ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : 7
"สร้อยับี้เส้นนี้รัษาเอาไว้ให้ี แล้ว็ใส่ิัวไว้ลอนะแบฮยอน สัวันนึมันะ่วยเราไ้ "
" เป็นอะไรรึป่าว "
เสียทุ้มเอ่ยถามหลัาเห็นแบฮยอนนั่เหม่ออยู่หน้าทีวีมาสัพัั้แ่ลับออมาาบ้านเ็ำพร้า แบฮยอนละมือาี้ที่อหันมามอหน้าานยอลแล้วนิ่ิ ่อนะัสินใส่ายหน้าปิเสธ
" มีอะไรที่ไม่ไ้บอูไหม "
" ไม่มีริๆ เี๋ยวูไปทำับ้าว่อน "
านยอลมอามแบฮยอนที่ลุเินหนีไปทำอาหารในมุมที่เป็นรัวเล็ๆ สายาม้อมอร่าเล็ที่เหมือนมีเรื่อในใที่ไม่ยอมบอให้ไ้รู้
แบฮยอนที่ำลัยืนหั่นผั้มลมอแนอานยอลที่สอเ้ามาอเอวบาา้านหลั เสียทุ้มเอ่ยถามอยู่ที่้าใบหูเล็
" รู้ใ่ไหม ว่าูรัมึมานาไหน "
" รู้ "
านยอล้อมอวาเรียวที่เยึ้นมามออย่า้นหา ลีบปานุ่มแะเบาๆที่ปลายามนะที่เอ่ยอบำถาม
" รู้ใ่ไหม "
" อือ รู้แล้ว "
" รู้ริๆอ่ะ "
" านยอล.... ไปนั่รอีๆไป เี๋ยว็ทำานแอี "
ใบหน้าเรียวที่พยายามเบี่ยหนีปลายมูโ่ หันมาุร่าสูที่ลอเลียไม่เลิ
" แ็ื้อใหม่ "
" รวยนัรึไ "
" มา "
แบฮยอนหลุยิ้มให้ับำอบอร่าสู ่อนะปล่อยให้ริมฝีปาหยัรัแแ้มนุ่มๆนอีฝ่ายพอใ
" ไ้รบรึยั "
" เี๋ยวูเล่มนี้แป๊ปนึ "
แบฮยอนที่ยืนอยู่ในร้านหนัสือเยหน้ามาอบยอูที่เินลับมาถามหลัาเลืออัวเอเรียบร้อยแล้ว ่อนะสะุาับผู้ายสอนที่ยืนอยู่ไลๆ ายใส่สูทสีำสอนที่แบฮยอนเห็นว่ามอมาทาที่ัวเอับยอูยืนอยู่ หันหน้าไปุยัน่อนหนึ่ในนั้นะยมือถือึ้นมาุยแล้วพาันเินเลี้ยวหายไป
" แบฮยอน "
" หือ.. มึว่าไนะ "
" ูถามว่าานยอลมันเลิเรียนี่โม "
" วันนี้เลิห้าโม มันบอให้ลับ่อนเลย "
" มอไรวะ " ยอูถามแบฮยอนที่เอ่ยอบแ่สายาลับหันมอไปทาอื่น
" เปล่าไม่มีอะไร เอาแ่นี้แหละ ป่ะ "
แบฮยอนหันลับไปมอทาที่ายสอนเินเลี้ยวหายไปอีรั้้วยวามสสัย ่อนะหันมาวนยอูเินไป่ายเิน
ผลั่..
" านยอล! "
แบฮยอนที่ำลัยืนไประูห้อเรียื่ออีนออมาเมื่อเห็นหน้าว่าเป็นใรที่เ้ามาับ้นแนัวเอ
" เออูเอ ใอะไร "
านยอลเอ่ยถามแบฮยอนที่หันมาผลัอานยอลอย่าแรในะที่ร่าสูเพียแ่ับที่้นแนเบาๆ สายามมอใบหน้าเรียวที่มีสีหน้าใ้วยวามสสัย ่อนะับ้อมือเรียวเินเ้าไปในห้อพั ร่าบาถูลให้นั่บนโฟาโยมีมือหนาับอยู่ที่ไหล่
" ูะถามมึรั้สุท้าย แบฮยอน "
".............."
" มีอะไรที่มึยัไม่ไ้บอูไหม "
" ไม่มี "
เสียแผ่วเบาที่อบลับมาโยไม่ยอมสบสายา ทำให้านยอลรู้สึเสียในพูไม่ออ เสียใที่อีนทำเหมือนไม่ไว้ใ ทำเหมือนานยอลเป็นนอื่น
" ไม่มี หรือ มึเลือที่ะไม่บอูันแน่ "
" ........... "
" ทำไมทุรั้ทีู่้าวเ้าไปหา "
"..........."
" แ่เหมือนมึลับถอยหนีูไปทุที "
"..........."
" ทำไมแบฮยอน "
" เพราะูรัมึน้อยไป หรือ เพราะมึไม่เยรัู "
" เฮีย แล้วพี่แบฮยอนล่ะ "
" ไม่รู้ "
" อ้าว "
โยอมอหน้าานยอลที่อบ้วยน้ำเสียหุหิอย่าๆ ่อนะหันไปมออินที่นั่อยู่่อนเป็นเิถาม
" ู็ไม่รู้ โทรใหู้ไปรับมาั้แ่เย็น แล้ว็มานั่แเหล้าไม่พูไม่า "
อินเอ่ยอบโยอ่อนะยแ้วเหล้าึ้นื่ม
" ทะเลาะับพี่แบฮยอนเหรอเฮีย "
" เสือ "
" แล้วพี่แบฮยอนอยู่ห้อนเียวเหรอ "
" เออ "
" ั้นเี๋ยวผมไปอยู่เป็นเพื่อนพี่แบฮยอนีว่า "
" นั่ล ถ้ามึยัไม่อยาปาแ "
" หู้ววววววว ุ้วยอ่ะ "
โยอแล้ร้อออมายั่วอารม์พี่ายร่าสูที่วัสายามามอพร้อมับบอ้วยน้ำเสียหุิ
" มึ็ไปวนีนมัน "
อินส่ายหน้าำๆให้โยอที่นั่หัวเราะอยู่ ่อนะหันไปพยัหน้าให้เฮุนที่เพิ่เินเ้ามา
" ทะเลาะับเมีย? "
" สสัย " อินหันมาอบเฮุนที่ถามในะที่มือ็เหล้าให้เพื่อนไป้วย
" ทะเลาะเรื่ออะไรันวะ ไอ้าน "
" เนี่ยรอเฮียฮุนมาถามเลยนะ ำถามนี้อ่ะ " โยอหันมายนิ้วโป้ให้เฮุน้วยวามื่นมในวามล้าหา
" ว่าไุายปาร์ วัน่อนยัเห็นฟัันอยู่เลย " อินถามเพื่อนที่ยันั่นิ่อยู่ำๆ
" แบฮยอนมันแปลๆ ถามว่ามีอะไร็ไม่ยอมบอู ทำเหมือนไม่ไว้ใู "
" อ๋ออออออ น้อยใ โอ๊ย! เฮีย "
้อนน้ำแ็ลอยมาโนหัวโยอเ็มๆ นเ็หนุ่มร้อออมา้วยวามเ็บ
" เี๋ยวะฟ้อพี่แบฮยอน "
" ไปฟ้อเลย เ้าไม่สนใูหรอ ูออมาั้นานไม่เห็นโทรหาูสัสาย "
" แน่ะ มีอน้วย อย่านะเฮียมันเ็บ! "
โยอยมือึ้นมาห้ามานยอลที่ทำท่าะว้า้อนน้ำแ็
" ไมุ่ยันีๆวะ "
" ็ุยีแล้ว ถามแล้วถามอี็ไม่ยอมบอ "
านยอลเอ่ยบอพร้อมับยแ้วเหล้าึ้นื่มนหมแ้ว
" เมื่อีู้เอพวไอ้อูบิน มันถามหามึอยู่ ว่าวันนี้มึะลแ่รึป่าว "
เฮุนพูบอานยอละยแ้วเหล้าึ้นื่ม
" เออ เี๋ยวูลไป "
" เฮีย เี๋ยวพี่แบรู้็โรธเอาหรอ "
โยอเอ่ยบอานยอลที่ทำท่าะลุลไป้านล่า ใบหน้ามหันมามอหน้าโยอพร้อมับบอ้วยน้ำเสียนิ่ๆ
" ะรู้ไ้ไ ถ้ามึไม่บอ "
แบฮยอนที่นอนลืมาอยู่บนที่นอนั้แ่ที่ร่าสูเินออไปาห้อ้ำยัไม่อบำถามแบฮยอนที่เอ่ยถามว่าะไปไหน ร่าบาที่นอนพลิไปมาเพราะนอนไม่หลับ วาเรียวเหลือบไปมอนาฬิาที่ผนัห้อสลับับมอหน้าอมือถือเป็นระยะๆ แบฮยอนผุลุึ้นมานั่บนที่นอนพร้อมับว้ามือถือึ้นมามออย่าลัเล
" ถ้าโทรไปแล้วไม่รับล่ะ "
" แล้วถ้ารับ ะถามว่ายัไีวะ "
แบฮยอนนั่พูับัวเอ่อนะรีบมอหน้าอที่มีสายเรียเ้า ริมฝีปาบาที่ลี่ยิ้ม้วยวามีใหุบล่อนะรับสาย
" ว่าไโยอ "
เสียหวานเอ่ยถามไปามสาย่อนะมวิ้วับประโยที่รุ่นน้ออบลับมา
" เมื่อี้พูว่าไนะ "
" แบฮยอน! "
" โยอ มึโทรหาแบฮยอนเหรอวะ "
เฮุนหันไปมอามอิน ่อนะหันลับมาถามโยอที่ยืนทำหน้าไม่รู้ไม่ี้อยู่้าๆ
" อย่าไปว่าโยอเลย เพื่อนนายน่ะอยู่ไหน "
" ........... "
" ............ "
แบฮยอนมอหน้าเฮุนับอินที่ยืนเียบอยู่ สายาเรียววัไปมอรถยน์สอันที่ับเบียันไปมาอยู่ในสนาม้วยวามเร็วที่ไม่มีใรยอมใร วาเรียว้อมอใบหน้าอหนึ่ในนับที่แม้แบฮยอนะเห็นเพียเสี้ยววินาที็สามารถำไ้เป็นอย่าี
" ไม่้อห่วมันไปหรอ มันระวัอยู่ "
อินเอ่ยบอแบฮยอนที่ยืนออมอไปในสนาม้วยสีหน้าเร่เรีย ใบหน้าเรียวหันมามออินที่ส่ยิ้มบาๆมาให้่อนะถอนหายใออมาเบาๆ
" พี่แบไม่้อเรีย เหลืออีรอบ็แ่บแล้ว "
" อืม "
แบฮยอนหันไปพยัหน้าน้อยๆให้โยอที่เินเ้ามาบอ เสียรถยน์ที่ัใล้เ้ามาทำให้แบฮยอนหันไปมอโยอัโนมัิ รถอานยอลับีู่มาับรถอวูบิน เสียเียร์ในสนามัึ้นเรื่อยๆเมื่อรถใล้ะเ้าถึเส้นัย านยอลเหลือบไปมอรถอู่แ่ มุมปาหยัระุยิ้ม่อนะเหยียบันเร่นสุ
" นั่นไ เฮียานนะแล้วพี่แบ "
แบฮยอนที่ยืนออมออยู่ ลายมือื้นเหื่อที่ำันอยู่แน่นออ สายาเรียวหันไปมอรถสอันที่เพิ่แ่เสร็ับเ้ามาอเทียบที่้าสนามบริเวที่แบฮยอนับเพื่อนานยอลยืนอยู่
สายามอเ้าอัยนะที่้าวลมาารถสบเ้าับวาเรียวที่้อมอมา ริมฝีปาหยัเือบะหลุยิ้มเพราะวามลืมัวว่าำลัโรธนัวเล็ที่ยืนออมออยู่ านยอลทำเป็นไม่สนใแบฮยอนใบหน้ามหันลับไปมออูบินที่เินเ้ามาแท็มือ้วย
" เ่เหมือนเิมนี่หว่า "
" เออ อบใ "
" เินามที่ล เี๋ยวูโอนเ้าบัีเฮียริสให้ แล้ว็เ็ูามที่ล "
านยอลพยัหน้าให้วูบิน ่อนะมอหิสาวที่เินเ้ามาอที่แนแร่ สายามเหลือบไปมอแบฮยอนที่ยืนมอนเออยู่้วยสีหน้านิ่ๆ ่อนะเินสอแนเ้าไปอที่เอวออหิสาว พร้อมับเินเ้าไประิบพูับอูบินให้ไ้ยินันเพียสอน
" เอาั้นเหรอวะ เออๆแล้วแ่มึ "
แบฮยอนยืนมออูบินที่หัวเราะออมา ่อนะเินผ่านมาทาที่นเอยืนอยู่ วาเรียวมอสบับร่าสูที่ไม่รู้ัันมา่อน อูบินหยุยืนมอหน้าพร้อมับยยิ้มบาๆให้แบฮยอน่อนะพูลอยๆออมาแล้วเินาไป
" นนี้เหรอ ็น่ารัีนี่หว่า "
แบฮยอนมวิ้วมอวูบินที่เินผ่านไปอย่าๆ ่อนะหันลับมามอร่าสูที่เินโอบหิสาวมาหยุรหน้า โยที่ร่าสูลับทำเป็นไม่สนในัวเล็ที่ยืนหน้าบึ้อยู่
" เราไป่อที่ไหนันีะ พี่านยอล "
านยอลแล้มอผ่านนัวเล็ไปมอมือเรียวอหิสาวที่ลูบไล้ไปมาบนหัวไหล่ ร่าายอวบอัที่มีเพียเรสรัรูปสวมอยู่เบียเ้าหาร่าสูอย่าใยั่วยวน
" เฮีย "
" ไม่เี่ยวับมึโยอ "
โยอที่เอ่ยเรียานยอลเพราะเห็นพี่ัวเล็ยืน้ออยู่นานถึับเม้มปาแน่นเินลับไปยืนหลบอยู่้านหลัอินับเฮุน
" มีไร็ุยันีๆสิวะ " เฮุนเินเ้ามาับที่บ่าเพื่อนพลาบอ
" พวมึะเือร้อนันทำไม เ้าัวเ้ายัไม่เห็นเือร้อนอะไรเลย "
านยอลแล้พูับเพื่อนๆ แ่สายาลับ้อมอแบฮยอนที่ยืนอยู่รหน้า้วยแววาัพ้อ ร่าสูยับัวเินไปพร้อมับหิสาวที่เาะแนไม่ห่า
หมับ..
แบฮยอนยื่นไปว้า้อมือหนาอนที่ำลัะเินผ่านไปเอาไว้ านยอล้มลมามอมือเรียวที่บีบ้อมืออนเอาไว้แน่น พร้อมับเสียแผ่วเบาอแบฮยอนที่เอ่ยบอ
" ไม่ไปไ้ไหม "
" ............ "
" ลับห้อันนะ "
แบฮยอนเินามานยอลที่เอาแ่เียบมาลอทาที่ับรถลับมานถึห้อพั ร่าสูเบี่ยัวหลบเพื่อให้แบฮยอนที่เินอยู่้านหลัเปิประูห้อ
แบฮยอนที่เินามหลัร่าสูเ้าไปในห้อสะุ้าย เมื่อานยอลหันลับมามอ้วยแววานิ่ๆ ร่าเล็ถอยหลัหนีร่าสูที่เินเ้ามาหานนับโฟาลาห้อ
" อ๊ะ "
แบฮยอนผวาเาะบ่าว้าอานยอลที่รั้เอวบาเ้าไปหานายแนบิัน แบฮยอนเยหน้าึ้นมอานยอลที่โน้มใบหน้าลมาหน้า
" ให้เวลา 5 นาที มีอะไระพู็พูมา "
" ................... "
" ถ้าไม่ั้นืนนี้มึไม่มีโอาสไ้พูแน่ แบฮยอน "
" อโทษ.. "
" เรื่อ? "
" ทุเรื่อ ูไม่ไ้เห็นมึเป็นนอื่นนะานยอล "
ริมฝีปาหยัแอบยยิ้มให้ร่าเล็ทีุ่ใบหน้าลมาับอว้า แนเรียวยึ้นมาอเอวสอบไว้อย่าอออ้อน
" ูไม่อยาให้มึเป็นห่ว "
" แล้วทำแบบนี้ ูเป็นห่วมึไหม หึ "
" ็อโทษแล้วไ "
" มีอะไร บอูไม่ไ้เหรอ "
" ู็ไม่รู้แ่วันสอวันนี้ ูรู้สึเหมือนมีนาม ู็ไม่รู้ว่าเป็นนอพ่อมึรึป่าว "
านยอลเียบฟัอีนที่ำลัพู นถึประโยสุท้ายที่แบฮยอนพูเบาๆ้วยสีหน้าลำบาใ
" ลัวูรู้สึไม่ี? "
" นั่น็พ่อมึ "
" แล้วถ้าไม่ใ่พ่อูล่ะ "
" แล้วะเป็นใร "
" ไม่รู้เหมือนัน เี๋ยวูลอไปถามแมู่อีที "
" อือ "
" มีเรื่ออื่นอีไหม "
านยอลมอใบหน้าเล็ที่เยึ้นมาส่ายหน้าให้ วาๆที่มอมาอย่าอออ้อนับริมฝีปาแรหน้าที่เผยอออเหมือนเิวน เรียให้ใบหน้ามโน้มลไปหา ลีบปานุ่มเผยอรับูบที่านยอลป้อนให้
" โอ๊ย! ัูทำไม "
ใบหน้ามถอยออพร้อมับยมือมาับปาที่โนอีนันเลือิบ านยอลมวิ้วมอแบฮยอนที่ยืนออยิ้มเยาะอย่าไม่เ้าใ
"โทษานที่ให้ผู้หิเาะแนแล้ว็ที่มึอเ้า้วย"
" ู็ไม่ไ้ไปับเ้าะหน่อย "
" ไม่้อมาใล้ ืนนี้นอนโฟาไปเลย "
แบฮยอนเินหนีานยอลที่เินเ้ามาหา านยอลยืนเท้าเอวมอหมอนับผ้าห่มถูแบฮยอนหอบมาวาให้บนโฟา
"แบฮยอน ะทำแบบนี้ับูไม่ไ้นะ"
"ทำไม มีปัหาเหรอ"
แบฮยอนที่แล้นอนหลับาอยู่บนเียนอนเี่ยหูฟัเสียานยอลที่นอนพลิไปพลิมาอยู่บนโฟาลาห้อ โฟานาปิที่แบฮยอนสามารนอนไ้อย่าสบายแ่ับานยอล้วยนาาที่ยาวว่าทำให้้อนอนัวเพื่อไม่ให้เลยออไปาโฟา
ใบหน้าเรียวเยึ้นมามอานยอลที่ลุึ้นมานั่อยู่บนโฟาพร้อมับบ่นพึมพำอยู่นเียว ริมฝีปาบาลั้นยิ้มให้ร่าสูที่ผุลุผุนั่เพราะนอนไม่หลับ
"ลุมานอนบนเีย"
ร่าสูแทรัวเ้ามาในผ้าห่มทันทีที่แบฮยอนเอ่ยอนุา เอวบาถูอรัแน่น้วยแนแร่ ใบหน้าเรียวเยึ้นมามอสบาับานยอลพร้อมับเอ่ยบอ
"ถ้ามีราวหน้าอี ไ้นอนโฟาริๆนะานยอล"
" ุัวะ "
" แล้วะทำไม "
" ็ไม่ทำไมรับ "
แบฮยอน้มมอานยอลทีุ่หน้าลับแผ่นอบา มือหนาปลระุมเสื้อนอนที่สวมอยู่บนร่าบาออนเือบหม พร้อมับันแผ่นหลับาที่ถอยหนีเอาไว้ยามเมื่อลิ้นร้อนวัรัวลไปที่ยออ
"านยอล..."
มือเรียวที่ยึ้นมาันไหล่ว้าถูับออ ริมฝีปาร้อนเลื่อนไปทั่วแผ่นอบาหลัาูึยออนพอใ
"อ๊ะ.."
" เป็นไร เสียว? "
ไหล่ว้าโนฟา้วยมือเรียวอย่าเ็มแรหลัาแล้ถามล้อเลียน ร่าสูหัวเราะให้นัวเล็ที่ส่้อนให้
"ถ้าวนีนอี ะไม่ให้แล้วนะ"
"เยปิเสธูไ้้วยเหรอ แบฮยอน"
านยอลยยิ้มถามแบฮยอนที่หน้าแ่ำ พร้อมับเี่ยวาเนอนออาสะโพนุ่ม ร่าบาที่เือบเปลือยไปทั้ัวยิ่เป็นัวปลุอารม์เป็นอย่าี ริมฝีปาร้อนุไร้ไปทั่วออหอมรุ่นอแบฮยอนที่เิหน้าให้ เสียลมหายใที่หอบัอยู่้าหูทำเอาร่าบานลุไปทั้ัว
"าน..."
เสียราหวิวาลีบปานุ่มที่านยอลอบฟััออมาไ้แ่นั้น เพราะโนอีนป้อนูบให้ไม่ว่าเว้น เรียวาาวถูานยอลับมาเี่ยวเ้าับเอวสอบเพื่อะแทรายเ้าไปนทั้สอร่าแนบิันทุส่วน เสียแหบพร่าระิบบอในัหวะที่ยับายเ้าออ
"านรัแบนะ"
"อือ...แบ็รั...าน...อ๊ะ..."
"านยอลลุมาิน้าวไ้แล้ว"
เสียนัวเล็ะโนบอานยอลที่ยันอนหลับอยู่บนเียนอนทั้ที่เวลาล่วเลยไปนเือบเที่ยวัน าเรียวเินมาหยุมอที่้าเียหลัาไม่มีเสียอบโ้าร่าสู วาเรียวไล่มอามแผ่นหลัที่เ็มไป้วยมัล้ามอร่าสูที่นอนว่ำหน้าอยู่บนที่นอน แผ่นหลัเปลือยที่โผล่พ้นออมาาผ้าห่มผืนหนาที่เลื่อนลไปออยู่ที่เอวสอบ
"านยอล " ปลายนิ้วเรียวสวยแะที่ไหล่ว้าเบาๆ พร้อมับเอ่ยเรีย
"หือ..."
" ื่น...อ๊ะ! "
แบฮยอนที่ำลัอ้าปาะอบานยอลที่พลิัวหันมามอ โนมือหนาว้า้อมือให้ล้มลไปบนที่นอน ผ้าห่มผืนหนาถูวัึ้นมาลุมทั้สอร่าไว้ ายาวยึ้นมา่ายไว้ับาเรียวเพื่อไม่ให้แบฮยอนิ้นหนี
"านยอล!"
"อนอนอีแป๊ปนึ ยัเ้าอยู่เลย"
เสียทุ้มที่ยัแหบแห้เอ่ยบอพร้อมับหัวลมใหุ้ลับอ
"เ้าอะไร นี่มันะเที่ยแล้วนะ "
"ยั่วอยู่เลย"
เสียพูที่ัวเียัอยู่บนหัว ทำให้แบฮยอนเียบไป่อนะพยายามันัวออาอ้อมอที่ล็อเอาไว้แน่น
"ั้น็นอนไป แล้ว็ปล่อยไ้แล้ว"
"นอนเป็นเพื่อนหน่อย"
"นอนนเียวไม่ไ้รึไ ะเอาผ้าไปั"
"นอนไ้ แ่อยานอนับเมียมาว่า ไม่ไ้เหรอรับ"
"......."
านยอลที่หลับาในอนแรลืมา้มลมามอแบฮยอนที่อ้าปา้าอย่าเถียไม่ออ ริมฝีปาหยัูบที่หน้าผาแบพร้อมับอระับอีนให้แน่นึ้น เสียทุ้มหัวเราะในลำอให้ปาเล็ที่ัลบนบ่าว้า้วยวามหมั่นไส้
" นอนไ้แล้ว ว่า่ายๆะไ้โไวๆ "
" ไม่หิวรึไ " เสียเอ่ยถามัมาาแผอว้า
" ยัไม่หิว ถ้าหิวเี๋ยวินมึแทน็ไ้ " านยอลแล้บอพร้อมับมือสาที่เลื้อยลไปลูบที่สะโพนุ่ม
" ะนอน็นอนเยๆสิ านยอล! "
" านยอล! "
แบฮยอนหันมาุร่าสูที่เินเ็นรถเ็นามหลัมาแ่มือลับอยแ่ะแล้ โอบเอวบ้า ับแนบ้า และร้ายสุือแล้ลูบที่สะโพอนัวเล็ านยอลหัวเราะให้แบฮยอนที่หันมาทำหน้าุใส่
หลัาปล่อยให้านยอลรวมทั้ัวเอนอนหลับนเ็มอิ่ม ทั้สอน็พาันออมาื้ออสและอใ้ที่ใล้ะหมในุปเปอร์มาเ็ใล้ๆที่พั
" มึเอายี่ห้อไหน "
" ใ้้วยัน็ไ้ " านยอลเินเ้ามาูรีมอาบน้ำที่แบฮยอนหยิบึ้นมาู
" แ่ปิไม่ไ้ใ้ยี่ห้อนี้ไม่ใ่เหรอ "
" ็อบลิ่นแบบมึ มันหอมี "
แบฮยอนหันมาส่้อนให้านยอลที่้มลมาระิบบอ้วยรอยยิ้มเ้าเล่ห์ ่อนะหยิบวรีมอาบน้ำใส่ลไปในรถเ็น
" แบฮยอน "
" หือ.. " แบฮยอนที่เินเลืออสหันมามอานยอลที่เอ่ยเรีย
" ถ้าะวนย้ายไปอยู่อนโใหม่ ะไปไหม "
" อนโใหม่? ที่ไหน "
" แถวๆอนโเ่า "
" อนโใร เี๋ยวนะ.. "
" ็อแบฮยอนไรับ "
" อีแล้วเหรอ ยัมีอย่าอื่นอีไหมที่เป็นอูเนี่ย "
" มีสิ "
" อะไร " วาเรียว้อมออีนอย่าไม่ไว้ใ
" ็ปาร์านยอลนนี้ไ "
" ไม่เห็นะอยาไ้เลย "
" ทำไมเป็นเ็โหแบบนี้ล่ะรับ "
" ไม่ไ้โห แล้ว็ไม่้อพูเพราะ้วย "
านยอลเินหัวเราะเ็นรถามแบฮยอนที่เินหนีไป โยไม่ทันไ้สัเุเห็นายสอนที่ยืนับามออยู่อีมุมหนึ่อุปเปอร์มาร์เ็
" รับนาย "
" เอไหม "
" เอรับ "
" อยู่ที่ไหน "
" อยูุ่ปเปอร์มาร์เ็ใล้ๆที่พั ับลูายระูลปาร์รับ "
" ลูายระูลปาร์ ปาร์านยอล? "
" รับนาย "
" ามูเอาไว้อย่าให้ลาสายา นว่าูะไปถึ "
" รับนาย "
" ถ้าน้อูเป็นอะไรไป รู้ใ่ไหมว่าพวมึะเป็นยัไ "
" รับนาย "
" ูแลให้ี รวมทั้ปาร์านยอล้วย "
" มีอะไร "
านยอลที่เินลับมาาุยโทรศัพท์เอ่ยถามแบฮยอนที่ยืนมอไปทาผู้ายสอนาไม่ระพริบ
" เหมือนเยเอแ่ำผิน่ะ ไป่ายเินันีว่า "
" เี๋ยวแวะไปหาแมู่่อนนะ " านยอลหันมาบอแบฮยอนะที่ยืนรอิเิน
" ไปหาุป้าเหรอ "
" ไม่ใ่ " านยอลเอ่ยอบแบฮยอนที่หันมาทำหน้าไม่เ้าใ
" ไปหาุแม่ ไม่ใุ่ป้า "
#ว่าเปล่าCB
*************************************
หนู็อยาไปหาุแม่พี่ปาร์บ้า
555555555555555555555555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น