ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 7
แบฮยอนมอปาร์านยอลที่ยืนมอนเออยู่ ่อนรอยยิ้มะ่อยๆลายเป็นใบหน้าเรียบเย ใบหน้าเรียวละสายาาร่าสูที่มีใรอีนเินเ้ามาหา ่อนะหันลับมาุยับยอูและลู่หาน ส่วนมินอเินออไปื้อน้ำับแ
"เ้ามอมึ "ลู่หานเอ่ยบอแบฮยอนที่หันหน้าลับมา
"ูเห็นแล้ว " แบฮยอนอบลับ้วยน้ำเสียเรียบเย
"มาันแล้ว วันๆเ้าไม่มีไรทำันไวะ" ยอูบอเพื่อน ่อนะหันไปมอนที่พวนเอ่ยถึำลัเินรมา
"ยอู ะลับเลยไหม เี๋ยวพี่ไปส่" ิมอินเินมาถึโ๊ะ่อนะนั่ลแล้วเอ่ยถามู่หมั้นัวเอ
"เี๋ยวผมลับับเพื่อนีว่ารับ" ยอูบออีน้วยน้ำเสียเรียบๆ
"อ้าวน้อเ้าเป็นอะไรเหรอ่ะ " อฮยอนที่ยืนอยู่เอ่ยถามเมื่อมอเห็นเท้ายอูที่พันผ้าอยู่
"้อเท้าแพลน่ะรับ" ปาร์านยอลที่ยืนอยู่้าันหันไปอบแฟนสาว ่อนะมอไปที่แบฮยอนที่ไม่มอสบาลับมา ้าันเป็นลู่หานที่ไม่ยอมมอหน้าเฮุนเ่นัน
"น้อแบฮยอน " แบฮยอนหันหน้าไปมอามเสียเรีย่อนะส่ยิ้มให้
"อพีุ่ยธุระ้วยหน่อยไ้ไหมรับ" ยฮวาที่ยืนยิ้มอยู่เอ่ยบอแบฮยอน
"ไ้รับ " แบฮยอนยิ้มให้่อนะเินนำไปอีทาที่ไม่ไลาโ๊ะ พร้อมสายาปาร์านยอลที่มอไม่ลาสายา อฮยอนหันมามอหน้าร่าสูที่มอามอย่ารู้สึไม่พอใแ่พยายาม่มอารม์ัวเอไว้
"น้อเ้าสเน่ห์แรัเลยนะะ มีนมาุย้วยลอ " อฮยอนแล้พู่อนะทำเป็นหัวเราะ
"พอีเพื่อนผมมันมีอะไรีๆนะรับ ็เลยมีแ่นอยาเ้าหา ว่าไหมรับพี่านยอล " ยอูมอ้อหน้าอฮยอน่อนะแล้ทำเป็นถามานยอล ปาร์านยอลไม่ไ้อบอะไร่อนะหันไปมออีนที่ยืนุยับยฮวาอยู่ไม่ไล
"เห็นุลุโทรมาบอว่าป๋ายมาเรียนที่นี่ ไม่เห็นเราบอพี่เลย" ยฮวาเอ่ยถามน้อายที่เห็นันมาแ่เ็
"มันยุ่ๆนะรับ ป๋ายเลยลืมไปว่าพี่ยฮวา็เรียนอยู่ที่นี่" แบฮยอนอบ่อนะส่ยิ้มให้อีนที่นับถือเหมือนพี่าย
"แล้วพัอยู่ไหน ปลอภัยีใ่ไหม"
"อยู่อนโับยอูน่ะรับ" แบฮยอนบอพร้อมหันไปทาเพื่อน่อนะเอับสายาอีนที่้ออยู่
"อืม เอาไว้วันไหนไปิน้าวที่บ้านพี่นะ ุพ่อุแม่พี่น่าะีใที่เอเรา" ยฮวาบอน้อ่อนะเอื้อมมือไปหยิบเศษใบไม้ที่หล่นมาิผมออให้แบฮยอน
"อบุรับ " แบฮยอนยืนให้อีนหยิบออ่อนะส่ยิ้มให้พร้อมอบุ
"น้อพี่นี่สเน่ห์น่าูเลยนะ มีแ่นพูถึ"
"็ไม่นานั้นหรอ พี่ยฮวา็พูเินไป" แบฮยอนบออีน่อนะหัวเราะออมาพร้อมๆัน
"เี๋ยวพี่ไปเรียน่อน ไว้เอัน" ยฮวาบอ่อนะยื่นมือมายี้หัวเบาๆอย่าเอ็นู
"รับ " แบฮยอนมอามยฮวาไป่อนะเินลับมานั่ที่โ๊ะ
"แฟนเหรอ่ะ น้อแบฮยอน " อฮยอนทำเป็นแล้ถามแบฮยอนที่เินลับมา
"ไม่ใ่หรอรับ แ่่อไป็ไม่แน่ " แบฮยอนมอสบาร่าสูที่้อัวเออยู่่อนะแล้บอออมา
มินอับแที่เินไปื้อน้ำลับมา ่อนะบอเพื่อนที่สามน
"เมื่อี้พี่ปีสอบอให้ไป่วยทำป้ายานเพิ่มน่ะ "
"เหรอ ีโอมึลับ่อน็ไ้ เี๋ยวพวูอยู่่วยเอ" ลู่หานหันไปบอยอูที่าเ็บให้ลับไปับอิน่อน
"รบวนพี่อินอยู่เป็นเพื่อนีโอมัน้วยนะรับ เสร็แล้วเี๋ยวพวผมะรีบลับ" แบฮยอนหันไปบอิมอินที่ประอเพื่อนลุึ้น ่อนะเินแยไปับเพื่อนที่เหลือ
"เี๋ยวานแวะไปูน้อๆแป๊ปนึนะรับ " านยอลหันมามออฮยอน่อนะหันมามอหน้าโอเฮุนแล้วพาันเินามไป
อฮยอนที่เินเ้ามาับานยอลเหลือบมอแบฮยอนที่ยืนลสีที่ป้ายอยู่นเียว ่อนะหันไปบอร่าสู
"านไปื้อน้ำให้อฮยอนหน่อยไ้ไหม่ะ" ่อนปาร์านยอละเินแยไปอีทา
"ิะับผู้ายทุนเลยเหรอ๊ะ " มือเรียวที่ับแปรทาสีอยู่ะัไป ่อนะเยหน้าึ้นมายิ้มให้อีนแล้วอบ
"อิาเหรอรับ ที่ใรๆ็อยาไ้ผม"
"เห๊อะ ทำไมัน้ออิา เพราะยัไานเ้า็้อเลือัน" อฮยอนอบ่อนะเหยียยิ้ม "ผู้ายอย่าานเ้าไม่เลือน่ายๆ ไม่มีสุลอย่าแหรอ"
"แล้วุรู้ไ้ยัไว่าผมไม่มีสุล" แบฮยอนบอพร้อมับ้ออีฝ่ายไม่วาา
"อย่ามา้อหน้าันแบบนี้นะ แรู้ไหมว่าพ่อันเป็นใร " แบฮยอนเวี้ยแปรทาสีลในถั่อนะับที่แนอฮยอนอย่าแรพร้อมับเอ่ยถาม
"แล้วมึรู้เหรอว่าพ่อูเป็นใร " อฮยอนอึ้ไป่อนะเหลือบไปเห็นานยอลเินมา อฮยอนแล้ึแนัวเอออามือเรียวแล้วทำเป็นทิ้ัวล้มลับพื้น
"โอ๊ยย น้อแบผลัพี่ทำไม่ะ" อฮยอนแล้ร้อ่อนะทำเป็นถามแบฮยอนที่ยืนมออยู่
"แบฮยอน! ทำไมทำแบบนี้ " ปาร์านยอลว้าที่แนเรียว่อนะระามาถาม
สายาเรียวหันไปลับมออฮยอนที่มีนเินเ้ามาประอให้ลุึ้น่อนะหันลับมาสบาับปาร์านยอลที่ับแนัวเออยู่
"ถ้าพี่เลือที่ะเื่อแฟนพี่ั้แ่แร พี่็ไม่ำเป็น้อถามผมหรอนะรับ" แบฮยอน้อหน้าอีนพร้อมับบอ่อนะสะบัแนแล้วเินหนีไป
"แบฮยอน! "
"ไม่เป็นไรหรอ่ะาน " อฮยอนเินมาเรียานยอล ่อนะทำเป็นลูบที่แนัวเอที่ึ้นรอยเพราะโนแบฮยอนบีบ "อฮยอนไม่เป็นไร่ะ"
"เ็บรึป่าวรับ เี๋ยวานพาไปทายานะรับ" ปาร์านยอลหันมาถามห่อนะหันลับไปมออีนที่เินไลออไป
ลู่หานที่ยืนอยู่ับโอเอุนเินามแบฮยอนไปที่รถ
"ไม่เป็นไรนะมึ " ลู่หานเอ่ยบอ่อนะบีบที่ไหล่แบฮยอนเบาๆ
"................."
"ูเห็นนะว่ามันแล้ล้ม หลายน็เห็น"
"แล้วไ ถึูพูไปเ้า็ไม่เื่อู เ้า็เลือเื่อแฟนเ้าอยู่ี " แบฮยอนแ่นเสียอบ่อนะเปิประูรถึ้นไปพร้อมับลู่หานแล้วับออไป
****************************
โอเฮุนเินลับไปหาปาร์านยอลที่ยืนอยู่ับอฮยอน ่อนะเอ่ยบอเพื่อน
"ูอุยับมึหน่อย" โอเฮุนบอ่อนะเินแยไปอีทา ปาร์านยอลเินามมาลนั่้าๆโอเฮุน
"มึมีไร "
"มึับอฮยอนนี่ยัไันวะ "
"มึ็รู้อยู่แล้ว ะถามูทำไมวะ "
"ู็แ่อยารู้ว่ามันยัเหมือนแ่่อนรึป่าว "
"อฮยอนเป็นว่าทีู่่หมั้นู ูแู่แลเ้าามหน้าที่ อีอย่าเ้า็ไม่่อยแ็แร แล้วมึะใหู้ทำยัไวะ " ปาร์านยอลบอ่อนะเอ่ยถามเพื่อน
"มึเยบอพวูว่ามึับอฮยอนไม่เยมีอะไรัน"
"ู็ยัยืนยันำเิม "
"แล้วแบฮยอนล่ะ มึิยัไวะ" โอเฮุนหันมามอหน้า่อนะถาม่อ
".........................."
"ูไม่เยเห็นมึสนใู่นอนนไหน "
"......................... "
"แล้วนนี้ ทำไมวะ"
"........................."
"อบเ้าเหรอวะ "
"อืม ูอบแบฮยอน ูไม่ไ้อบเพราะแ่เรื่อเ็ส์นะ "
โอเฮุนนั่ฟัเพื่อนเียบๆ
"แู่็ไม่รู้ว่าแบฮยอนิยัไับู บาที็ทำเหมือนเ้าหาู แ่บาที็เหมือนพยายามห่าออไป "
"........................."
"แล้วยัเรื่ออฮยอนอี" านยอลพู่อนะนิ่เียบไป
"ูะบออะไรมึอย่านึนะไอ้าน ถ้ามึรัใรมึ็วระแร์นนั้น เพราะถ้าถึเวลาที่มึเสียเ้าไปแล้ว ่อให้อยู่แ่เอื้อมมึยัทำอะไรไม่ไ้เลย" โอเฮุนบอ่อนะยิ้มออมาเศร้า
"......................."
"ูไม่อยาให้มึเป็นเหมือนู ที่อนนี้แม้แ่หน้าูลู่หานยัไม่อยาะมอเลย"
"อืม...อบใมึมาวะ ไอ้ฮุน"
"ูลับ่อน มึ้อไปส่อฮยอน่อนล่ะสิ " เฮุนถาม่อนร่าสูทั้สอะยืนึ้น
"เออ " โอเฮุนพยัหน้าให้ ่อนะหันลับมาบอปาร์านยอล
"มีอีเรื่อทีู่ะบอ เมื่อี้ แบฮยอนไม่ไ้ผลั อฮยอนแล้ล้มไปเอ ูเยบอมึแล้วว่าผู้หินนี้ไม่ไ้เป็นแบบที่มึเห็นหรอ " โอเฮุนบอ่อนะเินไปทิ้ให้ปาร์านยอลยืนนิ่อยู่ับที่
**********************
แบฮยอนับรถเ้ามาอที่อนโ่อนะเินึ้นไปับลู่หาน ยอูที่นั่อยู่ับิมอินหันไปมอแบฮยอนที่เินเ้าห้อนอนไปเียบ ่อนะหันมาถามลู่หานที่เินามเ้ามา
"ไอ้แบเป็นไรวะ "
"็โนยัยอ..... "ลู่หานนั่ล้าๆยอู ่อนะเริ่มเล่าพร้อมับะัไปอย่านึไ้เมื่อเห็นิมอิน
"ไม่เป็นไร ามสบายเลย " ิมอินหัวเราะ่อนะบอ
"ยัยนั่นแล้ล้มแล้วบอว่าไอ้แบเป็นนผลั แล้วเพื่อนพี่็เื่อไรับ " ลู่หานพู่อ่อนะบอิมอินที่นั่ฟัอยู่้วย
"ไอ้านน่ะเหรอ" ิมอินเลิิ้วถาม่อนลู่หานะพยัหน้า
"ไอ้แบมันไม่ทำใร่อนหรอ ถ้ามันะทำมันไม่ทำแ่นี้หรอ " ยอูหันมาบอิมอิน
แบฮยอนที่เินเ้ามาในห้อนอนทิ้ัวลนอนว่ำบนที่นอน มือเรียวรับสายเรียเ้าบนหน้าอมือถืออัวเอ
"รับป๊า "
"นเ่อป๊าเป็นอะไรไปล่ะ ทำไมเสียเป็นแบบนี้ " เ้าสัวให่เอ่ยถามลูายนเล็มาามสาย
"เปล่ารับป๊า แ่เพลียๆ " แบฮยอนอบ่อนะพลิมานอนหาย
"ลับมาบ้านไ้แล้วนะ ม๊าเ้าิถึะแย่แล้ว "
"ลับไ้แล้วเหรอรับ " แบฮยอนเอ่ยถามเบาๆ
**************************
ยอูหันไปมอลู่หานที่เินไปเปิประูห้อ ่อนะเห็นเพื่อนเินหน้าอลับมา พร้อมโอเฮุนับปาร์านยอล
"มึมาันไ้ไวะ " ิมอินถามเพื่อนที่เินเ้ามาอย่าๆ
"มึยัมาไ้ ทำไมพวูะมาไม่ไ้" ปาร์านยอลอบพร้อมนั่ลที่โฟา้าิมอิน ่อนะมอหาอีนที่นเออยาเอ
"แบฮยอนมันอยู่ในห้อ ไม่้อมอหามันหรอรับ " ยอูที่เห็นปาร์านยอลมอไปรอบๆห้อเอ่ยบอ
"พี่อุยับแบฮยอนหน่อยไ้ไหม " ปาร์านยอลหันมาสบายอู่อนะเอ่ยถาม
"มีอะไร้อุยับเพื่อนผมเหรอรับ " ิมอินแะที่แนยอูเบาๆเป็นารเือน
"พี่รู้ว่าเราไม่พอใพี่ แ่อให้พีุ่ยับเพื่อนเรา่อนไ้ไหม "
ยอูมอหน้าันับลู่หาน ่อนะถอนหายใออมา
ปาร์านยอลเปิประูเ้าไปในห้อแบฮยอน ่อนะเห็นอีนนอนหลับาอยู่บนที่นอน ร่าสูนั่ลบนที่นอน
"มีไรวะ ถ้าะิน้าว ินันไป่อนเลย ูยัไม่หิว " แบฮยอนเอ่ยบอทั้ที่ยัหลับาอยู่
"...................." ปาร์านยอลนั่มอหน้านที่นอนหลับาอยู่เียบๆ
"ป๊าบอใหู้ลับบ้านไ้แล้ว" แบฮยอนเอ่ยออมาเบาๆ
"ลับไปไหน " ปาร์านยอลเอ่ยถามอีนอย่าสสัย ่อนวาเรียวะลืมึ้นมามออีนที่นั่อยู่
"เ้ามาไ้ยัไรับ"
"อบำถามพี่มา่อน ว่าเราะลับไปไหน " ปาร์านยอลเอ่ยถามอีรั้
"ไม่เี่ยวับพี่นี่รับ "แบฮยอนบอ่อนะลุลาที่นอน
"แบฮยอน " ปาร์านยอลเอื้อมมือไปว้าแนเรียวไว้ " เรื่อเมื่ออนบ่ายพี่อโทษ ที่ไม่ไ้ถามเรา่อน "
"ไม่้ออโทษหรอรับ เพราะยัไสุท้ายพี่็เื่อว่าผมทำอยู่ี " แบฮยอนหันมา้อาอีน่อนะยยิ้มที่มุมปาพร้อมับสะบัแนออามือหนา
สี่นที่นั่อยู่หน้าทีวีหันมามอแบฮยอนที่เินออมาาห้อ
"ูไปห้อมึนะไอ้ลู่ แล้ว็อย่าให้ใรามูไปอี " แบฮยอนบอ่อนะเินออาห้อไป ปาร์านยอลเินามออมา่อนะนั่ลที่โฟา
"เมื่อี้แบฮยอนบอว่า ป๊าบอให้ลับบ้าน หมายวามว่ายัไ ลับไปไหน "ปาร์านยอลถาม่อนะมอหน้ายอูับลู่หาน
"ถ้าบอให้ลับบ้าน ็หมายถึีนน่ะรับ "
*************************
มาแล้ววววววววววววววววว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น