ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Resent แค้นนี้ต้อง...ชำระ! Part 2
Resent แค้นี้ต้อง...ชำระ! Part2
"ลาก่อนค่ะป๊อป"ฉันบอกลาแฟนหนุ่มที่ต้องย้ายไปทำงานที่ฝรั่งเศส หลายคนคงสงสัยว่าทำไมฉันถึงไม่ไปกับเขาด้วย ก็เพราะว่าฉันไม่รู้น่ะสิว่าจะไปทำไม
เราสองคนจะเรียกว่ารักันก็คงไม่ถูก ทางผู้ใหญ่ของเราทั้งคู่เป็นคนจัดการเรื่องทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น เรื่องที่ให้เราสองคนคบหาดูใจกัน เรื่องกางหมั่นหมายซึ่งตอนนี้หมั่นแล้ว และเรื่อง...ที่จะให้เรา'แต่งงาน'กันหลังจากที่เขากลับมาจากฝรั่งเศสในครั้งนี้ซึ่งก็ไม่รู้ว่าอีกเมื่อไหร่..เป็นโชคดีของฉันไป ไม่รู่ว้าพ่อกับแม่ฉันกลัวลูกขึ้นคานรึยังไงกันนะ ยัยเฟย์น้องสาวของฉันไม่เห็นโดนแบบฉันบ้างเลย ใช่ว่าฉันจะไม่รู้ว่าตลอดเวลาที่เราคบกันเขาไปมีคนอื่น ฉันรู้มาตลอดแหละ เพียงแต่ฉันไม่พูดออกไปก็เท่านั้นเอง และอีกอย่างฉันก็มีคนอื่นเหมือนกัน สายตาของคนภายนอกอาจจะคิดว่าเราเหมาะสมกัน เป็นคู่รักที่รักกันมาก จริงๆแล้วเราก็รักกันนะแต่รักแบบเพื่อนแบบพี่น้องซะมากกว่า ก็เราทั้งคู่ถูกเลี้ยงมาด้วยกันตั้งแต่เด็กหนิ
"ครับ"เขาตอบรับฉันแต่ใจเขากับไม่ค่อยอยู่กับเนื่อกับตัวเท่าไหร่
.
.
.
..
.
.
"รอนานมั้ย?"ฉันถามคนร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน ผมสีน้ำตาลกลอมแดงซอยสั้น ดวงตาคมสีดำสนิทกับจมูกโด่งเป็นสันและริมฝีปากอวบอิ่มที่น่าสัมผัส มันทำให้ฉันหลงใหลอย่างบอกไม่ถูก ถ้าคนภายนอกมองคงคิดว่าเขาเป็นผู้ชายที่หล่อมากๆเพียงแต่เขาเป็น'ผู้หญิง' เขาส่ายหน้าเล็กน้อย
"ขึ้นรถเถอะ"เขาเปิดประตูให้ฉัน ก่อนจะเดินไปยังฝั่งคนขับแล้วขับรถออกทันที
"เขาไปแล้วใช่มั้ย"คนตัวสูงหันมาถามฉัน
"ค่ะ เพิ่งขึ้นเครื่องน่ะ"ฉันตอบพร้อมกับจ้องมองใบหน้าหล่อของเขาอย่างไม่ละสายตา ผู้หญิงอะไรหล่อยิ่งกว่าผู้ชายซะอีก
"มองทำไมฟาง...เดี๋ยวก็ได้เห็นหน้ากันทั้งคืนแล้ว"O///Oคำพูดของเขาทำให้หน้าของฉันร้อนวูบวาบ
การสนทนาของเราทั้งคู่หยุดลง ไม่มีใครคิดที่จะพูดอะไรออกมาทั้งสิ้น
บรรยายการที่เย็นยะเยือกในตอนกลางคืนทำให้ใครหลายๆคนต้องการที่จะหาใครสักคนมาช่วยบรรเทาความหนาว แต่สองร่างที่เกี่ยวตวัดกันภายในห้องกับเต็มไปด้วยบรรยาการอันร้อนระอุที่เต็มไปด้วยความร้อนแรง บทเพลงรักของคนทั้งคู่ได้เริ่มต้นขึ้นมาพักใหญ่แล้ว
"อือออ...กะแก้ว อ๋าส์..."ที่ครางของคนร่างบางดังระงมไปทั่วห้อง ใบหน้าหวานขึ้นสีอย่างเห็นได้ชัด
"อ๊ะ..แก้ว ระ เร็วอีก....อืออออ"ร่างบางสั่งอย่างไม่ค่อยจะเป็นภาษา ริมฝีปากบางร่ำเพ้อไม่หยุดปาก ความสุขมากมายที่ได้รับจากคนร่างสูง มันทำให้เธออดไม่ได้ที่จะครางออกมาดังๆ คนร่างสูงยิ้มพอใจกับผลงานของตน นิ้วเรียวขยับเข้าออกในช่องทางอ่อนนุ่ม ทั้งลึกซึ้ง ร้อนแรงและเร็ว!! เขาลากริมฝีปากมายังท้องน้อย จากเดิมที่เคยหยอกเย้าบริเวณเนินอก ก่อนจะขมบเม้มให้เป็นรอยสีช้ำแสดงความเป็นเจ้าของในตัวเธอ ความต้องการที่เปี่ยมล้นของทั้งคู่ดูท่าว่าจะไม่หมดลงไปง่ายๆและมันก็ยากต่อการอธิบายออกมาเป็นคำพูด เพราะฉนั้นไปจินตนาการต่อกันเอาเอง
.
.
.
.
.
.
เช้าวันรุ่งขึ้น
ภายในห้อง ร่างกายที่เปลือยเปล่าของคนร่างบางยังมีผ้าห่มผืนหนาปกคลุมกายบางไว่อยู่ คนร่างสูงที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ หยุดยืนบริเวณปลายเตียง สายตาคมจ้องมองคนร่างบางด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้น ความรัก(หรือเปล่า)ที่มีให้กันหายไปหมดสิ้น เพียงเพราะเธอคือผูหญิงที่เป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมด ถ้าคนๆนั้นไม่เลือกเธอ พี่สาวของเขาคงไม่ต้อง........แบบนี้
'ภาณุ นายคงรักเธอมากสินะ งั้นฉันจะทำให้เธอเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด ตัวเลือกที่นายเลือจะถูกทำลาย ด้วยน้ำมือของฉัน!!!!'
Resent แค้นนี้ต้อง..ชำระ! part3
..............................................................................................................................
เฮ้อ..จบไปอีกตอน กว่าจะแต่งได้เอาแทบตายแหนะ
เปลี่ยนไปไม่รู้กี่พล็อดแล้ว
แนวแก้วแค้นแต่งยากจริงๆเลยอ่ะ
ยังไงก็ขอบคุณทุกคอมเม้นเหมือนเดิมคร๊าาาบบบบ
วันนี้พอก่อน ไรเตอร์ไปและบาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น