ลำดับตอนที่ #37
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : Some Day พิเศษ20 (nc)
" แอ๊ะ....แอ๊ะ..."
านยอลละสายาาแฟ้มานที่หอบมานั่ทำในห้อนั่เล่นหันไปมอเ้าลูหมูที่ส่เสียเรียพร้อมับพยายามเินเาะแะมายืนเาะแนปะป๊า
" ว่าไรับ ลูหมู "
ปลายมูโ่ลบนแ้มนุ่มพลาถามลูายที่หัวเราะอย่าอารม์ี
" แอ๊ะ... "
" สสัยลูอยาให้ปะป๊าเล่น้วย "
แบฮยอนที่เินามลูายมาห่าๆ ยืนอมยิ้มมอลูายนเล็วัยสิบเือนที่บไหล่ปะป๊าอย่าอออ้อนเหมือนทุรั้ที่เ้าลูายนเล็อยาให้ปะป๊าหันมาเล่น้วย
" อปะป๊าทำานอีแป๊ปนึนะรับ "
" แอ๊ะ.. "
แบฮยอนไหวไหล่ให้านยอลที่หันมามออย่าอวาม่วยเหลือ เ้าลูหมูัวลม็เอาแ่บไหล่ปะป๊าพร้อมับส่เสียประท้วนานยอล้อวาแฟ้มวาลับโ๊ะแล้วอุ้มเ้าลูหมูมานั่บนัแทน
" เรียปะป๊า่อนรับ แล้วปะป๊าะเล่น้วย "
" แอ๊ะ.. "
" แบบนี้รับ ปะ..ป๊า... "
" แอ๊ะ.. "
" ไหนเรียหม่าม๊าสิรับ หม่า..ม๊า.. "
แบฮยอนเินมานั่ล้าานยอลพลาเอ่ยบอลูายที่นั่อยู่บนัานยอล เ้าลูหมูหันมามอหน้าแบฮยอน่อนะลานะหาพร้อมับุหน้าลับหน้าอหม่าม๊า
" หม่ำ..หม่ำ.. "
" หม่าม๊าสิลู ไม่ใ่หม่ำๆ "
แบฮยอนส่ายหน้าบอลูายที่เยหน้ามามอ้วยน้ำเสียลั้วหัวเราะ แ่เ้าลูหมู็เอาแ่พูไม่ยอมหยุ
" หม่ำ...หม่ำ...หม่ำ... "
" สสัยหิวแล้วมั้ "
" หิวอีแล้วเหรอลูหมู เพิ่ินไปเมื่อี้เอนะ "
แบฮยอนพยายามอุ้มลูายที่เอาแุ่หน้าลับอให้นอนหายบนั
" หม่ำ...หม่ำ.. "
" วนมอยู่ไหน เี๋ยวานไปหยิบให้ "
" อยู่ในห้ออ่ะ รอแป๊บนึรับเี๋ยวปะป๊าไปหยิบนมมาให้เน๊อะ "
แบฮยอนเอ่ยอบานยอลที่ลุเินไปหยิบวนมให้พลาหันมาบอเ้าลูหมูที่ทำท่าะึเสื้ออแบฮยอนเพื่อะูนม
ผ้าห่มเนื้อนิ่มถูลี่ออลุมให้สอแม่ลูที่พาันป้อนนมนหลับอยู่บนฟู้าๆ โฟาที่านยอลนั่ทำาน วนมที่าอยู่ับปาเ้าลูหมูถูานยอลึออให้อย่าเบามือ ปลายมูโ่ลบนแ้มนิ่มอลูน้อย่อนะูบลบนแ้มนุ่มนทำให้แบฮยอนปรือาึ้นมามอ
" เสร็แล้วเหรอ "
" อืม.. นอนับลูไป่อน็ไ้ เี๋ยวแฝลับมาแล้ว่อยื่น "
" อือ... "
แบฮยอนราอบในลำอแ่วาลับยั้อมอานยอลที่นั่อยู่้าๆ นานยอล้อโน้มใบหน้าลไปป้อนูบหวานให้นแบฮยอนยอมหลับาลนอน านยอลนั่รอนเห็นว่าแบฮยอนหลับไปแล้ว่อนะลุเินไปในรัวเพื่อเรียมอาหารให้ลูแฝที่ใล้ะลับมาถึบ้าน
" หวัีับ ลุาน "
" หวัีรับแทโอ "
านยอลยิ้มรับพลาลูบที่หัวหลานายัวลม้วยวามเอ็นู ่อนะหันไปมอยอูที่แวะไปรับลูแฝมาาโรเรียนสอนพิเศษให้เนื่อาแทโอ็ไปเรียน้วยเหมือนัน
" แบฮยอนล่ะ "
ยอูที่เินามหลัแทโอับแฝมาเอ่ยถามถึเพื่อนที่ปิ้อเห็นเินออมารับ
" หลับอยู่ับานฮยอน "
" น้อฮยอนหลับเหรอะ ปะป๊าา "
" รับ "
" หม่าม๊า็หลับเหรอับ "
" รับ วันนี้เรียนเป็นยัไันบ้าสนุไหม "
" สนุับ ปะป๊า / สนุ่ะ ปะป๊าา "
านยอลพยัหน้าให้ลูแฝที่ยิ้มว้าบอ านยอลับแบฮยอนส่ลูแฝไปเรียนพิเศษามที่ทัู้่อบ ฮียอลเลือเรียนเปียโน ในะที่อนาเลือเรียนบัลเล่์ ส่วนแทโอพอเห็นพี่ๆไปเรียน็เลยร้อามไปเรียน้วยและ็เ้าเรียนลาสเปียโนับฮียอล
" ื้อนมเ้มาฝาหม่าม๊า้วยับ "
" หม่าม๊าื่นมาเอเ้้อีใแน่ๆเลยรับ "
านยอลยิ้มบอพลาูมือลูแฝเ้าไปในบ้านโยมียอูับแทโอเินามหลัเ้าไป้วย
" ทำไรอ่ะ! "
แบฮยอนแล้พุ่เ้ามาอ้านหลัานยอลที่นัู่หน้าออมอยู่บนโฟาในห้อทำาน ่อนะเหลือบสายาไปมอที่หน้าออม
" ไม่ไ้ิะื้อเรือยอร์ใ่ไหม "
แบฮยอนหรี่าถามานยอลทันทีที่เห็นภาพเรือยอร์บนหน้าออม
" ็สวยีนะ "
" ........ "
" ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะหนู ป๋าล้อเล่น "
มือเรียวีบนไหล่ว้าอานยอลที่นั่หัวเราะในลำอพลาเินอ้อมไปนั่ล้าัน
" ลูๆล่ะ "
" นอนับุแม่ ให้ลับับหม่าม๊า็ไม่ยอมลับ "
" ลูหมู้วยเหรอ "
" อือ.. แฝอยาให้น้อนอน้วยุแม่เลยให้เอาไว้ "
" อืม.. "
" แฝและอบเรียนพิเศษนะ เห็นแล้วใหุ้แม่ฟัไม่หยุเลย "
" ็ีแล้ว " านยอลเอ่ยรับพลาปิอมแล้วเอาไปวาลบนโ๊ะหน้าโฟา
" แล้ว... "
เสียหวานลืนหายลับเ้าไปในลำอเหมือนถูประบปิ้วยริมฝีปาร้อนผ่าว ใบหน้าเรียวเอียรับสัมผัสอย่ารู้าน เสียแลลิ้นันไปมาัให้ไ้ยินอยู่ในหู่อนะ่อยๆ ละใบหน้าออาัน
" ยัุยเรื่อลูไม่บเลย "
" เอาไว้่อนเี๋ยว่อยุย "
" อื้อออ.... "
เสียหวานราเหมือนะท้วแ่ใบหน้าเรียวลับเิึ้นให้อีนุไร้สูหอมลิ่นหอมที่ออไ้ถนัึ้น มือสาล้วเ้าไปบีบ้อนเนื้อนุ่มมือที่่อนอยู่ในาเในลูไม้ัวิ๋ว
" วันนี้ใส่ สี อะไร "
" อยารู้อ่อ "
" อืม.. " เสียแหบพร่าราอบอยู่ิับใบหู
" ป๋า็ูเอสิ "
" เี๋ยวเราแวะไปรับเ้ฮีอล้วยนะ "
แบฮยอนเินออมาบอานยอลที่ยืนอุ้มลูหมูรออยู่หน้าบ้านพร้อมับลูแฝเพื่อะออเินทาไปเที่ยวทะเล้วยัน
" อืม "
" แฝพร้อมันรึยัรับ "
แบฮยอนหันมาถามลูแฝะพาันเินไปึ้นรถที่ออยู่หน้าบ้าน
" พร้อมับ / พร้อม่ะ "
" หม่ำ..หม่ำ.. "
" หิวอีแล้วเหรอรับ ลูหมู "
แบฮยอนอไม่ไ้ที่ะหัวเราะให้ับลูายนเล็ที่ส่เสียหม่ำๆ ไม่หยุ วนมถูป้อนเ้าปาเล็ที่อ้ารับพร้อมับส่เสียเอิ๊อ๊าอย่าอารม์ี านยอลัารวาเ้าลูหมูลบนาร์ีท้านหลัโยมีลูแฝนั่ประบน้อันนละ้า ่อนะเินไปนั่ประำที่นับ
รถยน์ันหรูแล่นไปามท้อถนนในเ้าวันหยุที่ารรารไม่่อยิัเท่าไหร่ เสียเื้อยแ้วอลูแฝที่วนเ้าลูหมูุยไปลอทาเรียรอยยิ้มาแบฮยอนและานยอลไ้เป็นอย่าี ไม่นานนัรถยน์็แล่นเ้ามาอเทียบหน้าอนโอฮีอล
" หวัี่ะ ป้าฮีอลา~ "
" หวัีับ ป้าฮีอล "
" หวัี๊ะ ไหนมาให้ป้าหอมหน่อยสิ "
ฮีอลึหลานแฝที่ยิ้มทัเ้ามาหอมแ้มนละที้วยวามเอ็นู่อนะ้าวึ้นไปนั่บนรถ
" อนามานั่ับหม่าม๊าไหมะ "
แบฮยอนหันไปถามลูสาวที่ยับึ้นไปนั่บนัฮีอลพร้อมับถาม้วยเรว่าฮีอละเมื่อย ลูสาวัวน้อยหันไปมอหน้าหม่าม๊า่อนะหันลับมาถามฮีอล
" ป้าฮีอลหนัไหมะ "
" ไม่หนัเลยะอนาัวเล็นิเียวเอ ให้นั่ับเ๊นี่แหละ "
" ถ้าเมื่อย็บอนะเ๊ "
" ป้าฮีอลา~ บาร์บี้อออลเลั่นใหม่แล้วนะะ "
" เี๋ยวลับไปป้าื้อให้ ีไหมะ "
" ี่ะ รัป้าฮีอลที่สุเลย่ะ "
แบฮยอนส่ายหน้าำๆให้ฮีอลที่แพ้ลูอ้อนอหลานสาวไปะทุรั้ านยอลับรถไปสัพั่อนะแวะเ้าอทีุ่พัรถ
" เราสอนลไปื้อันเถอะ เี๋ยวเู๊หลานให้ "
ฮีอลเอ่ยบอแบฮยอนที่ะโหน้ามามอลูแฝับเ้าลูหมูที่พาันหลับสบาย
" ั้นเี๋ยวมานะเ๊ "
" ฝา้วยนะรับพี่ฮีอล "
" ลูานยอล็เหมือนลูเ๊นั่นแหละไม่้อิมา "
แบฮยอนส่้อน้วยวามหมั่นไส้ให้ฮีอลที่ลูบมือไปาม้นแนอานยอล ่อนะพาันเินเ้าไปื้ออในมินิมาร์ท แบฮยอนเินไปเลือเรื่อื่มับอทานเล่นมานเ็มะร้า่อนะเินลับมาหาานยอลที่ยืนรอาแฟอยู่
" เอาอะไรเพิ่มไหม "
" ไม่ล่ะ "
านยอลอบพลาึร่าบาให้ยับเ้ามาใล้เพราะสัเุเห็นสายาอผู้ายนอื่นที่เินื้อออยู่ในร้าน่าพาันมอแบฮยอนอย่าไม่วาา
" เอาุว่ายน้ำมารึเปล่า "
" ป๋าอยาเล่นน้ำับหนูเหรอ "
" อืม "
" แล้ว....ป๋าอยาไ้แบบไหนีล่ะ วันพี...ทูพี.. "
ใบหน้าเรียว้มลมาระิบถามให้ไ้ยินันแ่เพียสอน
" หรือ...โนพี "
" อนาไปเล่นับน้อนะะ หม่าม๊าา "
" ูน้อ้วยนะรับฮียอล "
" ับหม่าม๊า "
ลูายนโหันมารับำหม่าม๊า่อนะว้ามือน้อสาวฝาแฝวิ่ไปหาลุ่มเ็น้อยที่นั่เล่นทรายันอยู่ที่ายหาโยมีอินับยอูนัู่อยู่ แบฮยอนหันไป่วยานยอลถือสัมภาระแล้วปล่อยให้ฮีอลที่อาสาอุ้มเ้าลูหมูให้เินามันไปที่บ้านพั
" เ๊! ไม่เอแป๊บเียวมีลูแล้วเหรอ "
แที่นั่อยู่หน้าบ้านพัับมินอ เฮุนและลู่หาน แล้ถามแวฮีอลที่อุ้มเ้าลูหมูมา้วย
" ่าย~ นี่ลูเ๊ับานยอล "
" เนียนเลยนะเ๊ "
แบฮยอนบอำๆ พลารับลูายนเล็มาอุ้มไว้ เ้าลูหมูพอไ้อยู่ในอ้อมแนหม่าม๊า็มุหน้าลับหน้าอพร้อมับร้อหม่ำๆ ทันที
" รู้แล้วรับ รอปะป๊านมแป๊ปนึเน๊อะ "
แบฮยอนบอพลาบที่้นลมเบาๆ ่อนะรับวนมาานยอลมาป้อนใส่ปาเ้าลูหมู
" ไหนใหู้อุ้มหน่อยิ "
เฮุนลุเินมาหาแบฮยอนพลารับหลานายทีู่วนมเสียั๊วบๆ มาอุ้มเอาไว้
" แนาเป็นมัๆเลยนะ ินเ่ใ่ไหมเนี่ย "
" โอ๊ย.. ินทั้วันเลยพี่ลู่ เี๋ยวินนมหม็หลับพอื่นมา็หิวอี "
แบฮยอนบอพลาส่ผ้าอ้อมให้เฮุนเ็น้ำลายที่ไหลลมาามมุมปาอเ้าลูหมู
" ็เลี้ย่ายีนะ " มินอบออย่าเอ็นูหลานาย
" ลอเอาไปเลี้ยัวันไหมล่ะ แ่้ออพ่อเ้านะ "
" ถ้าให้อพ่อ็ไม่ไ้เอาไปเลี้ยหรอ " มินอบอเสียลั้วหัวเราะ
" เลี้ยเ็เ่นี่หว่า ไม่มีอีันวะ "
แแล้ถามเฮุนที่นั่ป้อนนมให้หลานาย้วยท่าทาล่อแล่ว
" ู็้อมไว้นี่ไ "
" ้อม? หมายวามว่าไอย่าบอนะว่าพี่ลู่ท้อ "
แบฮยอนหันไปถามลู่หานที่นั่อมยิ้มอยู่้าเฮุน ่อนใบหน้าเรียวะพยัหน้ารับนเพื่อนๆ พาันส่เสียเฮลั่น
" ะหนีไปไหน "
" แอ๊ะ...แอ๊ะ.. "
เ้าลูหมูส่เสียประท้วทันทีที่โนปะป๊าับาเอาไว้ไ้ เ้าลูหมูที่เพิ่เยเอน้ำทะเลเป็นรั้แรในีวิแ่ลับไม่มีวามลัว้อแ่ะลานเ้าหาน้ำทะเลนานยอล้ออยับัวเอาไว้
" อยาเล่นน้ำเหรอรับ "
แบฮยอนยิ้มถามเ้าลูหมูที่้อน้ำทะเลาใสแป๋ว ส่วนลูแฝพาันเล่นน้ำอยู่ในทะเลับน้อๆ โยมีอินับเฮุนอยเล่นอยู่ใล้ๆเพื่อวามปลอภัย
" เรียปะป๊า่อนเี๋ยวปะป๊าพาลไปเล่น "
แบฮยอนหลุำให้ับานยอลที่พยายาม่อรอให้ลูายเรียปะป๊าทุรั้ที่เ้าลูหมูอยาไ้หรืออยาให้ทำอะไร แ่เ้าลูหมู็ไม่เยให้วามร่วมมือับปะป๊าเลยสัรั้
" ปะ...ป๊า.. เร็วรับไม่ั้นไม่พาไปเล่นนะ "
" แอ๊ะ.. "
" ั้นโป๊ะๆ ่อนรับ "
แบฮยอนนั่อมยิ้มมอเ้าลูหมูที่ยื่นหน้าเ้าไปหอมแ้มปะป๊านน้ำลายเลอะเ็มแ้มอานยอล ผ้าอ้อมเนื้อนิ่มถูใ้เ็ลบนแ้มสาเพื่อัารราบน้ำลายอเ้าลูหมู
" น้ำลายเ็มแ้มหมแล้วเนี่ย "
" แล้ปะป๊าเหรอลูหมู หึ? "
านยอลแล้ถามลูายพลาใ้ริมฝีปาับเ้าที่แ้มยุ้ยๆ ้วยวามหมั่นเี้ยว่อนะลุึ้นเินลไปในน้ำทะเลโยมีแบฮยอนเินามลไปห่าๆ เท้าเล็ๆ ที่ถูับใหุ้่มลให้น้ำทะเลทำให้เ้าลูหมูหัวเราะเอิ๊อ๊าอย่าอบใ
แบฮยอนที่สวมุลุมอาบน้ำเินออมาวาสายามอหาานยอล ่อนะเห็นแผ่นหลัว้าโผล่พ้นึ้นมาาอบสระว่ายน้ำที่อยู่่อออไปาห้อพั เสียฝีเท้าที่เินมาหยุอยู่้านหลัับแนเรียวที่โอบอ้นอแร่เรียให้ใบหน้ามเหลียวไปมอ
" ลูล่ะ "
" ็ให้เ้ฮีอลเอาไปนอน้วยไม่ใ่เหรอ "
ใบหน้าเรียวเอียบับไหล่ว้าพร้อมับเลิิ้วถาม ปลายนิ้วเรียวลาไปาม้นแนที่แน่นไป้วยมัล้าม่อนะโน้มหน้าไปูบเบาๆ ที่ปลายามน
" ็แ่อวาม่วยเหลือนิหน่อย "
ร่าสูที่ท่อนล่าอยู่ในสระว่ายน้ำหมุนัวลับมาหาพร้อมับรั้ร่าบาให้หย่อนาลไปในน้ำ มือเรียววาทาบบนรอบหน้ามพลาใ้ปลายนิ้วสาผมที่เปียลู่ให้พ้นออไปาใบหน้าม
" ว่ายน้ำแล้วเหรอ "
" อืม... "
" ไมไม่รอหนูล่ะ "
แบฮยอนแล้ทำเสียแ่อนถามร่าสูที่ใ้มือหนาสอเ้าไปในุลุม
" เี๋ยวว่ายอีรอบ็ไ้ "
ผิวายนุ่มมือที่อยู่ภายใุ้ลุมทำให้านยอลรู้ว่าภายใุ้ลุมนั้นไม่ไ้มีอะไรปปิอยู่เลย ปลายเือที่เอวถูระุออ่อนร่าเปลือยเปล่าะถูรั้ให้ลมาในสระว่ายน้ำ
" ป๋า...ใเย็นสิ "
มือเรียวแล้ันใบหน้ามทีุ่ลมาที่ออ่อนะหลุหัวเราะให้ับเสียฮึมฮัมอย่าัใในลำอออีน
" อยาิมไวน์ ป้อนหน่อยสิ "
แบฮยอนปรายามอวไวน์ที่ั้อยู่บนอบสระ่อนะเอียอพร้อมับยิ้มหวานบอ แ้วไวน์ถูานยอลว้ามายึ้นื่ม่อนะประบริมฝีปาเ้าหาริมฝีปานุ่มที่เผยอรอรับ
" อืมมม.... "
ไวน์รสาีลืนหายลไปในลำอเล็นานแล้วแ่ริมฝีปาทัู้่ยัโรมรันันไม่ยอมห่า มือสาลูบไล้้อนเนื้อนิ่มมือที่อยู่ใ้น้ำอย่ามันมือ ในะที่าเรียว่อยๆแทรเ้าไปหว่าลาท่อนายาวพร้อมับยึ้นมาใ้หัวเ่าลึไปที่ลาลำัวนเสียทุ้มราในลำออย่าพอใ
" อ๊ะ...อ๊า... "
เสียหวานรวราอยู่้าหูอย่าั้ใยั่วยวน แสะวันที่ำลัะลาลับลไปในทะเลสวยามนาไหนทัู้่็ไม่สนใที่ะรับรู้ เพราะอนนี้ในสายา่ามีเพียแ่ันและันเท่านั้น
CUT
สายลมเอื่อยๆ ยามเ้าที่พัเ้ามาระทบับผิวหน้าทำให้ร่าบาที่นอนหลับไหลอยู่บนเียิไส์ในห้อพัรู้สึัวื่นึ้นมา ริมฝีปาบาลี่ยิ้มบาๆ ะเอื้อมมือไปเลื่อนผ้าห่มึ้นมาลุมให้ลูแฝที่นอนหลับสบายอยู่้าัน ใบหน้าเรียวเหลียวมอหาานยอล่อนะเห็นว่าเินอุ้มเ้าลูหมูอยู่บริเวระเบียที่ยื่นลไปในทะเล
" ื่นแล้วเหรอ " านยอลเอ่ยถามร่าบาที่เินเ้ามาสวมอา้านหลั
" ไปเอาลูลับมาอนไหน " เสียัวเียเอ่ยถามโยที่ใบหน้ายัุอยู่ับแผ่นหลัว้า
" พันึแล้ว "
" แล้วทำไมไม่เรีย "
" เห็นนอนหลับสบายเลยไม่อยาปลุ "
ร่าบาเินอ้อมมามอลูหมูที่นอนหลับสบายอยู่ในอ้อมแนอุ่นๆ อปะป๊า่อนะ่อยๆึวนมออาปาลูน้อย วาเรียวทอมอนรหน้าอยู่เป็นเวลานานนานยอลที่รู้สึัวถึับเอ่ยปาถาม
" เป็นอะไร ไม่สบายรึป่าว "
" านยอล..."
" หืม?"
" แบรัานนะ "
เสียอ้อนๆับรอยยิ้มแสนหวานทำเอาานยอลถึับ้อยิ้มามไป้วยหัวลมถูึรั้ให้เ้ามาหาพร้อมับูบลไปที่หน้าผาอย่าแสนรั
" รัเหมือนันรับ "
*******************
ะา nc ไ้ไใ่ม่ะ
ฝาเรื่อใหม่้วย้า
Lovematch (chanbaek)
#matchcb
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1882011
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น