าูเอามึแ่สนุเหรอ "
" .............. "
" เวลาูบอว่า รั ทำไมไม่เยเื่อันบ้าวะ "
" แล้วยัไ....สุท้ายเรา็อยู่้วยันไม่ไ้ "
".................."
" ไม่ใ่ว่าูไม่เื่อ ูพยายามะไม่เื่อ่าหา ูพยายามะไม่รู้สึอะไร "
" ................... "
" ูพยายามแล้ว พยายามที่ะไม่รัมึ "
" แล้วเป็นยัไ "
" ทำไม่ไ้ สุท้าย...ู็รัมึ "
แบฮยอนมอสบาานยอลที่ประบริมฝีปาลมา ใบหน้าเรียวเอียรับูบที่เ็มไป้วยวามรู้สึออีฝ่าย ริมฝีปาหยัูบย้ำลไป้ำๆที่ริมฝีปานุ่มหยุ่น เรียวลิ้นวัเี่ยวพันันไปมา เป็นเวลานานว่าร่าสูะยอมละริมฝีปาออมา มือหนาลูบไปมาที่แ้มแอร่าบาที่นอนหอบหายใอยู่
" เลิพยายามทำเรื่อโ่ๆไ้แล้ว "
" .................. "
" รัูให้มาๆ็พอ เรื่ออื่นปล่อยใหู้ัารเอ "
" อนอะไรอี "
ร่าสูที่นอนะแมอแผ่นหลัาวออีนที่นอนหันหลัทันทีที่บบทรัเอ่ยถามออมา้วยวามสสัย
" ไม่ไ้อน โอ๊ย! มันเ็บนะ "
ร่าบาพลิัวลับมาฟามือที่อเปลือยหลัาโนับที่้นอนึ้นรอยฟัน
" ็ถามีๆไม่อบ "
" ็บอว่าไม่ไ้อนไ พูไม่รู้เรื่อ " ใบหน้าเรียวส่้อนให้ร่าสู่อนะยับัวหนีมือหนาทีุ่นลูบไล้ไปามร่าเปลือยไม่หยุ
" ะบอหรือไม่บอ " มือหนาเอื้อมไปับเอวบาไว้พร้อมับยร่าบาึ้นมานั่ร่อมบนัว
" เฮ้ย ปล่อยเลยนะานยอล "
มือเรียวฟาไปบนหน้าอว้าอร่าสูที่ไล่สายามอหน้าอาวรหน้า
" ีเหรอ เี๋ยวนี้ล้าลไม้ลมือับผัวเหรอ "
มือหนาับเ้าที่้อมือเล็ทั้สอพร้อมับออแรึให้ร่าบาล้มัวลมานใบหน้าิัน
" ปล่อย "
" บอมา่อนแล้วะปล่อย "
" .......... "
" ว่าไ "
" ทำไม...้อไปับเ้าล่ะ "
" ใร? "
" ไอรีน ทำไม้อไปับเ้า "
" หึ? "
" ไหนบอรัูไ " ร่าสูหัวเราะอบใให้ับใบหน้าเรียวที่บูบึ้
" อนแรู็ิว่าถ้ายอมไปับไอรีนแล้วพ่อะไม่มายุ่ับมึ "
" .......... "
" แ่ถ้าไปแล้วเ้า็มายุ่ับมึอยู่ี ่อไปู็ะไม่สนเหมือนัน "
" ........... "
" พอใรึยัรับ "
ร่าสูยับายลุึ้นมานั่พิหัวเีย ใบหน้าเรียวถูรั้เ้ามานริมฝีปาสัมผัสแนบิัน ร่าสูราในลำอเมื่อร่าบาูบบเม้มริมฝีปาหยัอย่าเอาใ มือสาลูบไปทั่วแผ่นหลัเปลือยอย่าสนุมือ
" เฮีย! "
" ฟึ่บ.. "
ผ้าห่มที่อหมิ่นเหม่อยู่ับเอวบาถูวัึ้นมาลุมแผ่นหลัเปลือยไว้ หัวลมโนมือหนาับลบหน้าับบ่าว้าในทันที
" ไอ้โยอ! เ้ามาทำไม "
" เฮีย นี่มันลาวันนะ แล้วทำไมไม่ล็อประู "
" นี่ มัน ห้อ ู "
านยอลเอ่ยบอโยอที่ยืนอยู่หน้าประูห้อนอน้วยน้ำเสียเน้นๆ พร้อมับหมอนใบโที่พุ่ลอยไปหา
" นั่นแหละ ฮึ่ย.. "
โยอเอ่ยเถียพร้อมับหยิบหมอนที่หล่นอยู่รหน้าึ้นมายำระบายอารม์
" มึมาับใร โยอ "
" มาับู "
านยอลเหลือบไปมอหน้าโอเฮุนที่เินเ้ามายืนพิประูพร้อมับเอ่ยอบลับมา้วยน้ำเสียวนประสาท
" มาันทำไมวะ"
" ็ูโทรหาเสือไม่รับสาย " เฮุนระุยิ้มมอร่าบาที่เห็นแ่ลุ่มผมโผล่ออมา พร้อมับเอ่ยอบ
" มึ็รู้ว่าูอยู่ับเมีย "
" แล้วะอยู่อีนานไหม ถ้านานูับไอ้โยอะไ้ลับ่อน "
" ไ้ไเฮียฮุน ยัไม่ไุ้ยับพี่แบฮยอนเลย "
" ไปรอู้านอ "
เฮุนไหวไหล่ให้านยอลที่พูบอมา ่อนะลาอเสื้อโยอที่โวยวานให้เินออไปรอเ้าอห้อที่ห้อนั่เล่น
" ปล่อยไ้แล้ว "
แบฮยอนที่โนให้บับไหล่ว้าอยู่นานผละออมาพร้อมับเอ่ยบอ ิ้วเรียวมวเ้าหาันหลัร่าบาโนันัวให้นอนราบลับที่นอน
" ะทำอะไรานยอล "
" ็ทำ่อให้เสร็ไ "
" เพื่อนมึรออยู่ "
" ็ใ่ไ ถึ้อรีบทำให้เสร็ "
" ปล่อย อื้อออ...."
ริมฝีปาหยัประบลไปเพื่อปิเสียที่เอ่ยห้าม มือเรียวที่ันแผ่นอว้า่อยๆเลื้อยไปิที่ไหล่ว้า
CUT
ุโยอนั่้อหน้าานยอลที่นั่อยู่ฝั่ร้ามในห้อรับรอที่สนามแ่รถอริส หลัาพาันออมาาอนโอานยอล
" เฮีย! "
โยอเบี่ยัวหลบ้อนน้ำแ็ที่านยอลแล้โยน้ามโ๊ะมาใส่พร้อมับเอ่ยเรีย
" เรียูทำไม "
" านยอล "
านยอลหันมามอหน้าแบฮยอนที่เรียเป็นเิห้าม ่อนะหันลับไปมอหน้าโยอที่นั่หน้าบึ้อยู่
" เป็นห่าไรอมึ ทำยัับูไป่าพ่อ่าแม่มึ "
" ็เฮียอ่ะ หึ่ย "
" โยอมานั่้าพี่นี่มา " มือเรียวบลบนที่ว่า้าัวพร้อมับเอ่ยบอเ็หนุ่มที่นั่หน้าบึ้อยู่
" ให้มันมานั่ทำไม" านยอลถามแทรึ้นมาอย่าไม่พอใ
" ทำไม มีปัหาเหรอานยอล "
" ใ่ มีปัหาเหรอเฮีย" โยอที่ย้ายมานั่้าแบฮยอนะโหน้ามายิ้มถาม
" ไอ้ฮุนเอาน้อมึไปเ็บไป ูรำา "
" มัน็น้อมึเหมือนัน " เฮุนเยหน้าามือถือมาอบร่าสูที่นั่หุหิอยู่่อนะหันไปหัวเราะับโยอ
" พี่แบฮยอนลอินุ้ทอสิ อร่อยมาผมสั่มาให้พี่เลยนะเนี่ย "
" เหรอ อบในะ "
" ไหนใหู้ลอิมบ้าสิ "
แบฮยอนหันไปมอมือหนาที่สอเ้ามาโอบที่เอวพร้อมับเสียทุ้มที่เอ่ยบอ ุ้ทอที่วาอยู่ในานถูหยิบมายื่นรหน้าานยอล แบฮยอนถอนหายใเบาๆให้ร่าสูที่อ้าปารอเป็นเิสั่ให้ป้อน
" อือ ็อร่อยี " านยอลเี้ยวุ้ในปาพร้อมับยัิ้วให้โยอที่นั่มออยู่
" พี่แบฮยอนป้อนผมมั่สิรับ "
" มาไปล่ะ ไอ้โยอ " านยอลเอ่ยบอ้วยเสียเรียบๆ
" ทีเฮียยัป้อนไ้เลย "
" ็พี่แบฮยอนอมึน่ะ เมียู "
" ็เมียเฮียไ แ่เป็นพี่แบฮยอนอผม "
" พอแล้ว ทะเลาะันเป็นเ็ไปไ้ "
เฮุนเอ่ยถามเพื่อนับรุ่นน้อนสนิทำๆ ่อนะหันไปมอริสที่เินเ้ามาในห้อ
" อ้าว แบฮยอนมา้วยเหรอ "
เ้าอสนามแ่รถเอ่ยถามเมื่อเห็นร่าบานั่อยู่้าานยอล้วยวามแปลใ พร้อมับยิ้มให้แบฮยอนที่หันมาเอ่ยทั
" หวัีรับพี่ริส "
" ผมมา เมียผม็้อมาสิ "
" เมีย? " ริสเลิิ้วให้านยอล้วยวามแปลใ ่อนะหัวเราะในลำอ
" แ่่อนไม่เห็นมึล้าพูแบบนี้วะ "
" ็นั่นมันแ่่อน "
" แล้วเราล่ะ ลเป็นเมียมันเหรอ " ริสหันมาแล้ถามแบฮยอนที่นั่เียบอยู่
" เป็นสิ ไม่เื่อถามไอ้โยอู็ไ้ " เป็นานยอลที่เอ่ยอบแทนแบฮยอนที่นั่ทำหน้าไม่ถูอยู่
" ทำไม้อถามไอ้โยอวะ "
" ็มันอบมาเห็นเวลา..."
" ไม่้อพูเลยนะเฮีย หึ่ย"
" อะไรอพวมึวะ " ริสส่ายหัวอย่าปลๆ ่อนะหันมาบอานยอล
" ไอ้พวแ็สันมันอยาแ่ับมึ านยอล"
" วันนี้เหรอ " านยอลเอ่ยถาม่อนะมอหน้าแบฮยอนที่หันมามอ
" เออ มันรู้ว่าพวมึมา "
" มันเิมพันอะไร "
" รถ "
" แ่รถ้วยเหรอ "
" อืม "
านยอลเอ่ยอบแบฮยอนที่้อหน้าถาม้วยน้ำเสียเร่เรีย หลัาลุออมาุยันสอน
" ทำไมไม่เยรู้ "
" ็ไม่เห็นเยถาม "
" มันอันรายไม่รู้เหรอ "
" ไม่อันรายหรอ สนามเฮียเ้าปลอภัย "
" ปลอภัยแล้วรู้ไ้ไว่าไม่อันราย "
" ทำไมวันนีุ้ั "
มือหนาเอื้อมไปับมือเรียวึ้นมาลูบเบาๆ เพื่อให้ร่าบาที่ยืนหน้าบึ้อยู่อารม์ีึ้น
" ไม่ไุ้ ูเป็นห่ว "
" ............. "
" ถ้าเป็นอะไรไปะทำยัไ ูี้เียหาผัวใหม่นะ "
" รับรอว่าะไม่ให้ลำบา้อหาผัวใหม่ "
" ลเหรอ านยอล "
" ไม่เอาน่า แ่แป๊ปเียวเอ "
" ห้ามยัไ็ะแ่ใ่ไหม "
" อืม "
" ถ้าบอว่าอร้อล่ะ "
" รู้ว่าเป็นห่วะับระวัที่สุรับ โอเไหม "
" ูไม่โอเานยอล "
สายามมอ้อวาเรียวที่แววาแสออถึวามเป็นห่ว ใบหน้า่อยๆโน้มเ้าหาัน ริมฝีปาที่สัมผัสัน่อยๆบเม้มันไปมา แผ่นหลับาเอนพิับพนัห้อเมื่อโนร่าสูัน
" อ้าวะแ่ไหม ถ้าไม่ว่าูะไ้ไปบอมัน "
านยอลละใบหน้าออมา ่อนะหันไปมอหน้าเฮุนที่ยืนออถามอยู่หน้าประู
" บอมันว่าเรียมัวไ้เลย เี๋ยวูามไป "
" ไม่้อห่วหรอพี่แบฮยอน เฮียานับรถเ่ะาย "
โยอเอ่ยบอรุ่นพี่ร่าบาที่ยืนหน้าเรียอยู่ในห้อรับรอเพราะานยอลไม่ให้ามลไปในสนาม ใบหน้าเรียวหันมามอโยอที่ส่ยิ้มให้่อนะส่ยิ้มบาๆลับืนให้
" เฮียานอโยอ ลแ่บ่อยเหรอ "
แบฮยอนเอ่ยถามโยอโยที่สายายัมอานยอลับนอื่นๆที่เรียมัวอยู่้าสนาม
" แ่่อน็บ่อยนะพี่ แ่หลัๆนี่ไม่่อยบ่อยเท่าไหร่ "
" ทำไมล่ะ " แบฮยอนหันมาถาม้วยวามสสัย
" ลัวพี่แบฮยอนเป็นห่วมั้ "
" พี่ไม่รู้ะหน่อย ะลัวพี่เป็นห่วไ้ไ "
" ็เฮียเ้าบอแบบนั้น "
แบฮยอนละสายาาใบหน้าเ็หนุ่มลับไปมอร่าสูที่เรียมัวแ่อยู่้านล่า มุมปาบาแอบยยิ้มให้ประโยถัไปที่โยอเอ่ยบอ
" เฮียเ้าไม่ไ้ไปับผู้หินอื่นหรอ เวลาที่เฮียไม่ไ้อยู่ับพี่แบฮยอนส่วนให่็อยู่ที่สนามนี่แหละ "
" เรารู้ไ้ยัไ ว่าเวลาที่ไม่ไ้อยู่สนามเฮียานะอยู่ับพี่ "
" ็เฮียานบอ แล้วเวลาโทรไป็อยู่ับพี่แบฮยอนลอ "
" ทำไมพูเ้า้าเฮียานล่ะ เมื่อี้ยัเห็นทะเลาะันอยู่เลย "
" ็อยาให้พี่แบฮยอนสบายใไ แล้วอีอย่า...."
" ็เฮียเ้ารัพี่มาไ "
วาเรียวมอ้อภาพในหน้าอทีวีที่ำลัายภาพารแ่ันในสนามแ่้วยใลุ้นระทึ ถึแม้โยอะเอ่ยบอว่าไม่้อเป็นห่ว็าม มือเรียวำเ้าหาันแน่น้วยวามเป็นห่วร่าสูที่ำลัับรถอยู่ในสนามแ่ ริมฝีปาบาเม้มเ้าหาันแน่นเมื่อรถยน์ที่แล่น้วยวามเร็วสูไล่บี้ันมาอย่าสูสี ่อนรถอานยอละแเ้าเส้นัยไปอย่าหวุหวิ
" เย้... เฮียานนะแล้วพี่แบฮยอน "
แบฮยอนหันมามอโยอที่เ้ามาเย่าแน้วยวามื่นเ้น่อนะหันไปมอ้านล่าสนามที่รถอานยอลแล่นเ้ามาอ ร่าสูเินลารถมาแท็มือับเพื่อนๆ้วยวามีใ ใบหน้ามเยึ้นไปมอห้อรับรอ้านบน่อนะยยิ้มให้ร่าบาที่ยืนมออยู่
" สุยอเลยเฮีย " านยอลยิ้มให้โยอที่เอ่ยบอหลัาร่าสูเินเ้ามาให้ห้อ
" เห็นไหมบอแล้วว่าไม่้อเป็นห่ว " านยอลเินไปหยุรหน้าร่าบาที่ยืนอออยู่
" แล้วถ้ามันพลาล่ะ " แบฮยอนเอ่ยถามออมาเบาๆ
" ็ระวัที่สุแล้วไ " านยอลึมือเรียวมาุมไว้่อนะหันไปมอริสที่เินามเ้ามา
" ะเอารถหรือว่าะให้าย "
" ายเลยเฮีย " านยอลเอ่ยบอริส่อนะหันลับมามอหน้าแบฮยอนที่ยืนอยู่
" ายไ้แล้ว ฝาเฮียเอาเินเ้าบัีเิมให้ผม้วย "
#ว่าเปล่าCB
***********************************
พี่ปาร์เ้า็รัอเ้านะเื่อเราสิ
5555555555555555555555555
หาอะไรไม่เอให้ไปูที่ทวิเอร์เรานะ
@pimjungnae
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น