ลำดับตอนที่ #23
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : Some Day พิเศษ6
" ุม๊าลับไปนอนที่บ้าน็ไ้นะรับ "
" ไม่เป็นไร่ะ เี๋ยวุม๊าอยู่เป็นเพื่อนนเล็ีว่า "
บยอนมียอนส่ยิ้มให้แบฮยอนที่เอ่ยบอนเอแ่สายาับมอลูน้อยที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ในรถเ็น้าๆเียไม่ยอมลาสายา
" เี๋ยวานยอล็ลับมาอยู่เป็นเพื่อนรับ "
แบฮยอนเอ่ยถึร่าสูที่เินลไปส่นอื่นๆที่อัวลับ่อนเพราะเป็นเวลาึมาแล้ว มือเรียวที่สวยเหมือนมืออผู้เป็นแม่เอื้อมมาหาบยอนมียอนที่ลุเินมาหา
" ุม๊า.. "
" เป็นอะไร่ะ ร้อไห้ทำไม เ็บรไหนบอุม๊าสิ "
" ไม่ไ้เ็บรับ "
" แล้วร้อไห้ทำไมหึ เป็นแม่นแล้วนะ ี้แยไม่ไ้แล้วนะะ "
" อโทษนะรับุม๊า "
" เรื่ออะไระ "
" อโทษที่เยื้อรับ แบรู้แล้วรับว่าุม๊าับุป๊ารัแบมานาไหน "
" โถ... ไม่ร้อนะะนเ่ "
บยอนมียอนลูบหัวลูายที่อเอวนเอเอาไว้แน่น้วยวามเอ็นู
" เลี้ยแบเหนื่อยไหมรับ "
" เหนื่อยมา่ะ แ่มัน็เป็นารเหนื่อยที่มีวามสุ เี๋ยวนเล็็ะรู้เอนั่นแหละ่ะว่ามันเป็นยัไ "
" รับุม๊า "
ริมฝีปาบาลี่ยิ้มให้ผู้เป็นแม่ ่อนะหันไปมอประูห้อที่เปิออพร้อมับานยอลที่เินลับเ้ามา
" เี๋ยวุม๊าลไปเินเล่น้าล่าแป๊ปนึนะะ "
บยอนมียอนเอ่ยบอ่อนะเินออไปาห้อปล่อยให้ทั้สอนอยู่ันามลำพั
" เ็บแผลไหม "
" เ็บมา "
" ไปามพยาบาลมาูไหม "
" ไม่้อ "
มือเรียวว้าแนานยอลที่ทำท่าะลุไปามพยาบาลไว้ านยอลหันมามวิ้วมอแบฮยอนที่นอนอมยิ้มอยู่ ่อนะยื่นมือไปีหน้าผาุแม่้วยวามหมั่นเี้ยว
" หลอันเหรอ "
" มันเ็บนะานยอล "
" ไหนูสิ เ็บรไหน "
านยอลับมือเรียวที่ลูบหน้าผาออมาูรอยแาๆ สัมผัสอุ่นร้อนาริมฝีปาหยัทีู่บลบนหน้าผา ทำให้แบฮยอนถึับ้อลั้นยิ้มเอาไว้
" หายเ็บรึยั "
" ยั รนี้็เ็บ รนี้ รนี้้วย "
ริมฝีปาหยัไลู่บไปามที่ปลายนิ้วเรียวี้บอ ั้แ่หน้าผา ปลายมูเล็ แ้มนุ่มๆทั้สอ้า ปลายนิ้วโป้ลึเบาๆที่ลีบปาแ
" แล้วรนี้เ็บไหม "
" รนี้ไม่เ็บ แ่อยาใหู้บไ้ป่ะ "
มือหนาเลื่อนึ้นมาอบุมใบหน้าเรียวเอาไว้ ่อนริมฝีปาหยัะ้มลไปป้อนูบหวานใหุ้แม่ที่อ้อนอ ริมฝีปาทั้สอ่าบเบียเ้าหาัน ลิ้นร้อนแทรเ้าไปเี่ยวระหวัหยอเอินับลิ้นนุ่ม้านในออีฝ่ายที่เผยอรับ ่อนานยอลละาริมฝีปานุ่มมาูบที่หน้าผาเนียน
" ยัไม่่วเหรอ "
" ยั "
" ไม่่วแ่็้อนอนไ้แล้ว เี๋ยว้อื่นมาให้นมลูอี " านยอลเอ่ยบอร่าบาที่บหน้าอยู่ับไหล่ว้าอย่าอออ้อน
" นอนไม่หลับ "
" ื่นเ้นเหรอรับ หม่าม๊า "
" านไม่ื่นเ้นเหรอ "
" ื่นเ้นสิ ทั้ื่นเ้นทั้เป็นห่ว ัวลไปหม ลัวว่าแบะเ็บ "
แบฮยอนยับัวออมามอสบาานยอลที่เอ่ยบอ
" อนอยู่้าใน ลัวรึป่าว " มือสาบีบเบาๆลบนมือเรียวที่นเอุมอยู่
" ลัว แ่พอไ้ยินเสีย ไ้เห็นหน้าลู ็ลืมลัวไปหมเลย "
แบฮยอนละสายาาลูน้อยทั้สอมามอหน้าานยอล ริมฝีปาบาลี่ยิ้มให้เสียทุ้มที่เอ่ยบอเบาๆแ่ลับเ็มไป้วยวามรู้สึา้าใน
" อบุนะ แบฮยอน "
" ไหนหลานเ้อยู่ไหน อูหลานหน่อยสิ "
แบฮยอนที่ำลัส่ลูสาวที่ินนมนหลับให้านยอล หันไปมอเสียพูที่ัมา่อนะเห็นัวเ้าอเสีย ริมฝีปาบาส่ยิ้มให้ฮีอลที่แวะมาูหลานั้แ่เ้ารู่
" านยอลลลล เหมาะมา เหมาะเป็นพ่ออลูเ้มาๆ "
" มาูหลานไม่ใ่เหรอเ้ " เสียแบฮยอนพูแทรึ้นมาััหวะฮีอลที่เินไปเาะแนานยอล
" แหม... นิหน่อย็ไม่ไ้เลยนะ "
" ูปาน้อนะานยอลน่ะ ผัวหนู "
" เออรู้ ไหนหลานป้า น่าเลียน่าััเลยลู " ฮีอลส่้อนให้แบฮยอน่อนะ้มไปูหลานที่นอนหลับอยู่
" พันธุ์ี็ี้แหละ "
" เออ พันธุ์พ่อมันน่ะี "
" อ้าว แล้วหนูไม่ีรึไ "
" ะให้เ้พูริๆเหรอ สสารหลานมัน "
" เ้... " แบฮยอนเบะปาให้ฮีอล่อนะเยหน้ามามอานยอลที่เินมาลูบหัวเบาๆ
" เี๋ยวุแม่ับพี่ยูรามา าน้อเ้าไปเ็น์เอสารที่บริษัทแป๊ปนึนะ "
" อือ "
" ทำไมทำหน้าแบบนี้ "
" ไม่ไปไม่ไ้เหรอานยอล เี๋ยวลูื่นแล้วใระ่วยอุ้ม "
" เ้นี่ไะ ยืนอยู่นี่ทั้น " ฮีอลเินมาหาแบฮยอนที่ทำหน้าอแอยู่ับานยอลพร้อมับี้ที่ัวเอ
" ............ "
" เสร็แล้วะรีบลับมาเลย สัา " านยอลบอุแม่ที่นั่ทำหน้าอแ่อนะยอมพยัหน้าให้
" อ้อนผัวไปอี้าาาา "
" อิาเหรอเ้ "
" เอออิาบอรๆเลย อิามา้วย "
" านไปเลย็ไ้ เี๋ยวเ้ฮีอล็อยู่เป็นเพื่อนเอนั่นแหละ "
" เอาั้นเหรอ "
" อือ ะไ้รีบลับมา "
แบฮยอนพยัหน้าบอ่อนานยอละเินไปหอมแ้มลูทั้สอนที่นอนหลับอยู่ านยอลเินย้อนลับมาูบที่หน้าผาุแม่่อนะเินไปทาประู
" านยอล ไม่หอมเ้้วยเหรอ ไม่ถือนะหอมไ้ "
ฮีอลเอ่ยบอานยอลที่หันมาหัวเราะให้่อนะเินออาห้อไป
" เป็นไบ้าุแม่ "
" อะไรเ้ "
" มีลูน่ะ ีป่ะ "
" ีนบอไม่ถูเลยเ้ "
" านยอลมันูมีวามสุมาเลยนะ " ฮีอลเอ่ยบอุแม่ยิ้มๆ
" มันไม่เยบ่นสัำเลยนะเ้ หนูรู้ว่ามันน่ะเหนื่อย ทั้ทำานทั้้อูหนูับลู หุหิใส่สัรั้็ไม่เย "
" ็มันรัมึมาไ " ฮีอลเอ่ยบอแบฮยอนที่ทำาแๆเหมือนะร้อไห้
" แล้วไอ้พวนั้นยัไม่มาเยี่ยมันเหรอ "
" เี๋ยว็มา เพิ่โทรไปบอเมื่อเ้าเอ "
" แล้วลับบ้านไ้วันไหน "
" พี่หมอบอว่าพรุ่นี้็ลับไ้แล้ว "
" ะเี้ยว้าวน่าูเลยล่ะสิ เวลาื่นน่ะ "
" ฮียอลไม่่อยอแ แ่อนาอบร้อไห้เวลาหิว "
" ็เหมือนแม่มันนั่นแหละมั้ "
" อะไรเ้ หนูออะเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ "
" เหรอออออ "
ฮีอลแล้ถามแบฮยอนที่ลอยหน้าพูอย่ามั่นใ่อนะพาันหัวเราะ
" มาแล้ว ไหนหลานู อ้าวเ้ "
แที่เินนำยอูับมินอเ้ามาในห้อเอ่ยถาม่อนะเห็นฮีอลนั่อยู่บนโฟาส่วนแบฮยอนนอนหลับอยู่บนเีย
" เออ ูเอ "
" แบฮยอนมันหลับเหรอเ้ "
ยอูเินมามอแบฮยอนที่นอนหลับสนิทอยู่บนเีย่อนะเิรไปูหลานแฝที่นอนหลับอยู่เ่นัน
" เออ ให้นมเสร็แล้ว็พาันหลับทั้แม่ทั้ลู "
" านยอลล่ะ "
" ไปทำาน เี๋ยว็ลับมา "
" หน้าาเหมือนทั้สอนเลย " มินอมอหน้าหลาน่อนะพูยิ้มๆ
" อยามีมั่ไหมล่ะ " แแล้ถามมินอ่อนะโนหยิที่้นแน
" มึล่ะยอู เียบเลยนะเอาสันไหมล่ะ "
ฮีอลเินมาโอบไหล่ยอูที่ยืนยิ้มมอหลานเียบพร้อมับถาม ยอูยื่มมือไปแะที่มือเล็ๆอหลานเบาๆ่อนะหันมาส่ยิ้มให้ฮีอลที่เอ่ยถาม
" เมื่อี้มึบอว่าไนะ อิน " เฮุนเอ่ยถามอินอีรั้หลัาฟัเพื่อนพูบ
" ูบอว่า ยอูท้อ เมียูท้อไ้สอเือนแล้ว ัไหม "
อินเอ่ยบอเฮุน่อนะเินหนีไปยืน้าๆยอู
" ริเหรอ ยอู " ลู่หานหันมาถามยอูอย่าื่นเ้น
" รับพี่ลู่ "
" ี้็เหลือแ่มึน่ะสิ เฮุน " แบฮยอนที่ำลัให้นมฮียอลเยหน้ามาแวเฮุนำๆ
" ไม่ไ้แล้วนะลู่ "
" อย่าไปโทษพี่ลู่ิ มึไม่มีน้ำยาเอป่าว " านยอลที่อุ้มอนาอยู่พูลั้วหัวเราะ
" ลู่..."
" อะไร ไม่้อมาเรียเลย " ลู่หานแล้เินหนีเฮุนที่เินเ้ามาหาเรียเสียหัวเราะาทุน
" แล้วแพ้ท้อไหม " แบฮยอนถามยอูในานะที่มีประสบาร์มา่อน
" ยัไม่่อยแพ้ว่ะ "
" ไม่่อยแพ้็ีแล้วแหละ อ่า..เบาๆสิลู " แบฮยอนแล้บอลูายทีู่นมแรนรู้สึเ็บแปลบที่หัวนม
" ูแรเหรอ "
านยอลที่วาลูสาวลบนที่นอนในรถเ็นเรียบร้อยแล้วเินลับมาูแบฮยอนที่ให้นมลูายอยู่
" สสัยลูายะไ้พ่อวะ "
" อะไรวะ " แบฮยอนเยหน้ามาถามเฮุนที่พูลั้วหัวเราะ่อนะส่้อนให้
" ็อบูนมเหมือนพ่อไ "
" ถึบ้านเราแล้ว "
แบฮยอนลี่ยิ้มให้านยอลที่เินอ้อมมาเปิประูรถให้ มือเรียววาทาบลับมืออานยอลที่ยืนมารหน้า่อนะ้าวลารถ วาเรียววามอไปรอบๆบ้านที่ไม่ไ้ลับมาหลายวัน่อน้วยวามิถึ
" ่อยๆเิน่ะนเล็ "
บยอนมียอนที่อุ้มหลานายหันมาบอแบฮยอนที่มีานยอลประออยู่
" ไม่เป็นไรแล้วรับุม๊า "
" เ้าบ้านันีว่าลูเี๋ยวแะแร "
ปาร์เยรินที่อุ้มหลานสาวอยู่้าันับบยอนมียอนหันมาบอลูายับลูสะใภ้่อนะพาันเินเ้าไปในบ้านอทั้สอ
" ยัหลับปุ๋ยันอยู่เลย่ะ " บยอนมียอนหันมาบอปาร์เยรินหลัาวาหลานทั้สอลในเปล
" นอนพั่อนไหม "
" เี๋ยวนอนเล่นรนี้แหละ" แบฮยอนที่นั่ลบนโฟาหันมาบอานยอลที่เอ่ยถาม
" อนลาืนให้แม่มาอยู่เป็นเพื่อนไหม " ปาร์เยรินหันมาถามลูทั้สอ
" ไม่เป็นไรรับแม่ เี๋ยวลอูัน่อน"
" ถ้าไม่ไหว็โทรหาแม่นะ รู้ไหม "
" รับุแม่ "
" อยาินอะไรเป็นพิเศษไหมเี๋ยวานทำให้ "
านยอลเอ่ยถามแบฮยอนที่นั่เอนัวอยู่ับโฟาปล่อยใหุ้ย่าุยายนั่เฝ้าหลานันามสบาย
" เี๋ยวุม๊าทำให้เอ่ะ "
" ใ่ลู เี๋ยวพวแม่ทำให้เอ แล้ว่อไปเรา็้อทำให้เมียเราิน้วยนะาาน"
แบฮยอนหันมามอหน้าันๆับานยอล ่อนะมอามแม่ๆที่เินเ้าไปในรัว้วยวามสสัย
" ้อินแบบนี้เหรอรับ ุม๊า " แบฮยอนเยหน้ามาถามบยอนมียอนาปริบๆ
" ใ่่ะ ้อทานเยอะๆ้วยนะะ ะไ้บำรุน้ำนม "
" แ่แบ็มีน้ำนมอยู่นะรับ " แบฮยอนมอานอาหารรหน้าที่เ็มไป้วยสารพัผั่อนะเอ่ยบอเสียอ่อยๆ
" ลูเราั้สอนนะะนเล็ "
" ั้น็ไ้รับ "
" ไหวไหม "
านยอลถามแบฮยอนที่ัฟัทอผัไ่เ้าปาอย่าสสาร ้วยที่ปิแล้วอีนแทบะไม่แะผัเลย้วย้ำะมี็่วท้อที่พยายามฝืนินบ้าเพื่อลูในท้อ
" ไหว.... "
" ินเยอะๆนะะ เี๋ยวุม๊าับุแม่ไปูหลานัน่อน "
" รับ " แบฮยอนเอ่ยรับำ่อนะมอามแม่ทั้สอที่พาันเินออไปาห้ออาหาร
" ไม่อร่อยเลยอ่า...านยอล"
" ไม่ไหว็ไม่้อฝืน "
" ไม่เป็นไรหรอ ะไ้มีน้ำนมเยอะๆ "
านยอลมอแบฮยอนที่ั้าวเ้าปา้วยใบหน้าที่ฝืนใเ็มที่ มือหนาลูบที่ลุ่มผมนิ่มเบาๆอย่าปลอบใ
" ั้นเี๋ยวานินเป็นเพื่อน "
" แ่านไม่อบินฝัทอไม่ใ่เหรอ " แบฮยอนมอานยอลที่ัผัฝัทอไปใส่าน้าว่อนะถามอย่าแปลใ
" อืม ไม่อบ "
" ั้น็ไม่้อินหรอ "
" แบ็ไม่อบินผั แบยัฝืนินเลยแล้วทำไมานะินไม่ไ้ล่ะ "
" เป็นไ " แบฮยอนแล้ถามานยอลที่ัผัฝัทอเ้าปา
" อือ ไม่อร่อยริๆ้วย "
" ินเ้าไปเยอะๆเลย ห้ามบ่น น้ำนมะไ้เยอะๆ "
แบฮยอนแล้บออีนที่พยายามลืน้าวลอไม่แพ้ัน่อนะหัวเราะอบใ
" ลูื่นเหรอ "
แบฮยอนที่เ้าไปเ็เนื้อเ็ัวในห้อน้ำเอ่ยถามานยอลที่ยืนอยู่รเปลอลูน้อย
" อนแรเหมือนะื่นแ่หลับไปแล้ว "
" ใล้ะถึเวลาินนมแล้วล่ะ " แบฮยอนหันไปมอเวลาที่อยู่บนฝาผนัห้อ
" แผลเป็นไบ้า " านยอลึัวแบฮยอนให้นั่้อนลมาบนหน้าัพร้อมับถาม้วยวามเป็นห่ว
" ็ีนะ ไม่อัเสบ "
" เ็บไหม "
" ็บอว่าไม่เ็บไ " มือเรียวสอเ้าไปลูบลุ่มผมที่บอยู่ับไหล่เล็เล่นเบาๆ
" ออยู่แบบนี้แป๊ปนึ "
ใบหน้ามที่บอยู่ับไหล่เล็หันุเ้าหาออาว ปลายมูโ่สูมลิ่นายหอมเพื่อเป็นาราร์พลัานให้ัวเอ
" เหนื่อยเหรอ พับ้า็ไ้นะ "
" ไ้อแบ็หายเหนื่อยแล้ว "
ริมฝีปาหยัแลู้บหนัๆที่หลัอาว่อนะหัวเราะอบใให้แบฮยอนที่หยิลมาบน้นแน
" ทำเป็นพูี อย่าให้รู้นะว่าแอบไปหลีสาวที่ไหน "
" เมียหนึ่ับลูอีสอะเอาเวลาที่ไหนไปมอสาว "
" หมายวามว่าถ้ามีเวลา็มอน่ะสิ "
" ไม่มอหรอ าานน่ะมีไว้มอแบแ่นเียว "
" แล้วไม่เอาไว้มอลูบ้าเหรอ " แบฮยอนแล้ถามานยอลยิ้มๆ
" มอแบ็เท่าับมอลูอยู่แล้ว "
" ทำไมอ่ะ "
" ลู็้ออยู่ับแบลออยู่แล้วไม่ใ่เหรอ "
" อือ ็ริ "
ริมฝีปาบาลี่ยิ้มให้านยอลที่ละใบหน้าออมาาออ ปลายนิ้วเรียวเลี่ยผมที่ปิหน้าผาอานยอลออ่อนะ่อยๆแะริมฝีปานุ่มลไป้าเอาไว้
" อบุนะานยอล "
" พูอย่าเียวไม่พอหรอ "
" แล้ว้อทำไอ่อ " ใบหน้าเรียวเอียถามร่าสู้วยแววาุน
" มาให้ป๋าูบหน่อย "
" เี๋ยวลูื่น "
" ็ยัหลับอยู่นี่ไ เร็วๆ "
" พี่หมอบอให้รอสอเือน่อน "
" ็แู่บเยๆ "
" สาบานว่าไม่ไ้ิมาว่านั้น " แบฮยอนหรี่าถามานยอลอย่ารู้ทัน
" ิ ิทุวันนั่นแหละแ่รอไ้ "
" เอาไว้ให้รบสอเือน่อน ห้ามอแเ็า "
#somedaycb
*******************************
หายไปนานเลยยยยยยยยยย
รอเลี้ยหลาน้วยันน้าาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น