ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : SECRET OF LOVE
เย่ๆๆๆวันนี้ต้องฉลอง555 วันคล้ายวันเกิดไรเตอร์ อุวะฮ่าฮ่า T^Tอายุ15แล้วอ่ะม่ายนะเอาชีวิตเด็กของฉันคืนมาาาาา อัพฟิคฉลองวันเกิดเลยแล้วกันของขวัญสำหรับรีดเดอร์ทุกคน แต่ขอย้ำกติกานะอัพลงวันนี้ลบพรุ่งนี้ 555แล้วหลังจากจบเรื่องแค้นนี้..ต้องช้ำระจะอัพลงให้ใหม่
................................................................................................................................................
'ปั้ง!!'เสียงปืนที่ดังสนั่นราวกับท้องฟ้าที่กำลังร้องคำราม ร่างสูงโปร่งทรุดกายลงไร้เรี่ยวแรง มือที่ชุ่มเหงื่อบัดนี้กลับเต็มไปด้วยรอยเลือดจากบริเวณหน้าท้อง กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ ใบหน้าที่ดูคมเข้มบัดนี้กลับดูซีดเผือดอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาคู่สวยฉายแววความเจ็บปวดอย่างปิดไม่มิด
"กะ..แก"น้ำเสียงที่ดูแหบพร่าเอ่ยออกมาอย่างยากลำบาก
"หึ รู้สึกเจ็บปวดบ้างมั้ยล่ะ55+"สายตาที่ว่างเปล่าบวกกับน้ำเสียงที่เยือกเย็นก่อนจะสแหยะยิ้มพร้อมระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น
..
................................................................................................................................................
'ปั้ง!!'เสียงปืนที่ดังสนั่นราวกับท้องฟ้าที่กำลังร้องคำราม ร่างสูงโปร่งทรุดกายลงไร้เรี่ยวแรง มือที่ชุ่มเหงื่อบัดนี้กลับเต็มไปด้วยรอยเลือดจากบริเวณหน้าท้อง กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ ใบหน้าที่ดูคมเข้มบัดนี้กลับดูซีดเผือดอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาคู่สวยฉายแววความเจ็บปวดอย่างปิดไม่มิด
"กะ..แก"น้ำเสียงที่ดูแหบพร่าเอ่ยออกมาอย่างยากลำบาก
"หึ รู้สึกเจ็บปวดบ้างมั้ยล่ะ55+"สายตาที่ว่างเปล่าบวกกับน้ำเสียงที่เยือกเย็นก่อนจะสแหยะยิ้มพร้อมระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น
..
..
..
..
..
..
"ค๊าตตตต"เสียงผู้กำกับดังมาจากหลังจอมอนิเตอร์
"เยี่ยมมาก เก่งจริงๆเลยนะจริญญา"ผู้กำกับเอ่ยขึ้นก่อนที่บุคคลที่มีนามว่าจริญญาจะได้รับเสียงปรบมือจากทีมงาน
"ขอบคุณค่ะ"เธอเอ่ยรับตามมารยาท ก่อนจะหันไปมองคนบางคนแล้วแอบลอบยิ้มให้กันโดยไม่มีใครสังเกตุเห็น
"สีเลอะเสื้อหมดแล้วไปเปลี่ยนชุดเถอะ"เสียงหวานๆของผู้จัดการส่วนตัวของเธอดังขึ้นพร้อมกับมือเรียวเล็กที่พยายามดันหลังของเธอให้เข้าไปเปลี่ยนชุด
ภายในห้องแต่งตัวของนักแสดงในตอนนี้มีเพียงเธอผู้รับบทพระเอก(?)ของเรื่องและผู้จัดการส่วนตัวสาวสวยของเธอเพียงแค่สองคนเท่านั้น
"ฟางเมื่อไหร่..."ทันทีที่เธอเอ่ยปากขึ้นอีกคนก็รีบพูดตัดบททันที
"แก้วก็รู้..แก้วเป็นใครแล้วฟางเป็นใคร"ร่างบางเอ่ยถึงฐานะทางสังคมของเขาและเธอในตอนนี้พร้อมกับติดกระดุุมเม็ดสุดท้ายให้กับคนร่างสูง
"แล้วไงล่ะ ในเมื่อเราสองคนรักกัน"ร่างสูงยังคงยืนกรานในความคิดของตนอย่างเอาแต่ใจ
"ฟางรู้ แต่ตอนนี้เรื่องของเรามันยังไม่ควรเปิดเผยแก้วเป็นถึงดาราดังเลยนะ"ร่างบางให้เหตุผลจนร่างสูงต้องจำใจยอมรับอย่างห้ามไม่ได้
"เฮ้อ~"ถอนหายใจน้อยๆพร้อมกับทิ้งตัวลงบนโซฟา
"ไม่เอา อย่างอนสิ"ร่างบางพูดก่อนจะนั่งลงข้างๆร่างสูงแล้วเลื่อนมือบางไปกุมมือหนาไว้
"....."เงียบ ร่างสูงยังคงงอนต่อไป
"แก้วมีเหตุผลหน่อยสิ"ร่างบางเอ่ยอีกครั้งพร้อมกับสวมกอดร่างสูงแน่นไม่ยอมปล่อย
"จะให้แก้วหายงอนมั้ย?"ร่างสูงถามคนร่างบาง
"(. .)(- -)(. .)(- -)"ร่างบางพยักหน้ารับ
"จูบแก้วดิ"ร่างสูงยื่นข้อเสนอสุดแสนจะเจ้าเล่ห์ ทำเอาอีกคนแทบอยากจะถีบให้ตกโซฟาข้อหาทะลึ่งไม่รู้จักเวล่ำเวลา
"ถ้าจูบแล้ว จะหายงอนใช่ป่ะ"ร่างบางเอ่ยถามคนเจ้าเล่ห์
"ฮ่า ฮ่า แน่นอน"ยืนยันหนักแน่นแต่ไม่ค่อยหน้าเชื่อถือเท่าไหร่ ร่างสูงลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปล็อคประตูโดยให้เหตุผลว่ากลัวคนมาเห็นแล้วกลับมานั่งที่เดิน
"เร็วๆตามสัญญา"ร่างสูงทวง
"รู้แล้วน่า"ร่างบางเอ่ยอย่างเขินๆ ก่อนจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าคมของคนร่างสูง
"ไม่ทันใจเลยอ่ะ"ร่างสูงเอ่ยพร้อมกับโน้มหน้าไปประกบจูบร่างบางทันที ลิ้นเรียวของร่างสูงสอดแทรกเข้าไปภายในโพรงปากของร่างบางโดยง่าย ัทนทีที่ลิ้นชื้นๆของทั้งคู่สัมผัสกันจากจูบที่อ่อนหวานกลับกลายเป็นร้อนแรงในทันที
"อื้อออ"ร่างบางครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ร่างสูงผละจูบออกแล้วเลื่อนไปซุกไซร้ลำคอขาวแทน
"อื้ออ อย่า"ร่างบางร้องห้าม
"แก้วบอกตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าจะจูบอย่างเดียว"พูดจบร่างสูงก็ประกบจูบอีกครั้ง....ปล่อยให้ความต้องการนำพาทุกอย่าง ตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ
..
..
..
..
..
..
..
..
..
เมื่อถึงเวลาที่สมควร ความลับมันจะถูกเปิดเผยออกมาเอง
แล้วคุณล่ะ...อดทนรอมันได้มั้ย
THE END.
"ค๊าตตตต"เสียงผู้กำกับดังมาจากหลังจอมอนิเตอร์
"เยี่ยมมาก เก่งจริงๆเลยนะจริญญา"ผู้กำกับเอ่ยขึ้นก่อนที่บุคคลที่มีนามว่าจริญญาจะได้รับเสียงปรบมือจากทีมงาน
"ขอบคุณค่ะ"เธอเอ่ยรับตามมารยาท ก่อนจะหันไปมองคนบางคนแล้วแอบลอบยิ้มให้กันโดยไม่มีใครสังเกตุเห็น
"สีเลอะเสื้อหมดแล้วไปเปลี่ยนชุดเถอะ"เสียงหวานๆของผู้จัดการส่วนตัวของเธอดังขึ้นพร้อมกับมือเรียวเล็กที่พยายามดันหลังของเธอให้เข้าไปเปลี่ยนชุด
ภายในห้องแต่งตัวของนักแสดงในตอนนี้มีเพียงเธอผู้รับบทพระเอก(?)ของเรื่องและผู้จัดการส่วนตัวสาวสวยของเธอเพียงแค่สองคนเท่านั้น
"ฟางเมื่อไหร่..."ทันทีที่เธอเอ่ยปากขึ้นอีกคนก็รีบพูดตัดบททันที
"แก้วก็รู้..แก้วเป็นใครแล้วฟางเป็นใคร"ร่างบางเอ่ยถึงฐานะทางสังคมของเขาและเธอในตอนนี้พร้อมกับติดกระดุุมเม็ดสุดท้ายให้กับคนร่างสูง
"แล้วไงล่ะ ในเมื่อเราสองคนรักกัน"ร่างสูงยังคงยืนกรานในความคิดของตนอย่างเอาแต่ใจ
"ฟางรู้ แต่ตอนนี้เรื่องของเรามันยังไม่ควรเปิดเผยแก้วเป็นถึงดาราดังเลยนะ"ร่างบางให้เหตุผลจนร่างสูงต้องจำใจยอมรับอย่างห้ามไม่ได้
"เฮ้อ~"ถอนหายใจน้อยๆพร้อมกับทิ้งตัวลงบนโซฟา
"ไม่เอา อย่างอนสิ"ร่างบางพูดก่อนจะนั่งลงข้างๆร่างสูงแล้วเลื่อนมือบางไปกุมมือหนาไว้
"....."เงียบ ร่างสูงยังคงงอนต่อไป
"แก้วมีเหตุผลหน่อยสิ"ร่างบางเอ่ยอีกครั้งพร้อมกับสวมกอดร่างสูงแน่นไม่ยอมปล่อย
"จะให้แก้วหายงอนมั้ย?"ร่างสูงถามคนร่างบาง
"(. .)(- -)(. .)(- -)"ร่างบางพยักหน้ารับ
"จูบแก้วดิ"ร่างสูงยื่นข้อเสนอสุดแสนจะเจ้าเล่ห์ ทำเอาอีกคนแทบอยากจะถีบให้ตกโซฟาข้อหาทะลึ่งไม่รู้จักเวล่ำเวลา
"ถ้าจูบแล้ว จะหายงอนใช่ป่ะ"ร่างบางเอ่ยถามคนเจ้าเล่ห์
"ฮ่า ฮ่า แน่นอน"ยืนยันหนักแน่นแต่ไม่ค่อยหน้าเชื่อถือเท่าไหร่ ร่างสูงลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปล็อคประตูโดยให้เหตุผลว่ากลัวคนมาเห็นแล้วกลับมานั่งที่เดิน
"เร็วๆตามสัญญา"ร่างสูงทวง
"รู้แล้วน่า"ร่างบางเอ่ยอย่างเขินๆ ก่อนจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าคมของคนร่างสูง
"ไม่ทันใจเลยอ่ะ"ร่างสูงเอ่ยพร้อมกับโน้มหน้าไปประกบจูบร่างบางทันที ลิ้นเรียวของร่างสูงสอดแทรกเข้าไปภายในโพรงปากของร่างบางโดยง่าย ัทนทีที่ลิ้นชื้นๆของทั้งคู่สัมผัสกันจากจูบที่อ่อนหวานกลับกลายเป็นร้อนแรงในทันที
"อื้อออ"ร่างบางครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ร่างสูงผละจูบออกแล้วเลื่อนไปซุกไซร้ลำคอขาวแทน
"อื้ออ อย่า"ร่างบางร้องห้าม
"แก้วบอกตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าจะจูบอย่างเดียว"พูดจบร่างสูงก็ประกบจูบอีกครั้ง....ปล่อยให้ความต้องการนำพาทุกอย่าง ตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ
..
..
..
..
..
..
..
..
..
เมื่อถึงเวลาที่สมควร ความลับมันจะถูกเปิดเผยออกมาเอง
แล้วคุณล่ะ...อดทนรอมันได้มั้ย
THE END.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น