ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : คนที่เป็นภาระ
ผมมอหน้าแบฮยอนนิ่ๆ มัน็มอหน้าผมนิ่่อนะหันมอออไปนอรถ ผมเลยออรถไป ผมับรถมาเียบๆ แบฮยอนไม่ไ้ถามอะไรอี เราไม่ไ้แวะินอะไรเพราะแบฮยอนบอมา่วแล้วไม่หิว นมาถึอนโ เราึ้นลิฟท์เพื่อึ้นไปยัห้อ ในลิฟท์แบฮยอน็เหมือนะหลับให้ไ้ ผมหันไปมอีหน้าาวๆที่ยืนหลับาพิผนัลิฟท์อยู่
นมาถึั้นสี่ที่แบฮยอนอยู่
"ไป่อนนะฮะ ฝันีฮะพี่านยอล" แบฮยอนหันมาบอผมพร้อมับ้าวออไป าลิฟท์
"เี๋ยว..... " ผมเอ่ยออไป
"ฮะ........." แบฮยอนหันมามอหน้าผม
ผมนิ่ไปรู่นึนประูลิฟท์ะปิ แบฮยอนยัยืนมอหน้าผมๆ
"ฝันีเหมือนัน....." ผมบอออไป่อนที่ประูลิฟท์ะปิล
................................................
หน้าึสถาปัย์
"ไมึ เมื่อืนยัไ่อว่ะ" ไอ้ามินนั่ลพร้อมับถามผม
"็ไม่ยัไนิ มึหมายวามว่าไว่ะ" ผมถามมันลับไป
"็เห็นน้อมานั่รอมึทั้ืน ไม่ใอ่อนับน้อมันมั่ว่ะ น้อมัน็น่ารัีนะ" ไอ้ามิน บอลับมา "หรือไม่สน ใหู้็ไ้นะ 555"
"นั่นสิไอ้าน ูเือนมึแล้วนะ ถ้าไม่ิอะไร ็อย่าไปให้วามหวัน้อมัน สสารน้อมัน" ไอ้ริสพู่อ
"แู่ว่ามึ็มีใป่ะว่ะ แ่่อนไม่เยเห็นให้ใรมาวุ่นวายะมึแบบนี้นิ" ไอ้แหันมาถาม
"็เพื่อนไอ้ฮุนมัน ะใหู้ไล่เหรอว่ะ" ผมถามลับไป
"อย่ามาไอ้าน แ่่อนูเห็นมึไล่ไม่ไว้หน้า ผู้หิมึ็ไม่สน" มินอหันมาเถียผม
"ถ้าไม่ิอะไร็บอน้อไปรๆ็ไ้าน ไม่้อเรใเฮุนหรอ" ลู่หานหันมาบอ "นอเสียาว่ามันไม่ใ่แ่นั้น" ลู่หานพูพร้อมับ้อหน้าผม
"ไม่มีไร ็ไม่มีไริว่ะ " ผมบอพวมันลับไป
"มาแล้วรับ รอนานไหมลู่ หวัีพี่ๆ" เฮุนเอ่ยทัเมื่อเินมาถึโ๊ะ
"ไม่นานๆ ลู่เพิ่เลิไม่นานเหมือนัน" ลู่หานอบไป
ผมหันไปมอไอ้เฮุนพลามอ้าๆ็ไม่เห็นเพื่อนัวเล็อมัน
"แล้วเพื่อนมึล่ะไอ้ฮุน" ผมถามออไป
"ไหนมึว่าไม่มีไรไไอ้าน " เป็นไอ้แหันมาถามผม
"ู็แ่ถามเยๆ ปิ็เห็นมันมา้วยัน"
"ไอ้แบมันลับไปแล้วพี่ เห็นมันว่าวันนี้พี่ฮีอลให้ไปร้านเร็วหน่อย มันเลยลับไป่อน" ไอ้เฮุนหันมาอบผม
"ทำไม้อไปเร็วว่ะ "
"นัร้อลาไปนนึ ไอ้แบเลย้อไปแทนให้น่ะพี่ "มันหันมาอบผม "วันนี้ไปร้านแบันนะลู่ ว่าะไปูมันหน่อย เหมือนมันะไม่่อยสบาย ฮุนนัไอ้ยอับไอ้อินไว้แล้ว" ไอ้เฮุนหันไปบอลู่หาน
"แบไม่สบายเหรอฮุน แล้วยัะไปทำานอีเหรอ" ลู่หานถามลับไป
"เห็นมันบ่นปวหัว บอมันแล้ว มัน็ะไป มันว่านลาไปนนึแล้ว เี๋ยวไม่มีนร้อ" เฮุนหันมาอบ
"เี๋ยวูไป้วย" ผมเอ่ยึ้นมา ส่วนไอ้พวที่เหลือ็พาันหันมามอหน้าผมพร้อมทำหน้าารุ้มริ่ม "ูลับ่อนนะ เี๋ยวเอันที่ร้านพี่ฮีอล ผมบอ่อนะเินไปึ้นรถับออไป
........................................................
ผมมาถึร้านพี่ฮีอลอนเือบทุ่ม ลู่หานโทรมาบอว่ารออยู่้าในแล้ว ผมึเินเ้าไปในร้าน ำลัมอหา็เห็นเฮุนำลัโบมือเรียผมอยู่ ผมเินไปนั่ที่โ๊ะมีลู่หาน เฮุน แล้ว็ยอูับอินเพื่อนไอ้เฮุนนั่อยู่ เราทัทายันนิหน่อย ลู่หานบอว่าเี๋ยวไอ้ริสับอี้ิะามมา
ผมวาามอไปในร้าน็ไม่เห็นเพื่อนัวเล็อไอ้เฮุน
"แล้วเพื่อนมึล่ะ เฮุน" ผมหันไปถามมัน
"ไอ้แบน่ะเหรอพี่ เรียมัวอยู่้าหลัน่ะ เี๋ยวมันะึ้นไปร้อแล้ว" มันหันมาอบผม
"วันนี้มีานเหรอว่ะ นแลเยอะๆ" ไอ้ริสเินมาถึพอีพร้อมับถามึ้น
"มีานวันเิพี่ นเลยเยอะหน่อย" ไอ้เฮุนอบ
เรานั่ื่มันสัพั แบฮยอน็ึ้นไปบนเวที
"หวัีรับ ืนนี้เรามาฟัเพลเพราะๆันนะรับ" แบฮยอนพูทัทายลู้า ่อนะเริ่มร้อเพล แบฮยอนร้อไปประมาห้าเพล ็เป็น่วเบรให้ีเเปิเพล ่อนะลับเ้าไปหลัเวที วันนี้แบฮยอนแลูเียบๆ ะเป็นเพราะไม่่อยสบายอย่าที่เฮุนบอ
"ไปไหนว่ะไอ้าน" ริสถามึ้นเมื่อเห็นผมลุาโ๊ะ
"ไปห้อน้ำเี๋ยวูมา" ่อนที่ผมะเินออไป
"อ้าวานยอล มา้วยเหรอ เป็นไไม่เอั้นาน สบายีไหม" พี่ฮีอลถามึ้นเมื่อเินมาเอผม
"สบายีพี่ "
"แล้วมาทำไรแถวนี้"
"เอ่อ...แบฮยอนอยู่้าในใ่ไหมพี่"
"ใ่พัอยู่้าใน แ่เี๋ยวนะ รู้ััน้วยเหรอ"
"เพื่อนแฟนไอ้ลู่มันน่ะ ผมอเ้าไปหน่อยนะ" พี่ฮีอลพยัหน้าให้่อนะเินไปอีทา
ผมเินเ้าไปในห้อพั้าหลั เอแบฮยอนนั่หลับาอยู่บนโฟา
"เป็นไ " ผมถามออไป
นัวเล็ที่หลับาอยู่สะุ้เล็น้อย พร้อมับลืมาึ้นมามอหน้าผม
"พี่านยอล มาไ้ไฮะ "
"มาับพวไอ้ลู่ เห็นเฮุนว่ามึไม่่อยสบาย?"
"ปวหัวนิหน่อยฮะ ไม่ไ้เป็นไรมา"
"ินยารึยั " ผมถามพลายื่นมือไปวาทาบที่หน้าผาแบ ัวแบฮยอนร้อนนิๆ มันมอหน้าผมนิ่ๆไป นผมรู้สึัวึมือลับมา
"ินแล้วฮะ " แบฮยอนอบลับมา
"เลิี่โม" ผมถาม่อ "เี๋ยวรอร้ออีรอบนึฮะ "
"ั้นเี๋ยวูรอ ลับพร้อมัน"
"ไม่เป็นไรฮะ เี๋ยวผมลับะไอ้ฮุน็ไ้ฮะ"
"ูรอไ้ " ผมบอพลาเินออมาทันที
ผมเินลับมาที่โ๊ะ ไอ้พวนั้นหันมามอผมแล้ว็ยิ้มๆแ่ไม่พูอะไร
"ทำไมเพื่อนมึ้อมาร้อเพลว่ะ ไอ้ฮุน มีปัหาเรื่อเินเหรอ" ผมหันไปถามเฮุน พลายแ้วเหล้าึ้นื่ม
"ไม่ใ่เรื่อเินหรอพี่ ไอ้แบมันไม่อยาอยู่ห้อนเียว มันบออยู่นเียวแล้วมันเหาเห็นมันพูมาแบบนั้น ริๆมันี้เหาน่ะพี่" ไอ้เฮุนอบลับมา
"ทำไมว่ะ"
"มันอยู่นเียว พ่อแม่มันเสียไปั้แ่อนเรียนม.ปลาย อนนั้นมันเียบไปเป็นเือนเลยนะพี่ ว่ามันะลับมาหัวเราะไ้ แล้วหลัานั้นมัน็มาร้อเพล มันบอะไ้ไม่เหา" เป็นอินที่เล่า่อ
ผมนั่ฟัเียบๆแล้วไม่ไ้พูอะไร่อ นอาหันไปมอร่าเล็ที่ร้อเพลอยู่บนเวที
แบฮยอนร้ออีห้าเพล็เินลมา แล้วเินไปทาห้อน้ำ ผ่านโ๊ะวัยรุ่นลุ่มนึ ่อนที่ะมีผู้ายนนึับมือแบฮยอนไว้ให้หยุเิน ผมเห็นแบบนั้น ึลุึ้นเินไปทันที
"นั่้วยัน่อนสิรับ " ผู้ายในโ๊ะพูึ้น
"อโทษนะฮะ....ผม..."
"โทษทีนะ พอีเ็ู้อลับแล้ว " ผมพูพลาึมือแบฮยอนอาผู้ายโ๊ะนั้น พร้อมับพาเินเ้าไป้านหลั ผมหยุเินแล้วหันมามอหน้าแบฮยอน
"มีแบบนี้บ่อยไหม " ผมหลับาถามพลา่มอารม์ัวเอ
"ไม่มีอะไรหรอฮะ แ่ลู้าทัทายเยๆ"
"ูถามว่าบ่อยไหม " ผมลืมาึ้นมา้อหน้าแบฮยอน
"็...็บ่อยฮะ " แบฮยอนอบพลา้มหน้าหลบสายาผม
"ไปลาออะ ไม่้อร้อแล้ว " ผมบอออไป
"แ่ผม้อทำานนะฮะ อีอย่าเรใพี่ฮีอล้วย"
"ั้นเี๋ยวูบอพี่ฮีอลให้"
"พี่านยอล.......... " แบฮยอนเรียผมพลาทำาแๆ
"ถ้าไม่เลิทำ ็เลิีบู เลือเอา"
"มีอะไรันเหรอานยอล แบฮยอน " พี่ฮีอลเินเ้ามาพอีเอ่ยถามึ้น
"พี่มา็ี แบฮยอนอลาออนะพี่ ไม่ร้อเพลแล้ว "ผมหันไปบอพี่ฮีอล
"อ้าวทำไมล่ะ มีอะไรรึป่าวแบ"
"ไม่มีอะไรพี่ ผมไม่ให้ร้อแล้ว"
"มีอะไรป่าวว่ะไอ้าน " พวริสเินเ้ามาถาม
"ไม่มีไรมึ "ผมหันไปบอมัน
"ว่าไแบะออริๆเหรอ แล้วแเป็นอะไระน้อ ถึมาสั่น้อห๊ะ ไอ้าน" พี่ฮีอลหันมาถามแบฮยอนที่ยืนเบะปาเหมือนะร้อไห้ แล้วหันมาถามผม่อ
ผมหันไปมอหน้าแบฮยอนนิ่ๆ ่อนะพูออไป
"ถ้ายัอยาะีบู ็อย่าทำัวเป็นภาระ"
"อย่าทำใหู้เป็นห่ว........."
**********************************************
มาแล้วววววว ฝาิม้วยน้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น